week 45 (klik hier)

 

Met wat horten en stoten (door een vastzittende auto in de modder van een van onze gasten) kwam de drukbezochte meedenkavond op gang. Voor de eerste keer in het gloednieuwe “Grachthuys” te Bredevoort. We hadden het verenigingsleven en de getroffen instellingen die budgetsubsidies ontvangen (o.a. museum, Boogie Woogie en Bibliotheek) uitgenodigd om te praten over cultuurbeleid in de gemeente. Natuurlijk is iedereen verbolgen over de kortingen die ervaren worden als motie van wantrouwen, afwaardering, slag in het gezicht van vrijwilligers bij de instellingen en verengingen. We konden melden dat er meerderheden gehaald lijken te worden om die beleid van het college terug te draaien. Overigens heel opvallend dat de voorstellen van het college zo’n massaal verzet oproepen ook bij de achterbannen van de coalitiepartijen. Die schrokken zich wild en kwamen dit weekend al met allerlei amendementen om de pijn te verzachten.

Wat donderdag onder de aanwezigen heel duidelijk werd: we hebben niks aan pijn verzachten, we willen geen pijn meer. Dus liever in één keer een klap minder, dan steeds elk jaar (muziekschool al 8 jaar!) de kraan een beetje dichtdraaien. Bovendien zijn deze instellingen er voor de inwoners en niet andersom. Dat brengt ons tot het voorstel om 2015 een breed cultuurdebat te voeren. Dat kan mooi met de uitkomsten van de kernenfoto’s (waar moeten welke voorzieningen zijn in de Achterhoek). Dit debat moet niet gevoerd worden vanuit een bezuinigingsopgave maar vanuit de vraag wat is nodig voor Aalten, de Achterhoek om een leefbare streek te blijven, aantrekkelijk voor (hoogopgeleide) nieuwkomers en toeristen en eigen inwoners.

 

Ik hoop dat het College deze uitgestoken hand grijpt en het beleid samenhangend neer wil zetten. Want intussen heeft dit College wel een enorm probleem. Ze gaan de boeken in als het College van de afwaarderingsubsidie en cultuursnijders. Het is ook de eerste keer in de geschiedenis van de Aaltense politiek dat de verontwaardiging over kortingen bij àlle partijen zo groot is. Alle fracties hebben het amendement ondertekend om niet te korten op de waarderingssubsidies. Dan heeft het college wat uit te leggen.

Coalitiepartijen hebben bovendien in meer of mindere mate voorstellen gedaan om niet, minder of anders te bezuinigingen bij de Bibliotheek, de muziekscholen en de musea. Nu hebben die zelfde partijen geluk dat er nog ruimte in de begroting zit omdat het college een soort “buffer” had opgenomen voor tegenvallers. Maar het is natuurlijk een enorme afgang voor dit college dat het met voorstellen komt die zo massaal zullen worden weggestemd. Er zijn colleges die dan hun consequenties trekken. Dit College zal dat niet doen. Die hebben zoiets van: “o, foutje, verkeerde inschatting; de raad mag het zeggen”. Daarbij hebben ze niet in de gaten dat alleen met deze rigoureuze bezuinigingsvoorstellen er bij vele vrijwilligers iets “geknapt” is: ze nemen ons niet serieus, ze waarderen ons niet; ondanks allerlei mooie woorden. Ik ben benieuwd hoe het college die vertrouwensbreuk met de samenleving gaat dichtfietsen.