20 november – “Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan.” Met deze uitspraak is de CDA-politicus Jan de Koning beroemd geworden. Hij was ook al eens minister.Het tekent precies het dealen en wheelen, het polderen waar de middenpartijen het van moeten hebben. Het lijkt ook de stelregel te zijn van dit College (niet bij toeval gedomineerd door datzelfde CDA). In hun ijver de kiezers te pleasen wijken B en W nogal eens van het rechte pad van de gemaakte afspraken en vastgesteld beleid af. Afgelopen week weer twee treffende voorbeelden. Toegedekt door de coalitiepartijen, soms met steun van enkele anderen. De illegale jachthut aan de Beestmanweg moest en zou kunnen blijven staan. Rechters floten de gemeente terug, procedures werden gevoerd, maar het college wilde maatwerk – lees matswerk- blijven leveren aan eigenaar Markvoort en gebruiker Frenken. Dus daarom maar het bestemmingsplan zo aangepast dat het illegale legaal wordt. Voorbij gaand aan eigen beleid en voorschriften van de Provincie. Tweede voorbeeld zijn de twee woningen op een kapitaal stuk grond aan de Legtersdijk die gebouwd gaan worden. Tegen elk beleid en afspraak in. Immers nieuwe woningen die gebouwd kunnen worden omdat er tegelijkertijd ontsierende stallen geruimd worden moeten zoveel mogelijk op dat vrijkomende terrein gebouwd worden òf aansluitend aan de kernen. In elk geval niet in the middle of nowhere. Maar er moest en zou maatwerk –lees matswerk- verricht worden ten behoeve van ontwikkelaar Vrieselaar en Leemreise. Dus moest het maar zoals het kan. Goed te weten als u ook eens een keertje iets geregeld moet hebben. Maar niet de manier van politiek bedrijven die ons als Progressieve Partij voor en aanstaat.