“Een nieuw verhaal – dat is wat we nodig hebben.”Het aantal analyses wat er aan de hand is in de wereld, na Brexit en Trump, en straks Wilders is niet meer te tellen. Buiten de offciele media zijn interssante denkers te volgen. Eén ervan is Rutger Bergman van “De Correspodent”. Hij doet een oproep aan zijn generatiegenoten (dertigers) om in actie te komen in plaats van zich in slaap te laten sussen. Ik kopeer hier een stukje uit zijn “lonread”(te vinden op “De Correspondente”)
“Dan heb ik het niet over nog meer zalvende woorden om ‘de boel bij elkaar te houden’ of het zoveelste opgeheven vingertje tegen ‘het populisme.’ Ik heb het over een radicaal alternatief dat het beste in ons naar boven haalt, een radicale beweging van jong en oud, zwart en wit, man en vrouw, laag- en hoogopgeleid die wezenlijke antwoorden biedt op de haat en angst die ons nu overspoelen.
Het begint met een andere taal. We kunnen inmiddels wel vaststellen dat de eindeloze tirades tegen het ‘neoliberalisme’ en de geleerde pleidooien voor meer ‘intersectionaliteit’ niet hebben gewerkt. Hoe kunnen we in vredesnaam een land veranderen als 95 procent van onze landgenoten geen idee heeft waar we het over hebben? Er is behoefte aan een veel eenvoudigere taal die veel meer mensen kan bereiken. Zoals Jos de Blok van Buurtzorg een tijdje geleden tegen me zei: het is heel makkelijk om iets moeilijker te maken, maar heel moeilijk om iets makkelijker te maken.
Vervolgens hebben we een aantal duidelijke eisen nodig. Links wist in de afgelopen jaren vooral waar het tegen was. Anti-bezuinigingen, anti-establishment, anti-racisme – maar waar waren we eigenlijk voor? De SP heeft inmiddels meer dan 200.000 handtekeningen binnen voor het .Nationaal Zorgfonds, en dat is een goed begin. Maar ik denk dat er ook nieuwe ideeën nodig zijn, zoals de otaal andere democratie waar David Van Reybrouck voor pleit en het basisinkomen waar steeds meer mensen enthousiast over zijn.
Het allerbelangrijkste is dat het nieuwe verhaal uitgaat van een positief mensbeeld
We roeien de armoede uit. We organiseren onze economie op basis van ’vakmanschap en vertrouwen in plaats van concurrentie en bureaucratie. We zetten de schoonmakers en verplegers, leraren en vuilnismannen, agenten en taxichauffeurs weer centraal. We maken de Nederlandse economie de duurzaamste van de wereld. En we bedenken een nationaal plan van ontmoeting, waardoor hoog- en laagopgeleid, zwart en wit elkaar veel vaker tegenkomen. Uit .onderzoek na onderzoek blijkt immers dat empathie beter werkt dan mensen wegzetten als idioten en racisten.
Het is cruciaal dat het een verhaal van winnaars wordt. De meeste mensen hebben een hekel aan de barmhartige samaritaan, die betuttelende bemoeial die zo graag de verliezers wil helpen. En de eeuwige linkse verhalen over de aanstaande apocalyps (of het nu de financiële sector is die instort of het klimaat dat voor altijd naar de knoppen gaat) zijn ook niet echt geweldig in het motiveren van mensen. Hoop is .zoveel krachtiger dan angst.
Maar het allerbelangrijkste is dat het nieuwe verhaal uitgaat van een positief mensbeeld. Roep het van de daken: de meeste mensen deugen. De meeste mensen willen iets maken van hun leven en gunnen anderen het beste. De meeste mensen willen iets bijdragen aan hun land. Wat dat betreft denk ik dat het links van de toekomst ook nationalistisch moet zijn.Niet om de grenzen te sluiten, maar wel om trots uit te dragen hoeveel we delen en hoe ver we samen gekomen zijn.
Tot slot wordt het tijd om vaarwel te zeggen tegen de angst voor de hartstocht. Links-liberalen zijn nog veel te vaak in de greep van wat je ‘zakelijke correctheid’ zou kunnen noemen. Oh wat gênant, hoor je dan, Jesse Klaver probeert wat emotie in z’n speeches te leggen! Populistisch!”
Reageren? joop.wikkerink@progressieve-partij.nl