Veel mensen waren geraakt door de column van Jan Terlouw in DWDD.Het touwtje door de brievenbus is bijna symbool geworden voor het vertrouwen in de medemens.
In de Gelderlander van 24 december zegt hij: “Ik geloof dat er altijd hoop is, hoe dan ook. Ik geloof in de kracht van de hoop, van solidariteit, van begrip hebben voor elkaar. Zoek steeds naar de gemeenschappelijke noemer. Vrede op aarde bereik je alleen als je niet steeds van je eigen gelijk uitgaat, of van ‘zeker weten’. Dát zijn vijanden van vrede. Tolerantie is de beste vriend. We moeten ophouden om alles dicht te timmeren, we moeten elkaar weer leren te vertrouwen”.
Terlouw heeft het over “eigen gelijk” en “zeker weten”. Ik heb eens ergens gelezen dat twijfelen goed is. Bij voorbeeld op het gebied van wetenschap, van religie, op het werk en privé, maar ook wel in de politiek. Twijfel of je het wel goed ziet, of er bij voorbeeld geen andere mogelijkheden zijn.
Door twijfel of jouw inzicht wel de juiste is gaat de wetenschapper bij voorbeeld steeds verder zoeken naar anderen oplossingen, andere meningen. Duikt hij of zij nog verder in die materie en ontdekt daardoor vaak nog meer nieuwe dingen.
Actueel is tegenwoordig de religie en dan met name de radicale vorm ervan, zowel Christelijk ( zie de V.S.) als de Islam. Zijn mijn inzichten de enige goede? Wat heeft die andere godsdienst voor goede dingen? Wat hebben we gemeenschappelijk? Welke waarden delen wij? De oproep van vorige week van Mohammed El Bachiri gaf mij een warm gevoel en hoop voor onze samenleving.
Twijfel in de politiek? Je hoort dagelijks allerlei uitspraken of kunt twitter berichten lezen die daar niet van uit gaan. Ík heb gelijk en de ander ziet het helemaal fout. Je kunt de ander zelfs wegzetten als dom, als bedrieger ofknettergek.
Bescheidenheid en enige zelfkritiek is vaak ver te zoeken.Het belooft niet veel goeds voor de komende 2e kamerverkiezing.
Jan Terlouw heeft het ook over tolerantie. Ben ik het grotendeels mee eens, maar de tolerantie eindigt voor mij (net als voor hem, neem ik aan) waar de ander onderdrukt, misbruikt, gediscrimineerd, klein gehouden, niet geaccepteerd, e.d. wordt. Daar moeten wij als gemeenschap en politieke partijen duidelijk over zijn en misstanden benoemen en ons tegen verweren met alle democratische middelen. Niet door te schelden, maar met argumenten.
Komend jaar bereiden wij, als Progressieve Partij, ons voor op gemeenteraadsverkiezing van 2018 en dat allemaal naast het gewone werk in en voor de gemeenteraad.
Er moet veel werk verzet worden. Kunnen wij op jullie rekenen?
Kom naar onze maandelijkse ledenavonden en denk mee, praat mee en beslis mee.
Jouw mening is waardevol.
Namens het bestuur en de fractie wens ik iedereen een gelukkig en voorspoedig 2017.
Gerrit Stronks, voorzitter Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo