De week begon zondagmiddag met een bezoekje aan de “open dag” van de Imkers. Die werd in heel Nederland gehouden, ook in Aalten bij de Ahof/Kinderboerderij. Dat was interessant. Bevlogen mensen die imkers. Zij zien in de praktijk hoe belangrijk biodiversiteit is. En dat de achteruitgang in biodiversiteit heel sluimerend en bijna onmerkbaar gegaan is. Dan zijn bijen een goede graadmeter. Het hele proces van bloem tot honing zit ook vol verrassingen. De heren (waar zijn de dames-imkers?) vertelden dat ook zij nog steeds nieuwe dingen leren en ontdekken over het gedrag van de bijen. Het mooie schuurtje bij de Ahof is belangrijk voor het ontvangen van bezoekers en de jeugd. Misschien zitten er wel toekomstieg imkers bij, want dat is nodig. Er is veel informatie, dus loop ook gerust eens een keer langs.Die middag –ik kon het niet laten- toch even naar de Koppelkerk in Bredevoort waar en band speelden met daarin op bas Hugo Bosma, een gewaardeerde medewerker van de gemeente Aalten, waar ik veel mee te maken heb. En het was een verrassend optreden. Mooie melodieuze blues, rock en popnummers. Hoogtepunt altijd weer: Älmost cut my hair” van CSNY. Onvermoede talenten onder de medewerkers van de gemeente Aalten. We hadden ooit een gemeenteband. Ideetje?
Maandag
Eén van de doelen in het “sociaal domein” is wat mij betreft “naar elkaar omzien” en “elkaars talenten stimuleren”. Dat is een beetje plechtig (of oubollig net wat je wilt) gezegd. Maar maandagavond was ik uitgenodigd bij een muziek-repetitie waar dit perfect te zien was. Het was een deel van het project “Onbeperkt toegang”. Hierin gaan verenigingen, groepen samen met “cliënten”van Estinea aan de gang. In dit geval een deel van muziekvereniging de Eendracht en de mensen van Estinea die het meest lol hebben in muziek maken. De één kan dit. De ander kan dat, samen is het precies 100% muziekplezier. Dat is te zien. Met overgave wordt gedrumd, getetterd, muziek gemaakt en bovendien uitgelegd. Mooi dat de muzikanten hun vrije tijd opofferen om samen te spelen (en natuurlijk zelf ook nog een beetje oefenen voor het grote optreden op 1 augustus op de Aaltendag op de Markt.) Mooi dat verenigingen verbinding zoeken. Mooi dat onze talentverbinder Richard Jongetjes hier de boel aan elkaar verbonden heeft. Wie volgt!
Dinsdag.
De dag begon in het College met een vroeg filmpje van Ted Kok vanuit Nijmegen. Hij liep de Vierdaagse (en heeft een kruisje gehaald!). Via de app gaf hij wat tips en opvattingen door voor de collegevergadering. En trakteerde Martin op de welbekende sausijzebroodjes vanwege zijn verjaardag.
Die middag zaten we met een groep mensen bij de Ahof. Op initiatief van Schaersvoorde en Figulus. We noemden dat het bestuurlijk overleg sociaal domein. Het is van belang om ook op bestuurlijk niveau contacten te hebben tussen al die instellingen in de gemeente die zich bewegen op het sociaal domein. Vooral bijv. scholen, huisartsen, welzijnswerk hebben een belangrijke signaalfunctie. Waar dreigt het mis te gaan met jongeren, kwetsbare ouderen, zieken enz. En wie staat dan aan de lat om te ondersteunen. Alles maar overlaten aan de zelfredzaamheid is een mantra dat al lang gepasseerd is. We willen een inclusieve samenleving, waar mensen geholpen en gesteund worden als dat nodig is. En dan is het van belang om dat zo vroeg mogelijk te signaleren. Een eerste onderwerp waar we mee aan de gang gaan is dan ook het “Meedoenpact”. Signalen van armoede of achterblijven zijn nl. Soms heel moeilijk op te vangen.
Die middag had ik ook een overleg met onze communicatieafdeling. Het lijkt ons goed om in de zomermaanden eens wat meer uit te leggen (in bijv. de gemeentelijke advertentie) hoe dat nou zit in het sociaal domein. De kranten staan vol over tekorten. Hoe komt dat, wat is er aan te doen en wat is dat eigenlijk: sociaal domein.
Die avond praatten collega-wethouder Hans te Lindert en ik de D66-fractie bij over onze portefeuilles. Dat doen we (althans willen we doen) elk half jaar bij die fracties die dat willen en er tijd voor kunnen maken. Het was een goed gesprek, niet over de politieke waan van de dag. Maar ook over de bedoeling van als ons gedebatteer en gezwoeg. Bijv. hoe zou je nou met je beleid mensen gelukkiger kunnen maken en vooral hoe meet je dat en hoe zou je dat als resultaat van je beleid kunnen presenteren.
Woensdag
De woensdag begon met een bijeenkomst van de wethouders Werk en Inkomen van de Achterhoekse gemeenten. Het gaat vaak over formele, bestuurlijke dingen. Zoals: wie stuurt nu het zgn. Werkgevers Service Punt aan. Hoe regelen we het overleg met werkgevers en werknemers in het Werkbedrijf in relatie tot de thematafel “Onderwijs en Arbeidsmarkt”. Maar dit keer was er ook een aardige inhoudelijke discussie. Die ging over de banenafspraak. Dat is de afspraak tussen overheid, werkgevers en werknemers om op termijn 150.000 extra banen te creëren voor mensen met een beperking. Daarvoor is het van belang dat we samenwerken en ook kandidaten en functies op een goede manier bij elkaar brengen. En daarbij is het van belang dat de arbeidsmarkt regionaal is. Het maakt werkgevers niet zoveel uit waar mensen vandaan komen, als hun werknemers maar gemotiveerd zijn. Vroeger dachten gemeenten nog teveel rondom hun eigen kerktoren: hun werkzoekenden moeten werk vinden bij hun werkgevers. Maar dat is niet in het belang van de (inclusieve) arbeidsmarkt. Toch zie je hier en daar –in den lande- en in de Achterhoek weer een terugtrekkende beweging. Montferland die niet meer samen wil werken in het Werkgeversservicepunt. Oude IJsselstreek die de samenwerking in Laborijn wil opzeggen.
Woensdagmiddag ging ik samen met collega Martin veldhuizen op bezoek bij een oude bekende. Drukkerij Kempers op ’t Kobus. We werden vergeld door Edwin Reesink van Laborijn. Drukkerij Kempers besteedt wel werkzaamheden uit (ook via hun klanten) aan sociale ondernemingen of instellingen als Estinea. Het interessante verhaal van vader Chris en zoon Bas betreft natuurlijk het bijna “cradle to cradle” (circulaire) productieproces. Zo werkt men al sinds 1989 met waterloos offset. Dat bespaart water, chemicaliën; en de kwaliteit (bijv. van foto’s) is aanzienlijk beter. Inmiddels werken de grote krantenpersen ook al zo. Sinds een paar jaar is er ook totaal afbreekbare, composteerbare inkt op de markt (een Nederlands product). Tot nu toe is Kempers het enige bedrijf in de wereld die hiervan in z’n full colourwerk gebruik maakt. Dat is interessant want zo kan drukwerk ook verwerkt worden tot schone compost. Dat voeg je dan bij het gebruik van papier dat gemaakt is van rijstplanten uit Colombia (die dus niet met de nodige smog verbrand hoeven te worden) en je snapt waarom Milieuorganisaties als IVN (Instituut voor natuureducatie en Duurzaamheid) graag hun drukwerk bij dit Aaltens bedrijf laten maken!
Donderdag.
Tja en dan moet je als wethouder ook wel eens meehoppen in de polonaise langs de route van de Zwarte Cross. (gelukkig hebben we de foto’s niet meer). Weer zo’n prachtig inclusie initiatief van de mensen van Marga Klompe. Maar liefst 50 bewoners namen donderdagmorgen plaats langs de klant van de Ringweg, bij ’t Noorden om daar de bonte stoet van de Zwarte Cross gangers toe te juichen. Aan de overkant het dweilorkest van de “Eendracht”. Dit jaar met echte verkeersregelaars die de overstekende bezoekers netjes naar de overkant loodsten. Ze waren soms zo druk dat er nauwelijks tijd was om het bordje patat te verorberen. De mensen vinden het leuk, sommigen moesten natuurlijk al wel eerder weg voor hun middagdutje. Anderen mochten een eindje in “de piel-ende” mee bestuurd door Hans of Henk van Marga Klompe. Ook de twee directeuren kwam nog even kijken. Mooi van de organisatie en zeker weer tot volgend jaar.
Die avond kwamen we bij elkaar met vertegenwoordigers van de Aaltense muziekverenigingen. Omdat de raad besloten heeft te stoppen met subsidie aan Boogie Woogie, moeten we nadenken hoe het muziekonderwijs (vooral aan kinderen die op een muziekvereniging zitten) nu in de toekomst georganiseerd gaat worden. Collega-wethouder Hans te Lindert en ik vinden dat vanuit onze verantwoordelijkheid voor het muziek(onderwijs) een hele uitdaging om te doen. We hebben ook erg veel steun van onze medewerkers en donderdag ontmoetten wij een zeer positief gestemde muziekwereld. Die natuurlijk nog veel vragen heeft – hebben wij ook- maar er samen voor ons voor wil gaan. Er moet nog veel gebeuren, stappenplannen moeten gemaakt, constructie bedacht, voorbeelden uit andere gemeenten bekeken en daarbij moet het allemaal ook nog betaalbaar blijven. Maar dat is allemaal te doen. Laten we zeggen dat we na deze laatste vergadering voor de zomervakantie goed gemutst de zomer in gaan.