27 juni – In het blad Mens en Natuur van IVN Natuureducatie staat een interview met Reint Jan Renes, docent “Psychologie voor een Duurzame Stad” aan de Hogeschool Amsterdam.Op de vraag:
“Hoe kunnen we omgaan met psychologische barrières”, antwoord hij:
“Het afgelopen jaar hebben wij, als gedragswetenschappers, enorm bijgeleerd. Vaak wordt gezegd dat je gedragswijziging aantrekkelijk of gemakkelijk moet maken. Dat is allemaal waar, maar je ziet toch dat we pas massaal in actie komen als we ons daadwerkelijk zorgen maken over datgene wat speelt. Uiteindelijk moet er bij dit soort collectieve vraagstukken een externe autoriteit zijn die zegt: we gaan handelen. En dat is toch de overheid, die moet zeggen: dit probleem is dermate groot dat wij de leiding gaan nemen en sommige maatregelen gaan afdwingen en regelen. Op andere terreinen die onze persoonlijke levenssfeer raken, zoals verkeer en onze gezondheid (b.v. roken) vinden we dat heel gewoon, dus waarom op dit onderwerp niet?”
Even later zegt hij:
”Als we van de anderhalvemetersamenleving naar een anderhalvegradensamenleving willen, is bewustwording heel belangrijk”.
Beslissingen
De komende tijd moeten er besluiten genomen worden met betrekking tot “Uitnodigingskader Zon en Wind”. De mensen die tegen meer en/of grotere windmolens zijn, zijn al maanden bezig met ingezonden artikelen in de Aalten Vooruit en bestoken de raadsleden met emails. De voorstanders van meer duurzame energie heb ik nog niet gehoord. Daardoor krijg je toch een scheef beeld van de mening van de Aaltense bevolking.
Blijkbaar is nog lang niet iedereen doordrongen van de noodzaak om de klimaatsverandering tegen te gaan.
Onlangs was er een gezegde: de corona crisis was een briesje, de klimaatsverandering wordt een storm.
De overheden, zowel landelijk, provinciaal, als plaatselijk, zullen besluiten moeten nemen. Dat zal niet makkelijk zijn en het zal weerstand oproepen. Men zal niet iedereen naar het zin kunnen maken, maar de noodzaak is er wel.
Opa, wat deed jij?
Iemand zei mij eens: waar maak jij je toch druk om?
Ik heb een kleinkind en er zijn er twee opkomst. Voor mijzelf hoef ik mij niet meer druk te maken, maar voor deze kleinkinderen wil ik mij druk maken. Als hij of zij mij over pakweg 10, 20 jaar vraagt: “Opa, wat deed jij?”, wil ik ze kunnen aankijken en zeggen dat ik geprobeerd heb een deel van de oplossing te zijn, in plaats van een deel van het probleem. Hoe bescheiden mijn bijdrage ook geweest is en zal zijn in de toekomst.
Als Progressieve Partij willen wij ook een deel van de oplossing zijn, samen met jullie, als leden en hopelijk met de hele Aaltense bevolking.
Ik wens iedereen een fijne vakantie.
Gerrit Stronks, vz