Afgelopen dinsdag 19 april betrad ik als herintreder voor het eerst naar lange tijd weer de politieke arena van onze gemeente. Zoals de meesten van jullie misschien weten, heb ik tussen 2010 en 2014 in de raad gezeten (voor de PvdA). Hoewel mijn politieke carrière ietwat abrupt en op een ietwat bizarre wijze eindigde, kijk ik er toch met veel plezier op terug. Na enkele jaren te hebben afgekoeld, ging ik dus op 19 april als fractievolger weer de arena in.
Alles is anders. De oude raadzaal is geheel vernieuwd. De RTG’s hebben plaats gemaakt voor het BOB-model. Veel nieuwe gezichten ook. Al eerder heb ik mij zeker 10 minuten afgevraagd waarom Henk Rijks tussen de raadsleden zat. Ach ja, die is natuurlijk al lang geen wethouder meer. Niet vergeten, want ik zie mijzelf daar nog wel een keer de mist mee ingaan. De papieren agenda met raadvoorstellen heeft plaatsgemaakt voor een ‘surface’. Gelukkig had ik daar al wel mee geoefend. De stukken van mijn agendapunt (het onderzoek van de rekenkamercommissie naar de subsidieverwerving) had ik al doorgenomen op aalten.nl. Kort voor de vergadering bedenk ik me dat ik misschien maar beter ook de stukken in Ibabs moet bekijken. Je zult net zien dat er toch nog een één of ander vertrouwelijk stuk is toegevoegd. Een half uur vóór de vergadering probeer ik – al pizza etend- in Ibabs te komen. Na even puzzelen heb ik de documenten gevonden. Oké, geen nieuwe stukken meer. Op naar het gemeentehuis dan maar.
Bij het gemeentehuis aangekomen, zoek ik naar een ingang die open is. Ik sta aan de zijdeur, maar er gebeurd niets. Ik zie ook niemand, dus loop maar naar de ingang aan de Landstraat. Daar gebeurd ook niets. Even krijg ik het heel warm. Had ik dan toch bij het gemeentekantoor moeten zijn? Ik loop weer terug naar de zij-ingang en daar staat een vriendelijke mevrouw me op te wachten. Ze vroeg zich al af waar ik opeens gebleven was. Ik ken de mevrouw nog niet, maar zij mij kennelijk wel. Voor een volgende keer maar even uitzoeken wie ze is. Ik denk een bode, maar het zou ook zomaar de gemeentesecretaris kunnen zijn.
Gelukkig is de bode die mij de koffie inschenkt een bekend gezicht en ook de koffie smaakt nog hetzelfde. Ik kan slechts een paar slokken nemen, want ik hoor in de raadzaal de voorzitter al zeggen dat er even een stoelendans zal plaatsvinden. Ik ben dus aan de beurt. Als ik in de raadzaal sta, heb ik geen idee waar ik moet gaan zitten. Gelukkig ziet Bert mij wat hulpeloos rondkijken en wijst mij zijn stoel aan. We beginnen. Het is niet zo’n heel spannend onderwerp, maar ja, ik wil natuurlijk bij mij maidenspeech wel wat zinnigs zeggen. Ik ben als laatste aan de beurt en brabbel voor mij gevoel wat over ‘zurige reactie’, ‘uitvoering’ en ‘beleid’. De voorzitter heeft het telkens over een ‘discussiepunt’, dus ik probeer er met één te komen. Of we als raad wellicht nog een overzicht willen hebben van de kosten en baten. Ik krijgt echter nog voordat de andere fracties hebben gereageerd de toezegging van de wethouder dat dit overzicht volgt middels een raadsmededeling. Geen discussiepunt dus, maar wel gescoord, want een toezegging van het college.
Meerdink krijgt het woord en pakt zijn kans. De voorzitter probeert hem bij het agendapunt te houden. Dit ping-pong-spelletje ken ik nog wel. Ook de wijze waarop wethouder Kok braaf alle gemaakte opmerkingen op volgorde afgaat, is heel vertrouwd. Later hoor ik dat hij bij mijn naam nog wel PvdA had geschreven in plaats van PP, maar ja, het is ook voor hem wennen.
Als iedereen zijn zegje heeft kunnen doen, vraagt de voorzitter: ‘stemstuk’? Ik voel lichtelijke paniek: Een stemstuk? Geen hamerstuk? Wat is een stemstuk? Voordat ik iets hebben kunnen doen is de vergadering geëindigd. Nou ja, dat moeten Esther en Bert dan maar oplossen. Inmiddels weet ik dat een stemstuk een hamerstuk is. En als het geen stemstuk is, dan is het wel een stemstuk, maar dan met een stemverklaring. Of zoiets. Ik denk dat ik hiermee nog even moet oefenen.
Na nog even wat te hebben gedronken met Bert en Theo op het terras en geoefend hebben met ons eigen Teams kanaal, rij ik met een glimlach naar huis. Ik heb een leuke avond gehad. Alles was anders en ook precies hetzelfde.