Bert Weevers, 29 april 2023
De grote vraag die vanavond bij meerdere agendapunten op de achtergrond of voorgrond meespeelt is: willen we met ons allen echt proberen om een Klimaatramp te voorkomen?
In een ‘gezond’ of stabiel klimaat houden CO2-emissies en CO2-opname elkaar redelijk in evenwicht. Aan de ene kant stoten mensen en dieren CO2 uit, methaan ontsnapt uit moerassen ed. Aan de ander kant zetten bomen en planten in water en op het land deze CO2 weer om in zuurstof, En daarmee is een heel effectieve kringloop gesloten.
In het antropoceen begint echter de industrie, landbouw, vervoer en gebouwde omgeving steeds meer fossiele brandstoffen te gebruiken. Het CO2-gehalte in de atmosfeer stijgt kunstmatig. Puur door menselijk handelen (of niet-handelen inmiddels). We zitten nu in een fase waarin wij het klimaat sturen.
Noodsituatie dreigt.
Maar over een poosje, mogelijk al over 10 jaar, kan dat niet meer. Als dat kantelpunt van 1,5 graad opwarming is bereikt ontstaan er allerlei elkaar versterkende effecten. Effecten waar wij als mensheid geen invloed meer op hebben. Die gebeuren gewoon. De opwarming versnelt dan autonoom. Doordat ijs en sneeuw weg is gesmolten en er minder zonnewarmte wordt gereflecteerd. Doordat toendra’s ontdooien en er grote hoeveelheden methaan vrijkomen. Tegelijk neemt door de opwarming het CO2-opnemend vermogen op de wereld af, door stervende bomen, bossen en oerwouden en door warmere en zuurdere oceanen. En dit gebeurt allemaal min of meer tegelijk.
De wetenschap kan alle complexe, op elkaar inwerkende effecten niet exact doorrekenen, maar is er wel van overtuigd dat dit leidt tot een klimaatramp, Alles wat we nu van de opwarming merken is daarbij nog maar kinderspel.
Deze generatie kan nog ingrijpen….
Wij, zoals we hier zitten, vormen de generatie die dit nog kan voorkomen. Maar dan moeten we maatregelen niet doorschuiven, dan moeten we nu doorpakken. Dit decennium moet de klimaatgas-uitstoot drastisch naar beneden. Het IPCC zegt dat het nog kan en noemt daarvoor in het laatste rapport ook diverse maatregelen. Zonne- en windenergie nemen daarbij een belangrijke plaats in.
Ik neem aan dat we geen klimaatramp op ons geweten willen hebben en elke strohalm aangrijpen om dat te voorkomen! Afspraken maken alleen over 2050 heeft daarbij geen enkele zin en strooit slechts iedereen zand in de ogen. 2030 is een belangrijke en urgente deadline.
Aanvullend voorstel voor akkoord van Groenlo.
Vandaar ons amendement. Uiterst voorzichtig geformuleerd, en aansluitend op wat we gezamenlijk in AchterhoekVisie al hebben opgenomen, omdat we willen dat elke fractie dit steunt. Ik hoop dat we in onze beleidspraktijk méér gaan doen.
De tekst van het amendement luidt:
De fractie van de Progressieve Partij stelt voor om het dictum van het besluit als volgt te wijzigen:
in te stemmen met het herijkte regionale Akkoord van Groenlo 3.0. en de intentieverklaring te laten tekenen door het college en de raad bij de uitvoering te betrekken;
gezien de urgentie lokaal in 2030 een klimaatgas-emissie-reductie van 60% tov 1990 na te streven.”
In de daaropvolgende discussie werd duidelijk dat, ondanks de voorzichtige formulering van het amendement, helaas niet elke fractie voor zou stemmen. Opvallend daarbij ook de zichzelf groen noemende D66. Toch werd het amendement met een goede meerderheid aangenomen: 11 tegen 8. Een tegenvallend aantal, maar inhoudelijk toch een mooi resultaat. Wethouder Groters was wel bij met de motie.