• Eerlijk gesprek over ‘respect”.
    Wat een geweldig, open en eerlijk gesprek! Zo kan het dus ook. Op vrijdagmiddag hadden Hans te Lindert en ik maar liefst 18 mensen te gast in het sfeervolle grand-café vanEstinea in Aalten. Mensen met verschillende achtergronden: oud en jong, arm en rijk, Nederlanders met een migratie-achtergrond; import-Achterhoekers en “autochtonen”, mensen met een lichamelijke beperking en leden van “Samen Sterk”, vrijwilligers bij Figulus.. Met als bezielend gespreksleider Henkjan Kok. Wat is voor jou respect?; respect begint bij begrip en openstaan, luisteren en de mens zien achter afkomst, beperking, of situatie. Wij als wethouders luisterden. (moeilijk hoor). We deden dit omdat deze week het “De week van respect” is. We weten na dit gesprek zeker: respect is geen kwestie van 1 week. We hebben suggesties meegenomen die we in ons gemeentelijk beleid gaan doorvoeren. En we willen graag in gesprek blijven! Estinea bedankt voor jullie gastvrijheid. Alle gespreksdeelnemers bedankt voor jullie persoonlijke verhalen! Zo kan het ook! (foto’s met toestemming genomen.) Ik kan het niet laten zo trots te zijn op de inwoners van onze gemeente die in het huidige verharde klimaat van intolerantie, populistisch gescheld en grove beledigingen aan het adres van hele groepen, het aandurven om eerlijk en open met elkaar in gesprek te gaan. Dat moeten we vaker doen. (foto gemaakt door Hans te Lindert)
     
  • Ervaringsdeskundigen zetten stap vooruit
    Over ervaringsdeskundigheid gesproken. Maandagavond kwam de groep mensen die vanuit hun eigen situatie heeft meegedacht over bestaanszekerheid, armoedebeleid en gemeentelijke maatregelen naar de beeldvormende raadsvergadering. Daar waar de groep in anonimiteit begonnen was, waren zij nu allemaal aanwezig, een stap naar voren en deelden drie woordvoerders van hen hun ervaringen met de aanwezige raadsleden. En dat maakte indruk. Opvallend was ook de eerlijkheid van de raad: voor ons is armoede eigenlijk een ver-van-m’n-bed-show. De woordvoerders van de groep gaven aan dat juist het groepsgesprek hen sterker gemaakt heeft en dat er daardoor een soort sterk groepsgevoel is ontstaan van: je staat er niet alleen voor. Het zou erg mooi zijn als zo’n groepsgevoel als leidend principe ook in ons beleid een plaatsje zou krijgen. Geen beleid zonder inbreng van ervaringsdeskundigheid. Verantwoordelijk medewerker voor dit beleid Christel Sloetjes gaf in heldere bewoordingen aan waar en hoe rekening is gehouden met de opvattingen en aanbevelingen van de expert-groep. Opvallend is dat deze niet alleen de gemeente betreft, maar eigenlijk alle instellingen die met deze problematiek te maken hebben: Laborijn, de Woonplaats, Figulus en de scholen. Een punt waar we ons steeds weer het hoofd over breken: hoe komt de informatie en steun terecht op het juiste moment bij mensen die het nodig hebben. Het blijkt niet genoeg te zijn om allerlei maatregelen of instrumenten te hebben, maar juist om ze op de plek te krijgen is lastig.
     
  • Topdag bij Europees Parlement in Brussel
    Het kostte veel voorbereidend werk, maar donderdag om 6.30 uur vertrok toch een bus vanuit Bredevoort via Bocholt naar Brussel. Aan boord: 17 Duitse en 31 Achterhoekse geïnteresseerden in Europese politiek. Doel: een bezoek aan het Europese parlement, een ontmoeting met een parlementariër en vragen stellen aan een journalist. Daarom heen informatie over Europa via “een college in de bus” en een bezoek aan het prachtig nieuwe Huis van de Europese Geschiedenis in het Leopoldpark. Organisatie: Europe-Direct in Bocholt en de “Meet-up-werkgroep” van de Koppelkerk in Bredevoort (waar ik op persoonlijke titel in zit). De rit begon al snel vertraging op te lopen met de files in het Ruhrgebied. We doodden de tijd met kennismakingsspel en een kennisquiz via de mobiele telefoon. Dr Siebo Janssen, Europa-deskundige werkzaam bij de Universiteit van Bochum, stapte op in Herkenrath en gaf tot in Brussel een zeer deskundig en boeiend betoog over ontstaan van de Europese samenwerking èn over de werking van het hele Europese circus met in de hoofdrol de Europese Commissie, het Europees Parlement en de Euro-toppen met regeringsleiders. Door een verkeerschaos in Brussel vanwege een staking van de taxichauffeurs kwamen we anderhalf uur te laat aan de Wiertzstraat bij het Europese Parlement. Tijdens de lunch vertelde Tine Strik, Europarlementariër voor De Groenen (GL-PvdA) over haar rol als “waakhond” in een commissie die de rechtsstaat in Hongarije moet volgen. Kysia Hekster, NOS correspondent kwam even langs en vertelde mooie, maar ook echt ongelooflijke verhalen hoe de media vorige week in Hongarije behandeld werd en het “voorrecht” dat zij kreeg om premier Schoof te interviewen. Daarvoor hadden we een leuke rondleiding in het parlement gehad met een uitleg van een Nederlandse gids met Duitse vertaling door Siebo. Na weer uitgebreide veiligheidschecks (dat is toch wel heel opvallend in Brussel) hadden we een krap uurtje om in het huis van de Europese geschiedenis een audiotoer van minimaal 1,5 uur te volgen. Dass klappte nicht. Een aanrader dat gloednieuwe museum met geavanceerde snufjes. Er was nog tijd voor een koffie of Belgisch biertje op het Luxemburgplein, waarop we ons weer in de file stortten richting Venlo, waar de hongerige magen nog gevuld moesten worden. Aankomsttijd Bredevoort: 23.30 uur. In de groepsapp, de gesprekken op straat en in de bus was het een en al bewondering en lof voor dit initiatief. Echt voor herhaling vatbaar.
  • Week van respect 11-17 november
    Jaarlijks gebeuren Al sinds 2006 wordt elk jaar de nationale “Week van Respect” georganiseerd. De missie: een respectvolle samenleving waarin iedereen zich thuis voelt en actief aan bijdraagt. Te beginnen bij jongeren. Want wat je jong leert, neem je de rest van je leven mee. In de gemeente Aalten willen de wethouders Joop Wikkerink en Hans te Lindert ook graag aandacht besteden aan deze “Week van Respect”. Daarbij willen ze aansluiten bij het thema van de landelijke week “Allemaal burgers”. Burgerschap staat weer bovenaan de menukaart van het onderwijs. Daarom gaan we aan de slag met de vraag welke burgers die we zelf willen zijn. Daarvoor hebben we de ervaring van alle inwoners nodig. Vandaar dat de twee wethouders een dialoogtafel organiseren. Dialoogtafel op 15 november Joop Wikkerink: “We hebben mensen met verschillende achtergronden gevraagd om mee te denken. Ouderen, jongeren, de groep “Samen Sterk ”verbonden aan Estinea, ervaringsdeskundigen die rond moeten komen met een laag inkomen en mensen met een andere culturele achtergrond”. Hans te Lindert: “We hebben Henk-Jan Kok, ervaren coach die z’n sporen in het onderwijs verdiend heeft, bereid gevonden ons gesprek te leiden. Daarin willen we ervaringen uitwisselen: wat verstaan we onder respect, geven we zelf wel voldoende respect en ontvangen we ook respect. En we denken over de vraag over wat dat eigenlijk zijn: actieve en betrokken burgers.” Joop: “Uiteindelijk zou het mooi zijn als deze dialoogtafel zou leiden tot het jaarlijks meedoen aan de “Week van respect”. Misschien kunnen we resultaten van het gesprek daarbij gebruiken in de vorm van een oproep, een handleiding, een “statement” of zoiets.” Het gesprek is op uitnodiging. Wil je nog meedoen stuur dan een mail naar j.wikkerink@aalten.nl of h.te.lindert@aalten.nl De dialoogtafel wordt gehouden op vrijdagmiddag 15 november a.s. van 15.00-16.30 in het “grand café “van Estinea, Herenstraat 21 te Aalten. Welkom!
     
  • Solidariteit leidend thema van de Progressieve Partij
    Op dinsdag 5 november werd de begroting 2025 behandeld in de gemeenteraad. Dan houden alle fracties ook hun zgn. algemene beschouwingen.  Deze bijdragen geven de fracties de kans hun algemeen politiek oordeel over het gemeentelijk beleid te geven.  De fractie van de Progressieve Partij deed een oproep tot solidariteit in de samenleving. “Met elkaar ”  Het klinkt als iets uit de oudheid, letterlijk en figuurlijk. Letterlijk heeft het begrip een lange geschiedenis die nauw is verbonden met de opkomst van socialistische bewegingen begin 20ste eeuw. Figuurlijk lijkt het met de toenemende polarisatie in onze samenleving iets van lang geleden te zijn…: Solidariteit. Solidariteit is:
    •       Praten MET de ander in plaats van OVER. Een goed voorbeeld hiervan is de totstandkoming van het rapport ‘Van Arm-lastig naar Arm-slag’ dat binnenkort behandeld wordt door de gemeenteraad. Heeft u het mooie gesprek dat Martin Pragt voerde op de lokale radio met een aantal van de mensen die vanuit hun eigen ervaringen hebben meegewerkt aan het rapport al gehoord? Twee belangrijke lessen leren we hiervan. De eerste is dat deze inwoners niet vragen om meer geld, maar vragen om GEHOORD en GEZIEN te worden. Niet direct zeggen dat iets níet kan, maar meedenken over wat wél kan. De tweede les is dat we niet moeten doen alsof het iemands eigen schuld is dat hij of zij het financieel moeilijk heeft. Ook dat is solidariteit.
    •       Een ander voorbeeld van niet praten over, meer MET de ander is de bijeenkomst in de Koppelkerk op 16 oktober jl. waar een aantal jonge mannen en vrouwen uit Syrië en Iran aanwezig waren die vertelden over hun leven in Nederland; in het Nederlands, want ze hebben helemaal of bijna de inburgeringscursus afgerond. Zij vertelden dat het helemaal niet makkelijk is om je huis, familie, vrienden en land te moeten verlaten om naar een ander land te reizen. Het was niet hun keus om naar Nederland te komen, maar pure noodzaak om een leven en toekomst te hebben. Wij willen daarom een veilige plek bieden aan deze vrouwen en mannen die hun land hebben moeten verlaten om veiligheid, een leven en toekomst te hebben. Het voorstel om opvangplekken te realiseren voor asielzoekers, statushouders en Oekraïners ondersteunen wij daarom van harte. Ook dat is solidariteit.
    •       Solidariteit is ook: de schuld van het probleem niet bij de ander leggen. Het is niet de schuld van vluchtelingen dat er te weinig betaalbare woonruimte is. Het weigeren van opvang of versoberen van de opvang voor deze mensen lost dit probleem ook niet op. Er is geen asielcrisis, maar een doelbewust gecreëerde OPVANG-crisis. Onze fractie legt de verantwoordelijkheid voor het probleem daar waar deze hoort: bij het Rijk. Woningnood is het gevolg van jaren van VVD-beleid die de corporatiesector alle investeringsruimte heeft gekost. Door de raad is uitgesproken dat er goede stappen worden gezet om extra woonruimte te creëren. Onze fractie wil hieraan toevoegen dat deze vooral ook betaalbaar moet zijn. Aan villa’s en andere luxewoningen hebben we niet zoveel. (Zie: Podcast De Bedoeling: extra aflevering 2 van 27 oktober 2024)
    •       Solidariteit is dus ook: de ander ZIEN en behandelen als MENS in plaats van een probleem of bedreiging. Niet de cijfers of dasboards als uitgangpunt voor het beleid, maar de mens achter de cijfers. Wij willen daarom ook het contract met de 3e jongerenwerker voortzetten. De sociale basis moet versterkt worden, zodat er minder vaak een beroep zal hoeven worden gedaan op de duurdere tweedelijns jeugdhulp. Als gemeenteraad moeten we daarom willen investeren in die basis.
    •       Solidariteit is ook zoeken naar manieren hoe we als samenleving gezond ouder kunnen worden. Tijdig gesprekken voeren over wonen, leven en zorg met ouderen en hun familie en niet òver.  Mantelzorgers en vrijwillige inzet ondersteunen. Vitaliteit, sporten en bewegen, gezonde voeding mogelijk maken. Als samenleving de zorg en ondersteuning anders organiseren. Immers over een paar jaar zijn er minimaal 200.000 mensen te kort in de zorg als we niks veranderen.
    •       Onderdeel van de sociale basis is kunst en cultuur. Dat dit leeft in onze gemeente dat bleek wel uit opkomst op de PP-meedenkavond over dit onderwerp recentelijk. Wat kunst en cultuur precies is, is voor iedereen verschillend. Waar iedereen het die avond over eens was, is dat het hoe dan ook VOOR en VAN iedereen is. Als het geld gaat kosten dan is kunst en cultuur echter volgens de politiek opeens iets elitairs. Laten we als gemeenteraad niet in deze valkuil stappen. Laten we een betrouwbare partner zijn voor verenigen, stichtingen, vrijwilligers en iedereen die zich inzet op dit gebied.
    •       Als gemeenteraad moeten we niet alleen willen luisteren naar de stem van de meerderheid, maar juist ook oor hebben voor de kleinere groep, die geen of een nauwelijks-hoorbare stem heeft. Hoe doen we dat? Een goed begin is om te allen tijde voor ogen te houden dat iedereen recht heeft op een gelijke behandeling; niet voor niets het eerste artikel van onze Grondwet. En iedereen, is dan ook echt iedereen, en niet de ene misschien net wat meer dan de ander. Wij doen daarom een oproep aan de burgemeester om haast te maken met de uitvoering van de vorige jaar raad breed aangenomen motie om de tekst van artikel 1 van de Grondwet op een zichtbare plek te plaatsen.
    •       En laten we niet vergeten: solidariteit is ook rekening houden met elkaar en de toekomstige generaties. We hebben grote zorgen over de biodiversiteit en klimaatopwarming. De échte crises zijn die van de biodiversiteit en het klimaat. Beide vragen om permanent grote aandacht, op elk beleidsterrein. Zo vinden we betaalbaarheid van besparingsmaatregelen en eigen lokale duurzame opwekking essentieel: lagere inkomens moeten hierin ondersteund worden. Op gemeenteniveau willen we uitbreiding van grootschalige duurzame opwek. Er is veel in gang gezet in Aalten, maar in 2025 zullen meer grote stappen gezet moeten worden, waaronder herijking van het Uitnodigingskader zon en wind.
    Solidariteit is nog zoveel meer. Graag geven wij dit stoffige woord weer betekenis in het aankomende jaar, samen met u, met elkaar en voor de ander. Aalten, 04 november 2024 Fractie van de Progressieve Partij
     
  • Houtrook slecht voor de gezondheid
    Zó schadelijk is houtrook voor de gezondheid, dus juicht onderzoeker Fleur houtstookverbod toe Ze deed in De Meern metingen bij huizen met een houtkachel en liet de bewoners dagboeken bijhouden over hun gezondheid. Binnenkort promoveert Fleur Froeling op onderzoek naar de gezondheidseffecten van houtrook. Hoe kijkt zij aan tegen het Utrechtse verbod op kachels en open haarden? Zó schadelijk is houtrook voor de gezondheid, dus juicht onderzoeker Fleur houtstookverbod toe | Utrecht | AD.nl PP heeft op 1 oktober jl  vervolgvragen gesteld aan het college over de Aaltense aanpak van Houtrook nav Raadsmededeling 117.  Ook de landelijke actiegroepen zitten niet stil. De gemeente Aalten en enkele leden van het college van B en W krijgen bijna dagelijks oproepen voor een verbod op houtstoken in de gemeente Aalten. De laatste aanpak van het College is vastgelegd in raadsmededeling no. 117. https://aalten.bestuurlijkeinformatie.nl/Reports/Item/fbeebe21-1ec5-4a4e-894c-07524275ef04
         
  • Meer werkende armen.
    Overgenomen uit Gemeente-nu. Meer dan een half miljoen Nederlanders leven in armoede, onder wie 115.000 opgroeiende kinderen en relatief veel werkenden. Dat blijkt uit een nieuwe meetmethode. De nieuwe manier van meten is ontwikkeld door het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP), het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en budgetinstituut Nibud. Armoede in Nederland neemt af, maar treft steeds vaker werkenden. ‘In vergelijking met 2018 waren er vorig jaar relatief meer werkenden arm dan er mensen in de bijstand arm waren,’ aldus Peter Hein van Mulligen van het CBS.

    Onder armoedegrens

    Volgens de nieuwe berekening leefden vorig jaar ongeveer 540.000 inwoners onder de armoedegrens, 3,1 procent van de bevolking. Op basis van de ‘oude’ SCP-methode waren dit er naar schatting ongeveer 830.000. Het grote verschil is vooral te wijten aan het feit dat huishoudens met bepaalde financiële reserves niet langer als arm worden beschouwd.

    Net boven armoedegrens

    Vorig jaar waren er ook nog bijna 1,2 miljoen mensen die rond de armoedegrens schommelden. Zij hebben een inkomen tot 25 procent boven het grensbedrag, en weinig tot geen financiële buffer. In 2018 zaten zelfs 1,5 miljoen mensen in deze situatie, ‘die maar weinig beter is dan armoede’. Staatssecretaris Nobel (Participatie) vindt het ‘ontzettend krom’ dat Nederland zoveel werkende armen telt. ‘Mensen die vroeg opstaan, naar hun werk gaan, en toch in armoede zitten, dat is krom, onrechtvaardig en onacceptabel,’ aldus de bewindsman vorige week tijdens een Kamerdebat over armoede- en schuldenbeleid. Hij kondigt ‘een plan’ aan om hier wat aan te doen.

    ‘Evenwichtig’ koopkrachtbeleid

    Een commissie die het sociaal minimum onderzocht, concludeerde al ruim een jaar geleden dat het minimumloon voor veel mensen nog altijd te laag is om te kunnen rondkomen. Maar het kabinet lijkt vooralsnog niet van plan op dat terrein extra stappen te zetten. Nobel wees op het ‘evenwichtige’ koopkrachtbeleid van het kabinet: alle groepen gaan er gemiddeld iets op vooruit. Sinds 2019 daalt de armoede, onder meer door dalende werkloosheid, loonstijgingen, coronasteun-maatregelen, de energiemaatregelen en maatregelen die de koopkracht verbeterden, waaronder verhoging van het minimumloon. Bijna 175.000 mensen waren in 2023 al minstens 3 jaar op rij arm. Dat betekent dat 1 op de 3 armen ‘langdurig arm’ was.

    Werkelijke kosten

    De nieuwe meetmethode zou een realistischer beeld geven van de armoede in Nederland. Onder meer doordat ‘de werkelijke kosten die mensen hebben aan wonen en energie worden meegenomen in plaats van gemiddelden’. En er wordt nu dus ook gekeken naar het financieel vermogen van huishoudens. Door de nieuwe methode is ook de armoedegrens 2023 aangepast.
     
  • Van Arm-lastig naar Arm-slag
    In opdracht van het College van de gemeente Aalten zijn ervaringsdeskundigen geraadpleegd bij de herijking van het armoedebeleid. Wethouder Joop Wikkerink wil graag mèt mensen die het betreft nieuw beleid maken i.p.v.  maatregelen voorstellen die òver mensen gaan. In dit voorjaar is een groep samengesteld onafhankelijk van de gemeente en zijn er twee gespreksleiders/rapporteurs aangesteld. Een ervan Martin Pragt is begeleider van ervaringsdeskundigen  en is zelf lang geleden ook opgegroeid in armoede.  De ander Sylvia Heijnen is cultureel ondernemer en verstaat de kunst signalen van ervaringsdeskundigen om te zetten in concrete voorstellen. Maar liefst 16 mensen meldden zich om mee te denken. De gemeente heeft aangegeven hen ook als deskundigen te zien, dus ook een vergoeding te geven, zoals dat bij andere deskundigen ook gebeurt. In individuele gesprekken maar vooral ook in groepsontmoetingen is er een hechte club van mensen ontstaan die vanuit hun persoonlijke ervaringen aanbevelingen doet. Niet alleen voor de gemeente, voor de ambtenaren en het college en raad. Maar ook voor de samenleving.  “Iedereen kan het overkomen; dus luister naar mensen, geef ze respect en handel niet vanuit vooroordelen”, is misschien wel de belangrijkste boodschap voor de hele (Aaltense) samenleving. Op 11 november worden de voorstellen van het College voor een aanpassing van het het armoedenbeleid met een doorontwikkeling richting bestaanszekerheid behandeld in de beeldvormende raadsvergadering. Daar zullen ook enkele vertegenwoordigers van deze groep (die in anonimiteit haar werk gedaan heeft) aanwezig zijn voor een toelichting. Samen met Martin en Sylvia zijn ook al diverse interviews afgegeven bij de lokale radio, de Aalten Vooruit/De Band. Zoveel mogelijk daarvan is als bijlage bij dit artikel gevoegd. https://wethouderjoopwikkerink.wordpress.com/2024/10/26/extra-aflevering/ https://wethouderjoopwikkerink.wordpress.com/2024/10/27/extra-aflevering-2/ https://www.aaltenvooruit.nl/nieuws/maatschappij/499200/vanuit-ervaringskennis-naar-beter-armoedebeleid https://www.1achterhoek.nl/gemeente-aalten-herziet-armoedebeleid-ook-gezinnen-boven-de-armoedegrens-zien-te-bereiken/  
  • 17 oktober wereldarmoededag
    Op deze dag waarop in de hele wereld aandacht gevraagd wordt voor armoede presenteerde het college een nieuwe stap in het armoedebeleid van de gemeente. Hieronder het persbericht. Gemeente Aalten herziet armoedebeleid Écht luisteren, empathie tonen, proactief handelen en handelen in de geest in plaats van de letter van wet- en regelgeving. Dat is samengevat de wens van een groep van 16 ‘armoede-ervaringsdeskundigen’. Zij hebben de gemeente Aalten voorzien van een uitgebreid advies met suggesties om mee te nemen bij de herijking van het armoedebeleid. Het college van burgemeester en wethouders stelde het mede op basis van dat advies aangepaste armoedebeleid op 10 oktober vast. De gemeenteraad behandelt het voorstel in november. Wethouder Joop Wikkerink: “ik ben blij met de waardevolle input van de ervaringsdeskundigen. Zij hebben hun rapport de naam ‘van Arm-lastig naar Arm-slag’ gegeven en daar kan ik mij erg in vinden. Het rapport bevat nuttige tips en aanbevelingen voor verbetering van ons armoedebeleid en daarmee van hun eigen situatie en die van andere inwoners in vergelijkbare situaties. Die aanbevelingen gaan soms over geld, maar veel vaker gaat het over persoonlijk contact en maatwerk, over hoe mensen behandeld willen worden, al dan niet serieus worden genomen en professioneel worden geholpen. Ook de vindbaarheid en begrijpelijkheid van de regelingen kan volgens hen beter, dus ook daar gaan we mee aan de slag.” 2025: actualiseren en vindbaarheid verbeteren In het aangepaste armoedebeleid stelt het college voor om per 2025 bestaande regelingen te actualiseren en (nog) meer in te zetten op de mogelijkheden van inwoners om mee te doen. Bedragen en toeslagen worden aangepast en het moet voor inwoners gemakkelijker worden om ondersteuning te vinden en te krijgen, zowel bij de gemeente als bij (verwijzende) partners. Speciale aandacht is er voor gezinnen in armoede. Voor kinderen zijn er tegemoetkomingen om deel te kunnen nemen aan sport en cultuur, voor zwemles en voor de extra schoolkosten. Het vervolg: financiële bestaanszekerheid Volgend jaar wordt een volgende stap gezet. Op basis van een extern onderzoek (nulmeting) wordt gekeken of er regelingen bij moeten, geschrapt kunnen worden of dat regelingen misschien anders ingericht moeten worden. In 2026 wordt vervolgens het beleid breder doorontwikkeld richting ‘bestaanszekerheid’. De wethouder: “Daarbij gaan we steeds weer in gesprek met de ervaringsdeskundigen. Zij hebben aangegeven in de vorm van een klankbordgroep betrokken te willen blijven en van dat aanbod maken we graag gebruik.”
     
  • 40 jaar Streekziekenhuis Winterswijk
    Soms zijn er van die gelegenheden waar je dan uit hoofde van je functie (zoals dat heet) heen moet, maar waar je eigenlijk niet zo’n zin in hebt. Je weet niet of er mensen zijn die je kent, of er niet een saai programma is, of je het juiste cadeau wel hebt. Kortom een beetje een verplicht nummer. Maar soms heb je je ook helemaal misrekend en kom je in een leuke omgeving met fijne mensen en inspirerende sprekers en een gevoel dat je echt welkom bent. Dat overkwam mij dinsdag toen ik naar de receptie van 40 jaar SKB (Streekziekenhuis Kon. Beatrix) te Winterswijk moest. Immers een belangrijke partner ook van gemeenten in de Achterhoek. En het was me toch leuk. Allereerst de locatie. Dat was het nieuwe bedrijfspand van Obelink, immers de naaste buurman. Parkeren in de dockshelters, trappenhuis in en opeens was daar een oergezellig bedrijfsrestaurant met een kleine 100 mensen die het jubileum mee kwamen vieren. Drie gemeentelijk vertegenwoordigers, de rest uit de gezondheid. Maar allemaal geanimeerde gesprekken. Na zo’n half uurtje ontspannen kletsen een uur lang een presentatie van een zekere Joris Arts. Dat was enorm leuk. Hij bekeek grote organisaties buiten de zorg op hun innovatieve kracht. En wat kunnen we in de zorg daarvan leren. Zo vertelde hij over Zeeman die tot in het oneindige de “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ mentaliteit doorvoert: niks geen opsmuk, niks geen gedoe en dus superlage prijzen; of Nike met z’n just do- it mentaliteit. Prachtige voorbeelden van het Mac-Donald beeldbestel-scherm: als je wat kiest krijg je gratis advies erbij: pats 30% hogere omzet. Natuurlijk met foute producten en gebaseerd op foute prikkels maar toch. Scania die de arbeiders de Most Important Persons noemt: een ploeg van 5 mensen die een onderdeel monteert wordt volledig in de watten gelegd en verzorgd, want zij moeten als MIPS hun werk door kunnen blijven doen. Of BMW die een productielijn voor 50plusserrs heeft waar de band 30% langzamer draait. Daardoor kan iedereen het tempo goed bij houden, zijn mensen langer inzetbaar, is er minder verzuim: hup die 30% mindere snelheid zo weer terug verdiend. En dan de zorg: ja, maar dat kan bij ons niet, not invented here, bij ons is alles anders. Prachtige herkenbare verhalen die prikkelen tot nadenken. En dan ook nog als afsluiting gezonde hapjes. Soms zijn bijeenkomsten dus onverwacht leuk en leerzaam
     
  • Meedenkavond asiel en migratie met muziek
    Durf jij het aan? Praten mèt in plaats van praten òver asielzoekers, migranten? En ook luisteren naar de zorgen die onze inwoners hebben? Kom dan op woensdag 16 oktober vanaf 20.00 uur naar de Koppelkerk te Bredevoort voor een unieke avond vol discussie, gesprek en muziek. In sommige berichten stond de datum 16 september, maar iedereen had natuurlijk al begrepen dat dat oktober moest zijn. Informatie van asielzoekers zelf, feiten, cijfers Midden in de gepolariseerde asieldiscussie organiseert de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo een goed gesprek over feiten en cijfers rond migratie. We luisteren naar asielzoekers en mensen die gevlucht zijn en inmiddels in Nederland wonen. We hebben oor voor de zorgen en vragen van de gewone mensen in onze gemeente. We gaan uit van de feiten. We hebben enkele medewerkers van Laborijn uitgenodigd (met een Syrische achtergrond), die o.a. naast hun eigen verhaal ook vertellen wat zij dagelijks doen aan de inburgering. Cijfers voor de gemeente Aalten De gemeente Aalten moet rond de 200 asielzoekers gaan opvangen; we hebben binnenkort 220 Oekraïners in onze gemeente. Per jaar huisvesten we zo’n 30 statushouders. We hebben een achterstand van 38 nu, eind dit jaar vermoedelijk 13-19 personen. Hoe gaan we dat met elkaar fixen. Daar gaat deze avond over. Crisis en ophef of niet: hoe organiseren we als samenleving de opvang van mensen op de vlucht voor oorlog, geweld of armoede. Syrische tenor en operazanger te gast We praten niet alleen, maar hebben een uniek optreden geboekt. Speciale gast is de Syrische operazanger en tenor Awn Maarof. Samen met pianist Matthijs Stronks zingt hij enkele nummers en beantwoordt vragen uit het publiek over zijn achtergrond, zijn dromen en zijn huidig verblijf in een asielzoekerscentrum in Nederland. Op de speellijst staan bekende nummers als “I did it my way” (in Engels en Arabisch), O sole mio, Cielito Lindo (folksong uit Mexico). Toegang gratis De Progressieve Partij wil graag dat zoveel mogelijk mensen komen meepraten en meeluisteren. Daarom is de toegang tot deze avond gratis. Een gift, voor wie wat missen kan, mag natuurlijk wel. Graag zelfs. Het goede gesprek, de informatie en de prachtige operamuziek, met een vleugje Syrische invloed, vindt plaats op woensdag 16 oktober 2024 om 20.00 uur in het boekencafé van de Koppelkerk, Koppelstraat 35 te Bredevoort. (max. 50 plaatsen)
     
  • Cursus Politiek Actief
    Het wordt inmiddels een traditie. In het najaar organiseert de gemeente en dan met name de burgermeester en de griffie een cursus politiek actief. Ook dit jaar zit de cursus helemaal vol en zo’n twintig inwoners van onze gemeente krijgen op een aantal donderdagen een uitleg over de politiek en dan met name de gemeentepolitiek: Hoe zit het besluitvormingsproces in elkaar, wat doet de raad, wat doet B&W, hoe werkt dat vergaderen in drie stappen (oftewel het BOB-model), enzovoort. Een van de onderdelen van de cursus is dat 3 mensen uit de raad aan de deelnemers vertellen hoe ze in de politiek zijn beland, hoe het bevalt en wat ze er zo in aanspreekt om met politiek bezig te zijn. Met geïnteresseerden praten over waarom ik politiek leuk vind leek me wel wat, dus ik heb me aangemeld. Op donderdag 4 oktober was het zover en naast Jeroen Hollema en Martin Hüning stond ik voor de groep. We kregen ieder een derde van de cursisten toegewezen. Dat het een geïnteresseerde groep was bleek al snel. Het was geen éénrichtingverkeer, maar er kwamen ook goede vragen. Bijvoorbeeld of het wel eens lastig is om voor je standpunten te gaan staan, of het moeilijk is als er politieke spelletjes gespeeld worden en hoe je contact houdt met de burgers. Al met al een leuke avond met geïnteresseerde deelnemers. En voor wie benieuwd is naar de antwoorden die ik gaf op de vragen, geef je volgend jaar ook op. Je kunt me natuurlijk ook altijd een keer aanspreken en vragen. Theo Bauhuis
     
  • Begraven en emoties.
    Beleidsnotitie toekomstbestendige begraafplaatsen Aalten Er wordt in onze gemeente gewerkt aan een nieuwe kijk op het beheer van de 7 begraafplaatsen in de gemeente. Het begraven is verre van kostendekkend en de verwachting is dat de kosten alleen maar zullen toenemen in de toekomst als het aantal begravingen verder afneemt. Dat komt doordat met nieuwe graven en de grafrechten ook het onderhoud betaald wordt. Om tot nieuwe inzichten te komen was vooraf een participatietraject opgestart waarbij geïnteresseerden met de opstellers van de plannen mee konden lopen om mee te denken en ideeën te horen. De beleidsnotitie gaat dus over het meer kostendekkend maken van de begraafplaatsen. Dat is best een gevoelig iets. Kostendekkend is zakelijk, begraven en begraafplaatsen zijn vooral veel gevoel en emotie. In de notitie is een heel zakelijke insteek gekozen. Termen als doelgroep, marktwerking, marktconform en concurrentie komen regelmatig voor. Dat komt soms nogal hard en zakelijk over, maar van de andere kant zorgt dat zakelijke kijken er ook voor dat er goed gekeken wordt naar wat de overledenen en nabestaanden willen. Dat is immers de doelgroep en de ‘klant’ van de begraafplaats. Zo komt er in de plannen bijvoorbeeld ook natuurlijk begraven voor. Op 8 oktober was de beeldvorming en al voordat die vergadering begon was al duidelijk dat dit onderwerp de mensen bezighoudt en dat de berichten over deze plannen veel onrust veroorzaakten. Veel insprekers, veel ingezonden stukken en een goed gevulde publieke tribune. De beeldvorming begon met een uitgebreide, duidelijke en verhelderende presentatie door de opstellers. Veel onrust werd weggenomen, een deel van de insprekers gaf aan niet langer in te willen spreken. Niet iedereen was gerust en tevreden na de presentatie. Met name het sluiten van begraafplaatsen (dat houdt in geen nieuwe graven, niet dat de poort op slot gaat) het veranderen van inrichting en over de oude begraafplaats in Dinxperlo bleven zorgen. Tijdens de presentatie en met name de vragen aan het eind bleek ook dat de stukken die de raad had gekregen inmiddels, door het verwerken van de input vanuit de participatie, al wat gewijzigd waren. Dat was precies de reden dat tijdens de oordeelsvormende vergadering van dinsdag 15 oktober het voorstel door de verantwoordelijke wethouder Erik Groters weer werd teruggenomen voor nadere bestudering en aanpassing  (red.) Theo Bauhuis
     
  • Overwegingen bij een nieuw industrieterrein
    Terug in Aalten viel ik midden in de eerste informatiebijeenkomst voor omwonenden van de plek waar het college een nieuwe industrielokatie voorstelt. Zoals bekend in de omgeving Zomerweg/Moerveldweg in Aalten, deels aansluitend aan het huidige ’t Broek. Terecht krijg ik wel vragen als “hoe kan een wethouder van een progressieve partij nu meewerken aan uitbreiding van een industrieterrein, zeker als daarvoor een stuk bos gekapt moet worden.” Ik zal daar proberen antwoord op te geven. 1. Bestuurlijke continuïteit. Vanuit het bedrijfsleven wordt al heel lang gevraagd om uitbreidingsmogelijkheden voor de bestaande Aaltense bedrijven. Door de gemeente is steeds gezegd dat we een afweging maken tussen alle mogelijkheden en onmogelijkheden. Dus er is sprake van opgewekt vertrouwen. Deze uitbreiding zou voldoende zijn voor de lokale vraag tot 2040. Ik denk dat we tijdig moeten beginnen met de discussie of er na 2040 nog meer ruimte in onze gemeente opgeofferd moet worden door bedrijventreinen. Dat heeft te maken met onze discussie over het thema ”welke gemeente wil je zijn”. Er zijn natuurlijk ontwikkelingen in de economie die aangeven dat we moeten minderen ipv ongebreideld groeien. 2. Sturing op circulariteit en duurzaamheid. Een door de gemeente ontwikkeld industrieterrein biedt mogelijkheden voor circulariteit, duurzaamheid en social return on investment. Het valt op (ook tijdens de duurzaamheidsdag en tijdens onze werkbezoeken) dat bedrijven op zeer uitgebreide schaal bezig zijn met allerlei aspecten van duurzaam werken. Uitbreiding van die bedrijven kan een spurt geven in duurzaam werken. 3. Inrichting passend bij de schaal en structuur van Aalten. De inrichting moet nog bepaald worden, maar een nieuw aaneengesloten terrein biedt ook kansen voor nieuwe formules, architectuur en bedrijven. Ik zou graag willen dat er ruimte is voor kleine startups in de sectoren techniek, zorg(technologie) en creatieve beroepen. Ruimtelijke inrichting kan dat mogelijk maken. Dus geen distributiecentra. 4. Er zijn uitgebreide onderzoeken gedaan naar de mogelijkheden van 9 locaties. Deze locatie kwam er zowel vanwege bereikbaarheid (overlast vrachtauto’s) als natuurwaarde èn ligging en grondeigendom er als beste uit. Natuurlijk heeft een terrein aansluitend aan de Hofskamp in Varsseveld ook z’n voordelen. (ook gezien elektriciteitsvoorzieningen). De nestcongestie kan nog veel roet in het eten gooien. 5. Nadeel van deze locatie is dat er bos gaat verdwijnen. Sommige stukken van het bos zijn niet van grote ecologische waarde, maar het is altijd vervelend als er gezonde bomen gekapt moeten gaan worden. Bomen zijn ook belangrijk als CO2-afvanger. Ik heb dus als eis neergelegd dat er 1,5 keer zoveel CO2 afgevangen moet gaan worden bij het compensatiebos. Dat wordt nog een hele toer. 6. Zoals de berekeningen er nu liggen zijn er minder opbrengsten (verkopen) dan kosten. Er blijft een berekend tekort van 8 ton. Ik heb aangegeven dat het mijn wens is de bedrijven niet extra te subsidiëren met gemeenschapsgeld, dus dat de exploitatie minimaal op 0 uit moeten komen. Dat betekent hogere prijzen voor de bedrijven. Maar: realisatie ligt nog zover weg dat je misschien tegen die tijd pas kunt zeggen of de prijzen op dat moment concurrerend zijn. Bovendien is concurrerend niet zo aan de orde. Immers het gaat om uitbreidingen van lokale bedrijven. 7. Natuurlijk is het vervelend als vlak voor je raam een industriepand verrijst, of sterker nog als je een stuk van je bezit of je huis moet verkopen. Daar moeten we het goed over hebben. Enkelen mogen niet opdraaien voor de lasten van het voordeel van velen. Natuurlijk zijn hier ook wettelijke mogelijkheden. Maar ik snap heel goed dat het uiterst pijnlijk is als je een mooi plekje moet opgeven of je eeuwenoude familiebezit ziet verdwijnen. Joop Wikkerink
     
  • Rondwandeling centrum Dinxperlo under construction
    Op donderdagavond 26 september was de gemeenteraad uitgenodigd om de voortgang van het centrumplan Dinxperlo ter plaatse te bekijken onder leiding van de projectleider. Vooraf was er een inleiding door de wedhouders Ted Kok en Erik Groters in de kerk. Ted Kok deed de aftrap met het goede nieuws dat de werkzaamheden voor liepen op het schema en binnen budget. De werkwijze met een projectteam waar de aannemer en de gemeente niet alleen vooraf, maar ook tijdens de uitvoering steeds overleggen wat er speelt en hoe aan te pakken werkt blijkbaar goed. Erik Groters belichtte de kant van de duurzaamheid. Voor de grote werkzaamheden zijn helaas alle bomen uit het centrum verdwenen, maar daar komt ongeveer het dubbele aantal voor de terug. Ook bijzonder: er zijn kratten in de grond gegraven bij de kerk voor in totaal 400m3 regenwater. Ruim de helft daarvan is bedoeld om het regenwater te bufferen en langzaam in het grondwater te laten zakken. Het overige deel dan de kratten slaat het water juist op, zodat het gebruikt kan worden voor water geven aan de beplanting. Als die opslag vol is, zo vertelde de projectleider, dan is er natuurlijk een overloop naar de kratten waar het water in de grond zakt. Als er zware buien verwacht worden, dan kan er ook alvast water worden afgevoerd om die regenbui op te kunnen vangen. Voor de verharding zijn gebakken klinkers gebruikt. Die kunnen in de toekomst goed worden hergebruikt. Dat is ook gebeurd met de klinkers die al lagen op het Prins Claus plein. Op pad De rondleiding zelf werd door de projectleider gedaan en daar kwamen vooral veel interessante weetjes voorbij. Bij het verlaten van de kerk kom je bijvoorbeeld direct op het deel waar de vrijdagmarkt wordt gehouden. Dat is meteen een flinke oppervlakte verharding en dat bleek niet veel groener te kunnen, juist door die weekmarkt. Er moet ruimte zijn voor de kramen en voor de bezoekers. De groenvakken die er zijn, zijn wel groter gemaakt om toch iets meer groen kwijt te kunnen. Om te voorkomen dat de bestrating één grote bakplaat wordt als het zonnig wordt, is er bewust een wat lichtere kleur gekozen. Die absorbeert toch wat minder warmte. Een andere uitdaging die de weekmarkt met zich meebrengt is de combinatie van de verharding met de viskramen. Vocht en vet dat op de grond komt moet niet in de stenen trekken.Vooraf was al verteld dat er heel veel regenwater opgeslagen kan worden voor het groen in het centrum. Buiten zien we in de plantvakken ook zwarte slangen uit de grond komen. Die zorgen ervoor dat er automatisch water gegeven kan worden. Dus geen trekker met watertank meer door het centrum. Of en wanneer er water gegeven moet worden wordt door meetpunten vastgesteld. In de plantvlakken wordt er gewerkt met hetzelfde systeem van beplanting dat ook al op andere plekken in de gemeente, zoals langs de Admiraal de Ruyterstraat in Aalten, gebruikt wordt. Onderhoudsarm en een lange periode van bloemen. Bij het Kerkhofplein zijn de parkeervakken voorzien van open verharding waarvan de gaten met een grof split zijn gevuld. Dit allemaal om ook weer te kunnen zorgen dat de regen snel de grond in kan. Hierdoor zijn ook maar een paar kolken nodig. De rondwandeling eindigde weer bij de kerk. Daar is nog niets te zien van hoe het gaat worden. We kregen wel te horen dat, om daar straks te zorgen dat meteen al een groene aanblik heeft, er duidelijk grotere maten bomen zullen worden aangeplant dan dat normaal gesproken in het openbaar groen wordt gebruikt. Een mooi vooruitzicht. Al met al een positieve indruk van de voortgang van het centrumplan. Dinxperlo heeft dankzij de investering van maar liefst 10 miljoen euro straks een centrum waar het trots op kan zijn. Theo Bauhuis
     
  • Start buurtgesprekken Omgevingswet in Barlo
    Gemeente Aalten moet in het kader van de omgevingswet een omgevingsvisie opstellen. Een logische en belangrijke stap, immers je moet eerst nadenken over wát je wilt, voor je kunt bepalen hoe je dat gaat doen. Er is gekozen om Aalten op te delen in 12 deelgebieden waardoor per gebied kan worden gekeken wat er belangrijk wordt gevonden, welke zaken er spelen, wat de mensen er vinden en wat dat deelgebied anders maakt dan andere deelgebieden: de identiteit van zo’n deelgebied. Voor de nieuw op te stellen omgevingsvisie van de gemeente Aalten is meedenken door inwoners, bedrijven en verenigingen in de gemeente (de participatie) vereist in de wet, maar ook gewenst door de gemeenteraad en ambtenaren. Hoe participatie De gemeente Aalten betrekt inwoners onder andere via de omgevingsgesprekken. Avonden waarin de burgers worden opgeroepen om mee te denken en mee te sturen. Dat gebeurt in 3 stappen: • Een avond voor uitleg en om de eerste ideeën op te halen over die identiteit van het gebied en over de wenselijke toekomst van de leefomgeving in het gebied • In de tweede avond wordt de uitkomst van de eerste sessie verder besproken en uitgewerkt. Het mooie van die tweede avond is dat alle deelgebieden al een keer aan bod zijn geweest en dat er van elk overleg een verslag is gemaakt. Iedereen kan dus even bij de buurgebieden kijken of die nog goede ideeën hadden die misschien de eerste avond zijn vergeten. • In de derde en laatste gespreksronde koppelt de gemeente terug wat op basis van de overleggen als visie is ontstaan en worden eventuele laatste nog te maken keuzes voorgelegd en knopen doorgehakt. Dat klinkt heel goed, maar er zijn natuurlijk beperkingen in wat mogelijk is. Een visie van zo’n deelgebied kan niet de regels vanuit het rijk en de provincie naast zich neerleggen en het moet wel reëel zijn. De gemeente gaat niet overal over. Ook moet zo’n visie concreet zijn en niet alleen algemene kreten bevatten. Er moeten dus keuzes worden gemaakt. De praktijk Op 16 september had Barlo de primeur met het eerste omgevingsgesprek en aangezien de PP altijd voor participatie is vonden ik het belangrijk om ook aan te schuiven om te zien hoe die participatie in de praktijk vorm krijgt. Hulde aan Barlo want de deelname was groot, wat toch wijst op een grote betrokkenheid en bereidheid om mee te doen. Vanuit de gemeente werd door een ambtenaar uitgelegd wat de bedoeling is van de omgevingsvisie, hoe de avond zou verlopen en ook wat de beperkingen zijn (een soort winstwaarschuwing, niet alles kan). Vervolgens werd de groep in drieën gesplitst om per tafel samen aan de slag te gaan met bepalen wat belangrijk is. Dat gebeurde heel interactief. Er was een lijst met onderwerpen waarop per onderdeel met stickers kon worden aangegeven wat als heel belangrijk werd ervaren. Op basis van die onderwerpen konden op memo-blaadjes worden opgeschreven waar zorg om was en wat de knelpunten waren en deze konden op een kaart geplakt worden. Vervolgens konden op een derde vel met kaart memo’s worden geplaatst met een toekomstbeeld en visie. Door de begeleidende ambtenaren werd gestuurd op het verloop, maar niet op de inhoud. Het belangrijkste was dat er steeds duidelijk werd gemaakt dat het niet alleen gaat om opschrijven wat je wilt, maar dat ook concreet maakt en ook over de bijbehorende keuzes nadenkt. Dus niet alleen opschrijven ik wil meer natuur, landbouw of huizen. Juist duidelijk maken, wat vind je dan natuur, wat moet er dan gebeuren voor de landbouw en hoe moeten die huizen er dan uitzien. Minstens zo belangrijk als het wat is de vraag waar. Dus waar moeten die huizen dan komen. Dat was mooi te verduidelijken door de memo’s op een plaats op de kaart te plakken. Conclusie Ik vond met mooi te zien hoe die participatie in de praktijk in zijn werk ging. De mensen in Barlo deden actief mee en het was de hele avond een geroezemoes van jewelste. Goed om te zien dat er ook werd gevraagd om mee te denken over de keuzes die er dan gemaakt moeten worden en dat dat ook eerlijk werd versteld dat er een limiet zit aan de participatie doordat er regels zijn van hogerhand die ook gerespecteerd moeten worden. Volgens mij een aanrader voor iedereen om mee te denken over zijn omgeving. De gemeente Aalten heeft er een hele pagina voor gemaakt waarop onder andere een extra uitleg en de kalender van gesprekken te vinden is. omgevingsvisie en voor wie niet zover wil bladeren de link naar de kalender van omgevingsgesprekken: kalender-omgevingsgesprekken Theo Bauhuis
     
  • Wandelen op WereldAlzheimerdag
    Het was de Alzheimer-week. Samen met de gemeente worden er in elk geval twee filmavonden georganiseerd: één in Aalten (al geweest) en 1 in Dinxperlo (a.s. donderdag). Bovendien heeft het Alzheimercomité Oost-Achterhoek aan de atletiekverenigingen gevraagd een wandeling te verzorgen voor mensen met (beginnende) dementie en hun familieleden/mantelzorgers. Die vond plaats op zaterdagmorgen vanaf het AVA-terrein, compleet met koffie en lunch. Dat was natuurlijk wel spannend. Zeker als jij of je partner beginnende dementie hebben loop je daar liever niet mee te koop. Aan de andere kant: bewegen, wandelen, buitenlucht is zo enorm belangrijk bij dit soort symptomen. Toch gaven zich aanvankelijk 16 mensen op; helaas moesten er behoorlijk wat mensen afzeggen vanwege een begrafenis. AVA had goed uitgepakt. Het Alzheimercomité ook met gadgets en informatie (en meewandelaars). Tot zover het formele. En het was me toch gezellig! Sjonge, jonge wat een verhalen hebben mensen met zich mee te slepen. En wat zijn de meeste mensen open en eerlijk over hun vragen en soms ook zorgen. Maar ook wat hebben we gelachen om gekke dingen en wat hebben we familiegeschiedenissen ontrafeld. Ik trof ex-vakbroeders, kennissen en buren van familie van familie, fietstochtdeelnemers enz. En dat van dat moeite hebben, om in het openbaar met een groepje mensen mee te lopen onder de noemer Alzheimer, had helemaal niemand last. Ze wilden allemaal mee op de foto. Zo zie je maar weer: het is van belang dat ook in best moeilijke levensfases ook oog moet zijn voor leefstijl, gezondheid en ontspanning. En ik hoop dat meer verenigingen (als ze dat al niet doen) zich hier blijven voor willen inzetten. AVA deed dat uitstekend. Hulde! Joop Wikkerink
     
  • Informatie voor nieuwe inwoners
    Woensdagavond kwamen zo’n 45 mensen in het gemeentehuis voor de bijeenkomst nieuwe inwoners. Er waren zo’n 200 uitnodigingen verstuurd aan mensen die in de afgelopen drie maanden naar de gemeente Aalten verhuisd waren. Alle portefeuillehouders vertelden wat over hun werk, de burgemeester wat over de geschiedenis, voorzieningen en organisatie van de gemeente. Via Mentimeter konden we zien waar mensen vandaan verhuisden: de grootste groep toch ergens vanuit de Achterhoek. De meesten twee-persoonshuishoudens. Mijn aandeel bestond maar weer uit het bankje “praat vandaag over morgen”. Samen met een nieuwe inwoner van tussen de 50 en 60 (schat ik) praatte ik over waardevol oud worden. Wat is zijn idee daarbij en wat heeft hij nodig. Ik vond zijn antwoorden mooi en passend waar we naar toe willen. Hij zei: 1. Goede sport- en beweegmogelijkheden; 2. Goed levensloopbestendig huis (hij was zelf aan het verbouwen en haalde alle drempels al weg). En 3. Een goed netwerk, wij zeggen altijd sociale basis. Daarom gingen meneer en mevrouw ook lid worden van verengingen, maar hadden ze kinderen/netwerk ook nog in de buurgemeente. Mooi dat onze inwoners toch op deze manier met de toekomst bezig zijn. Joop Wikkerink
  • Begrotingsvooruitzichten
    Dinsdag: De Koning las de troonrede voor en het koffertje met de begroting werd aan de Tweede Kamer aangeboden. Intussen hebben we in gemeenteland problemen die vooral worden veroorzaakt door de begrotingen uit Den Haag. De bijdragen vanuit Den Haag zullen behoorlijk gekort worden (dat was overigens ingezet door het kabinet Rutte). We hebben uitgerekend dat dat voor de gemeente Aalten ongeveer 1,8 miljoen structureel (dus elk jaar) is. Dat was ook een uitgangspunt van de bespreking in B en W over de begroting 2025. Als je weet dat je over twee jaar afstevent op een groot structureel tekort is het de kunst ook in 2025 niet al te veel maatregelen/beleid vast te stellen wat wel structurele verhogingen van de lasten tot gevolg heeft. Voorbeeld: als je een weg in 2025 wilt aanleggen van een miljoen dan kost dat jarenlang aan kapitaallasten (rente en aflossing) een ton per jaar. En verhoogt dus het tekort naar 1,9 miljoen. Dat zijn behoorlijke puzzels in het college. Vandaar ook dat deze dinsdag we geen tijd hadden om naar de troonrede te kijken, maar moesten puzzelen en rekenen aan onze eigen begroting. De komende dagen wordt de discussie voortgezet en volgende week geeft het college een klap erop en komt de begroting ook naar de raad toe. Die kan op 9 oktober ’s avonds vragen stellen en informatie inwinnen, waarna na een oordeelsvorming op 22 en 23 oktober de begroting met de algemene beschouwingen behandeld wordt in de raad van 5 november. Joop Wikkerink, wethouder
     
  • Opbrengsten meedenkavond Kunst en Cultuur
    Cultuur onder vuur? De afgelopen meedenkavond stond in het teken van cultuur. Dat cultuur leeft, bleek wel uit de opkomst. Sommigen van de aanwezigen waren werkzaam in de culturele sector, maar de meesten hadden vooral affiniteit met cultuur. Samen met onze gasten, Tinekel Ubbels en Richard Jongetjes werd geprobeerd om vast te stellen wat cultuur nu eigenlijk precies is. Duidelijk werd dat dit een heel breed begrip is. Wat er onder cultuur wordt verstaan, verschilt bijna per persoon. Dat cultuur onder meer kunst en (klassieke) muziek is, stond wel buiten kijf, maar de vraag of dat ook voor bijvoorbeeld de muziek van de band Normaal geldt leverde nog wel wat discussie op. Dat het antwoord op de vraag wat cultuur is, niet altijd eensluidend is, lijkt bij cultuur te horen. Richard verwoordde dit naar mijn mening heel treffend, namelijk dat cultuur discussie hoort op te roepen. Wat de één mooi vindt, kan de ander als herrie of geklieder beschouwen. Waar iedereen het over eens was, is dat cultuur van en voor iedereen moet zijn. Niet alleen moet het voor iedereen toegankelijk zijn, maar eigenlijk zou ieder kind al in aanraking moeten kunnen komen met verschillende vormen van cultuur. Tineke vertelde hoe zij als kind in Carré de musical Sound of Music had gezien en hoe deze ervaring haar is bijgebleven en haar ertoe heeft gebracht om op latere leeftijd dramadocent te worden. Bij de aanwezigen, in het bijzonder degenen die werkzaam zijn in de culturele sector, bleek een grote wens te zijn om (meer) verbinding te maken met het onderwijs. Dit is volgens de aanwezigen een goede laagdrempelige manier om iedereen kennis te kunnen laten maken met verschillende vormen van kunst en cultuur. Tineke legde uit dat kinderen hiervan ook meer leren dan alleen bijvoorbeeld tekenen of schilderen. Ze doen daarnaast andere vaardigheden op zoals bijvoorbeeld informatie verzamelen, samenwerken en presenteren; zonder dat ze dit ervaren als ‘moeten leren’. De avond was te kort om nog uitgebreid te praten over de vraag wat de gemeente hierbij kan en eventueel zou moeten betekenen. Vanuit de sector leek vooral behoefte te zijn aan ondersteuning in het verkrijgen van meer verbinding met het onderwijs. Mijn voorzichtige conclusie is dat de gemeente een faciliterende rol zou moeten hebben. Van Richard kregen we als fractie een aantal tips. Eén daarvan is om als gemeente te inventariseren wat er in onze gemeente is aan cultuur, zowel de gebouwen als de activiteiten. Een andere tip is om iemand van de doelgroep zelf te betrekken bij de organisatie. Dus niet zozeer voor, maar vooral met de doelgroep aan de slag te gaan. Wat ik zelf meeneem van deze avond is in de eerste plaats dat cultuur niet hoogdravend of elitair hoeft te zijn. Integendeel, cultuur is er in allerlei vormen en voor iedereen, jong en oud. Vanuit de sector zijn er veel goede ideeën over hoe cultuur voor iedereen toegankelijk kan zijn. Dat lukt echter niet zonder ondersteuning van de gemeente. Het gaat hierbij dan vooral om het creëren van mogelijkheden. Wat mij in de tweede plaats is opgevallen is dat daar waar het bij de overheid wat cultuur lijkt te beginnen met het kostenplaatje, begint het voor de sector bij de vraag hoe de inwoners van Aalten toegang kunnen hebben tot de verschillende culturele activiteiten en mogelijkheden. Na alles wat er aan financieel slecht weer op de gemeente is afgekomen en nog gaat komen, vind ik dit voor mezelf een belangrijke gedachte om te onthouden. En laten we daarnaast niet vergeten om als gemeente niet over, maar mét de mensen uit de culturele sector te praten. Petra Hoezen
     
  • Worden de juiste vragen gesteld bij subsidie Koppelkerk?
    Vanaf de tribune gezien was het een rare bijeenkomst. Iedere fractie benadrukte het belang van de Koppelkerk, in elk verkiezingsprogram was dit ook al te lezen. Maar uit de vragen en discussiepunten leek het alsof een aantal fracties eigenlijk helemaal niet zo content zijn met dit kunst- en cultuurcentrum. Althans niet extra willen financieel ondersteunen. Het is of het één of het ander. Of je bent voor dit prachtige instituut en je bent bereid dit in het belang van de gemeenschap te steunen, of je twijfelt aan nut en noodzaak en wil er geen cent extra in steken. De meerjarenraming van de Koppelkerk spreekt boekdelen. Zonder 50.000,- aan jaarlijkse gemeentelijke subsidies zijn de begrotingen niet sluitend. Er werden tal van opmerkingen gemaakt die in het gunstigste geval als tips en verbeterpunten aan te merken waren, maar vaak als kritiekpunten overkwamen. Meer subsidie binnenhalen, besparen op huisvestingskosten, minder activiteiten, hogere entree, … Alsof directie, bestuur en medewerkers van de Koppelkerk daar zelf niet allang en permanent mee bezig zijn. Soms leek het ook alsof het jaarprogramma van de Koppelkerk en het voorstel van het college zeer selectief is gelezen. Achtergrond en noodzaak van de extra subsidie wordt hierin immers best helder verwoord. Enkele voorbeelden uit de oordeelvorming: • Hoge huisvestingskosten werd vaak aangehaald. Is 26.000 euro per jaar voor huur en energie voor een dergelijk gebouw veel? Zou iemand in de gemeente een beter aanbod qua prijs-kwaliteit kunnen vinden? Daarbij is de Koppelkerk nog steeds een publiek toegankelijk gebouw. Een kerk met woningen wordt privé. Publieke toegankelijkheid van een gemeentelijk monument als de Koppelkerk is op zich al waardevol. Het huidige gebruik (en de huur) zorgt ervoor dat het gebouw in stand gehouden kan worden. • Hoge personeelskosten? Ook dat punt is uitgebreid toegelicht in de onderbouwing van de extra subsidie. Hoe wil je 10 exposities, 20 concerten, 9 literaire en 9 kennis-cafés, 5 boekenmarkten, 6 meet-ups op een hoog niveau organiseren en een boekencafé runnen met alleen vrijwilligers? De Koppelkerk heeft nog geen 2 fte aan betaalde krachten. Ter vergelijking: De Gruitpoort in Doetinchem had voor de fusie met Amphion 16 fte aan het werk. Zonder huisvesting en organisatie geen activiteiten. Een raadslid had ontdekt dat de bijdrage van de Vrienden van de Koppelkerk minder was dan het jaar ervoor en meende daaraan de conclusie te kunnen verbinden dat het draagvlak tanende was. Even wat nadere informatie inwinnen had een dergelijk foutieve en expliciet vooringenomen premisse kunnen hebben voorkomen. Die tijdelijk lagere bijdrage had alles te maken met een gewijzigde methode van ondersteuning. In plaats van losse flodders over hoge kosten en een weerstand tegen extra subsidie kan men de gemeentelijke steun aan de Koppelkerk ook benchmarken met andere vergelijkbare instituten. Een paar voorbeelden: • Onderduik Museum ruim 100.00 euro gemeentelijke subsidie • Theater De Storm : 550.000 euro subsidie van de gemeente Winterswijk. • Villa Mondriaan ruim 100.000 euro gemeentelijke subsidie • Amphion 855.000 euro subsidie gemeente Doetinchem. De gemeente Aalten zit niet voor een dubbeltje op de eerste rang, maar voor een stuiver. Het zou op zijn minst een dubbeltje moeten worden.
     
  • Nuttige oefening op de Slingeplas
    Zaterdagmorgen even een bezoekje gebracht aan de gecombineerde water-oefening aan de Slingeplas. Dat was leuk, spectaculair en nuttig! Drie duikverenigingen, 2 zwemverenigingen, de reddinghonden, de brandweer: allemaal waren ze in de weer om diverse siutuaties op en onder het water te oefenen. Zeker voor de brandweer nuttig: wat doe je als iemand te water raakt, een duiker, een persoon, een bootje dat in brand vliegt. Alles werd gesimuleerd en geoefend. Alle deelnemende leden (plm. 120) deden met zichtbaar pelezier hun best om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Zwemvereniging Natare had zelfs gedacht aan die kleintjes waarvoor het te “spannend” werd in een hoekje op het stand te vermaken met Donald Duckjes. Mooi om te zien dat mensen zo serieus met hun hobby kunnen omgaan en nuttig voor onze reddingsdiensten!
     
  • Opening “De Loods”Barlo
    Na jaren stug volhouden, timmeren, klussen, boren en schroeven kon dan zaterdagmiddag jeugdontmoetingscentrum “De Loods” in Barlo geopend worden. Er waren veel hobbels en uitdagingingen in al die jaren: personeel, geld, materiaal, tijd. De Loods moet een gedeeltelijk antwoord zijn op de hokkencultuur. Kijken of jongeren ook buiten hun eigen bubbel elkaar kunnen en willen ontmoeten. Daarvoor is al zo’n 7 jaar geleden een Europese Leader subsidie toegekend (voor de leefbaarheid van het platteland). De helft van dat bedrag werd door de gemeente bijgedragen. Er zit in totaal 2 ton aan subsidie in dit gebouw. Nu een goede programmering. Die was zaterdag in elk geval erg goed. De openingsceremonie werd ingevuld door Joke Kemna van het Leader-subsidiebureau en Eric Wigchers van Figulus (die de begeleiding heeft gedaan en het gebouw voor 1 euro overgedaan)
     
  • Week van het lezen en schrijven
    Ruim 2,5 miljoen mensen in Nederland hebben moeite met lezen en schrijven. Zij beschikken over te weinig basisvaardigheden. Dat kan heel vervelend uitpakken: in het dagelijks leven, inde winkel, op je werk en bij je gezondheid. Daarom hebben we in de regio Achterhoek als gemeenten samen met maatschappelijk werk, onze re-integratiebedrijven en sociaal ontwikkelbedrijven èn Bibliotheek een werkgroep die probeert zoveel mogelijk mensen te steunen die laaggeletterd zijn. Zo is er op de Bibliotheek een Taalplein, waar mensen van allerlei slag gesteund worden bij taalontwikkeling: volwassenen bij wie de schrijfkunst is weggezakt, ouders met kinderen die leren voorlezen, mensen voor wie Nederlands ede twee taal is. In de week van het lezen en schrijven zal de Bibliotheek in Aalten een aparte tafel met materialen inrichten. Als gemeente richten we ons ook op de eigen medewerkers: hoe herken je laaggeletterdheid en gebrek aan basisvaardigheden. Op maandag maakte ik samen met Walter Hobelman van Achterhoek Nieuws een artikel hierover. Deze krant wil samen met de eerder genoemde werkgroep in de komende tijd aandacht gaan besteden aan laaggeletterdheid. Bijvoorbeeld door krantleesochtenden te gaan organiseren.
  • Moet gemeente cultuur ondersteunen?
    PP start weer met meedenkavonden. Moet gemeente cultuur ondersteunen? In de zomervakantie zat PP niet stil. Maar liefst vijf fietsexcursies  naar interessante lokale initiatieven hielden ons bezig. Leerzaam en leuk. Nu start het normale “politieke seizoen” weer.  De Progressieve Partij wil graag in gesprek over politieke onderwerpen. Eén ervan is cultuur. Wat is cultuur? Alleen erfgoed, opgravingen, historie en oudheid? Of ook volksfeesten, dorpstoneel, kermmissen?  En hoe zit het met  scheppende kunst, theater, cabaret?  Zijn dat leuke hobby’s voor een culturele bubbel? Of hebben kunst en cultuur te maken met  behoeftes van onze inwoners, mogelijkheid om te leren, de blik te verbreden en  goed te leren kijken? Moet kunst en cultuur toegankelijk zijn voor iedereen? Of alleen voor mensen die er het geld voor over hebben?  Moet daarom  de gemeentelijke overheid  kunst en cultuur steunen? En welke soort dan? Interessante vragen voor een Meedenkavond  van de Progressieve Partij. Die wordt gehouden op woensdag 4 september a.s. om 20.00 uur bij café-rest. Schiller, Prinsenstraat 4 te Aalten. Toegang en koffie gratis. We hebben een paar mensen uit de cultuur-wereld uit de gemeente gevraagd hun  ideeën over bovenstaande vragen te geven, maar zijn ook benieuwd naar de meningen van onze inwoners. Zoek de verschillen……. Wat is cultuur? De eerste, de tweede of beide?     
     
  • Vluchtelingen aan het werk; voetangels en klemmen
    Drie groepen. Als jet het hebt over vluchtelingen en werk, dan gaat het om drie groepen.  Asielzoekers mogen werken als ze ingeschreven staan in het bevolkingsregister en  het UWV een werkvergunning afgeeft. In de praktijk duurt dit meerdere maanden. In de gemeente Aalten vangen we nog geen asielzoekers op. De tweede groep is de groep statushouders. Zij hebben vergunning om in Nederland te blijven en moeten inburgeren. Dat is bij de groep die tot 2021 zelf verantwoordelijk was voor de inburgering niet altijd goed gegaan. We hebben het dan  over werk en “oudkomers”. Dat zijn mensen van buitenlandse afkomst die soms statushouder zijn, soms al genaturaliseerd, maar toch nog niet goed zijn ingeburgerd. Oorzaak daarvan is veelal dat de inburgering voor 2022 door statushouders zelf georganiseerd en betaald moest worden. Dat is niet altijd goed gegaan. Dus we hebben ook in de gemeente Aalten een groep niet goed ingeburgerde statushouders. Die gaan we één voor één bezoeken en hun kansen, mogelijkheden en wensen in beeld brengen. Er blijkt veel verborgen trauma en gezondheidsproblemen te zijn. Dus dat moeten we samen met de mensen zelf ook aanpakken.  De laatste groep is de groep Oekraïense ontheemden. Zij mogen meteen aan het werk en als gemeente gaan we ze daar bij ondersteunen. Tenslotte kwam er maandag een regionaal ontwikkelde folder uit; “Statushouders aan het werk”. In onze contacten met de bedrijven die om personeel zitten te springen brengen we de mogelijkheden onder de aandacht. In de maand september zijn er voor bedrijven ook mogelijkheden om begeleidingssubsidie aan te vragen.
     
  • Opvang Oekraïners loopt achter
    Huidige situatie in de gemeente Einde van deze vakantie gaat de opvanglokatie Industriestraat 6 in Dinxperlo open. Er kunnen plm. 45 ontheemden uit Oekraïne gevestigd worden. Aan de Nijverheidsstraat in Aalten zijn ook plm. 15 Oekraïners gevestigd. Een deel van hen gaat naar Dinxperlo omdat dat beter past en we in Aalten ruimte krijgen voor passende huisvesting. Het is natuurlijk zonde als een ruimte voor 4 ingenomen wordt door 2 mensen. Er kwam ook een noodkreet uit de regio Gelderland, vanwege een brief uit Den Haag. De centrale opvang voor kwetsbare mensen uit Oekraïne in Utrecht is gesloten (te veel mensen). Dus mensen melden zich rechtstreeks bij de gemeenten. Volgens de nieuwe minister moeten mensen uit Oekraïne zelf huisvesting zoeken (via familie of kennissen), maar als ze zich melden bij een gemeente moet die wel onderdak bieden. In de gemeente Aalten lopen we nog achter met het aantal beschikbare plaatsen, dus wie nog goede opvangpanden weet… Intussen hebben we een voorstel voorbereid om mensen uit Oekraïne (als dat nodig is) te begeleiden naar werk. Dat doen we ook met inschakeling van hun landgenoten die al een tijdje hier zijn.
     
  • Leerzaam huifkartochtje langs akkerranden
    In de gemeente Aalten is een zeer actieve werkgroep die zich bezighoudt met de akkerranden. Per buurtschap zijn er dan weer contactpersonen. Zij proberen mensen (boeren en burgers) te overtuigen van het nut van het inzaaien van akkerranden en zorgen dat mensen het geschikte bloemzaad krijgen. De werkgroep op de Haart (Han Langeler, Evert Lensink en Henk Obbink) organiseerde met Henri Harmsen vrijdagavond een huifkartocht langs mooie voorbeelden. Dat was een zeer leerzaam reisje. Voorbeelden op de Haart. Allereerst al dat met het geld van de SAAP (Stichting Samenwerkend Actief Aaltens platteland), rond de 6000 euro, de zaden aangekocht en verdeeld worden onder de deelnemers. Met die 6000 euro kan 1500 m2 akkerrand worden ingezaaid. Er is nogal een onderscheid tussen meerjarige en eenjarige bloemen. De laatste geven vaak snel en mooi resultaat, maar het veldje moet weer opnieuw ingezaaid worden. Tweede opvallendheid: We zagen hele mooie voorbeelden aan de Bosweg, de Kriegerdijk, Huiskermateweg en Legtersdijk. Maar niet alles ging en gaat goed. Zo zagen we een veldje met eenjarigen van vorig jaar, echter dit jaar was daar niks mee gebeurd, dus lag het er bruin en dor bij. Wel is die plek (bij de grens) volgens Henri Harmsen de enige plek waar de kwartel (trekvogel) in de gemeente is gesignaleerd. Aan de Legtersdijk een prachtig een groot perceel met eenjarigen, maar pal daarnaast was een perceel totaal “mislukt” door de aanwezigheid van alleen maar kweekgras. Opvallend op dat perceel een kloeke wadi waar na 5 jaar al behoorlijke elzen en wilgenopslag plaatsvond. Plus volgens de eigenaar allerlei vogels en kleine dieren die daar opeens aanwezig waren. Zo kun je dus aan een stukje natuurontwikkeling doen. Lessons learned…. Dat was ook wel de les van dit bezoek. Akkerranden aanleggen is veel meer dan alleen maar de mooie plaatjes en kleurige bloemen (zie foto’s). Het is ook rekenen en meten. Zo kun je het mengsel afstemmen op de kwaliteit van de grond. Het mengsel waarmee dit jaar gewerkt is omvat wel tegen de 20 soorten. Maar het is ook onderdeel van het landschapsbeheer waarvoor grondeigenaren een vergoeding krijgen. Datzelfde geldt voor het gebruik van kruidenrijk grasland (minder kunstmest) en extensief kruidenrijk stroken beheer (stroken die niet gemaaid worden als schuilplaats voor insecten en kleine dieren). Ook kun je daarmee de verplichte drie meter bufferstroken invullen. Daar zijn allemaal regels en regeltjes voor, maar als grondeigenaar of boer moet je hier ook het nut van inzien en er ook voordeel van hebben. Bij het gezelschap van vrijdagavond, allemaal actief in akkerrandenwerkgroep, PAN (Agrarisch natuurbeheer) of SAAP is die wil en het inzien van die noodzaak er zeker. Mooiste uitspraak van één van hen”Ik ben helemaal niet van de Groenlinksen of zo, maar als ik zie wat wij in de afgelopen veertig jaar allemaal kapotgespoten hebben dan weet ik dat dat niet goed is. Als ik zie dat rond de grens op de Haart geen enkele weidevogel meer is (aan de Duitse kant trouwens wel), dan is dat zorgelijk. Als ik merk dat wanneer ik van Aalten naar Dinxperlo rijd (op de trekker), ik geen enkele vlinder tegenkom dan is er echt wel wat aan de hand.” Mooi om mensen uit de praktijk die dagelijks met de laarzen in de modder staan dit soort inzichten te horen verkondigen. Mooie opsteker om samen met boeren, natuurliefhebbers en ecologen èn gemeentebestuurders de ernst van de zaak in te zien en aan te pakken
     
  • Zomerschool 2024
    Voor misschien al wel de zesde keer organiseerde een groep mensen vanuit Figulus de zomerschool in Dinxperlo. Speciaal voor kinderen van statushouders: mensen die pas in Nederland zijn, een verblijfsvergunning hebben gekregen, maar vaak nog moeite hebben met Nederlands. Maar ook kinderen van al ingeburgerde statushouders mogen meedoen, en zelfs hier en daar kinderen uit gezinnen waarvan vader en moeder al “genaturaliseerd” zijn: Nederlander zijn geworden. De gedachte hierachter is dat deze gezinnen vaak niet op vakantie gaan, vaak de middelen daarvoor niet hebben, maar nog meer dat het belangrijk is om juist in de vakantieweken met leeftijdgenoten Nederlands te blijven spreken en te oefenen. En tussendoor nog wat van de Nederlandse cultuur meekrijgen. Inmiddels staat de organisatie goed. Elke morgen (behalve vrijdag) staan bij de Ahof drie busjes (leerlingenvervoer) klaar om de Aaltense kinderen naar de Bosmark in Dinxperlo te brengen. Daar komen de Dinxperlose kinderen ook om 9.00 uur. Meesters en juffen zijn leerlingen van ROC De Graafschap, Iselinge, vrijwilligers en professionals van Figulus. Het kost elk jaar wel een beetje moeite om voldoende juffen en meesters te vinden, maar het lukte ook dit jaar weer. Programma. Vier weken lang is de groep van 45-50 kinderen in drie “klassen”, “leeftijdsgroepen” verdeeld. Het dagelijks programma is steeds weer een verrassing voor de kinderen. Dit jaar waren de weken in “landenthema’s” verdeeld. De extra ontspannings-activiteiten sloten daar zoveel mogelijk op aan. Zo bezochten de kinderen de Teunismolen in de Heurne, kregen ze djembé -les van Badou, waren er zelfs bokslessen van Dinxper-Gym, tennislessen bij FC Dinxperlo, softballes in de Amerikaanse week en daarna Zweedse sandwiches maken. Tussendoor allerlei creatieve opdrachten als Chinese lampen, totempalen en vlaggen maken. Afsluiting Donderdag was er de afsluitende dag. Ook ouders waren uitgenodigd. Een aantal moeders, vaders en mensen van Figulus bakten pannenkoeken in het Kulturhus te Dinxperlo en om 12.00 uur waren ze schoon op. Ook collega-wethouder Hans te Lindert (Onderwijs) en ik (inburgering) kwamen een kijkje nemen en een praatje maken met docenten, ouders en kinderen. Dat laatste ging vlot. De meeste kinderen spreken goed Nederlands. We hebben ook de werkjes bewonderd (zie foto’s). Het is soms goed om al die culturele verschillen in één ruimte te zien. Maar ook de vanzelfsprekendheid waarmee wij soms verwachtingen hebben van wat leuk is. Zo was er een rij kleurige vlaggetjes opgehangen, echt leuk, kleurig en fleurig. Gewoon in de feestwinkel gekocht denk ik. Een Syrische vader wees mij erop dat dit de vlag van het regime-Assad is, waarvoor hij gevlucht was. De echte originele Syrische vlag is al veel ouder en heeft één ster meer en net even iets andere kleurbanen. Hij begreep wel dat in zo’n snoer vlaggetjes de officiële -huidige- vlag terecht was gekomen, maar het deed hem wel pijn zag ik. Om 12 uur vertrokken alle kinderen en ouders weer, we hebben hen uitgezwaaid samen met het personeel, die we namens de gemeente hartelijk bedankt hebben voor hun inspanningen. Op de facebookpagina zomerschool Aalten Dinxperlo kun je leuke foto’s (met toestemming van ouders gemaakt) vinden van de vier weken activiteiten.
     
  • Belangrijk! Bodemleven en Oogstgenoten
    En dan wordt het vanzelf 7 augustus… alweer de laatste fietsexcursie van PP van dit jaar. Dit keer met iets meer dan 30 mensen naar Lintelo 12 – de logische tuinderij. De fietstocht is weer zorgvuldig uitgezet door Gerrit Stronks. Vooraf nog even de waarschuwing dat we met een grote groep fietsen en dat afstand houden belangrijk is. Joop legt uit dat Lintelo 12 het oorspronkelijke adres is van de boerderij aan de Zomerweg. Na de ruilverkaveling in de jaren ’70 kregen de meeste wegen namen; daarvoor werden de gebouwen aangeduid met een nummer en een buurtschap; hoe lager het nummer hoe dichter bij het dorp. De tocht gaat over de Bodendijk (vlak langs de Käsebulte), de Grensweg en Damheideweg ,Velsijk en Roelendijk, over het fietsbruggetje naar Derde Broekdijk en Moerveldweg, achteringang van Lintelo-12. Ontvangst door Johannes Zandbergen en Marieke Scholten met koffie en heerlijke dadelkoek. Johannes begint zijn verhaal. Hij is werkzaam bij Workmate Company (zijn we in deze excursieserie ook geweest); Marieke in de kinderopvang. Workmate heeft ook een tuinderij en daar vatte het idee post om een aantal ideeën te combineren. Dat kun je beter doen in de vorm van een eigen bedrijf dan binnen de regels van een zorgorganisatie. De Zomerweg was vroeger geen openbare en verharde weg, maar een simpele zandweg. Er was daarom geen straatnaam met huisnummer aan het huis verbonden, maar het huis en de plek kregen een nummer toegewezen dat bij het buurtschap behoorde. In het geval van de plek waar wij wonen was dit ‘Lintelo 12’. We vinden het mooi om de geschiedenis van onze plek een gezicht te geven door hiernaar te verwijzen. De plek kent veel verhalen en is van origine een klein gemengd agrarisch bedrijf geweest. Hier wordt door onze (schoon)vader nog regelmatig levendig over verteld. Wat doet Lintelo 12? Wat is agro-ecologie? Lintelo 12 is een tuinderij met een (zelf)oogsttuin voor oogstgenoten. Het is een zogeheten CSA (Community Supported Agriculture) We zijn eind 2022 begonnen met het aanleggen van een groentetuin met een oppervlakte van ongeveer 700 m2. Omdat we nieuwsgierig waren naar diverse manieren van omgaan met de bodem en het herstellen van het leven daarin, hebben en we twee verschillende manieren gebruikt om de grond klaar te maken voor de teelt. De ene methode is volgens het ‘no-dig’ principe (karton met daarop compost en paden van houtsnippers), de andere voorbewerken met groenbemester en later met stalmest en compost. Eind 2023 hebben we de moestuin mogen uitbreiden met nog eens ruim 500m2. Het totale perceel dat we in gebruik hebben mogen nemen bedraagt ongeveer 4500 m2. Dit hebben we aangeplant met o.a. fruitbomen, een kruidenheuvel, een pluktuin, diverse meerjarige eetbare gewassen, struiken en hagen met bessen, bramen en frambozen. Onze varkens en kippen hebben alle ruimte en worden onder andere gevoed met resten van het land. Ook hebben we loopeenden, deze natuurlijke slakkenbestrijders zetten we zo nodig in om de hoeveelheid slakken terug te dringen. Onze dieren zorgen op z’n tijd natuurlijk ook voor een lekker logisch eitje of (h)eerlijk stuk vlees.   Wat zijn oogstgenoten. Dit is een interessant concept. CSA, WAT IS DAT? Onze manier van landbouw wordt ook wel CSA genoemd. CSA staat voor Community Supported Agriculture, ofwel: gemeenschapslandbouw. Dit houdt in dat je als tuinders en oogstgenoten samen de oogst, maar ook de risico’s deelt. Bij het telen van de groenten, kruiden en het fruit worden vanzelfsprekend geen chemische bestrijdingsmiddelen gebruikt, we bouwen aan een actief bodemleven en staan voor de kracht van diversiteit. Als oogstgenoot betaal je vooraf en ontvang je voor die bijdrage in ieder geval 30 weken groenten; mei t/m half/eind november. Met de vooraf betaalde inleg zijn wij verzekerd van inkomsten, die wij weer kunnen besteden aan zaden, compost, plantgoed en gereedschap. Een deel hiervan is ook ons inkomen, dit leggen we later uit aan de hand van de prijsschaal. Via deze wijze zijn vooraf de financiën rond en is voor ons ook een deel van de afzet gegarandeerd. EEN PRIJSSCHAAL, HOE WERKT DAT? We hanteren geen vaste prijs per pakket, maar verdelen alle jaarkosten over de hoeveelheid oogstgenoten (50). Dit doen we naar een geschat percentage, omdat dit voor ons het eerste jaar is. Wekelijkse kosten per oogstgenoot zijn voor ons € 5,98. Uurloon, pensioen en vakantiegeld is hier niet bij in berekend. De € 5,98 hebben we gebaseerd op 60% van onze (deels geschatte) investeringen voor dit jaar. Daarnaast hebben we dit gebaseerd op informatie van andere tuinderijen. We laten jullie binnen deze kaders zelf kiezen wat jullie kunnen en willen betalen per pakket. We geven jullie echter wel een handvat! Zie hieronder voor de prijsschalen. (Voor zelfoogst ligt deze wat lager omdat wij hier minder arbeid mee hebben dan een afhaalpakket) SOLIDAIRE BETALING Waarom hanteren we niet gewoon de gemiddelde prijs? Dit doen we omdat we het erg belangrijk vinden dat gezonde groentes voor iedereen beschikbaar zijn. Voor jong en oud, rijk en arm. Door speling in de prijs te geven creëren we een kans waarbij mensen wiens financiële situatie het toelaat het aandeel voor anderen iets betaalbaarder kunnen maken. Dit is geen verplichting, slechts een mogelijkheid. Ook zet deze betaalmethode aan tot nadenken over wat ons voedsel nou eigenlijk waard is en welk loon je de tuinder toedicht. Eerlijke loon is een belangrijk speerpunt voor ons.   Uitdagingen. Wat is nu het “kantelpunt”(break-even). Dit ligt zo hebben Johannes en Marieke uitgerekend rond de 60 oogstgenoten. Dat heeft te maken met de benodigde grond, plantmateriaal en werkzaamheden. Zou het concept kopieerbaar zijn of schaalbaar? Zeker zou er plek zijn in bijv. elke kern van Aalten voor een dergelijke tuinderij. In Bredevoort is door de talentverbinder een initiatief gestart. In Dinxperlo zou dit toch ook moeten kunnen, omdat daar geen enkel volkstuintje is. De informatie in dit (wat lang uitgevallen) artikel is voor het grootste deel afkomstig van de website van Lintelo 12. Vooral de uitleg van het aspect “bodemleven” en de “oogstgenoten” en “solidaire betaling” zijn de moeite waard om verder te ontwikkelen en de gedachtes te verspreiden. Johannes en Marieke: dank voor dit inspirerende bezoek. Aanbevolen voor iedereen! (elke zaterdag open). Zie ook : www.lintelo12.nl
       
  • Laatste zomerexcursie: Lintelo 12
    Bijzonder boeiende excursie naar Lageschaar plantenkwekerij. Zeker veertig mensen waren woensdagavond afgekomen op de zomer-fietsexcursie naar Lage schaar Vaste Planten in Barlo. Dat met zo’n grote groep fietsen opletten betekent, werd pijnlijk duidelijk bij de oversteek Damstraat-Bokkelderweg. Helaas viel een deelnemer en raakte gewond, zodanig dat hij huiswaarts moest keren. Wij wensen hem van deze plek een voorspoedig herstel en hebben hem een bosje bloemen bezorgd. De tocht voerde door nog overgebleven zandpaden over de Aaltense es, ’t Goor en Barlose Es, richting Groot Deunk. Vader en zoon Lageschaar gaven een prachtig inkijkje in de bezigheden op een planten kwekerij. Een verslag met foto’s volgt. In elk geval maakten de borders met verschillende samengestelde “pakketten” erg veel indruk. Bezoekers zaten vol met vragen die deskundig werden beantwoord. Een top-avond. Voor prachtige foto’s zie de reportage die op Acherhoekfoto is verschenen: Fotoreportage – achterhoekfoto.nl De laatste fiets-excursie alweer vindt plaats op woensdag 7 augustus. Dan gaan we naar Lintelo 12: de logische tuinderij aan de Zomerweg in Aalten. Hebben we bij Lageschaar gezien dat sierteelt ook prima op een biologische manier (zonder chemie en kunstmest) gaat met bij deze tuinderij  nog een stapje verder en combineert biologisch ook met andere doelstellingen zodat ons voedsel weer dichtbij en van onszelf wordt. De start is weer om 19.00 uur vanaf de Markt te Aalten. Graag van te voren even opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl Foto’s; Theo Bauhuis
     
  • Bijzonder boeiend bezoek aan biologische plantenkwekrij
    Op 31 juli was het tijd voor de 4e zomerse fietsexcursie van de PP en dit keer met een groene bestemming, namelijk vaste planten kwekerij Lageschaar in Barlo. In de wereld van hoveniers en groendiensten tot ver buiten onze landsgrenzen is Lageschaar al heel lang een kweker met een hele goede naam. De laatste twee jaar is Lageschaar ook een gecertificeerd biologische kwekerij en dat is in de kwekerswereld toch wel heel bijzonder. Barlo ligt dan ook nog eens in een heel mooi deel van onze gemeente dus de combinatie met de fietstocht was heel goed. Dat meer mensen de combinatie fietstocht met Lageschaar weten te waarderen bleek uit het grote aantal aanmeldingen, zodat we met een flinke groep op pad gingen op weg naar Barlo. Routemeester Gerrit had een prachtige route uitgezet over verharde en zandwegen. Binnenkomst bij Lageschaar Bij aankomst werden we welkom geheten door vader en zoon Lageschaar waarbij duidelijk werd dat ook de passie voor het vak van vader op zoon was overgegaan. Twee mensen met een duidelijke liefde voor vaste planten en de natuur. De introductie werd gedaan in de centrale hal van de kas waar Marten vol trots vertelde hoe de overstap naar biologisch was gegaan en dat met een grote spuitwagen op de achtergrond. Iets wat door Marten meteen even werd toegelicht. Die wagen die voorheen voor de chemische bestrijding werd gebruikt wordt nu nog steeds gebruikt, maar dan voor de toediening van “compostthee” een extract van compost waar niet alleen voedingsstoffen inzitten, maar wat ook het bodemleven in de potten en volle grond stimuleert. Over het bedrijf Lageschaar is nu 2 jaar biologisch en SKAL-gecertificeerd. Dat voelde als een logische stap in de ontwikkeling. Er werd daarvoor al met veel oog voor natuur en biodiversiteit geteeld, maar de stap naar 100% biologisch was toch nog wel een flinke. In de tuinplanten branche is het nog heel nieuw en dat betekent heel veel zelf uitvinden. Wel toevertrouwd aan deze pioniers. Er zijn ook hele praktische zaken zoals dat zaad en stekmateriaal lang niet altijd biologisch beschikbaar is. Ook biologische potgrond en meststoffen liggen niet bij elke leverancier klaar op de plank met een goed advies. Het moeilijkste deel van de overstap is de bemesting, dat bleek voor veel meer hoofdbrekens te zorgen dan het weglaten van chemie. Timing, dosering en de juiste meststof kiezen is veel lastiger dan voor een niet biologische teelt. Met de bouw van de nieuwe kas, een aantal jaren vóór de overstap naar biologisch, was al rekening gehouden met de overstap. Onder andere door te kiezen voor glas dat het UV-licht goed door laat. UV geeft kortere gedrongen groei dus een mooiere plant. De planten moeten niet lang en slap zijn zoals de basilicum in de supermarkt, maar compact en vol. De klantenkring van Lageschaar bestaat uit gemeenten, hoveniers en groenvoorzieners en met de overstap naar biologisch zijn er ook nieuwe klanten bijgekomen die specifiek op zoek zijn naar biologisch. Ook uit het buitenland. Bij die nieuwe klanten zitten bijvoorbeeld webshops die gespecialiseerd zijn in biologische planten. Jaarlijks worden er zo’n 1,25 miljoen planten gekweekt. De tuin in Na het algemene stuk was het tijd om een ronde door het bedrijf te maken. Omdat de groep groot was werden we in tweeën gesplitst. De groep waar ik in zat kreeg de toelichting van Laurens Lageschaar. Die blijkt al minstens zo enthousiast te vertellen als zijn zoon. Voor ons begon de rondleiding in de showtuin, de plek waar goed te zien is welke concepten er zijn en hoe de planten er uit zien. Die concepten is een verhaal apart en een belangrijk punt waarop Lageschaar zich onderscheidt van andere leveranciers. Natuurlijk worden er planten in de potjes verkocht, maar ongeveer de helft wordt verkocht in concepten. Er zijn drie concepten. De Fleur Robuste, Fleur Dansante en Prairiegarden. De concepten zijn er in verschillende kleurstijlen en de concepten zijn zo samengesteld dat er het hele seizoen bloemen bloeien, er een mooie afwisseling is, dat de beplanting sterk is en zo groeit dat onkruid hoegenaamd geen kans krijgt. De concepten hebben een prijs per m2 zodat een hovenier of groenvoorziener snel de begroting kan maken. Het samenstellen en het uitzetten in de tuin gebeurt door Lageschaar zelf. De hovenier doet wel het voorbereidende en afrondende werk. Het concept bepaalt wat voor een bodem er gebruikt wordt, zo wordt er voor de Prairie Garden lavasteen gebruikt. Dat beperkt onkruid, houdt vocht vast, voorkomt uitdroging van de bodem en zorgt dat de planten eronder goed wortelen. Nieuw is het concept Wild at Heart met 30% inheemse planten en daarmee extra goed voor de biodiversiteit. Er is voor 30% gekozen omdat met alleen inheemse planten de tijd dat er gebloeid wordt en het geheel er aantrekkelijk uit ziet veel korter is. Ook voor insecten is het goed dat er een langere periode voedsel te vinden is. De inheemse vaste planten zijn sowieso een segment waar Lageschaar nu veel onderzoek en ontwikkeling in doet. Ontwerpers gebruiken de inheemse vaste planten nog maar weinig. Niet omdat ze minder geschikt zijn, maar vooral omdat onbekend onbemind maakt. Lageschaar wil een bijdrage aan die kennis geven, zodat hun klanten meer kunnen bereiken met minder eigen benodigde kennis. Die showtuin waarin we lopen is open toegankelijk, dus wie interesse heeft in vaste planten raad ik zeker aan er eens te gaan kijken. Het laatste stuk van onze rondgang ging door de kas waar de eerste stappen van het kweken plaats vinden. De plek waar het zaadje of stekje begint te wortelen en later wordt uitgeplant in de bekende P9 potten die we kennen van de tuincentra. Ook hier weet Laurens veel en interessant te vertellen over de strijd die het soms is om een plant goed aan de gang te krijgen in die eerste fase en dat elke plant wel weer een eigen methode vraagt om die goed te laten groeien. Mooi is ook te zien en te horen dat er volop preventieve maatregelen tegen onkruidgroei, ongewenste schimmels en bacteriën worden genomen door al vanaf pot en potgrond heel ‘schoon’ te werken. En dat zonder bestrijdingsmiddelen! Al met al een hele interessante excursie in een bedrijf waar de liefde voor het vak en de natuur van alle kanten vanaf straalt. Ook in overige aspecten van de bedrijfsvoering komt dat naar voren, zoals een slim systeem voor watercirculatie inclusief natuurlijke reiniging. Voor mij en ik denk iedereen een erg geslaagde avond. Theo Bauhuis Ps. Er is door Achterhoekfoto een beeldverslag gemaakt van de excursie. Voor de geïnteresseerden is deze te vinden op achterhoekfoto.nl/fietsexcursie-lageschaar Voor wie zich afvraagt wat de toegevoegde waarde is van biologische plantenteelt voor de biodiversiteit heeft de Keuringsdienst van Waarde al eens een mooie uitzending gemaakt. Deze is hier te bekijken.  Een giftige verrassing: de ware aard van ‘bij-vriendelijke’ planten | KRO-NCRV
     
  • Bijzondere en biologische plantenkwekerij doel fietsexcursie
    100% biologisch Woensdag 31 juli vindt al weer de vierde fiets-excursie georganiseerd door de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo plaats. Bestemming is dit keer vaste plantenkwekerij Lageschaar in Barlo. Op het eerste gezicht een gewone plantenkwekerij. Maar niets is minder waar. Hun missie? Een groene, biodiverse en duurzame buitenruimte! Dat is niet alleen mooi, maar ook goed voor mens, dier en zijn omgeving. Steeds vaker hebben we te maken met extreme weersomstandigheden. Hittestress, wateroverlast en biodiversiteit zijn thema’s die aandacht nodig hebben. Lageschaar laat zien dat een onderhoudsarme tuin of openbare ruimte ook mooi, kleurrijk én klimaatadaptief kan zijn. Daarbij is het bedrijf SKAL-gecertificeerd en levert dus uitsluitend 100% duurzame en biologisch materiaal. Inspiratietuinen De Borders van Lageschaar zijn voorbeeldborders met verschillende combinaties van de unieke vaste plantenconcepten Prairie Garden®, Fleur Dansante® en Fleur Robuste®. De borders zijn aangelegd om een keuze te kunnen maken uit de vele sferen die met deze beplantingsconcepten mogelijk zijn. De kleurrijke borders bestaan uit vaste planten en siergrassen, die over het gehele plantvak in wisselende samenstelling terugkomen. Een tuin krijgt hierdoor een meer natuurlijke uitstraling waarbij de beleving voorop staat; een bloemrijke prairietuin of een border die met de seizoenen mee verandert en het hele jaar rond aantrekkelijk is. Indrukwekkend en inspirerend Er waren veel mensen aanwezig in het prachtige pand van Workmate Company in Lichtenvoorde woensdag 24 juli tijdens de derde fietsexcursie. Het bedrijf biedt een dagbestedingsplek voor vooral jongeren die vastlopen op de arbeidsmarkt of mensen die met een niet aangeboren hersenletsel zijn uitgeschakeld. In een aantal bedrijfsonderdelen ontdekken deelnemers welke talenten ze hebben en kunnen ontwikkelen. Bijvoorbeeld houtbewerking, productie van aardewerk, buitentuinwerk enz. Werkmeesters werken mee in de productie en begeleiden de deelnemers. Er werken zo’n 300 deelnemers op 3 lokaties (130 uit de gemeente Aalten) enkele of meerdere dagdelen en zo’n 40 medewerkers. Doel is steeds de deelnemers te ontwikkelen daar waar mogelijk naar de arbeidsmarkt (dat lukt bij 50 % van de deelnemers) of een zinnige dagbesteding. De fietsers waren danig onder de indruk van de betrokkenheid van medewerkers en de zwaarte van sommige problemen. In de digitale wereld van nu is het aanleren van basis-arbeidsvaardigheden wel ondergesneeuwd; daar moeten we echt wat aan doen, aldus de manager Tommy Roosendaal. 19.000 pakketten per jaar Even indrukwekkend was het bliksembezoek aan de Voedselbank, naast het pand van Workmate. Voorzitter Henk Kok stortte in sneltreinvaart wat cijfers uit over de fietsers. 400.000 mensen in Nederland kunnen niet voorzien in hun dagelijkse levensbehoeften, 100.000 daarvan komen bij de voedselbank (in het werkgebied van Voedselbank Achterhoek-Oost: 312) . Er zijn strikte voorwaarden van aanmelding, privacy en gelijke behandeling. De 150 medewerkers zijn uitsluitend vrijwilligers. Er komt steun van gemeenten, bedrijven, donaties. Een groeiend probleem is het voedselaanbod. Er worden jaarlijks zo’n 19.000 pakketten verdeeld met zo’n 500.000 artikelen. De volgende tocht gaat naar “Lintelo 12- de logische tuinderij. Woensdag 7 augustus is het doel Lintelo 12 . Dit is een CSA (Community Supported Agriculture) oftewel gemeenschapslandbouw Aan de tuin zijn momenteel 50 oogstgenoten verbonden; zij halen in het seizoen wekelijks een groentepakket op of oogsten het zelf uit de tuin. Voor alle fietstochten geldt dat deelname voor iedereen gratis is, wel graag even van te voren opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl (i.v.m. de koffie e.d.). Einde van de fietstochten: tegen het donker worden.
     
  • Voedselbank Oost-Achterhoek: een fantastisch initiatief dat eigenlijk niet zou moeten bestaan.
    Op woensdagavond 24 juli ging de fietsexcursie van de Progressieve partij in een bliksembezoek langs het depot van de Voedselbank Oost-Achterhoek. Voorzitter Henk Kok gaf in een snelle presentatie de belangrijkste feiten weer. In Nederland zijn er 400.000 huishoudens die moeite hebben de eindjes aan elkaar te knopen, zo dat ze hun wekelijkse boodschappen niet kunnen betalen. 100.000 daarvan kloppen aan bij een van de voedselbanken in Nederland. In het werkgebied van van Voedselbank Oost Nederland (Aalten, Winterswijk, Oude IJsselstreek, Oost Gelre en Berkelland) gaat het om 312 huishoudens. Tijdens de energiecrisis was dat aantal boven de 500. Dubbele doelstelling. De Voedselbank heeft een dubbele doelstelling. Enerzijds het tegengaan van voedselverspilling door goede producten die “over”zijn bij de detailhandel niet op de vuilnishoop terecht te laten komen, maar nog een goede bestemming te geven. En ten tweede het bestrijden van voedselarmoede (400.000 gezinnen). Voedselverspilling is een ernstig probleem. Nederlandse consumenten gooien per jaar voor zo’n € 2,5 miljard aan goed voedsel weg; bedrijven, horeca en instellingen nog eens het zelfde bedrag. Meestal gaat het om brood, zuivel, groenten, fruit. Kernwaarden. De voedselbanken hanteren de volgende kernwaarden als maatstaf voor hun handelen: We werken uitsluitend met vrijwilligers We verstrekken voedsel dat door anderen gedoneerd wordt We verstrekken zoveel mogelijk gezond voedsel We verdelen het voedsel zo eerlijk mogelijk We respecteren privacy van onze cliënt Cijfers. In het werkgebied Oost-Achterhoek zijn 12 uitgiftepunten, waar de klanten wekelijks hun pakket kunnen komen halen. Er werken ongeveer 150 vrijwilligers ; op vrijdag, de uitgiftedag, 60 vrijwilligers in twee ploegen in het distributiecentrum te Lichtenvoorde inclusief vervoer, Er worden jaarlijks 19.000 pakketten verzorgd met in totaal 500.000 artikelen. Doelgroep. Klanten worden aangemeld door hulpverleners (maatschappelijk werk, kerken) . Er wordt bekeken hoeveel netto-inkomen een huishouden te besteden heeft na aftrek van de vaste lasten zoals huur, energie enz. en een bedrag van € 150,– voor “meedoenactiviteiten”. Houdt men bijvoorbeeld als alleenstaande minder dan € 315,– te besteden per maand over, dan komt men in aanmerking voor een wekelijks pakket. Bij een gezin met vier personen gaat het om een bedrag van € 660,– per maand. Controle vindt plaats door de hulpverlener. Voedselbank gaat uit van vertrouwen. Steun De kosten bestaan uit huur van de ruimte, kosten van de aanhangwagen, koelbusjes en de koelcellen (allemaal nodig om aan de HCCP-eisen te voldoen: vlees moet op -19 bewaard worden en bij aflevering -12 graden zijn) . De kosten worden gedekt door subsidies, giften en donaties. Op de site meer informatie en hoe je kunt bijdragen: http://voedselbankachterhoek.nl Verbazing Onder de groep die op bezoek was heerste hier en daar enige verbazing over het feit dat de organisatie zo’n geoliede machine is, maar ook dat zo’n voedselbank in het welvarend land als Nederland nodig is. Dat is natuurlijk een ding dat zeker is. Zeker mensen die langdurig gebruik moeten maken van de voedselbank, ontberen bestaanszekerheid . Daar moeten we ook als lokale politiek aan werken. Ook waren er vragen over wie er nu allemaal gebruik kan maken en maken. Het zijn gewone mensen die door levensgebeurtenissen in de shit terecht zijn gekomen: schulden, misschien wel in de schuldsanering, waardoor je maar een heel klein bedrag aan leefgeld overhoudt. Iedereen onderschreef de uitgesproken bewondering voor het werk en de inzet van de vrijwilligers (die wel steeds relatief ouder worden; dus bij dezen ook een oproep: kijk eens of je het leuk vindt hier een paar uurtjes aan te besteden.
  • Workmate Company: voor wie niet meteen mee kan komen
    Op woensdagavond 24 juli ging de fietsexcursie van de Progressieve Partij naar Workmate Company in Lichtenvoorde. Hier verleent men zorg ( m.n. dagopvang en arbeidsmatige dagbesteding) aan hoofdzakelijk jongere mensen van 18-30, maar er zijn ook deelnemers van 12 jaar en boven de 60. De oudste zelfs 90! Veel jongeren hebben een autisme-aandoening en krijgen daardoor hun arbeidsvaardigheden niet op orde. Daarbij worden ze dus begeleid en getraind. De ouderen hebben vaak een niet aangeboren hersenafwijking (NHA), bijvoorbeeld door een hersenbloeding of een ongeluk. In totaal zijn er 300 deelnemers bij Workmate Company die enkele dagdelen (wisselend) daar aanwezig zijn., verdeeld over drie locaties (Doetinchem, Harreveld en Lichtenvoorde). Vroeger werkt men ook met deelnemers uit “Harreveld”, maar deze voorziening wordt afgebouwd. Er werken ongeveer 40 professionals. Deels als werkmeester en meewerkend begeleider die moeten zorgen dat de kwaliteit en de levertijd van de producten op orde is. Echte bedrijven. De visie is om deelnemers in zo concreet mogelijke bedrijfssituaties te trainen en op te vangen. Dus in productie-omgevingen waar ook opdrachten uit de markt verwerkt worden. Zo worden er tafelbladen geschuurd, gelakt en tafels geproduceerd, meubels gerestaureerd en nieuw gemaakt en is er een zeer uitgebreid collectie keramiek die hier en ook elders in cadeau-winkels verkocht wordt. Tijdens de rondleiding kwamen er veel voorbeelden langs van mensen die in hun specifieke situatie zowel productie leveren, tegelijkertijd vaardigheden opdoen en een stukje waardigheid opbouwen. Naar schatting 50% van de deelnemers kan uitstromen naar een vorm van arbeid op de normale arbeidsmarkt ( of beschut werk in het sociaal ontwikkelbedrijf zoals Laborijn). Het blijft wel arbeidsmatige dagbesteding vanuit de WMO of de Jeugdwet, gefinancierd door de gemeenten en als het langdurige zorg betreft vanuit het Zorgkantoor. Deelnemers zelf ontvangen vaak een Participatiewet-uitkering, een oude Wajong of een arbeidsongeschiktheidsuitkering als een WIA. Waardering Wat de deelnemers aan de excursie opviel en ook waardeerden was het aanstekelijke enthousiasme van de medewerkers, de mogelijkheden die men probeert te vinden in plaats van de moeilijkheden en ook de voorbeelden van resultaten. Tot slot stonden we nog even stil bij de vraag hoe het komt dat het lijkt dat steeds meer jongeren niet meteen hun draai van school naar werk kunnen vinden. De mensen van Workmate weten dat toch ook wel aan de digitale wereld en het gebrek aan basale vaardigheden die mede daardoor bij jongeren aanwezig zijn. Ook de prestatiedruk is juist bij jongeren met bijv. autisme funest. Er is een hoop te doen in onderwijs, opvoeding en sociale basis!
  • Workmate Company steunt jongeren op de arbeidsmarkt
    Derde fiets-excursie naar Lichtenvoorde. Woensdag 24 juli ligt de bestemming van de zomer-excursie-fietstochten buiten de gemeente Aalten. De fietstocht gaat vanaf 19.00 uur vanaf de Markt te Aalten naar de Workmate Company aan de rand van Lichtenvoorde. Dit bedrijf begeleidt op verschillende locaties vnl. jongeren, waarvoor op de arbeidsmarkt niet zonder meer plek is. Vaak door in de persoon gelegen factoren. Men kan “snuffelen” aan verschillende werksoorten, werken aan motivatie en arbeidsvaardigheden. We gaan in gesprek met de begeleiders over o.a. werksoorten, doelgroepen en ook hoe het komt dat in onze huidige maatschappij sprake is van uitval onder jongeren. Tot slot brengen we ook een bliksembezoek aan de Voedselbank-locatie. Daar worden wekelijks pakketten klaar genaakt voor een geselecteerde groep mensen, die zelf moeilijk in staat zijn voor hun wekelijkse boodschappen te zorgen. Bezoekers enthousiast over molenbouwer. “Opgewarmd” door een bezoek aan de Wenninkmolen te Lintelo, met een vakkundige uitleg door molenaar en bestuurslid Martie te Brake, arriveerden zo’n 25-30 fietsers op woensdagavond 17 juli rond 20.30 bij de molenbouwers Vaags die aan de Weverij een gloednieuw pand betrokken. Het bedrijf is opgericht in 1904 en in 1974 overgenomen door de vader van de huidige drie ondernemers, de gebr. Vaags. Er zijn drie belangrijke onderdelen: de wiekemakerij waar enorme stalen kokers als basis voor de wieken gemaakt worden. Met veel eigen gereedschap om de klinknagels die op kleine afstand de staalplaten bij elkaar klinken. Dan is er de molenmakerij waar het houtwerk gemaakt worden: enorme wieken van bijzondere soorten hout in prachtige vormen In ontwikkeling: de meemakerij: kantoren, ontvangstruimte en plek voor een molenmuseum. Voor een iets uitgebreider verslag en foto’s zie elders op deze site. Woensdag 31 juli is het doel de biologische plantenkwekerij  Lageschaar in Barlo. Voor alle fietsexcursies geldt: graag even van te voren opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl
     
  • Vaags Molenbouw “verborgen pareltje”
    Veel belangstelling voor zomer-fietstochten Wat maakt het nou zo mooi om als molenbouwer bij Vaags te werken? “Dat je als team uit verschillende vakgebieden aan een concreet product werkt, wat mensen nodig hebben en ze plezier van hebben. En war je zondags langs kunt rijden en aan kunt wijzen: “kijk dat hebben wij gemaakt”, was het antwoord van een 20-jarige leerling van Molenbouwer Vaags. En dat is precies wat een grote groep fietsers afgelopen woensdag merkte bij de excursie die georganiseerd werd door de Progressieve Partij. “Opgewarmd”door een bezoek aan de Wenninkmolen te Lintelo, met een vakkundige uitleg door molenaar en bestuurslid Martie te Brake, arriveerden de fietsers rond 20.30 bij de molenbouwers die aan de Weverij een gloednieuw pand betrokken. De uitleg vooraf was nuttig om te zien waar en hoe de kokers van de wieken zijn bevestigd. Bij de Wenninkmolen nog één koker van massief hout en de ander van geklonken staalplaten. Opvallende vraag: waarom draait de molen altijd linksom . Waarom hebben de moderne windmolens (in ’t Goor) eigenlijk maar drie wieken en draaien ze rechtsom? Voor het antwoord wordt u aangeraden op een zaterdag eens een bezoekje aan de molen te brengen. Geschiedenis. De geschiedenis van Molenbouwers Vaags en Groot Wesseldijk gaat terug tot 1904. Toen richtten de gebroeders ten Have een molenbouw-bedrijf op. Enkele jaren later gingen de twee broers uit elkaar en hadden apart een bedrijf: één in Aalten (Varsseveldsestraatweg, waar nu de Kattenberg is) en één in Vorden. In 2011 gaan de bedrijven weer samenwerken en worden weer één. In 1974 neemt Henk Vaags het bedrijf over van Ten Have en de drie zonen van Henk en Willemien vormen sinds 2008 de directie en zijn de ondernemers. Er werken ongeveer 30 mensen. Drie onderdelen Er zijn drie belangrijke onderdelen: de wiekenmakerij waar enorme stalen kokers als basis voor de wieken gemaakt worden. Met veel eigen gereedschap om de klinknagels die op kleine afstand de staalplaten bij elkaar klinken. Dan is er de molenmakerij waar het houtwerk gemaakt worden: enorme wieken van bijzondere soorten hout in prachtige vormen. Ook hier vindt veel restauratie werk plaats. Het hele team maakt ongeveer één stel wieken per week (gemiddeld: de stalen kokers kosten gemiddeld 6 weken werk voor één man. En dan komt er nog  de meemakerij: kantoorgebouwen en ontvangstruimte  èn er zijn plannen voor een soort molenmuseum. De ongeveer 25 deelnemers keken hun ogen uit, vroegen de drie gebroeders het hemd van het lijf en waren het er zonder meer over eens dat dit bedrijf een “pareltje” in Aalten is, vooral omdat er met zoveel vakmanschap aan relatief onbekende producten gewerkt wordt. Juist de combinatie van erfgoed en moderne technieken en machines maakten indruk.
     
  • Fietstocht naar molenbouwer uitgebreid!
    Mooie aanvulling molenfietstocht. Wenninkmolen gaat speciaal draaien Op woensdag 17 juli gaat om 19.00  uur de fietstocht van start naar de Wenninkmolen in Lintelo en Vaags Molenbouwers in Aalten. Naar aanleiding van de de aankondiging van deze serie fietstochten  kwam het bestuur van de Wenninkmolen in Lintelo met het aanbod de molen tijdens de fietstocht in bedrijf te stellen. Dat aanbod is natuurlijk in dank aanvaard.  De eerste stop op deze fietstocht is dus Lintelo, waarna daarna de excursie bij Vaags begint.

    Het bedrijf van Molenmakers Vaags is gevestigd in een gloednieuw pand aan de Weverij.  De molenbouwers van Vaags laten zien dat bouwen en restaureren van molens gepaard kan gaan met de modernste technieken en vooral vakmanschap. Een mooi excursie voor iedereen die van alles wil weten van de werking van molens.

    Op woensdag 24  juli is het doel van de zomerfietstocht van de PP de “Workmate Company” in Lichtenvoorde. Hier worden in verschillende afdelingen en met verschillende beroepen mensen met een “afstand tot de arbeidsmarkt”  geholpen richting zelfstandig functioneren en werk. Dit belooft een bijzondere en leerzame ervaring te worden. Voor beide fietstochten geldt dat deelname voor iedereen gratis is, wel graag even van te voren opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl (i.v.m. de koffie e.d.). Einde van de fietstochten: tegen het donker worden.
       
  • Een reis naar 2040…..
    Misschien wel de leukste, meest positieve en inspirerende activiteit van deze week. Een reis in de toekomst met de mensen van “Oudtopia” en zo’n 25 inwoners van Aalten die “random” uitgenodigd waren. Om 19.00 uur konden mensen inlopen bij Kulturhus Lintelo. Welkom geheten door het team van Oudtopia die je leeftijd in 2040 op je badge zette. Confronterend natuurlijk. De oudste zal 95 zijn in de 2040, de jongste 28 (Mart de pas afgetreden kinderburgemeester). We gaan die avond ervaren wat het is om na te denken over ouder worden, soms letterlijk. Of afhankelijk van hulp te zijn. In drie groepjes aan de slag met een soort van “Marktplaats-platform”. Als het 2040 is, wat vraag je dan en wat heb je aan te bieden. Een tweede activiteit was “Dromenland”. Het is 2040: waar woon je dan, wie helpt je dan en hoe ga je dat bereiken. De derde confrontatie met oud en hulpbehoevend. Maak maar eens een “boswankeling” met een bril op waar je beperkt door ziet en duizelig wordt. Met begeleiding van je mantelzorger. Hoe doet hij dat? Dan weer terug de zaal in en stickers plakken op vellen wat je in 2040 belangrijk vindt. Het plaatje spreekt voor zich: gele en rode stickers zijn van de “jongere” groep in de zaal, groen en blauw van de oudere tot stokouderen in de zaal. En dan het plaatje “Gemeente Aalten in 2040”. Bijna alle aanwezigen denken dat ze in Aalten blijven wonen en actief blijven. Dat geeft de burger moed! In de nabespreking, die maar niet aan een einde kon komen, viel op dat veel mensen het ouder worden projecteren op hun eigen woon- en leefsituatie, dichtbij huis. En ook wel vanuit de huidige situatie uitgaan. We kunnen ons nog moeilijk voorstellen dat er tegen die tijd andere oplossingen zijn voor huishouden, koken, mobiliteit enz. Er kwamen aan het eind nog wel opmerkingen over de omgeving. Is het nog veilig in ons dorp, onze wereld. Hoe gaat het met de oorlog in Oekraïne? Is er misschien een basisinkomen? Een hele grote gemene deler was toch wel het besef dat we samen aan de lat staan voor onze eigen samenleving en leven. We gaan nadenken hoe we met deze aanpak verder kunnen. De deelnemers waren super-enthousiast en het was ook echt leuk om na te denken over ouder worden en zijn zonder dat te vertalen in termen van verlies of te problematiseren. Dat is een optimistisch geluid!
     
  • Eerste fietstocht schot in de roos
    Na veel voorbereidingen, een paar bezorgde blikken naar de lucht, wat gepuzzel met de aanvangstijd vanwege de EK-halve-finale kon dan woensdag 10 juli om 18.30 uur de eerste fietstocht van start gaan. Dit keer bij vier voorbeelden van prefab-houtbouw. De mee-fietsers waren echt onder de indruk van de ontwikkelingen in de houtbouw en de verhalen van twee initiatiefnemers Gerrit en Riekje Kempink aan de Winterswijksestraatweg te Bredevoort en de fam. Mateman aan de Kruittorenstraat waar de bouwer ook zijn bijzondere verhaal vertelde. De plaatjes zeggen meer dan 1000 woorden. Wij hopen als organiserende partij echt dat dit soort voorbeelden tot inspiratie zijn voor een andere manier van bouwen, meer gericht op de toekomst.
     
  • Aanvangstijd fietstocht vervroegd.
    Mooie fietstocht naar prefab “Tiny-houses”. Op woensdag 10 juli gaat om 18.30 uur de fietstocht van start naar enkele voorbeelden van prefab-houtbouw in de gemeente Aalten. Het aanvangstijdstip is vervroegd vanwege de halve finales van het EK Voetbal . Vertrek is om 18.30 uur vanaf de Markt in Aalten. De terugkomst op de Markt is om 20.45 uur. Doel is, na een tocht langs enkele mantelzorgwoningen in het buitengebied, het dubbele prefab-houtbouwhuis aan de Kruittorenstraat in Bredevoort van de fam. Mateman. De bouwer zal iets vertellen over het bouwproces en de uitdagingen op logistiek gebied. De organiserende Progressieve Partij denkt dat prefab-houtbouw een bijdrage kan zijn aan een deeloplossing van de klimaat- en wooncrisis. Op woensdag 17 juli is het doel van de zomerfietstocht van de PP het bedrijf van Molenmakers Vaags. Wel gewoon vertrekken om 19.00 uur van de Markt in Aalten. Via een route langs werkende molens in De Heurne en Lintelo laten de molenbouwers van Vaags zien dat bouwen en restaureren van molens gepaard kan gaan met de modernste technieken en vooral vakmanschap. Een mooi excursie voor iedereen die van alles wil weten van de werking van molens. Voor beide fietstochten geldt dat deelname voor iedereen gratis is, wel graag even van te voren opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl (i.v.m. de koffie e.d.). Einde van de fietstochten: tegen het donker worden.
     
  • Toekomstvisie Bredevoort
    Na een jaar hard werken met veel input uit de Bredevoortse samenleving presenteerde de werkgroep toekomstvisie Bredevoort het resultaat: “Toekomst maak je samen”. De grote zaal van het Grachthuys was bijna te klein voor de grote groep inwoners die benieuwd was naar die toekomstvisie. De presentatie ging vooral over het gelopen proces om tot de visie te komen; ik vond het wel jammer dat er niet even een korte samenvatting van de inhoud werd gegeven. Maar het boekwerkje ziet er goed uit. Mooi vormgegeven en inhoudelijk ook dik in orde, met een vaak rake typering van het huidige Bredevoort en de uitdagingen waar we voor staan. Het hoofdstuk Wonen met de goed onderbouwde oproep tot betaalbare nieuwbouw had door PP geschreven kunnen zijn. Zie ook onze Notitie Betaalbaar Bouwen. Na de vakantie moeten er werkgroepen aan de slag om de diverse speerpunten uit te werken en veranderingen in gang te zetten. Lees hier de volledige Toekomstvisie : Toekomstvisie-Bredevoort-2025-2035_digitaal-1.pdf 
     
  • Maatjes voor één dag gezocht
    Maatjes voor één dag gezocht in Bredevoort Rond het Ambthuis in Bredevoort zijn een paar mensen aan het nadenken of er niet een groep “maatje voor één dag”  zou kunnen komen. Tijdens de kerstmarkt en de bevrijdingsmaaltijd stond ook een groep vrijwilligers klaar om met bewoners van het Ambthuis naar de kerstmarkt te gaan, te lunchen, muziek te luisteren. Dat beviel goed. Als er nou een groep mensen zou zijn die af en toe eens met bewoners die daar zin in hebben meegaat naar bijv. de zomerconcerten, Septemberkunst, Bredevoort Schittert, dan zouden daar veel mensen plezier aan kunnen beleven. Niet alleen de bewoners van het Ambtshuis, maar denk  ook aan alle inwoners die niet zo makkelijk alleen ergens heen gaan, maar misschien wel in een groepje of met een “maatje voor één dag”. Werkwijze De eerste uitdaging is een groepje van “maatjes voor één dag” bij elkaar te halen. Men denkt aan  de volgende werkwijze. Deze groep “maatjes voor één dag”  krijgt een app. Daarin wordt af en toe de vraag gesteld, bijvoorbeeld: : “wie wil als maatje met iemand mee naar het brunchconcert met Vals Plat op 14 juli”. Je kunt dan aangeven of je wel of niet kunt en de beheerder van de app stuurt je een uitnodiging en nadere afspraken. Je verplicht je zo tot niks en je bent vrij om in te tekenen op de activiteit of niet. Er wordt  ook nog gekeken naar de benodigde verzekeringen e.d. Aanmelden Een tweede uitdaging is om mensen die het leuk vinden om eens ergens naar toe te gaan bekend te maken met dit initiatief. Sowieso komt het op de wekelijkse/maandelijkse activiteitenkalender te staan van Stichting Marga Klompé en worden  folders en affiches voor de Spar, VVV en Grachthuys gemaakt. Natuurlijk ook via sociale media. En we vragen de thuiszorgorganisaties. Maar iedereen kan  natuurlijk ook mensen aanspreken. We beginnen kalm aan. Bijvoorbeeld met de zomerconcerten op ‘t Zand. Kieken of ’t warkt. Dus: voel je ervoor “maatje voor één dag” te worden, geef je dan op via maatjes@bredevoort.nu .Weet je inwoners die misschien wel eens samen met een maatje naar een activiteit willen: wijs ze op dit initiatief. Het officiële mailadres is dus: maatjes@bredevoort.nu
     
  • Verbeteringen Participatiewet
    Het heeft behoorlijk lang geduurd, maar net voordat ze minister-af is stuurt de  Minister van Armoede een paar verbetervoorstellen naar de Tweede Kamer. Sommige hebben we in Aalten en bij Laborijn al doorgevoerd. Ben benieuwd of deze voorstellen door de nieuwe Tweede Kamer komen. Met onder meer de volgende maatregelen wil het kabinet de Participatiewet beter laten aansluiten op wat mensen (aan) kunnen en nodig hebben. Alle voorstellen zijn gericht op menselijke maat, vertrouwen en eenvoud.
    • Mensen mogen straks tot € 1.200 aan giften ontvangen zonder dit op te hoeven geven. Ook mogen zij naast hun uitkering tot 15% aan bijverdiensten zelf houden voor de periode van (ten minste) een jaar. Het kabinet maakt hiermee de opstap naar werk vanuit de uitkering aantrekkelijker.
    • Wanneer de stap naar werk te groot is, mag iemand ook vrijwilligerswerk doen of een andere vorm van maatschappelijke participatie.
    • Het verlenen van mantelzorg heeft geen gevolgen voor de uitkering. Wanneer iemand tijdelijk vanwege het verlenen van mantelzorg inwoont bij diegene, behoudt hij in die tijdelijke situatie een eigen recht op bijstand.
    • Gemeenten krijgen meer ruimte om een passende maatregel op te leggen als mensen zich niet houden aan de regels. Nu dient de gemeente de bijstandsuitkering standaard te korten.
    • Gemeenten krijgen de mogelijkheid om een bijstandsuitkering met terugwerkende kracht te verstrekken, tot drie maanden terug. Dit kan schulden voorkomen en financiële problemen verminderen.
    • De nieuwe wet kent ook een aantal praktische aanpassingen. Zo wordt het mogelijk om een bijstandsaanvraag te doen met het rijbewijs als identiteitsbewijs. En als mensen per ongeluk een verkeerde aanvraag doen, blijft de datum van de aanvraag gelden. Ook wordt de verrekening van het vakantiegeld met de bijstand vereenvoudigd.
     
  • Camping life Beth San
    Op vrijdagmiddag werd een wel heel bijzondere camping geopend.  Niet een camping bij de Farm en Country Fair, maar een camping zo’n 500 km van Parijs: “Camping Rue de Ludgèr.” In de tuin van Beth San. Daar stonden op vrijdagmiddag een tweetal echte caravans, enkele grote tenten en een “keuken-tent”. Men verwacht zaterdag ook nog enkele campers. Een initiatief van talentverbinder Richard Jongetjes, de medewerkers en vrijwilligers van Beth San en nog velen meer. In de komende week is er een uitgebreid programma rond de campingplaats. Dit weekend komen enkele mensen kamperen die tegelijkertijd hun vader, moeder, oma of opa opzoeken. Dat is natuurlijk ontzettend leuk om op zo’n manier te kunnen blijven overnachten. Het openingsprogramma was binnen i.v.m. de regen en werd omlijst door muziek van Dokter M en de Zusters. Feestelijk. Het programma de komende week omvat verder pannenkoeken eten, een vesperdienst, poppenkastvoorstelling, gymnastiek uitvoering, knutselen, sporten, dierendag, tuinconcert enz. En wat het mooie aan deze activiteiten is dat ze steeds georganiseerd en/of bezocht worden door andere groepen uit de buurt of uit het dorp. Zo komen kinderen van de kinderdagverblijven naar de poppenkast, het tuinconcert wordt door leden van muziekvereniging De Eendracht verzorgd, het knutselen door vrijwilligers van de Ahof, sport en spel door een gymnastiekvereniging, een snackwagen, een ijskar, een picknick door plaatselijke bedrijven. Dit is een mooi voorbeeld hoe we als lokale samenleving gezamenlijk een prettig leven voor al onze bewoners kunnen organiseren. Met gebruikmaking van elkaars talenten. De ene groep doet wat voor een ander, en die doet weer wat terug. Plus de hele week is de mogelijkheid mensen uit andere bubbels en groepen tegen te komen en te ontmoeten. Het zou mooi zijn als we via burgerinitiatieven dit zelf kunnen organiseren. Kan ook misschien in de toekomst. Nu moeten bijv. talentverbinders, medewerkers Welzijn van de instellingen enz. nog de eerste stoot geven en de regie en overzicht behouden. Een mooie week in het vooruitzicht: mooi weer, veel activiteit en veel ontmoeting.
     
  • Zien, luisteren, helpen.
    Dit is de titel van het nieuwste rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau. Het gaat over de vraag waarom veel van de overheidshulp en -ondersteuning de mensen niet bereikt. Het rapport werd donderdag gepresenteerd  in het statige gebouw van het Sociaal Cultureel Planbureau aan de Bezuidenhoudseweg in Den Haag, schuin tegen over de huidige Tweede Kamer. Een groot deel van de inwoners die hulp en ondersteuning nodig hebben worden niet bereikt. Hierdoor verslechtert hun situatie. Worden de verschillen tussen arm en rijk groter en wordt het wantrouwen in de overheid vergroot. Oorzaken liggen o.a. in het feit dat gemeenten nog te veel denken in termen van aanbod en voorzieningen en niet in termen van vraag en bereik. Dus veel gemeenten richten loketten in, plaatsen hun regelingen op de website en denken dat de mensen dan wel komen. Ten tweede blijkt uit het SCP-onderzoek dat beleidsmakers niet altijd van realistische aannames en mensbeelden uitgaan. Zo wordt vaak aangenomen dat mensen rationeel handelen als zij problemen hebben en bij de gemeente om hulp komen vragen. In de praktijk blijkt dat mensen dat vaak niet doen: uit schaamte, uit wantrouwen, uit angst om toeslagen terug te moeten betalen of omdat ze niet weten dat er hulp bestaat. Beleidsmakers denken ook vaak dat mensen hulp kunnen krijgen vanuit hun sociale netwerk, terwijl er grenzen zijn aan wat mensen voor elkaar (kunnen) doen. Om mensen beter te bereiken beveelt het SCP gemeenten drie dingen aan: ten eerste om niet de voorzieningen centraal te zetten, maar na te gaan hoe zij mensen kunnen bereiken en ondersteunen op een manier die aansluit bij de behoeften die er zijn. Ten tweede zouden gemeenten de hulpverlening niet alleen via (digitale) loketten aan moeten bieden, maar ook op mensen af moeten stappen. Tot slot raadt het SCP aan om ervaringsdeskundigen te betrekken bij het ontwikkelen van (nieuw) beleid en om structureel te blijven leren van de praktijk. Er was een leuke werkvorm bedacht: we gingen beleid ontwerpen dat tegemoet komt aan bovenstaande “hiaten”. Vier “out of the box”-vragen als het gaat om het niet-bereiken van mensen. Laat de mensen zelf zeggen wat ze willen; wat nu als je met een smoesje binnen komt; als je een top 600 van mensen die hulp echt nodig hebben: wie zitten daar dan bij; en: welke rolwisseling zou je voor een maand willen aangaan.      
  • Pittige voorlichting over gemeentefinanciën
    Woensdagavond  de meedenkavond van de Progressieve Partij over Financiën. Dit keer in Kulturhus Naoberz in Dinxperlo. Ons voormalige fractielid –en -voorzitter Guido Uland, in het dagelijks leven financieel adviseur bij verschillende gemeenten, verzorgde een inleiding over gemeentefinanciën. Dat was pittig. Doordat het Rijk de bijdragen aan gemeenten vermindert en de beïnvloedbare kosten bij een gemeente beperkt zijn, moeten keuzes gemaakt worden. Kies maar: de taken die het rijk oplegt gewoon niet of minder uitvoeren, de inkomsten verhogen of de uitgaven verlagen. En welke uitgaven dan wel en welke niet. Dat leverde interessante discussies op die in de komende tijd door onze fractie naar voren zullen worden gebracht. Daarbij moeten we goed in de gaten houden voor wie we er als overheid zijn. Zijn we ervoor om het bedrijfsleven “te faciliteren” ? Met welke reden dan? Moeten we ruimte opofferen aan type bedrijven die geen waarde toevoegen? Moeten we huizen bouwen mogelijk maken voor de rijken? Wat ons betreft is de overheid er voor de meest kwetsbaren. En het aantal van hen wordt groter.
     
  • Personeelskrapte in de zorg
    Het is hier natuurlijk al vaker verkondigd. Als de zorg niet op een andere manier georganiseerd wordt, loopt het systeem vast. Door vergrijzing, kostenstijgingen, maar vooral door gebrek aan personeel. Samen met de bestuurder van GGNet ben ik “bestuurlijk trekker” van de uitvoeringscoalitie “Prettig werken in zorg en welzijn”. Op woensdagmorgen organiseerden we in het kantoor van Estinea een “kick off”. Met zo’n 35 vooral personeelsfunctionarissen ontwikkelden we ideeën om de arbeidsmarkt in de zorg beter te laten werken. En dan gaat het om vier thema’s: voorkomen uitstroom, vergroten instroom, vernieuwde en veranderende invloed van het werk, regionaal werkgeverschap. Er werden veel vragen gesteld, die omgezet moeten worden in acties. Waarom hebben we eigenlijk van die roosters die geen rekening houden met schooltijden; waarom weten we vaak niet dat minimaal een derde van ons personeel ook mantelzorger is? Waarom hebben we eigenlijk geen werknemerspool? Waarom kunnen we niet experimenteren met job-carving, welzijnsbanen in de zorg? En zo nog een stuk of 60 meer. Dus ideeën genoeg. Rond de meest aansprekende ideeën worden werkgroepen gevormd die concrete acties en plannen gaan voorstellen. Vanuit het Integraal Zorg Akkoord heeft het ministerie ook geld beschikbaar gesteld om de kosten van die projecten te dekken. Die gaan we dan aanvragen. Een opvallend weetje: op dit moment zijn er twee keer teveel leerlingen op de MBO opleiding Sport en Bewegen. Die kunnen niet allemaal een baan krijgen, maar misschien wel met hun kennis ingezet worden rond groepen ouderen, mensen met een beperking enz. Toch zal ook in onze maatschappij wat moeten veranderen. Mijn collega-bestuurder van GGNet zei het mooi: we moeten echt ons minder afhankelijk van zorg maken. Er wordt altijd gezegd: Nu werkt 1 op 6 van de beroepsbevolking in de zorg. Als we niets doen, wordt dat in 2040  1 op de 4. In de Achterhoek is het trouwens al 1 op de 5. Laat onze ambitie zijn om dat aantal niet te laten groeien. Maar door anders te organiseren, innovatie en digitale hulpmiddelen en de inzet van ons allen, het gewoon op die 1 op 6 te houden. In elk geval ook hier de verkokering slopen.
     
  • Pride-kerkdienst in de Zuiderkerk Aalten
    Al voor de derde keer organiseert de Pride-werkgroep in Aalten een kerkdienst in het kader van de zgn. Pride-maand. In de maand juni laten allerlei groepen in activiteiten, bijeenkomsten, film, theater en andere kunst zien hoe nodig het is om je zelf te kunnen zijn. Vooral als je homoseksueel of lesbisch bent. In een kerk of moskee is dat vaak nog een tikkeltje moeilijker. Maar een vertrouwde omgeving kan ook voldoende veiligheid bieden om ervoor uit te komen dat je “anders-geaard” bent. Dat bleek ook uit de drie persoonlijke verhalen die vanuit de voorbereidingsgroep verteld werden. Het is mooi als mensen daar oprecht naar willen luisteren en ieder de mogelijkheid willen bieden te zijn wie je bent. Reacties zijn er altijd verschillend: “moet dat nou, is dat nou nog nodig, iedereen is toch gelijk?”. De reactie van de dominee was: “we moeten deze pride-bijeenkomsten blijven vieren zolang het nodig is, zolang de mensen het zelf nodig vinden”. In een buurgemeente werden regenboog vlaggen verwijderd en verbrand. Zolang dat gebeurt zijn we er nog niet en is een pride-week nog steeds nodig. Wil je meer weten over de Pride Trots in de Achterhoek? Achterhoek Pride – wees trots op wie je bent
     
  • Denk en praat mee over geld
    Op woensdag 12 juni ben je welkom. Vanaf 20.00 praten we met een financieel adviseur over de actuele stand van de gemeentefinanciën en wat dit betekent voor inwoners, organisaties en voorzieningen.
     
  • Jaarrekening, voorjaarsnota, lef……
    Een voorbeschouwing op de meedenkavond van 12 junia.s. (zie elders) over de gemeentelijke financiën. Mij werd gevraagd of ik misschien een stukje wilde schrijven over de Jaarrekening en de Voorjaarsnota. Afgelopen woensdag 5 juni was het jaarlijks jaarrekening- en voorjaarsnotacafé. Een informele bijeenkomst van raadsleden, fractievolgers en de ambtenaren van de verschillende beleidsterreinen (programma’s). De eerstvolgende meedenkavond georganiseerd door de fractie op 12 juni zal in het teken staan van de gemeentefinanciën en meer in het bijzonder het ‘ravijnjaar’. Of ik daarom misschien een soort van samenvatting kon schrijven was het verzoek. Helaas, die gaat u nu niet van mij krijgen. Niet alleen heb ik op het moment dat ik dit schrijf beide nota’s slechts nog maar in grote lijnen doorgenomen, maar bovendien zijn beide nota’s feitelijk al een samenvatting. Een samenvatting van een samenvatting geeft misschien wel een erg beperkt beeld van de werkelijkheid. In plaats daarvan een aantal overdenkingen over de nota’s. In de Aalten Vooruit schreef Jos Wessels, voormalig raadslid van het CDA en tegenwoordig politiek correspondent, dat de gemeente Aalten ‘goed geboerd’ had in 2023. Dit jaar is namelijk afgesloten met een positief saldo van bijna 2,3 miljoen. Dit klinkt als veel geld, en dat is het natuurlijk ook, maar dit moet wel worden bezien in het licht van de totale begroting die bijna 80 miljoen bedraagt. Belangrijker is echter dat een positief saldo naar mijn mening niet betekent dat de gemeente goed heeft geboerd. De gemeente heeft immers geen winstoogmerk. Het is altijd fijn dat de kosten lager blijken te zijn dan begroot, maar een positief saldo kan echter ook betekenen dat de gemeente minder heeft uitgevoerd dan was voorgenomen. En dat is niet wat we willen. Bij het vaststellen van de begroting gaat het niet alleen om het budget, maar vooral ook om het beleid dat de gemeente voornemens is om uit te voeren. Als bij de jaarrekening geld over blijkt te zijn dan kan dit betekenen dat zaken zijn blijven liggen. Dit lijkt echter in de gemeente Aalten mee te vallen. Het positief saldo bestaat vooral uit een hogere uitkering uit het gemeentefonds dan begroot. Dat dit meer zou zijn, werd pas aan het einde van het jaar duidelijk, bij de decembercirculaire. Dan kan het geld natuurlijk niet meer worden uitgegeven. Ook is sprake geweest van minder (meer)kosten en incidentele subsidies en bijdragen vanuit de rijksoverheid. Het zijn allemaal incidentele meevallers. Het levert dus geen financiële ruimte op voor nieuw beleid. Anders gezegd: deze voordelen kunnen niet worden gebruikt als dekking voor structurele uitgaven. Samengevat geldt dus in dit geval dat de in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst. Wat dat betreft gaan we nog steeds een financieel lastige tijd tegemoet door het ravijnjaar 2026 waarin nog steeds sprake is van een groot tekort in de begroting. Dan de voorjaarsnota; dit is feitelijk een voortgangsrapportage. We hebben in oktober 2023 de begroting vastgesteld voor 2024 en in het voorjaar geeft het college een update van de voortgang van het voorgenomen beleid en volgt er, zo nodig, een bijstelling van de bijbehorende budgetten. Eigenlijk is het iets ingewikkelder, want na de begroting heeft de raad ook nog de najaarsnota vastgesteld in december 2023. Dit is eveneens een voortgangsrapportage en een bijstelling van het financiële beleid, maar dan eigenlijk van het betreffende jaar (dus 2023). Omdat er echter gewerkt wordt met een meerjarenbegroting (voor het huidige jaar en de drie daarop volgende jaren) is er altijd een soort van overlap. De voorjaarsnota sluit dus meer aan op de najaarsnota dan de begroting. Dan de inhoud; daar draait het natuurlijk om. In het oog springt het extra budget dat het college vraagt voor de nieuwe dienstverleningsvisie: één toegang. Dit is het plan van het college om de dienstverlening aan de inwoners van Aalten in het algemeen en in het bijzonder op het gebied van sociaal domein te verbeteren. De bedoeling is om het doolhof van verschillende toegangen te ontwarren en één toegang te creëren voor alle vragen van de inwoners van onze gemeente. U gaat hierover vast en zeker nog meer lezen en horen. Nu weer terug naar het geld: de uitwerking van de visie zal zo’n € 450.000,- gaan kosten. Een bedrag van € 150.000,- is al beschikbaar gesteld door de raad. Daar moet dus nog € 300.000,- bij. En zo goed het idee misschien is, zo slecht is de timing van het college als het gaat om het vragen van dit extra budget. Budget van deze omvang vragen voor nieuw beleid bij een tussentijdse voortgangsrapportage is niet gebruikelijk. Daarvoor is namelijk de begroting: een stuk waarin al het voorgenomen beleid is opgenomen met de daarbij verwachte kosten ervan. Bovendien is recentelijk de kadernota vastgesteld door de raad voor de begroting van 2025. Duidelijk is geworden dat er keuzes gemaakt zullen moeten worden en het voorgenomen en/of gewenste beleid geprioriteerd en/of gefaseerd zal moeten worden. Er wordt door de organisatie al hard nagedacht over ‘ombuigingen’ (volgens mij werd dit vroeger gewoon ‘bezuinigingen’ genoemd, maar dat terzijde). De wensen van de raad zullen dus in het geheel van al alle andere taken, waaronder de wettelijke, beoordeeld en gewogen moeten worden. Een drietal amendementen van het CDA om alvast een voorschot te nemen hierop door een drietal onderwerpen (het Boerenfonds, uitwerking IHP en woningbouwinitiatieven) veilig te stellen bij de ombuigingsoperatie, zijn ingetrokken nadat hiervoor geen steun bleek te zijn en deze ook ernstig ontraden werd door de wethouder. “Niets is heilig” waren de letterlijke woorden van wethouder Kok. Volgens mij is er dan wel een gezonde dosis lef nodig om vervolgens nog geen maand later bij een voortgangsrapportage drie ton extra budget te vragen voor de nieuwe dienstverleningsvisie. Uiteindelijk is het echter aan de raad om te beslissen hierover. Het zal in ieder geval tot een interessante discussie kunnen leiden. De meedenkavond van 12 juni a.s. staat in het teken van gemeentefinanciën. In het bijzonder zal gesproken worden over hoe we ons als gemeente zouden moeten voorbereiden op het ravijnjaar. We hebben een speciale gast die helemaal thuis is in de wereld overheidsfinanciën en altijd graag zijn kennis deelt met anderen. Daar zijn wij natuurlijk heel blij mee. Het scheelt misschien ook nog wat leeswerk. De avond begint om 20.00 uur en vindt plaats in het Kulturhus Noaberz in Dinxperlo. Graag tot dan! Petra Hoezen
     
  • Lara Sibbing bij Suzie’s Farm
    Het is alweer twee weken geleden dat kandidaat-Europarlementariër Lara Sibbing een zaterdag rondtoerde door de Achterhoek. Op uitnodiging van de afdeling Oost-Achterhoek van Groen Links-PvdA ging een groep van 20 belangstellenden samen met haar het gesprek aan over voedsel en landbouw. In de gemeente Aalten werd een uitgebreid bezoek gebracht aan Suzie’s Farm, waar Suzanne Ruesink haar verhaal vertelde. Ook Maurits Steverink van Achterhoek Food kwam de beweging toelichten: Duurzaam en gezond, zo mogelijk van eigen grond. Eveline Zuurbier van 1Achterhoek liep de middag mee en maakte een verhaal voor 1Achterhoek. Omdat niet iedereen deze site dagelijks volgt, hier een link. Wat staat er in de Achterhoek op het spel en wie moet je kiezen voor Europa? 1Achterhoek
     
  • Betaalbaar wonen mogelijk?
    PP en BBB-HMV hebben niet heel veel gemeen, maar op woningbouwgebied hebben we elkaar gevonden. Na enkele maanden van gesprekken, met bouwbedrijven en met elkaar, is er een mooie notitie tot stand gekomen die we aangeboden hebben aan wethouder Kok. Hieronder de eerste 2 hoofdstukjes. Aanleiding Door een bericht op Facebook over twee te bouwen, nogal prijzige huizen in Bredevoort, ontstond er een discussie over waarom er geen woningen werden gebouwd voor starters. Inwoners zijn bezorgd dat er op dit moment nauwelijks woonruimte te vinden is voor jongeren. Margo ten Bruin (BBB-HMV) en Theo Bauhuis (PP) volgden deze discussie en begrepen deze zorgen. Beiden vonden dat een gesprek zinvol zou zijn om te kijken waar de partijen elkaar konden vinden en wat ze samen konden doen om meer betaalbare starterswoningen te realiseren. Normaal gesproken zijn onze partijen het in de raad niet altijd eens, maar het bleek dat wat betreft dit onderwerp we op 1 lijn zaten en dat we ook graag wilden werken aan een oplossing. We hebben samen een aantal partijen bezocht (verschillende bouwbedrijven) en ons laten informeren over de mogelijkheden om goedkoop (tot 200.000 of tot 250.000 euro) te bouwen. Het bleek dat die mogelijkheden er best zijn, maar dat daar wel een aantal haken en ogen aan zitten. Omdat we beide partijen zijn die van aanpakken houden, zijn we gaan kijken hoe die mogelijkheden benut kunnen worden. Het blijkt dat veel best op te lossen is, als de wil er maar is. In deze notitie delen we onze inzichten en pleiten we voor ambitieuze plannen. Volgens ons hard nodig voor onze jongeren en ouderen, want ook voor ouderen is er een gebrek aan betaalbare, kleine huizen. De verschillende bouwbedrijven lieten ons allerlei mogelijkheden zien die voor Aalten passend zouden kunnen zijn. Wat is betaalbaar? Als we de inkomensopbouw van Aaltens inwoners (Achterhoek monitor) vergelijken met de maximale hypotheek (Hypotheker.nl) dan zien we dat 51% van de bevolking minder dan € 187.000, – als hypotheek kan krijgen. In de praktijk betekent dat dat de helft van de bevolking is aangewezen op een sociale huurwoning omdat woningen onder dit verkoopbedrag niet te vinden zijn. De volgende 12% kan wel die 187.000 maar minder dan € 255.000, – lenen voor een eigen woning. Etc… Slechts 10% kan zich een woning boven de € 615.000, – veroorloven. Volgende keren: • Hoe is betaalbaar wonen te realiseren? • Ervaringen van bouwers en ontwikkelaars • Beleid en Zoekgebieden rond de kern van Aalten 11 Wilt u de notitie “Betaalbaar wonen” ontvangen? Mail fractie@progressieve-partij.nl of download hier : PP en BBB-HMV slaan handen ineen voor woningbouw (1)
     
  • Wil je meer of minder….?
    Meedenkavond PP 12 juni Dreigt financieel ravijn voor de gemeente Aalten in 2026? Ravijnjaar 2026 De media staan er vol van. Het is een voorzichtig thema in de verkiezingscampagne. De Nederlandse gemeenten moeten het van het (demissionaire) kabinet het met 3-4 miljard euro per jaar minder doen. Het hoofdlijnenakkoord van het nieuwe kabinet in wording biedt ook niet veel hoop. Dus gemeenten maken zich op om de broekriem aan te halen. Gevolgen voor inwoners van de gemeente Aalten? Rekenmeesters hebben berekend dat deze rijkskorting voor de gemeente Aalten wel tot 4 miljoen euro per jaar kan oplopen. Waar moeten we dat vandaan halen? Minder ambtenaren (een bekende oplossing aan de borreltafel)? Kost wachtgeld en wie moet het werk dan doen? De samenleving eist ook meer van de overheid. Minder cultuur, sport, sociale voorzieningen? Kan, maar dat treft altijd de kwetsbaarsten in de samenleving. Uitstel van wegenaanleg, verbeteringen riool, aankoop bouwterreinen? Kan. Maar soms is uitstel niet verantwoord, en iedereen vindt dat er meer woningen moeten komen. Verhoging van de woonlasten? Kan, maar daar haal je geen 4 miljoen mee op. Kortom: we willen veel, maar hebben geld te weinig. Meedenkavond in Kulturhus Dinxperlo Daar willen we u natuurlijk graag over mee laten denken. De fractie heet u graag van harte welkom op woensdag 12 juni om 20.00 uur in het Kulturhus Naoberz, Terborgseweg 3 in Dinxperlo. We hebben een financieel adviseur bij diverse gemeenten uitgenodigd. Hij zal on meenemen in de wereld van de planring- en control-cyclus, de voorjaarsnota en de meicirculaire, de najaarsnota en decembercirculaire enz. Maar uiteindelijk horen we graag van u welke kant het op moet: bezuinigen, uitstellen of inkomsten verhogen. Verdere informatie op www.progressieve-partij.nl . Ook voor nadere informatie: fractie@progressieve-partij.nl. Toegang en koffie gratis.
       
  • Let op: meedenkavond over gemeentefinanciën.
    Op woensdag 12 juni organiseert de fractie van de Progressieve Partij weer een meedenk-avond. Dit keer willen we stilstaan bij de gemeentelijke financiën. In de raadvergadering van 28 mei werd de kadernota vastgesteld. Dat zijn de uitgangspunten voor de begroting 2025. In de raad van juli 2025 wordt de voorjaarsnota besproken. Dat is de stand van zaken van het lopende jaar 2024. In november komt de begroting 2025. Belangrijke bouwstenen zijn de meicirculaire en de septembercirculaire. Dat zijn mededelingen van de minister van Financiën op welke bedragen de gemeenten kunnen rekenen. Het jaar 2026 noemt men het “ravijnjaar”: dan komt er in totaal ongeveer 4 miljard minder naar gemeenten. Veel gemeenten zijn bang dat ze dat niet binnen de begrotingen kunnen opvangen en dat ze essentiële voorzieningen, taken en uitgaven moeten afstoten en sluiten. Het zgn. hoofdlijnenakkoord van de vier formerende partijen geeft ook erg veel onzekerheid. Over al deze onderwerpen gaat onze meedenkavond. Waarop kan bezuinigd worden, hoe kunnen we de inkomsten vergroten, wie moet buiten schot blijven wie kan misschien nog even wachten? Let op de volgende Progressief Nieuws voor exact tijd en plaats!
     
  • Startschot Pride-week in Berkelland
    Zaterdag 10 uur vond de start van de Achterhoek –Pride week plaats. Dit keer in Berkelland, in het gemeentehuis te Borculo met wat toespraakjes, een lekker ontbijtje en wat gesprekjes onderling. Naast vertegenwoordigers van de LHBTQ+ gemeenschap en organisatoren van deze week, ook een viertal wethouders uit de Achterhoek, soms met hun ambtenaren. Er is een mooie folder van de geschiedenis van de “bevrijding” van de homo- en lesbische gemeenschap; de eerste demonstratie was in 1970 in Nederland. Er was iemand bij in Borculo die daaraan meegedaan had. En aangaf dat het nog steeds nodig is om steeds maar weer te benadrukken dat je mag zijn wie je bent in Nederland en in andere landen. De tolerantie voor mensen uit de LHBTQ+ gemeenschap lijkt echt af te nemen en het geweld tegen hen toe te nemen. Daar moeten we tegen op staan! Daar werd die dag meteen het bewijs van geleverd. Betsy Wormgoor, wethouder Berkelland zag zich genoodzaakt beledigende teksten van haar account af te halen. In de gemeente Aalten is alleen een Pride-dienst op zondag 9 juni. Er is een mager bezette werkgroep die meedoet aan de Achterhoekse activiteiten. Het zou mooi zijn als deze werkgroep uitgebreid kon worden. Geef je op! Voor het programma kijk op: Achterhoek Pride – wees trots op wie je bent
     
  • Interessante meedenkavond over horeca
    Woensdagavond kwam de Progressieve Partij bij elkaar voor een meedenkavond over de horecavisie. Dit keer bij Domme Aanleg in Barlo, een van de buurtschappen met de hoogste horeca-dichtheid. Een paar voorbeelden had een handjevol deelnemers, fietsend vanuit Aalten al aanschouwd. De hoofdlijnen van de horeca-visie, opgesteld door een bureau en overgenomen door het College van B. en W. werden toegelicht door Petra Hoezen. Men koerst op “consolidatie+”, dat wil zeggen behouden en uitbouwen wat goed loopt en er is enkele ruimte voor nieuwe concepten. Vanuit Horeca Nederland Aalten nam ook Gerbert Smit een stukje deel aan het gesprek. Hij verwoordde het standpunt: wij willen graag duidelijkheid. Nu mag de één dit en de ander dat. Dat konden de aanwezigen wel met hem eens zijn. Duidelijkheid is belangrijk. Sturing door de gemeente is beperkt mogelijk als het gaat om bijv. gewenste toevoegingen aan het aanbod. Ook wel thema-vastheid: niet van alles maar wat. Zo hebben we natuurlijk (ook al op voorstel van PP indertijd) een soort van indeling: Bredevoort: cultuur en boeken, Aalten: vrijheid; Dinxperlo: Grens. Rond die thema’s zou je aanvullingen kunnen voorstellen. Vanuit Horeca-Nederland werd wel gepleit voor de nodige diversiteit. Vier patatzaken in elkaars buurt is een beetje te veel. Conclusie: sturing van de markt is moeilijk, facilitering en regelgeving hoort bij de overheid, maar dan wel duidelijkheid, ondernemers ondersteunen die willen aansluiten bij de drie genoemde thema’s.
     
  • Zeer interessante excursie naar de EU in Brussel
    Stel je wilt naar Brussel, een dagje wat horen over de Europese Instituties, verkiezingen; hoe kun je dat dan beter doen door met een werkbezoek mee te gaan georganiseerd door Koppelkerk Bredevoort (Meet-up-werkgroep) en Europa Direct van de Stadt Bocholt. Dat staat garant voor een perfecte organisatie, interessante gasten en een verzorgde reis op één dag. Dankzij ook subsidies van Aalten en Bocholt en enkele fondsen. Eén nadeel : je moet vroeg weg en bent laat weer terug (6.30-23.30 uur). Maar dan is het ook de moeite aard. De bus vertrok vrijdag met 35 Nederlanders en 15 Duitsers richting Geleen. In de bus werd de kennis getest van de geschiedenis en werking van de EU. Resultaten vielen niet tegen! In Geleen stapte Siebo Janssen in, specialist, docent, geschiedkundigen over EU-zaken. Studeerde o.a. in Groningen. Tweetalig dus. In een hoog tempo behandelde hij de geschiedenis en tot standkoming van de Europese samenwerking. Interessant was dat hij begon bij de Napoleontische- en Duits-Franse oorlogen en het Pruisische rijk. Daarna in de wat recentere geschiedenis herkenden wij onze quiz-vragen weer. Vervolgens belichtte hij de drie belangrijkste instituties van de EU: De Europese Raad (van ministers), de Europese commissie en het Europees Parlement. Die laatste was eigenlijk het minst belangrijk vond Siebe. Maar het meest indrukwekkende deel van zijn betoog was toch de indringende waarschuwing om extreem-rechts niet de overhand te laten krijgen. In een doorwrochte analyse gaf hij aan dat alles wat Europa betekend en opgebouwd heeft weer afgebroken wordt. Europa van verbinding zou Europa van afbraak worden. De busreis was zo voorbij…. Diezelfde impliciete boodschap had Alexander van de Bosch , directeur Huis van de Nederlandse Provincies. Eigenlijk het lobbykantoor van provincies en gemeenten. Op een vraag of het mogelijk is een geïntegreerd voedselbeleid te voeren, antwoordde hij dat dit zeker is ingezet, maar dat dit heel erg moeilijk zal worden vol te houden; immers Nederland en Vonder Leyen hebben de natuurwet afgezwakt. Twee vertegenwoordigers van NRW gaven interessante inkijkjes in het verschil in structuur van de via Länder georganiseerde Bundesrepublik en andere federatief georganiseerde landen (zoals België) en bij Nederland. Geleerde les hier: in het wetgevingsproces is precies uit te rekenen wanneer invloed en lobby mogelijk is. Vervolgens via een wandeling door het Leopoldpark lang het Huis van de Europese Geschiedenis (ieder land mag hier vanuit zijn eigen oogpunt de nationale geschiedenis vertellen) kwamen we aan bij het Europees parlement. Via allerlei procedures, controles, gangen en liften ontmoetten wij daar de grote onbekende van deze dag: Dorien Rookmaker van de fractie Meer Directe Democratie. Daar waar het de bedoeling was dat zij als parlementariër zou vertellen hoe het werkt in het Europese parlement, werd het al gauw politiek. Geleerde les hier: het Europees parlement doet zelf geen voorstellen, maar moet braaf wachten op voorstellen vanuit de Commissie. De parlementaire behandeling stelt niet veel voor: elk lid krijgt 1 minuut. Omdat het wetsvoorstel in de voorliggende periode eigenlijk al helemaal is voorgekauwd, wordt die ene minuut door alle leden gebruikt voor binnenlandse doeleinden. Dus vurige oproepen om het stierenvechten in Spanje te behouden, het Neder- Saksisch als taal, en de vrouwenrechten in Italië te respecteren. Dat soort dingen. Het staartje van de discussie ging over politiek. Sommige deelnemers dachten dat onze gastvrouw enige sympathie voor Orban had en ook niet helemaal vrij was van extreem rechtstreeks invloeden. Die indruk kon ze wel wegnemen (“ik ben democraat in hart en nieren”). Maar ze bleek volkomen pragmatisch: met iedereen praten en onderhandelen en dan moet niemand uitgesloten worden. Geleerde les: Politici hebben niet overal verstand van (zeker niet over technische kwesties als bijv. de elektronisch euro. Daar had zij wel verstand van). Dus informatie, kennis en ervaring is van belang. Situaties zijn beter te beoordelen als je je er werkelijk in verdiept. Toen nog gauw even een biertje op Place Luxembourg en gauw weer met de bus uit het drukke Brussel naar de 5 uur durende terugreis. Op die terugreis veel materiaal, boekjes over de Europese Unie, oproepen om te gaan stemmen enz. Een meer dan geslaagde dag. Waarschijnlijk komt er in september nog een kans.
  • Wijzigingen “voor de bühne” verworpen
    Dinsdagavond raadvergadering ’s Avonds kwam de raad bij elkaar. Een bijzondere raadvergadering. Belangrijkste bespreekpunt de kadernota 2025 e.v. In de kadernota staan de uitgangspunten voor de begroting 2025. Ook staan daar de wensen in die uitgesproken zijn door raad en college. En nu komt het probleem. Die wensen zijn meer dan de beschikbare middelen. Vooral het Rijk laat het behoorlijk afweten bij de financiering van gemeenten. En het Rijk is weer een soort abstract begrip, maar wordt natuurlijk gestuurd door de politiek. En wel de regering. En laat die nu steeds maar korten op allerlei gelden voor de gemeenten. Dat heeft gevolgen voor de gemeentebegroting. Volgens die kadernota komen we 4 miljoen tekort op een begroting van ongeveer 80. Heel veel van die 80 ligt vast, zo’n 20% is beïnvloedbaar. Dus om die 4 miljoen te vinden kun je niet meer volstaan met “klei bier”. Alles moet bespreekbaar zijn. Toch wilden sommige fracties al hun eigen punten “veilig stellen”. Zo wilde de VVD de ozb niet extra verhogen. CDA wilde woningbouw, boerenfonds en scholenbouw veiligstellen. Natuurlijk politiek gekleurde wensen. Voor de bühne heet dat. Maar na een indringend betoog van de wethouder Financiën Ted Kok, ondersteund door partijen als PP, GB, gingen alle voorstellen van tafel. Er komt een totaal-afweging tijdens de begrotingsbehandeling (en de voorbereidende sessies). Als een van de eerste officiële agendapunten was aan de orde: benoeming nieuwe griffier. Heer Geldorp succes! De nieuwe griffier begint pas ergens in september; dus dan volgt een nadere kennismaking.
     
  • Praten over de horeca in de horeca
    Meedenkavond PP 29 mei Praten over de horeca in de horeca. De Progressieve Partij heeft een lange traditie van meedenkavonden, waarbij de meesten plaats vinden in de horeca. Nu binnenkort de horeca-visie in de raad besproken gaat worden lijkt ons dat dan ook een prima locatie voor de aankomende meedenkavond. Wat is de horecavisie? De horecavisie is opgesteld door de gemeente waarbij veel is overlegd met de horeca in onze gemeente en met andere betrokkenen. Het doel is om een breed gedragen visie te ontwikkelen waarbij rekening wordt gehouden met verschillende belangen. De gemeente wil voldoende mogelijkheden creëren voor ondernemers en consumenten, maar moet ook rekening gehouden met de ruimte en leefbaarheid. Dit is soms ingewikkeld. Botsende belangen.. Wat vinden horeca-ondernemers en inwoners? Daar komt bij dat ook de horeca zelf divers is. Het gaat niet alleen om cafés en restaurants, maar ook bijvoorbeeld theetuinen en kulturhuser. De raad zal moeten beoordelen of de visie die het college heeft opgesteld voldoende rekening houdt met alle verschillende vormen van horeca en belangen die er zijn. Als Progressieve Partij zijn wij ook heel benieuwd naar de meningen van de inwoners. Waar zitten we in de gemeente op te wachten als het om horeca gaat? Wat is er teveel, wat mist er nog? Gaat het om de eigen inwoners of toeristen? Of beiden? Meedenkavond in Domme Aanleg. Daar willen we u natuurlijk graag over mee laten denken. De fractie heet u graag van harte welkom op 29 mei a.s. om 20.00 uur in restaurant “Domme Aanleg”in Barlo. De uitbater Gerbert Smit wil met zijn pet op als voorzitter van Horeca Nederland, afd Aalten aangeven wat hun ideeën zijn. We vertrekken bij mooi weer per fiets vanaf de markt in Aalten om 19.30 langs enkele spannende voorbeelden van horeca in Barlo. Verdere informatie op www.progressieve-partij.nl . Ook voor nadere informatie: fractie@progressieve-partij.nl
  • Geslaagde Achterhoek-toer met Lara Sibbing
    Transformatie landbouw en voedsel: hoe dan? Dat was de vraag tijdens de Oost-Achterhoek-toer met EU-kandidaat Lara Sibbing van de combinatie GL-PvdA. Sibbing, zelf expert landbouw- en voedseltransitie, opgeleid in Wageningen en actief in allerlei functies en organisaties die streven naar een transitie in het landbouw- en voedsel systeem, bezocht een viertal projecten. Vruchtbare Kringloop Oost Om 9.30 uur stond de bus klaar bij het station te Zutphen. Meteen bleek al het OV-probleem in de Achterhoek: enkele deelnemers hadden niet op een uurdienst gerekend vanuit de richting Winterswijk. Met zo’n 20 geïnteresseerden veelal van GroenLinks- of PvdA-huize zette de bus zich in beweging naar het zeer landelijke Geesteren. Over kleine weggetjes kwam het gezelschap aan bij boerderij Goorman aan de Kriegerweg van John Koeleman en zijn vader en moeder. Een prachtig “goor”gebied met zicht op de Berkel en het open landschap, aan de andere kant minder open en uitstekende weidegrond voor zijn 150 koeien. John is voorzitter van Vruchtbare kringloop Oost, die met een soort van adagium “meten is weten” erg veel data verzamelen en uitwisselen en zo belangrijke verbeteringen van de grond en besparingen op uitstoot bereiken. Zijn pleidooi is bedrijfsgebonden afspraken te maken en niet bijv. de derogatie over het hele land hetzelfde te laten zijn. Hij slingerde zelf de principiële discussie aan: wat voor landbouw willen we zijn? Zelfvoorzienend op de Nederlandse behoefte gericht?  Europa-breed of moeten we ook de baby’s in China van melk voorzien? De antwoorden worden naar zijn idee niet gegeven: niet door de samenleving, niet door “de “ politiek en ook niet door “de “ landbouworganisaties. Terwijl die visie het meest belangrijke is. Zelfde geldt voor biodiversiteit. Hij erkent dat het intensieve boeren een ramp was voor de weide vogels, die overigens pas op kwamen dagen toen er weidegebied van de hoofdzakelijk heide gebieden gemaakt werden. Ook nu zag hij door kruidenrijk weidebeheer en ander maaibeleid van het waterschap roodborstjes en zelfs ijsvogels die in de jaren daarvoor nooit in dit gebied werden gesignaleerd. Prachtig om te merken dat zo’n boer met 150 koeien, 75 hectare en 18.000 kg melk (redelijk gemiddeld) vanuit zijn vakkennis kan praten en standpunten kan onderbouwen. Orchideën in Lievelde We konden het niet laten om even van de route af te wijken en langs de Koolmansdijk in Lievelde te gaan. Een klein natuurgebied ontstaan in de tijd van ruilverkavelingen, waarbij de percelen aan elkaar kwamen te liggen. En één van de grootste aaneengesloten blauwgrasvelden van ons land. Maar natuurlijk bekend om zijn prachtige orchissen; ondanks dat het vroeg in het seizoen is en erg nat bloeien vooral de lila soorten toch volop. Er werden heel wat plaatjes geschoten van deze prachtige plant. Suzie’s Farm Aalten: van grond naar mond. Op naar Suzie ’s Farm in Aalten. Eerst kreeg Lara het woord over het Europese landbouwbeleid en de noodzakelijke transitie zoals de combinatie GL-PvdA in Europa voorstaat. Belangrijke punten daarin zijn natuurlijk de vergroening en de duurzaamheid, maar een heel belangrijk thema is “eerlijk inkomen voor de boer”. Een belangrijk is ook: “een gelijk speelveld”., dat betekent dat de producten van onze boeren niet weggeconcurreerd mogen worden door boeren uit landen die het wat minder nauw met natuur, milieu en duurzaamheid nemen. Een derde belangrijk punt wat Lara aangaf is dat de voedselprijzen echt omhoog moeten en dat daarbij dan wel oplossingen gevonden moeten worden voor mensen die geen gezond en goed voedsel kunnen betalen ( Minimumloon toch maar omhoog, opperde iemand uit de zaal) Het verhaal van Suzanne. Nadat de lunch was opgediend kwam Suzanne Ruesink binnen en knalde haar verhaal de zaal in. Wat een ambitie, wat een energie en creativiteit en humor, was de conclusie bij iedereen. Alles is er bij Suzanne op gericht om mensen, klanten, kinderen het verhaal van het Achterhoekse voedsel te vertellen. Alle activiteiten zijn op gericht de mensen “in de stal”, “bij de koeien in de wei”of anderszins letterlijk te laten zien hoe voedsel gemaakt wordt, waar het vandaan komt en hoe je op een boerderij “de keten kunt sluiten”. Daarbij lukt natuurlijk niet alles. Maar een mooi succes is al dat de koks en ander personeel in het boerenrestaurant en horecabedrijf weten wat er op de boerderij zo’n 8 km verderop gebeurt en hoe ze dat kunnen verwerken in nieuwe producten. Zij vertelde dat ook de beroemde Farm- en Country Fair eigenlijk ontstaan is om bezoekers “het verhaal” te vertellen en dat corona roet in het eten gooide toen twee keer die Fair niet georganiseerd kon worden. Dat was de stap die leidde tot aankoop en omvorming van Suzie’s Farm. Daar is een permanente ruimte om het “verhaal van grond tot mond”te vertellen. Achterhoek Food: op weg naar een strategie. Dat laatste aangevuld met “zo mogelijk van eigen grond” is ook de missie van Achterhoek Food een samenwerkingsverband van organisaties en overheden en bedrijven die een bijdrage wil leveren aan 8 doelen van de Global Goals door middel van voedsel. Natuurlijk gezond voedsel, liefst streekproducten, liefst natuurinclusief en biologisch geteeld maar ook een afzet naar regionale ketens. Zo is men bezig Achterhoeks graan te stimuleren bij bakkers, maar dan moet er wel voldoende vraag zijn naar dat graan. Dus de organisatie probeert (ook met Europese subsidie) klanten, gemeenten, scholen zover te krijgen dat men in de kantine-aambesteding ook Achterhoek Food betrekt zodat lokale leveranciers van gezond voedsel hun kansen krijg. Een enorm enthousiaste ambassadeur in de persoon van Maurits Steverink kreeg de handen zeker op elkaar om dit Achterhoekse initiatief ook verder te brengen binnen gemeenten en bedrijven in de Achterhoek. Volgens organisator Joop Wikkerink (wethouder gemeente Aalten, lid GL) is de toer in alle opzichten geslaagd, “We hebben een dag campagne gevoerd en geen enkele flyer uitgedeeld”. “Maar we hebben zelf zo ontzettend veel geleerd van mogelijke oplosingsrichtingen naar de noodzakelijke landbouw en voedsel transformatie.” Ook Lara Sibbing gaf aan dat ze onder indruk is van de voorbeelden en zeker de kennis zal droppen in Brussel waar de meeste veranderingen natuurlijk begeleid moeten worden door wet- en regelgeving. Voor de overtuigde veganisten of vegetariërs of aanhangers van het biologisch-dynamisch teeltsysteem  zal deze toer niet “genoeg” zijn. Ook zal men misschien vergeefs zoeken naar een pleidooi voor het afschaffen van het huidige landbouwsysteem. Vanuit de organisatie hebben we geprobeerd aan GL-PvdA-deelnemers voorbeelden in de Achterhoek te laten zien die wellicht een oplossingsrichting geven. Ook de boeren en betrokkenen zelf zien dat de weg naar die oplossing heel erg moeilijk, kronkelig, met veel hindernissen is. Het mooie  van zo’n toer met gesprekken van vandaag is, dat iedereen op zoek is naar oplossingen in plaats van problemen. En ook niet vastzit in z’n eigen schuttersputjes. Dus dat is winst: ook op dit thema in gesprek blijven, elkaars standpunten, dromen, moeilijkheden proberen te begrijpen. En kijken wat er wel kan in plaats van wat er niet mag. Zoals in een van de sheets van Achterhoek zo mooi stond: “Wie wil er verandering”? Iedereen. “Wie wil er veranderen? “ Niemand. Joop
       
  • Ga mee met Lara Sibbing op 25 mei
      Met Lara Sibbing op werkbezoek Landbouw- en voedseltransitie in de Achterhoek Op zaterdag 25 mei kun je samen met de GL-PvdA Oost-Achterhoek een kijkje nemen in de praktijk van twee grote transities in deze streek. Expert  voedselbeleid èn GPL-PvdA-kandidaat voor het Europees Parlement komt die dag naar Geesteren en Aalten. De organisatie wil graag de ontwikkelingen in voedsel- en landbouwtransitie in hun streek laten zien. En werkende goede voorbeelden in Brussel onder de aandacht brengen. Programma. 10.00 uur: Bezoek Melkveebedrijf Goorman, Kriegerweg 2, Geesteren. We worden ontvangen en bijgepraat door de boer: “Mijn naam is John Koeleman en loop al vele lentes rond op boerderij Goorman. De boerderij is gelegen tussen de Berkel en de Nettelhorsterweg, verstopt achter het natuurgebiedje ‘het Goor’. Als ik door de wei loop zie ik in het westen de Lochemseberg,  Een divers kleinschalig landschap met vruchtbare beekdalen waar goed ruwvoer voor onze 150 melkkoeien gewonnen kan worden.” John is voorzitter van Vruchtbare Kringloop Achterhoek, een vereniging van boeren die o.a. natuurinclusieve landbouw rendabel wil maken en bijv. ook nadenkt over het zgn. Markemodel. 13.00 Lunch en bezoek aan Suzie’s Farm , Loohuisweg 5, Aalten.  Tijdens de lunch met bijzondere gezonde streekproducten twee interessante voorbeelden van landbouw- en voedseltransitie. Suzie’s Farm: Via een heel korte, transparante keten lekker eten. Bij Suzie’s Farm eet je gerechten gemaakt van ingrediënten van onze eigen boerderij ’t Westendorp. Transparantie van grond tot mond. In de streekwinkel vind je producten van eigen boerderij, van collega boeren en van andere kleinschalige producenten. Groente, fruit, vlees, bakmixen, koffie en thee, wijnen, jam, honing en veel meer lekkernijen. Alles zoveel mogelijk uit de omgeving. Het verhaal van Suzanne Ruesink. De familie Ruesink bestaat uit pure vernieuwers. Op hun boerderij ‘t Westendorp (IJzerlo) produceren 160 melkkoeien onder het door Suzanne geïntroduceerde “Beter Leven+”-merk. De boerderij is het startpunt van de silo-arttoer. Het herbergt het grootste theepottenmuseum . Er is een follybos. Bekend is de Farm- en Countryfair in juni. Grootste evenement in de gemeente met 30-40.000 bezoekers. Er is een initiatief dat heet “De Achterhoekse Os”. Suzanne is reizend ambassadeur voor de streekproducten. Stond met de gouden trekker op de Grüne Woche in Berlin en is bekend van het kalfje van Yvon Jaspers. Suzanne vertelt over haar missie de verschillende (boeren) werelden bij elkaar te brengen. 14.30 uur: Toekomst begint nu: Achterhoek Food. Platform Achterhoek Food steunt de enthousiaste beweging in de regio naar duurzamer en gezond voedsel, bij voorkeur uit de eigen regio. Voedsel verbindt! Onze keuzes voor voedsel bepalen hoe onze omgeving eruitziet. Als we oog hebben voor alle acht aandachtsgebieden van Achterhoek Food, eten en drinken we de Achterhoek en de wereld mooier, socialer en gezonder. De acht aandachtsgebieden hebben een duidelijke link met de zeventien Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties (SDG’s). Platform Achterhoek Food werkt naast deze 8 aandachtsgebieden met een eigen strategie, een manifest en een Achterhoek Foodraad.. Ondersteund door het Europese programma Leader moet binnen enkele jaren de Achterhoek uitgroeien tot een spraakmakende voedselregio . Maurits Steverink, bevlogen ambassadeur van Platform Achterhoek Food komt vertellen wat de plannen zijn, hoe Europa mee kan werken en hoe partijen in de regio kunnen meehelpen. 16.00 uur: Einde programma.   Over Lara Sibbing. Ik leerde de landbouw en economie verder kennen in Wageningen, waar ik veehouderij, biologische landbouw en bestuurskunde studeerde. Dieren, planten, en mensen. Ik promoveerde op voedselsysteembeleid van boer tot bord en adviseerde vele raadsleden en bestuurders. Over de idealen van GL-PvdA hier en in Europa Een mooier Europa, waar onze welvaart groot is én we binnen de draagkracht van de aarde leven. Waar goed voedsel betaalbaar is, de natuur gezond is, en de landbouw duurzaam en dierwaardig is. Waar boeren een eerlijk inkomen verdienen en waar we binnen en buiten Europa eerlijk afrekenen. Waar de werkomstandigheden goed zijn en waar de economie bloeit. Waar iedereen vrij is én de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen.  Praktisch. Belangstellenden kunnen mee met dit interessante werkbezoek. Voor eigen rekening en risico. We vertrekken per bus van station Zutphen.. Graag opgeven bij Jeroen Vredegoor     (jeroenvredegoor@gmail.com ) per mail. De lunch bij Suzie’s Farm is voor eigen rekening (plm. € 20,–). Is dit een probleem voor je? Neem contact op met joop.wikkerink@hccnet.nl. We zijn om plm. 17.00 uur weer terug in Zutphen. De organisatie is in handen van de afdelingen van GL-PvdA in de Oost-Achterhoek. Jeroen Vredegoor, jeroenvredegoor@gmail.com; 06 22276488 Joop Wikkerink, joopwikkerink@hccnet.nl; 06 82345474 Vooraf. Om je goed voor te bereiden, bezoek je de volgende sites. www.progressieve-partij.nl of www.groenlinksberkelland .nl voor de actuele informatie. https://vruchtbarekringloopoost.nl www.suziesfarm.nl https://achterhoekfood.nl Lara Vita Sibbing  
     
  • Waar en hoe werken we straks in de gemeente Aalten?
    Meedenkavond PP  4 april /Gemeentewerf Nu nadenken over later. Dat geldt voor heel veel terreinen. Ook voor industrieterreinen. Waar en hoe werken we in de toekomst? De Progressieve Partij organiseert een openbare “meedenkavond ”over dit onderwerp. Op woensdagavond 4 april. Op een toepasselijke locatie: de Gemeentewerf op het Industrieterrein in Aalten. We beginnen met een fietstocht over industrieterrein ’t Broek.   Regionaal Programma Werklokaties Provincies, regio’s en gemeenten denken volop na over toekomstige uitbreidingen van werklocaties. Ook Gelderland, Achterhoek en gemeente Aalten. Er is een regionale studie verschenen die berekent dat voor de gemeente Aalten 11 ha nieuw terrein nodig is de komende jaren. In de hele regio Achterhoek maar liefst 179 ha. Maar moet dat wel, moeten we op dezelfde manier maar doorbouwen?   Vraagtekens bij maar doorgroeien. In Oost-Gelre klonken kritische geluiden van bestaande ondernemers omdat grote bedrijven-van buiten-af hun schaarse personeel wegkapen. Het rapport over de bevolkingsgroei van de huidige informateur van Swol adviseerde scherper te kiezen voor sectoren. Klaas Knot, president van de Nederlandse Bank, niet de minste,  kopte’m erin en vroeg zich af wat de toegevoegde waarde voor de economie is van kassenteelt, slachterijen en grote distributiebedrijven. Daarbij komen nog een paar uitdagingen van de “strijd om de ruimte”, klimaat, stikstof, tot ruimte voor de natuur en netcongestie. Vòòr 2030  is er niet voldonede ruimte op het stroomnet. En oplopende onoplosbare tekorten in juist de diensten- en zorgsector. Tenslotte kan AI ons werkende bestaan op kop zetten.   Bestaande terreinen aanpassen? Moeten we zo doorgaan? Welke bedrijven staan er nu op het industrieterrein. Welke mogelijkheden zijn daar al voor duurzame energie, groene inrichting, ombouw, architectuur, indikking enz. De fractie van de  Progressieve Partij wil tijdig deze maatschappelijke discussie op lokaal niveau aanzwengelen. Dus organiseren we een openbare meedenkavond. Om 19.30 uur starten we met een fietstochtje over het industrieterrein ’t Broek: wat staat er welke mogelijkheden tot vergroening zijn er bijv.  Daarna gaan we met elkaar in gesprek in de kantine op de gemeentewerf, Derde Broekdijk 1E in Aalten . Toegang en koffie gratis. Moeten we een fiets voor je regelen? fractie@progressieve-partij.nl  
       
  • Gesprekken over de eindjes aan elkaar knopen
    Dit jaar herziet Gemeente Aalten haar armoedebeleid. Wie weet beter wat zinvol beleid is dan mensen die zelf in de financiële stress zitten? Daarom gaan ervaringsdeskundige Martin Pragt en Sylvia Heijnen  in gesprek met de doelgroep om tot een advies van onderop te komen voor het nieuwe armoedebeleid.
    Heb je moeite om de eindjes aan elkaar te knopen? Ontvang je een uitkering of levert werk niet genoeg op om de rekeningen te betalen? Mogen Martin en ik jou dan leren kennen, horen wat je nodig hebt, en anoniem advies uitbrengen voor het nieuwe armoedebeleid? Vanzelfsprekend vinden de gesprekken in vertrouwen plaats en komt het advies anoniem tot stand.
    We organiseren twee kennismakingsbijeenkomsten volgende week:
    🔵 donderdag 28 maart om 17.30 uur met een maaltijd in het gebouw van Figulus Welzijn aan Damstraat 4i in Aalten
    🔵 vrijdag 29 maart om 12.00 uur met een lunch in Kulturhus Dinxperlo
    Liever één op één met ons praten? Dat kan natuurlijk ook.
    Aanmelden voor een van de kennismakingsbijeenkomsten of voor een individueel gesprek kan via sylvia_heijnen@hotmail.com of mh.pragt@kpnmail.nl.
  • “Familieverhalen” bij Dr Jenny
    Deze week is het Boekenweek. Thema “Bij ons in de familie”. Reden voor onze bieb “De Achterhoekse Poort” een activiteit op te zetten samen met de dagbesteding van Dr Jenny en het Vrouwencafé Dinxperlo. Ook het “Bültenhaus”aan de overkant in Suderwick werd betrokken. Dinsdagmiddag zat het Grand Café in Dr Jenny vol. Het was me toch een leuke middag! De organisatoren hadden “familiethema’s” door middel van foto’s verbeeld en op een A4tje gezet. Bijvoorbeeld “feesten”, “verenigingen”, “lezen”. Aan de hand van die foto’s gingen de verschillende deelnemers met elkaar in gesprek. En dat lukte. “Wet i’j nog hoo ’t ging met de verjeurdage: mansleu aan de grote taofel en vrouwleu met een breiwarkje”. Ook de aanwezige vrouwen en kinderen met een migrantenachtergrond vertelden over Ramadan en andere feesten. Interessant was ook het thema “lezen”. Er zitten wat lezers onder de bezoekers. Wie had gedacht dat het laatste boek dat een mevrouw van 83 gelezen had “’t Hooge Nest”van Roxane van Iperen zou zijn? Ze vindt het een prachtig boek. Een andere mevrouw was onder de indruk van boek en film “Er ist wieder da”. Aan een ander tafeltje kwamen we in gesprek over “vrijwilligerswerk”. Dan merk je dat bijna iedereen lid is (geweest) van verenigingen, jeugdclubs, speeltuinen en daar ook veel van weet. En dan natuurlijk de onvermijdelijke vragen als “Waor bu’j van”. De bezoekers bleven maar met elkaar praten. Dus die ontmoeting tussen culturen, leeftijden en bewoners extern en intern is 100% geslaagd. Complimenten voor alle vrijwilligers die zich hebben ingezet om een stukje “naoberschap” te realiseren.  
     
  • NIBUD-directeur Vliegenthart in de Achterhoek
    Donderdag Het bestuurlijk overleg “Werk en Inkomen” kreeg bezoek van Arjan Vliegenthart, directeur van NIBUD, Nederlands Instituut voor Budget Voorlichting. Ik ken Arjan al jaren, eerst als Eerste Kamerlid voor de SP en daarna 4 jaar wethouder in Amsterdam voor o.a. armoedebeleid. Nu dus al weer een paar jaar bij Nibud. Dus naast de bestuurders had ik ook de medewerkers die te maken hebben met armoedebeleid uitgenodigd. De raadszaal in Doetinchem was goed gevuld. Arjan vertelde over de commissie sociaal minimum. Onontkoombare conclusie: het sociaal minimum is te laag. Vooral voor (alleenstaande) ouders met opgroeiende kinderen in het middelbaar onderwijs. Zijn advies: richt je armoedebeleid vooral op gezinnen met kinderen. Opvallende conclusie (zie afbeelding): gemiddeld redden de AOW-ers zich wel (let op: gemiddeld). De discussie ging veel over de “armoedeval”: de overgang van uitkering naar werk, de onvoorspelbaarheid van het inkomen en het gat dat kan ontstaan als je moet wachten op je eerste loon en de uitkering is al gestopt. Zouden we daar niet een overgangsregeling voor kunnen maken? Ook een interessante discussie. Wat hoort nu in het “niet veel- maar toereikend pakket”. Mag je daarin een telefoonabonnement van je kinderen in opnemen. Moet er nog een tv-abonnement in. Het pakket verandert dus steeds. De vraag is of de uitkeringen, de lonen en de toeslagen daar rekening mee houden. Er was nogal overeenstemming over: schaf alle toeslagen af en verhoog het sociaal minimum. En als laatste: maak werken lonend.
     
  • Uit de raad: politie en GGD
    Afgelopen dinsdag was de tweede fase in het besluitvormingsproces van de raad: de oordeelvorming. Aan de orde kwamen het ontwerp Meerjarenbeleidsplan Politie 2024–2027 en het Voorstel tot indienen van een zienswijze met betrekking tot de Uitgangspuntennota 2024 van de GGD-NOG. Beide onderwerpen vormen ook de inhoudelijke hoofdmoot van aanstaande raadsvergadering op 27 februari. Meerjarenbeleidsplan van de Politie. De beeldvorming had bestaan uit een presentatie door de politie van cluster Aalten en een presentatie van het team Zorg en Veiligheid. Zowel tijdens de beeldvorming als bij de oordeelsvorming was er bijzondere aandacht voor cybercrime en gedigitaliseerde criminaliteit. Met cybercrime worden strafbare feiten bedoeld zoals computervredebreuk, ransomware etc. Strafbare feiten zoals bijvoorbeeld oplichting, verduistering en bedreiging waarbij gebruik wordt gemaakt van ICT worden aangeduid als gedigitaliseerde criminaliteit. Beide vormen komen steeds vaker voor. Afgelopen weekend vertelde iemand mij nog hoe haar ouders voor veel geld waren opgelicht. Na een bericht te hadden ontvangen van, wat ze dachten, hun bank dat ze bijna waren opgelicht, namen ze telefonisch contact op met een medewerker van de bank. Althans, dat meenden zij. Deze dame heeft ze heel erg goed geholpen om alles op te lossen. Niets was minder waar. Het resultaat was dat zij al hun spaargeld kwijt waren en er grote bedragen waren opgenomen met de creditcard, waarvan ze zelf nooit gebruik maakten. Dit is slechts een voorbeeld van één van de vele slachtoffers die deze criminelen maken doordat zij zeer geraffineerd te werk gaan. Onderdeel van het uitvoeringsplan zorg en veiligheid is om mensen weerbaarder te maken tegen deze vormen van criminaliteit. Ook was er veel aandacht voor ondermijning. Misschien wel iets teveel. Met de term ondermijning wordt gedoeld op de vervagende grenzen tussen onder- en bovenwereld. Voor illegale activiteiten wordt gebruik gemaakt van legale diensten en activiteiten. In de presentatie van het team Zorg en Veiligheid leken alle strafbare feiten die zich onze gemeente hebben voorgedaan als ondermijning te worden weggezet. Een sishafabriekje in een pand dat eigendom is van de gemeente, is strafbaar, maar geen ondermijning. Het is goed om goed in het oog te houden wat wel en niet ondermijning is, want een gemeente en de medewerkers bij de gemeente kunnen hier zeker wel mee te maken krijgen. Waar een drugslab in een bedrijfspand misschien voor velen nog ‘een ver van mijn bed-show’ is, komt ondermijning een stuk dichterbij als je als ambtenaar van burgerzaken wordt benaderd om een paar paspoorten te regelen of als handhaver wordt verzocht om een oogje dicht te knijpen. Beleidsuitgangspuntennota van GGD Noord- en Oost- Nederland 2025. Het tweede onderwerp dat op de agenda stond was de Beleidsuitgangspuntennota van GGD Noord- en Oost- Nederland 2025. Door het college is voorgesteld aan de raad om een zienswijze in te dienen. De GGD is, op initiatief van het ministerie van VWS, voornemens om vaccinatiecentra in te richten voor volwassenen en voor de vaccinatie van kinderen meer tijd in te ruimen met ouders. Er is zorg over de terugloop van de vaccinatiegraad. Jezelf of je kinderen laten vaccineren is geen vanzelfsprekendheid meer. De zienswijze die door het college wordt voorgesteld betreft het verzoek om verschillende uitwerkingen met de consequenties in beeld te brengen voordat er tot een aanpak besloten wordt. Hierover was geen discussie. Dit was anders toen namens het CDA werd geopperd om de GGD om voorhand te verzoeken om te kijken naar mogelijke bezuinigingen. Dit werd, nadat een aantal fracties te kennen gaven hier niet veel voor te voelen, genuanceerd. Het zou niet zozeer gaan om concrete bezuinigingen, maar meer een signaal richting de GGD om de almaar stijgende kosten en dito bijdrage van de gemeenten in de gaten te houden. Natuurlijk houdt ook de PP er niet van als er geld over de balk wordt gegooid. Om op voorhand echter al te vragen om bezuinigingen zonder dit concreet te maken, vinden wij geen goed idee. Zeker niet, omdat door de GGD zelf al is opgeschreven in de financiële paragraaf dat zij zich bewust zijn van de financiële situatie van de deelnemende gemeenten door het naderende ravijnjaar en zich te beraden over de wijze waarop zij hierop kunnen anticiperen. Daar komt bij dat de GGD een belangrijke taak heeft op het gebied van gezondheidszorg. Over bezuinigingen moet daarom niet te licht worden gedacht. Petra.  
     
  • De raad met zichzelf in gesprek
    De raad ging vrijdagmorgen met zichzelf in gesprek: hoe gaat het, wat kan beter, hoe kunnen we onze taak goed uitvoeren. In het ochtendprogramma stond de vraag centraal: wat voor raad willen we zijn? Dit is niet alleen voor ons als raadsleden een belangrijke vraag om bij stil te staan, maar ook relevant voor de inrichting van de griffie. Onze vertrouwde Marcel en Ina gaan binnenkort vertrekken; dit jaar moeten de profielen van de nieuwe griffier, raadsadviseur en griffie-ondersteuner voor de sollicitatieprocedures worden opgesteld. En dan moet je weten welke behoefte er is bij de raad, welk type ondersteuning je nodig hebt, welke griffie bij ons past. In een losse stijl met veel interactie loodste Peter van de Geer van Debat.nl ons door de ochtend. Zo begon de ochtend met een soort stoelendans. Elke hoek van de kamer stond voor een van de 4 kernwaarden (zie plaatje); je moest gaan staan daar waar jij de raad het meest bij vond passen. Er was geen goed of fout natuurlijk; het ging erom de motivatie achter de keuze boven water te krijgen. Daarna werden enkele thema’s nader uitgediept. ’s Middags mocht het college ook komen (in de Heerlijckheid Bredevoort). Het thema was intimidatie, bedreigingen richting politieke ambtsdragers, publieke hulpverleners enz.  Er is een landelijk Ondersteuningsteam Weerbaar bestuur. Mw. Koetsenruijter van dit instituut bracht een leuke en vlotte (ondanks het onderwerp) presentatie die de tongen losmaakten. Ondanks haar titel: je moet je bek houden! Zij had een viertal categorieen van zorgwekkend gedrag: variërend van kritiek op het beleid in stevige termen tot dreigen met geweld of zelfs gewelddadig optreden. Volgens allerlei onderzoeken heeft twee derde van de politieke ambtsdragers wel eens te maken met een van die soorten normoverschrijdend gedrag. De inleidster benadrukte dat serieus te nemen (niet zeggen: oh, ik heb iets veel ergers meegemaakt, of: jij wilde toch zo graag die functie?). Proberen te de-escaleren, luisteren, niet oordelen, en vooral –bij ernstige vormen- niet de held uit gaan hangen. Natuurlijk gingen we op zoek naar het gegeven dat Nederland bovenaan de lijst staat van agressie jegens gezagsdragers. In individualisering, informatisering (media), maar ook de informelere. Lossere gezagsverhoudingen en natuurlijk het voorbeeldgedrag van Wilders en consorten in het nationale parlement. Maar ook soms het gedrag en de gekmakende regels van de overheid zelf. Het is nuttig om eens wat ervaringen uit te wisselen tussen raadsleden en collegeleden onderling over dit soort niet voor de hand liggende ontwikkelingen.  
     
  • Democratie levend, onderhoud gewenst
    Die voorzichtige conclusie mag getrokken worden na de boeiende meet- up “Weerbare democratie” vrijdag in de Koppelkerk in Bredevoort. In een drukbezet boekencafé begon één van de twee gasten met een zeer persoonlijk verhaal. Martin Pragt (ervaringsdeskundige, “hoopverlener”) vertelde hoe hij als  jonge jongen in blinde woede een man die aan hem zat het ziekenhuis insloeg. Dat was ongehoord gedrag, over het waarom van zijn actie werden geen vragen gesteld. Nu zeggen we soms tegen mensen die zich niet gehoord voelen en daardoor ongehoord gedrag vertonen: “we praten niet meer met je”. Terwijl “gehoord worden” begint met de vraag: “hoe gaat het met je”. Martin noemde tal van situaties waarin mensen buitengesloten worden. Door mensen, systemen, organisaties. Het zou goed zijn dat mensen, hulpverleners, politici zich trainen in het “niet veroordelen”. “Alles wat je doet voor mij, zonder mij, doe je tegen mij” zei Ghandi al. Kortom als we het over betrokkenheid, democratie hebben moeten we iedereen insluiten en niet uitsluiten. Hieraan voorafgaande had het publiek op de vraag: “Ben je tevreden met de huidige uitvoering van de democratie? in een krappe meerderheid “nee” gezegd. Maar er waren veel aanwezigen met een dubbele kaart: groen én rood, dus ja én nee. Robin Koster, oprichter en directeur van Moventem, een onderzoeksbureau heeft zich verdiept en bekwaamd in het opzetten van burgerberaden. Hij hield een inspirerend verhaal met tal van voorbeelden hoe je burgerberaden kunt opzetten, gebruiken en tot resultaten brengen en ook kunt verknallen. Het fenomeen burgerberaad heeft aan belang gewonnen toen in 2016 in Ierland de volledig vastgelopen kwestie rond abortus via een burgertop en een referendum tot een gedragen oplossing kwam. Robin kwam met tip voor een succesvol burgerberaad, vanuit de praktijk. Moventem werkt doorgaans met 50 – 150 deelnemers, ad random geloot uit de bevolking. Er zijn methoden om ook de “ongehoorden” te bereiken: straatacties, peergroepen. In kleine groepjes wordt kennisgemaakt, spelregels afgesproken en deze worden ook zichtbaar gemaakt op alle bijeenkomsten. (handtekeningen op de Gelderse vlag bijvoorbeeld). Vervolgens komen de mensen die ingeloot zijn zo’n 5 dagen bij elkaar om over het onderwerp te praten. Ze mogen hun eigen deskundigen aanbrengen, inhuren. Ze krijgen ook betaald voor hun aanwezigheid. Er is een onafhankelijke gespreksleider. Ze proberen in die vijf dagen een gedragen oplossing te vinden voor een probleem dat afgebakend, overzichtelijk en duidelijk is. De opdrachtgever (kan bijv. een gemeente of provincie zijn) moet wel van te voren aangeven wat er met  de uitkomsten gebeurt. Èn erover gaan. Veel vragen en standpunten natuurlijk vanuit het publiek. Met de belangrijkste: is een burgerberaad een systeem om “ongehoorden” weer te horen. Martin Pragt had de neiging die vraag met een voorzichtig ja te beantwoorden. Aan het eind deed moderator Paul Puntman de oproep aan mensen die willen doordenken of een burgerberaad op Achterhoekse schaal mogelijk te maken is zich op te geven via het email adres van de Koppelkerk te Bredevoort Info@koppelkerk.nl
  • Nieuwe visie bedrijfsterrein nodig
    De eerste raadsvergadering in 2024 was niet erg spannend, al ging het wel over belangrijke onderwerpen. Er moesten besluiten worden genomen over oa de Startnotitie Zwembaden, de sluiting school De Wegwijzer in Dinxperlo en het Regionale Plan voor bedrijventerreinen. Deze onderwerpen waren al in de Oordeelsvorming aan de orde geweest (zie vorige PN’s) en daar werd al duidelijk hoe de hazen zouden lopen. CU had daarbij nog overwogen om zo mogelijk samen met ons een motie of amendement in te dienen voor de Bedrijventerreinen, want we beiden vonden het voorliggende plan maar niks. Uiteindelijk hebben we ons beperkt tot tegenstemmen met een – verplicht korte – stemverklaring. Stemverklaring Programma Werklocaties van PP  “Dames en heren, Klaas Knot, president van de Nederlandse bank, gaf in Buitenhof een 3-delig advies aan de formerende partijen. De derde is op dit moment ook voor ons erg relevant.  Hij zegt: “Nederland loopt tegen de grenzen van zijn eigen succes aan: in ruimte, energienet, koolstof, stikstof. Daarom: stop sectoren die onder de werkelijke kostprijs produceren, bijvoorbeeld vanwege te lage lonen, of die afhankelijk zijn van fossiele subsidies. Ze leggen beslag op capaciteit die je kunt benutten voor sectoren die de Nederlandse economie en welvaart veel meer opleveren.” Hij zegt – NB vanuit puur economische motieven (!) – dus eigenlijk twee dingen:
    •      Stop met alleen maar groei-denken, de grenzen zijn bereikt of al overschreden
    •      Geef richting aan de ontwikkeling van de economie.
    Dat zijn precies onze twee kritiekpunten op dit Regionaal Programma Werklocaties Achterhoek 2024-2028. Doorgaan met domme groei kan niet meer. Het is nog maar zeer de vraag of uitbreiding van bedrijventerrein nodig is. Klaas Knot zegt ook: “nieuwe economische activiteiten gaan oude vervuilende en uitbuitende activiteiten vervangen”. Dat betekent dat bedrijventerreinen een andere invulling krijgen, niet dat er persé meer bij moet. Dat betekent herstructurering en revitalisering. En dat betekent niet oud dogmatisch groei denken, maar toekomstgericht, strategisch denken van de overheid. Dat missen we ernstig in dit Programma Werklocaties en daarom stemmen we tegen. “ Het Regionaal Programma Werklocaties Achterhoek werd met 17 voor en 3 stemmen tegen aangenomen.
     
  • Gezondheid, sociaal domein, raad
    Dinsdagavond was de beurt aan de gemeenteraad om zich te informeren over allerlei praktische uitwerkingen in het sociaal domein. De plm. 20 raadsleden en fractievolgers plus de plm. 8 leden van de Sociale Raad verdeelden zich in drie groepen van ongeveer 10 over de ruimtes in het gemeentehuis. Medewerkers van de afdeling Mens en Samenleving lichtten de ontwikkelingen, aanpakken, projecten toe van de laatste 1,5 jaar. Zo ging het bij “Naoberschap, samen sterk in Aalten” over de ondersteuning van jonge mantelzorgers (bijv. het bezoek aan de Graafschap, zie foto’s), het project “Op je Plek” (gesprekken met kwetsbare ouderen over vooral zingeving) en VitaalBAD (het doorontwikkelde platform waar het hele aanbod van vitaliteit, sport, bewegen, meedoen in de gemeente moet samen komen). Ga gerust eens kijken: vitaalbad). Bij “Veerkrachtig ouder worden in Aalten” ook nog alle woonvormen die inmiddels ontwikkeld zijn en worden, zoals de Kattenberg, Willebrordshof, Aaltens Hofje. Maar ook de toekomstige “zorgzame buurten” in Aalten en Dinxperlo. Bij “Vitaal en Gezond” ging het over het sport- en leefstijlakkoord en verenigingsondersteuning. We proberen echt alle verenigingen en anderen in “de sociale basis” te richten op vitaliteit, naoberschap en meedoen. Daar horen ook de pas ingestelde programma’s IZA en GALA bij (Integraal Zorgakkoord en Gezond en Actief Leven Akkoord) met projecten als Valpreventie, Welzijn op Recept, Talentverbinder. Bij “Jong in Aalten” natuurlijk de samenwerking met de scholen, de preventieactiviteiten (cursussen voor ouders, weerbaarheidstrainingen voor kinderen) van Platform Preventie Jeugd. Bij “Blijven Meedoen” aandacht voor schuldhulpverlening, participatie en (nieuw) armoede beleid  met als voorbeeld het nieuwe project voor niet ingeburgerde oudkomers. En zo kan ik even doorgaan. De reacties van raadsleden waren positief. Een enkeling klaagde over de vele afkortingen (ik heb in dit stukje er geen een gebruikt) en er is de wens om alles SMART te maken (specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch, tijdgebonden). Dat kan niet altijd. Hoe kun je geluk en welzijn meten. Hoe kun je effect van preventie meten?
       
  • Houtrook en gezondheid
    Nog meer gezondheid: Binnen de gemeente ligt een voorstel om de schadelijke effecten van houtstook te beperken. En bijvoorbeeld tegen rookoverlast op te treden. Dat optreden kan via handhaving tegen de overlast, maar ik ben meer geïnteresseerd in de gezondheidseffecten (je zult maar COPD hebben). Dus wil ik graag dat vanuit dat gezondheidsaspect meegekeken wordt en misschien aanbevelingen gedaan kunnen worden hoe de gezondheidsschade te beperken is. Daarom kreeg ik twee medewerkers Milieu en gezondheid van de GGD op bezoek. Zij brachten erg veel materiaal mee. Bijvoorbeeld kaartjes waarop de uitstoot in de gemeente Aalten helder wordt. Grote wetenschappelijke onderzoeken hebben berekend dat houtrook verantwoordelijk is voor een behoorlijke inbreuk op de schone lucht. Zodanig dat inwoners van Gelderland gemiddeld 10.6 maanden minder leven vanwege de luchtverontreiniging. Er zijn ook mooie tools, apps en sites waarop je precies kunt zien wanneer het verstandig is niet te stoken. Een mooie site is de Stookwijzer: stookwijzer Type je adres in en je ziet of er code geel, oranje of rood van toepassing is.Al deze gegevens en tools gaan we bestuderen en toevoegen aan het handhavingsbeleid en zo proberen we de lucht schoner en gezonder te houden. Laten we elkaar maar niks wijs maken. Houtrook beperken levert een hoop weerstand op. Je raakt aan individuele vrijheid; stoken, vuurtjes, barbecueën heeft een soort stoere uitstraling die vaak mannen belangrijk vinden. “Ze willen ons alles afpakken”, wordt er wel geklaagd. Mijn antwoord; je zult maar COPD hebben, jouw vrijheid (om te stoken) mag niet de vrijheid van een ander (met luchtwegklachten) in de weg staan. Dus volg de stookwijzer. Bij geel, oranje en rood niet stoken.  
  • “Opening” Kattenberg
    De week begon goed met de feestelijke opening van de Kattenberg aan de Varsseveldsestraatweg te Aalten. Het hele complex is nu klaargemaakt voor bewoners met een grotere zorgvraag en dan m.n. beginnende dementie en bijv. Parkinson. Het unieke aan dit concept is dat, door samenwerking van allerlei partijen, het mogelijk is voor echtparen, waarvan één partner lijdt aan beginnende dementie, hier veilig te wonen, bij elkaar. Als de zorg zwaarder moet worden kan die opgeschaald worden. Mocht een van de echtelieden overlijden, dan mag de ander blijven wonen. Dat is gelukkig nog niet gebeurd. Wat wel zichtbaar is: door de combinatie van woongeluk, zorg, gewone appartementen (bewoners worden niet als patiënt behandeld) lijkt het zo te zijn dat er minder snel een beroep op zwaardere zorg wordt gedaan. En dat is wat we graag willen: zo lang mogelijk thuis, normaal, met elkaar. Maandag heb ik in mijn openingstoespraakje twee dingen benadrukt. De eerste: het lijkt hier wel een hofje, gedraag u dan ook zo; kijk naar elkaar om, zorg voor elkaar en maak het gezellig met elkaar. Er staan zelfs parasols op het binnen terras. Een tweede: heeft u kleinkinderen of achterkleinkinderen: spoor ze aan om in de zorg te komen werken. We hebben iedereen nodig.  
  • Gewoon doorgaan met industrieterreinen aanleggen?
    Discussie Regionaal Programma Bedrijventerreinen “Voor ons ligt het regionaal programma werklocaties met het verzoek deze goed te keuren en vast te stellen. De opzet in het programma lijkt toch wel erg op dat vooroordeel over Nederlanders bij het lopend buffet. Maximaal scoren, als het op het bord past moet het mee. Niet alleen wordt ingezet op de hoogste verwachting van behoefte, ook leegstand laten we gemakshalve achterwege, want daar wordt het alleen maar minder van. Zo is nu ook de keuze, we gaan voor maximaal of helemaal niet. Bovendien: Het is een regionaal programma, waarin nog helemaal niet nadere afwegingen worden gemaakt over:
    •         Welke bedrijven willen we graag in de Achterhoek hebben?
    •    We willen met ons allen graag naar een circulaire economie: hoe kunnen we dat ruimtelijk stimuleren?
    •    Bijv biobased bouwen heeft de toekomst: hoe brengen we productie, verwerking en toepassing dicht bij elkaar?
    •         En waar willen we die dan het liefst?
    •    HMC naar oa Laarberg, XXL naar Montferland ; maar de rest? Is regionale specialisatie en clustering gewenst (bijv. biobased bouwen)?
    We zien graag dat deze vragen op regionale schaal aan de orde komen en ik hoor graag van de raadscollega’s hoe deze daar tegenaan kijken Bij dit alles zal ook steeds meer de vraag gesteld moeten worden of economische groei op zich nog langer haalbaar en wenselijk is. Denk aan tekorten op de arbeidsmarkt, grondstoffen-schaarste, druk op het milieu en mobiliteit, netcongestie. Niet voor niets is er een groeiende groep economen die pleit voor zero growth. We zouden het ook erg interessant vinden om het concept Donut-economie eens op de Achterhoek los te laten. Ik verwacht interessante uitkomsten met een gezond toekomstbestendig economisch perspectief. Zoals het RPW er nu uitziet kunnen we er niet mee akkoord gaan: te groot, te veel ha, geen richting. Ik hoop dat t.z.t. de focus van de lokale uitwerking een stuk genuanceerder is, zodat we niet, om de eerdere buffet-vergelijking er weer bij te pakken, een industrieterrein hebben met allemaal restjes die we toch niet op blijken te kunnen. En ik hoop dat de vragen en overwegingen die we hiervoor hebben genoemd in de lokale uitwerking worden meegenomen.“
     
  • Zwemveiligheid, wat is dat nou weer?
    PP meedenkavond in Het Blauwe Meer Dinxperlo De Nationale Raad Zwemveiligheid zegt: “Zwemveilig zijn is: In staat zijn om in en om het water te overleven en op een veilige manier te bewegen en te recreëren in de Nederlandse watercultuur.” Afgelopen woensdag 17 januari werd er door de fractie van de Progressieve Partij weer een meedenkavond georganiseerd. Deze avond ging over het belang van zwemveiligheid en de toekomst van de zwembaden in de gemeente Aalten. Dit naar aanleiding van de startnotitie zwembaden die in de raadsvergadering van 30 januari voorligt. De gemeente Aalten heeft nog tot 2032 een contract met Optisport voor de zwembaden Het Walfort en Het Blauwe Meer. 2032 lijkt nog ver weg, maar we moeten wel een plan maken hoe we verder willen met onze zwembaden. Vragen die daarbij spelen zijn: ·      Moet er in elke gemeente of woonplaats een zwembad zijn? ·      Wat voor zwembad moet dit dan zijn? Voor alleen zwemles, of ook voor zwemsporten zoals waterpolo, of ook voor recreatief zwemmen of ook -met extra warm water – voor ouderen en revaliderenden/ therapeutisch zwemmen? ·      Wie is verantwoordelijk voor zwemles? Ouders, school, gemeente? ·      en hoe gaan we dit bekostigen? Alex Walter (lid gemeenteraad) en tevens manager van het zwembad “Den Helder ”in Doesburg was uitgenodigd om het een en ander te vertellen over zwembaden en zwemveiligheid. Enkele punten uit zijn mooie verhaal: In 1882 kwam er het eerste overdekte zwembad in Den Haag. Zwemmen was in die tijd een ‘elitaire’ aangelegenheid. Sindsdien kwamen er steeds meer zwembaden in de grote steden en vanaf 1910 ook in andere steden. Ook kwamen er steeds meer openluchtzwembaden. Na de oorlog kreeg zwemmen meer aandacht o.a. door de watersnoodramp. Zwembaden waren vaak ook een prestigeobject. Iets wat andere gemeentes nog niet hadden. Of juist om niet onder te doen voor de buurgemeente. Ze werden vaak geëxploiteerd door een stichting bestaande uit notabelen. Het schoolzwemmen deed zijn intrede in de jaren ‘60 tot circa ‘85 en werd gefinancierd door de overheid. Het zwemdiploma werd uitgereikt door het ministerie VWS. Vanaf 1985 werd schoolzwemmen niet langer verplicht. Schoolbesturen konden zelf beslissen of ze het zwemmen nog wel zouden aanbieden. In de loop van de jaren is dat steeds minder geworden en vanaf 2005 wordt er nauwelijks meer zwemonderwijs vanuit scholen gegeven. De bezoekersaantallen van de Aaltense zwembaden zijn drastisch teruggelopen. Van 128.000 in 2005, via 90.000 in 2010 naar 38.000 in 2022. Dat terwijl zwemmen en zwemvaardigheid belangrijk is. Niet alleen voor de veiligheid, ook in het kader van sport, gezondheid en bewegen. En voor het plezier natuurlijk. De optimale leeftijd om te leren zwemmen is 6 á 7 jaar. Het is natuurlijk ongewenst dat een jonger kind verdrinkt juist daarom is er een aanbod voor alle leeftijden, incl. baby en peuterzwemmen. Het blijkt dat de meeste verdrinkingen voorkomen bij bewoners met een migratieachtergrond. Het komt steeds meer voor dat bewoners met een kleine beurs het zwemdiploma niet meer kunnen bekostigen. Het is van groot belang dat kinderen leren zwemmen! De verantwoordelijkheid dat een kind leert zwemmen ligt primair bij ouders. Maar waar kan de ouder straks terecht? De naoorlogse zwembaden zijn nu allemaal ‘op’. Veel baden zijn of gaan binnenkort weg en krijgen een andere bestemming, zoals Frappant in Aalten al een tijd geleden. Zwembaden zijn duur. De gemeentelijke bijdrage in Aalten is nu ruim 15 euro per zwembad-bezoeker per jaar. Hoe kunnen we zwemveiligheid garanderen? Is specialisatie van zwembaden een oplossing? Bijvoorbeeld recreatief zwemmen in Bahia, zwemles in Varsseveld en de Twee Bruggen, zwemsport in Aalten en therapeutisch zwemmen in Lichtenvoorde? Regionale afstemming lijkt in elk geval erg zinvol. Dinsdag 30 januari beslist de raad over de Startnotitie Zwembaden. Ina Massop. Youtube-filmpje over zwemveiligheid  
     
  • 800 ste Progressief Nieuws

    Redactie, 14 januari 2024

    Ter gelegenheid van het 800ste nummer van Progressief Nieuws staat deze advertentie in de Aalten Vooruit en De Band. Vanaf nu is Progressief Nieuws gratis beschikbaar voor alle inwoners van de gemeente Aalten. Een mailtje naar redactie@progressieve-partij.nl en we zetten je op de verzendlijst.

    Hierboven de (steun) fractie en wethouder van de Progressieve Partij. Staand v.l.n.r.; Petra Hoezen (steunfractie); Bert Weevers (raadslid);  Theo Bauhuis (steunfractie); Ina Massop (steunfractie). Zittend v.l.n.r.: Esther Diepenbroek (fractievoorzitter); Joop Wikkerink (wethouder).

  • Meedenken: hoe belangrijk is zwemles?

    Redactie, 14 januari 2024

    Meedenkavond woensdag 17 januari: “Het belang van zwemveiligheid”

    Deze maand moet  de raad een besluit nemen over de Startnotitie Zwembaden. Een belangrijke functie van zwembaden is het leren zwemmen. Hoe gaat dat nu in onze gemeente? Kan dat beter? Aan welke voorwaarden moet een zwembad voldoen? Wat vinden ouders, is er een rol voor scholen? De definitie van ‘zwemveilig zijn’ is: “Zwemveilig zijn is: In staat zijn om in en om het water te overleven en op een veilige manier te bewegen en te recreëren in de Nederlandse watercultuur.”  (Nationale Raad Zwemveiligheid)

    Een praktijk-deskundige komt een korte informatieve inleiding houden over zwemles. Daarna gaan we graag met de aanwezige ouders en andere belanghebbenden in gesprek.  Wie is verantwoordelijk voor  de zwemveiligheid van kinderen. Welke rol vervult zwemmen in het gezondheids-  en vitaliteitsbeleid. We hopen waardevolle inzichten op te doen die we kunnen meenemen in de discussies en in het uiteindelijk besluit.

    De meedenk-avond “zwemveiligheid” vindt plaats in  de serre van Sportcentrum Het Blauwe Meer B.V., De Kolk 6, Dinxperlo

    Aanvang 20:00, zaal open 19:30. Toegang gratis. Thee en koffie staan klaar!

  • Hoe wil PP contact leggen met inwoners?

    Redactie, 14 januari 2024

    Hoe kun je nu het best met elkaar in contact blijven? inwoners en gemeente, fracties, wethouders? In deze vlog (beeld-podcast) gaan we in gesprek met Lisa Westerveld, kamerlid GL-PvdA en “zomaar een geïnteresseerde inwoner met belangstelling voor zijn gemeente. In dit geval Benito Muller, actief vrijwilliger op het sociale vlak, muziekliefhebber en drijvende kracht achter de lokale radio. Hoe kijken zij aan tegen “politieke communicatie”.

    Meteen dus de start van een nieuw experiment. Een vlog “in gesprek met de Progressieve Partij”. Naast  de veertiendaagse podcast ”De Bedoeling” van Theo en Joop willen we in onze vlog wat meer ingaan op alle gewoontes, regeltjes, do’s en don’ts in en rondom het gemeenteraadswerk. De eerste gaat over “communicatie”. We gaan in op het “waarom” van communicatie, de vorm van communicatie. En we vragen een ervaren Kamerlid, Lisa Westerveld, hoe zij de communicatie aanpakt met o.a. media maar ook juist met kiezers. Een we vroegen een “gewoon geïnteresseerde inwoner” wat hij van de communicatie in de gemeenteraad vindt.

    Je kunt de vlog “In gesprek met de Progressieve Partij” hier bekijken.

     

  • Ondernemerscafé in Koppelkerk

    Joop Wikkerink, 13 januari 2024

    Vrijdagavond was er weer het Ondernemerscafé, een altijd gezellige 6-wekelijkse bijeenkomst met zzp-ers en kleine ondernemers. Dit keer in de Koppelkerk te Bredevoort.
    Daar werd een presentatie gegeven over ontstaan, doel en missie, programma en betekenis voor bedrijven, vestigingsklimaat en voorzieningenniveau van de gemeente.
    Ook konden de bezoekers in kleine groepjes langs de huidige tentoonstelling “Vlindereffect” met uitleg van de huidige directeur Hiske Kremer. Muziek van een jong talent Timo van de Sande.
    En natuurlijk ervaringen uitwisselen in het Boekencafé. Zeer geslaagd.
    In gesprekken hoor je ook bij de aanwezige zzp-ers wel wat zorgen over het winkelbestand, de functie van het centrum in de drie kernen. Wellicht kunnen ook sommige zzp-ers nog meer van centrumfaciliteiten gebruikmaken om voor meer “traffic” te zorgen. Deze avond liet zien dat je als ondernemers prima kunt samenwerken met culturele instellingen.

  • Nieuwjaarsrecepties….

    Joop Wikkerink, januari 2024

    Natuurlijk ging het werk deze week door. Wel erg veel nieuwjaarsrecepties. Ik pik er een paar uit. Op maandag en donderdag serveerden Dagelijks Bestuur en stafmedewerkers aan alle werknemers van Laborijn een nieuwjaars-stamppot buffet. In de Vijverberg te Doetinchem en ’t Noorden te Aalten.

    Maandagavond ook de “officiële” nieuwjaarsreceptie van de gemeente Aalten/het College. Voor inwoners, bedrijven, verenigingen en instellingen. Dit keer bij het Grachthuys in Bredevoort. Met ontzettend leuke muziek van leerlingen van Schaersvoorde, een waar-of-niet-waar-spel met de kinderburgemeester, een burgervaderlijke toespraak over vertrouwen van de burgemeester en heel veel mensen. Ook altijd veel wensen. Voor een gelukkig nieuwjaar, maar ook wel voor de eigen vereniging, organisatie of bedrijf.

    Dinsdagavond bij de bijeenkomst van het Nationaal Onderduikmuseum. Vooral voor vrijwilligers, bestuur en werkgroepen. Sterke toespraak van de voorzitter, Henk Dijk, over de vier V’s: vrijheid, verdraagzaamheid, verbeelding en vernieuwing. En een zeer persoonlijke voordracht van de nieuwe zakelijk directeur Marijke Verschoor die de noodzakelijke verbinding legt tussen onze vrijheid-nu en de steeds maar weer doorgaande oorlogen in o.a. Oekraïne, Israël/Gaza en Yemen. Nieuwtje: na de kerstvakantie start een kleuterprogramma! En natuurlijk de verlenging van de fototentoonstelling; “Nooit meer?” met o.a. beelden van WO2 en Oekraïne-nu.

  • Wonen: de grootste uitdaging

    Uit het jaaroverzicht 2023, Joop Wikkerink

    Een heel belangrijk element in de bestaanszekerheid is een dak boven je hoofd. Dat lijkt ook wel een van de meest besproken onderwerpen van 2023. Natuurlijk niet voor mensen die geld zat hebben. Maar vooral mensen die graag een betaalbare woning willen. Overigens is begrip betaalbaar relatief. Het rijk wil de grens stellen bij 390.000. Niet te betalen voor een gewoon iemand. Langzamerhand verschuift de discussie (ook in de raad) naar betaalbaar wonen. Gezien de inkomenssituatie van onze inwoners zou er nog meer aandacht moeten komen voor sociale woningbouw. De minister streeft naar 30%. De gemeente Aalten heeft 18% sociale huur. Regionaal is afgesproken dat de nieuwbouw minimaal voor 28 % uit sociale huurwoningbouw bestaat. Er is dus sprake van verdeling van schaarste. En dan hebben we nog urgente aandachtsgroepen die juist zijn aangewezen op die sociale huurwoningen. Dat vraagt aandacht en uitleg. Het opzetten van groepen woningzoekenden tegen elkaar is maar zo een feit. Ook in de gemeente Aalten. Een paar berichtjes van het afgelopen jaar.

    Welke aantallen?

    In de discussies over woningaantallen zijn de feiten en cijfers van belang. De Woonplaats geeft aan dat er in 2022 135 verhuringen hebben plaats gevonden. Aanzienlijk minder dan in 2021; ook de doorstroming op de huurmarkt zit dus behoorlijk op slot (mensen blijven zitten waar ze zitten, je weet wat je hebt, niet wat je krijgt). Van die 135 verhuringen moest de Woonplaats op grond van wettelijke voorschriften er een aantal buiten de loting houden en direct toewijzen: 8 aan statushouders en 9 aan andere doelgroepen bijv. mensen met een GGZ-rugzakje, begeleid wonen, mensen met een grote zorgbehoefte en crisis.  
    Dat laat zien dat (als je de behoefte bekijkt) niet zozeer het probleem is dat wettelijk voorgeschreven doelgroepen de meeste woningen bezetten (17 van de 135), maar dat er gewoon te weinig sociale woningen zijn. De minister streeft naar 30% (van de nieuwbouw);  in de gemeente Aalten zitten we op 18%. (van de totale voorraad). Daar moet dus een tandje bij. Gelukkig wordt nu op het oude LTS terrein in Aalten voor de doelgroep sociale huur gebouwd, maar het gat tussen beschikbare woningen en de woningbehoefte is nog groot.

     

  • Hoe werken we samen: raad en college

    Uit het jaaroverzicht 2023, Joop Wikkerink
    De manier waarop de democratie werkt is ook altijd een favoriet onderwerp in onze Podcast en weblog. Vooral hoe je de inwoners bereikt en betrekt bij hun eigen leefwereld en omgeving. Immers zij weten het best hoe die omgeving er uit ziet en er uit moet zien. Daarvoor hebben we een lokaal democratisch systeem opgetuigd met verkiezingen, coalities, raadprogramma’s , uitvoeringsprogramma’s, BOB-model enz. Allemaal om inwoners te betrekken bij de uiteindelijke besluitvorming die voorbehouden is aan de gekozen gemeenteraad. 
     

    Tot nu toe vind ik er te weinig politiek debat; te veel mee-besturen en –managen, daar waar het over de grote politieke lijnen moet gaan in de raad. Het is van belang tot echte dialogen te komen over onze inzichten, opvattingen over wat nodig is; het debat over de inhoud en niet alleen over de toon(hoogte) en vorm. En wij moeten ons niet verschuilen (maar er wel op wijzen, er wel rekening mee houden) achter procedures, vormvereisten, juridische voetangels en klemmen. We durven ook als college zeker ook volop in de wind te staan, vóór onze medewerkers en de zaak die we aanhangen. Een beetje tegenwind is alleen maar nuttig. Soms is tegen de wind in fietsen ook best lekker. Dus daar wordt het alleen maar beter van.

     En dan moet me nog iets van het hart. Het is zo makkelijk om te zeggen dat alles sneller en meer moet. Ik zie dagelijks de worsteling van college en ambtenaren. Beide werken in mijn ogen keihard om alle ballen in de lucht te houden op vele terreinen. En dan ook nog aan strategische beleidsontwikkeling moeten doen, in huis en in de regio. Een opmerking als: “we hebben 15 jaar moeten wachten op het centrumplan Dinxperlo en toen er eenmaal een extern projectleider kwam ging het opeens lopen”, doet zo ontzettend tekort aan allen die dagelijks bezig zijn om van de gemeente Aalten een mooie, sociale en groene gemeente te maken en te houden. Erg onheus en teleurstellend vooral voor al die medewerkers. Misschien moeten college en medewerkers nog meer vroegtijdig laten zien wat we allemaal doen, wat we allemaal bereiken en waar we overal rekening mee moeten houden. Dat zou misschien helpen om irreeel opjagen zonder keuzes tegen te gaan. Simplisme helpt daar hoe dan ook niet. De eerste “verbetering” (ook richting bevolking en publiek) is rolvast te blijven waarbij ieder werkt en handelt vanuit zijn eigen verantwoordelijkheden.


  • Fijne kerst en gelukkig nieuwjaar

     

     

     

     

     

     

  • Meer koeien, minder stikstof? Bomen kappen?

    Bert Weevers, 23 december 2023

    Tijdens de raadvergadering van december kwamen minimaal twee interessante punten langs.

    300 meterweg 
    Voor de locatie Driehonderdmeterweg 12a te Aalten is een omgevingsvergunning aangevraagd voor het handelen in strijd met de regels van het bestemmingsplan “Landelijk gebied 2015”. In het bestemmingsplan is de locatie bestemd als “Agrarisch” en er is een agrarisch bouwvlak aanwezig. Op de locatie is een melkveehouderij gevestigd. 
    De ruimte in de stallen is groter dan het aantal nu toegestane aantal dieren. De boer wil graag de huidige capaciteit van zijn gebouwen kunnen gebruiken. Om de volledige capaciteit van de bestaande gebouwen te kunnen gebruiken, heeft hij ammoniakrechten aangekocht. Volledig gebruik hiervan  leidt tot strijdigheid met het stikstofplafond dat is opgenomen in artikel 3.4.2 van het bestemmingsplan “Landelijk gebied 2015”. Hierin is opgenomen dat de stikstofdepositie op voor stikstof gevoelige habitats in een Natura 2000-gebied niet groter mag zijn dan de stikstofdepositie ten tijde van de vaststelling van het plan.
    Op de aanvraag is de uitgebreide procedure omgevingsvergunning van toepassing. Het proces rond de omgevingsvergunning kan alleen worden vervolgd als door de raad een verklaring van geen bedenkingen wordt afgegeven.
     
    Zoals in eerdere PN al is aangegeven is PP geen voorstander van vergroting van aantallen vee. In dit geval bevat deze vergroting van de veestapel op deze plek door de uiteindelijke vermindering van stikstofrechten in zijn totaliteit een duidelijke verlaging van de stikstofuitstoot. Door dit netto voordeel voor de natuur stemmen we in met dit voorstel. 

    Kapverordening
    Op aandringen van de PP gaat de gemeente de huidige kapverordening herzien. Het college schrijft: “De gemeente Aalten wordt een klimaat adaptieve gemeente met een hoge biodiversiteit, een manier om dat te worden is door een herziening van de huidige kapverordening. Er is een startnotitie geschreven waarin de uitgangspunten voor een nieuwe kapverordening zijn beschreven.”

    We zijn als PP erg blij met deze startnotitie: een duidelijk uiting van de toegenomen waardering voor bomen en het behoud ervan. 
    We hebben als PP goede ideeën en suggesties voor de uiteindelijke kapverordening ingebracht, zoals een bomenfonds. We wachten in spanning af hoe deze in de uiteindelijke kapverordening een plek krijgen. We kunnen ons zeker vinden in deze startnotitie.   

    BBB-HMV kwam met een amendement waarin de kosten van het opstellen van de verordening moest worden beperkt. Onze reactie: De kosten voor het opstellen van de nieuwe kapverordening lijken fors, maar dat valt in onze ogen best mee.  Gezien het belang voor het klimaat, – zowel adaptatie als mitigatie (!) – en biodiversiteit, en het feit dat de vorige kapverordening maar liefst 12 jaar stand heeft gehouden, is een goede verordening best belangrijk.

  • Aardkundig fundamentalisme

    Bert Weevers, 23 december 2023

    Op 11 december kwam de Achterhoekraad bijeen. In de vorige PN was deze al kort inhoudelijk aangekondigd. Eén van de agendapunten was een toelichting van de winnaar van de EO-Wijers prijsvraag op winnend Achterhoeks landschapsontwerp “Aardkundig fundamentalisme” De Achterhoek heeft hiermee op 12 oktober jl. de landelijke EO-Wijersprijsvraag gewonnen. Het is een prikkelende methode om naar de ruimtelijke toekomst van de Achterhoek op lange termijn te kijken. Aardkundig Fundamentalisme — Eo Wijersstichting.

    Uit de inleiding: 
    “Het aardkundig fundament van de Achterhoek raakt met elke ontwikkeling verder uit zicht. De afgelopen decennia is een landschap ontstaan waar regenwater te snel wordt afgevoerd, de natuur alleen door Europese regels beschermd kan worden, de infrastructuur het land splijt en de woningbouw natuurlijke processen frustreert en gronden claimt die beter voor andere doeleinden gebruikt kunnen worden. Een Achterhoek waar wij willen wonen gaat daarentegen uit van een landschap dat in balans is met de aarde en waar water, natuur, landbouw, infrastructuur en wonen geïntegreerd zijn. Om daar te komen introduceren wij de fictieve religie van het aardkundig fundamentalisme.”
    Martijn Horst van Neder/land/schap hield een inspirerend en degelijk gemotiveerd verhaal, gericht op een heel mooi toekomstperspectief. Hij lichtte oa de 7 ‘vergezichten’ toe. 
    Zie video-verslag: Achterhoek raad 11 december 2023 19:30:00, Gemeente Oude IJsselstreek (oude-ijsselstreek.nl).
    Ik raad echt aan deze video te bekijken. (Bert)

    Eén van de vergezichten is nr 6 : Infrastructuur met eerbied gebruiken. Uit het rapport: “Bovendien behoren autowegen die alleen dóór de Achterhoek lopen tot het verleden, straks gaan we het gebied in en uit over aantrekkelijke parkways. Fietssnelwegen vanuit de dorpslandschappen sluiten aan op een hoogwaardig openbaarvervoersysteem.
    Vergezicht: Een netwerk van parkways loopt langs de aardkundige schoonheden van de Achterhoek.”

    Het verhaal bleek aan dovemans oren gericht. Het overgrote deel van de Achterhoekraad blijft vastgeroest in kortzichtig en oud denken over mobiliteit. Want de vergadering afgelopen maandag ging weer vooral over de N18. Een gênante vertoning waarin procedurele en inhoudelijke argumenten kriskras door elkaar vlogen. En waar weer stug werd vastgehouden aan het achterhaalde plan van 2×2 rijstroken. 

  • Kerstmarkt met ouderen….

    Joop Wikkerink, 16 december 2023

    Vanuit een contact tussen mensen rond de kerstmarkt Bredevoort (actieve vrijwilligers) en de activiteitenbegeleiding van het Ambtshuis, kwam het idee om eens wat dingen aan elkaar te knopen. Wat zou het mooi zijn als bewoners van het Ambtshuis zelfstandig of met begeleiding naar de kerstmarkt zouden kunnen gaan. Dus geen activiteit in het huis zelf, maar naar buiten. En wat zou het dan mooi zijn als buurt- en wijkbewoners de Ambtshuisbewoners zouden vergezellen, lopend, in de rolstoel, met de rollator. En wat zou het dan nog mooier zijn als ook mensen uit Bredevoort die wat moeilijk ter been zijn of er niet toe komen alleen naar zo’n markt te gaan, ook kunnen aansluiten. Dus een week van appjes, mailtjes, contacten, belletjes en berichten op de socials later stond er op zaterdag middag een groep van 13 begeleiders en 11 “bewoners” klaar in het grand café van het Ambtshuis.
     
    Nadat ik ons “bankjesproject” had uitgelegd (vooral de begeleiders worden uitgenodigd om nu na te denken over morgen) werden de “koppeltjes” gemaakt en ging het op pad.  Ook uit Aalten waren vier mensen speciaal met de Electrokar gekomen. Zowel begeleiders als bewoners zeiden nadien dat ze een fantastische middag hadden gehad. Voor de autochtone Bredevoorters geldt dat ze oude kennissen weer zagen, voor de nieuwkomers gold dat ze fantastische verhalen over vroeger in Bredevoort te horen kregen. Er werd heel wat afgelachen. Bij de kraampjes was het vooral kijken, kijken, niet veel kopen.  De glühwein, koffie en kniepertjes smaakten uitstekend. En de borrel in het Ambthuis ook. Ik hoop dat hier een kiem gelegd is voor meer contacten en activiteiten tussen inwoners en bewoners. Dit smaakte voor iedereen naar meer!.

    Een leuk artikel hierover op de site van Stichting Marga Klompé:
    Vrijwilligers laten ouderen die minder mobiel zijn mooie middag beleven op kerstmarkt | Marga Klompé (margaklompe.nl)
     

  • Regioplan Gezondheid

    Joop Wikkerink, 16 december 2023

    Toch wel een beetje een hoogtepunt van de afgelopen tijd. Tijdens het breed bestuurlijk overleg als onderdeel van de thematafel “De gezondste regio” werd unaniem het Regioplan IZA aangenomen. Stel je voor een zaal met wel 40 afgevaardigden van gemeenten, zorgverzekeraar en zorginstellingen geven gezamenlijk de richting aan hoe we onze zorg toegankelijk en betaalbaar houden, ondanks een groter beroep, een kleiner aantal medewerkers en minder geld. Ik zat in het stuurgroepje (3 mensen) die het programmateam die het 145 pagina tellend document heeft opgesteld begeleidde. Ook daar natuurlijk veel overeenstemming over het wat. Maar zodra het over het “hoe” en vooral over het “wie” gaat zie je toch zoveel mensen, veel zinnen, veel meningen. Dus voorafgaande aan deze vergadering werd er veel gebeld, gemaild, geschaafd aan teksten bij nacht en ontij. Het leek Dubai wel. Maar nu ligt er iets moois waarmee we vanaf 2024 op alle niveau’s mee aan de gang kunnen. We gaan werken aan vier urgente thema’s: preventie en gezond leven;  gezond ouder worden, mentale veekracht van jongeren en prettig werken in zorg en welzijn. Tijdens de discussie tussen al die partners vielen drie dingen op.  1. We moeten hoognodig in gesprek met de samenleving dat de zorg anders georganiseerd en wellicht gefinancierd gaat worden. De rol van de inwoners neemt toe.
    2.De instellingen moeten werken aan de omslag in denken bij hun personeel: meer richten op voorkomen dan op repareren.
    3. De digitale vaardigheden van zowel zorgpersoneel als inwoners moeten bijgespijkerd worden om straks ook gebruik te maken van de digitale hulpmiddelen.
    Wie meer wil lezen kijk op:
    Regioplan voor gezonde Achterhoekers – 8RHK ambassadeurs

  • Achterhoek monitor: hoe staan we ervoor?

    Joop Wikkerink, 16 december 2023

    Achterhoek Monitor

    Een beetje in het verlengde van dat onderwerp: de Achterhoek Monitor. Die werd woensdagmiddag gepresenteerd in De Storm in Winterswijk. Hoe staan we er nu voor in de Achterhoek? Een greep uit die monitor:

    Trends op gebied van bevolkingsgroei, wonen en verduurzaming
    De Achterhoek kent een bevolkingsgroei over de gehele breedte van de regio; alle gemeenten tellen meer inwoners in 2022 dan in 2021. Positief is dat 34 procent van de mensen die zich van buiten de regio in de Achterhoek vestigden jonge één- en tweepersoonshuishoudens zijn. En ruim een kwart (28 procent) bestaat uit gezinnen. We zien verder dat steeds meer mensen alleen wonen.

    De druk op de woningmarkt is groot, voor koopwoningen neemt die iets af. Kopers kunnen nu kiezen uit gemiddeld 2,7 woningen. Vorig jaar was dit nog 2,2. In de sociale huursector stagneert de doorstroming. Op verduurzaming van woningen scoort de regio wisselend: de Achterhoek heeft relatief veel zonnepanelen, maar de huizen zijn gemiddeld minder duurzaam dan elders. Ook in duurzaam vervoer wordt lager gescoord met minder elektrisch rijden.

    Verder staan er cijfers in over de arbeidsmarkt, pendel, landbouw en grondgebruik. Nog iets te weinig over gezondheid. Daar wordt aan gewerkt. Indrukwekkend was het betoog van Henri de Groot, Hoogleraar Regionaal Economische Dynamiek aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en lid van de SER. Hij legde tijdens het congres de nadruk op een nieuw ontwikkeld model “Brede Welvaart als afwegingskader”. Met dit model wordt de balans tussen economische, sociale en duurzame ontwikkeling inzichtelijk gemaakt. Dat viel in de smaak bij de aanwezigen in de zaal. Een ruime meerderheid vindt welzijn, gezondheid, leefbaarheid belangrijker voor het gebied dan economische groei. De prof maakte zich nogal zorgen over het politieke klimaat. Zorg dat de uitholling van de publieke voorzieningen stopt, blijf samenwerken en lobbyen en investeer in onderwijs, onderwijs, onderwijs.
    zie verder: 
    Achterhoek Monitor: economische doelen meer in zicht, vergrijzing blijft urgent thema – 8RHK ambassadeurs

     

  • Hoogste percentage Lisa in gem. Aalten

    10 december 2023, Redactie

    Hoogste percentage GL-PvdA-stemmen in geboorteplaats
    In Aalten geboren Lisa Westerveld kamerlid met 141.064 voorkeurstemmen.

    Aalten – donderdag. Op woensdag 6 december werden de nieuwe Tweede Kamerleden beëdigd. Dankzij 141.064 en een vijfde plek op de GL-PvdA-lijst was de in Aalten geboren Lisa Westerveld één van hen.
    Voor deze bijzondere gebeurtenis waren haar ouders uit het verre Lintelo meegekomen naar Den Haag. Dat werd uiteraard door Lisa zeer gewaardeerd. Naast het opvallend hoge aantal voorkeurstemmen (141.064), kwam er nog een bijzonderheid naar voren. Van alle stemmen op haar partij GL-PvdA kwam het hoogste percentage uit haar geboortedorp Aalten. Bijna de helft van de GL-PvdA stemmen ging in de gemeente Aalten naar nummer 5 op de lijst Lisa Westerveld. 

     

     
  • Oliebollen niet aan te slepen

    9 december, Joop Wikkerink

    Oliebollen niet aan te slepen in Dinxperlo
    Een oude traditie werd in Dinxperlo weer opgepakt bij Dr Jenny. De “vrienden van” organiseerden een oliebollenkraam (11 voor €10,–)  en het Grand café in Dinxperlo deed er een kopje koffie bij. Goed vol, lange wachtrijen, midwinterhoornblaozers erbij en heerlijk verse oliebollen. Echt een goeie zet van deze groep vrijwilligers die handen tekort kwamen om aan de vraag te voldoen. 

    Maar er was daar nog een tweede doel. Careaz (de organisatie van Dr Jenny) heeft samen met andere zorginstellingen het initiatief genomen tot de bankjes-campagne: “In gesprek over morgen”. Dus had dat bankje met gesprekskaarten bij de oliebollenkraam neergezet. Samen met de activiteitenbegeleider van Dr Jenny probeerde ik in gesprek te gaan over “een best wel moeilijk onderwerp” onder de wachtenden. En dat viel niet tegen!

    Ik haalde toch wel vragen, ideeën en tips op bij mensen. Allereerst dat niemand ontkent dat het een onderwerp is. Ook dat men er zich van bewust is dat 95% van de mensen de vragen ontloopt en voor zich uitschuift. Ik sprak enkele “jongere” ouderen die wel wat zien in het (alleen) wonen in de buurt van voorzieningen als Dr Jenny. Nou hebben ze daar ook een prachtig Grand café: ik sprak een bewoner (ook relatief jong) die veel gebruikmaakte van het aanbod en zelf soms ook wat verzon (ik kende haar nog uit mijn tijd als bestuurslid van de speeltuin, dus was het misschien ook niet gek dat ze vol creatieve ideeën zat). Ook een dame van “de overkant” wist eigenlijk niet dat de activiteiten en de mogelijkheden ook voor “hen” zijn. Ik sprak een mevrouw die steeds slechter ter been werd. Met de rollator naar de winkels ging nog net. Maar een bankje of ander rustpunt op weg naar huis zou toch niet gek zijn. Ik sprak de chauffeur van de elektrokar. Hij signaleerde veel alleenstaande en relatief eenzame mensen in Dinxperlo: de meeste mensen zitten verlegen om een praatje. Een ander woont in een relatief groot koophuis aan de rand met een grote tuin. Wil men best verkopen, maar zorg maar voor appartementen, vroeg hij. Een andere oudere heer had veel plezier in sporten, maar hoe lang nog en kan hij dan op een andere manier bewegen. Ik ben optimistisch over deze actie – met het bankje en de gesprekskaarten-. De zorg staat immers alarmerend onder druk. Dus we moeten in actie komen.



  • Mooi werkbezoek Het Gele Park

    8 december, Joop Wikkerink

    We praten vaak over inclusief onderwijs, de inclusieve samenleving. Maar hoe moet dat in de praktijk? Vrijdagmorgen gingen Hans te Lindert en ik, samen met weth. Ellen Dusseldorp uit Oost-Gelre en drie ambtelijk medewerkers op werkbezoek bij Het Gele Park. Een prachtig Integraal Kind- en Educatie Centrum, gloedje nieuw en prachtig ingericht. Maar wat daar binnen gebeurde is heel interessant. We waren daar op uitnodiging van Zozijn die leerlingen met (licht)verstandelijk beperking en NAH (niet aangeboren hersenletsel) in de school begeleidt. De groepen volgen mekaar heel natuurlijk op. Zorg en onderwijs is sterk aan elkaar gebonden. Zo zijn er leerlingen die afhankelijk zijn van sonde-voeding. Door de aanwezigheid van Zozijn op de zorggroepen van kinderen met een beperking, kunnen zij deze sondevoeding toedienen. Zodat de leerlingen gewoon in de klas kunnen meedoen. Anders hadden ze naar een speciale school in Enschede gemoeten.

    De leerlingen van de speciale Hamelandschool ontmoeten dus ook de leerlingen van de basischool. In de pauzes, bij opdrachtjes, bij het spelen. Prima inclusief. Er was een vader van één van de kinderen (het jongetje loopt achter in de sociaal-emotionele ontwikkeling, kan niet goed zien en is gauw overprikkeld). Hij was ontzettend goed te spreken over de behandeling en onderwijs. Merkte ook meteen bij thuiskomst dat zijn zoontje niet meer gestrest was, wat bij een vorig normaal dagverblijf wel was. Het geheim: aandacht, heel veel voorspelbaarheid, oefenen in taakjes, complimentjes over wat goed gaat. We hebben een “les” meegemaakt waarin de kinderen het “probleem” op moesten lossen van een ijsklomp waarin visjes waren vastgevroren. Ze wilden eerst met een hamer, een moker, hun voeten de ijsklomp te lijf. Maar het ging toch beter met heet water.  Scheetjes allemaal. En bewondering voor het geduldige en sfeermakende personeel.


    Natuurlijk is er wel een politiek-bestuurlijke uitdaging. Wat is nu zorg (betaald door gemeente) en wat is nu onderwijs (betaald door Rijk). Als er drie leerkrachten of assistenten of wat dan ook op een groep van 8 nodig zijn. Wie betaalt dat. Die discussie komt vaker op: waarom moet de zorg opdraaien voor het feit dat het onderwijs niet inclusief is, het openbaar vervoer niet aangepast is of de toegang  niet geborgd is?



  • “Wie zijn wij?” -theater over raadsleden

    Joop Wikkerink, 3 december 2023

    De afgelopen maand zijn alle gemeentehuizen in de Achterhoek omgetoverd geweest tot theaterzalen. Er werd een stuk opgevoerd getiteld “Wie zijn wij”. Wie zijn toch al die raadsleden, wat drijft ze, wat motiveert ze. Wat is hun ideaal, en hoe botst dat tegen de harde werkelijkheid. Hoe gaan ze om met hoon, spot en soms bedreigingen. In elke gemeente deden een of meer eigen raadsleden mee met hun eigen verhaal. In de gemeente Aalten was dat Esther Diepenbroek, fractievoorzitter van de Progressieve Partij met haar zèèr persoonlijke verhaal. 
    Zaterdag 2 december was er de laatste opvoering in Amphion en leverden alle 12 raadsleden uit 8 gemeenten hun bijdrage.


    Het werd een  voorstelling die soms hilarisch was, soms confronterend en soms ontroerend. Vooral de verhalen van de raadsleden maakten indruk. Ze geven een mooi inkijkje waarom raadsleden in de politiek zijn gegaan, wat ze daar willen en vooral dat ze maar gewone mensen zijn met hun zorgen, hoop, dromen en tegenslagen. En wat een diversiteit in achtergrond: van christelijk tot rebel, van marinier tot helper van daklozen. De zaal was goed gevuld met natuurlijk familieleden, collega’s en een enkele wethouder en 1 burgemeester en 1 gedeputeerde. Een erg mooi initiatief. Elk raadslid kreeg een daverend applaus. Natuurlijk  waren de ogen van PP gericht op Esther. Ze vertelde een persoonlijk verhaal hoe ze via WW, Bijstand, werkprojecten en plantensorteren (het bloemenvouwschandaal) bij de vakbond en
    de politiek terecht kwam. Dat ze van bijstandsvrouw naar raadslid en trotse moeder van Novi ging. Esther eindigde met een mooie ode aan haar dochter Novi.
    Klasse! 

  • Oorzaak tekort sociale woningbouw

    Joop Wikkerink, 3 december 2023

    Ik ben blij dat ons uitnodigingskader wonen er ook vanuit gaat dat we minimaal 28% van de nieuwbouw sociale huur moet zijn, maar ik denk niet dat dat genoeg is. De sociale huursector is jarenlang ernstig verwaarloosd. Het gevolg daarvan is dat er een enorme achterstand in de sociale woningvoorraad is ontstaan. Overigens niet door migranten of asielzoekers, zoals sommigen ons willen doen laten geloven, maar door beleid van de achtereenvolgende kabinetten Rutte. Volgens de VVD “verstoort” sociale woningbouw de markt. Er werd de corporaties een “verhuurdersheffing” opgelegd van 1,7 miljard per jaar (!) Hoeveel woningen kun je daar voor bouwen??? De productie van sociale huurwoningen kelderde vanaf Rutte-II van 30-35.000 woningen per jaar naar 15.000. Bovendien dwong het kabinet (door die enorme heffing) de corporaties bijna de helft van hun bezit te verkopen. Het is goed te weten dat de huidige wooncrisis is ontstaan door bewust beleid. Overigens wordt 5-10% van de sociale huurwoningen toegewezen aan statushouders. Als er die jaren gewoon doorgebouwd was, zou dat geen enkel probleem geweest zijn. Kortom ook in de gemeente Aalten zullen we echt de discussie aan moeten gaan: welke type woningen, welke prijsklasse en voor welke doelgroep huishoudens zullen we in de toekomst moeten bouwen. Alleen maar doorbouwen voor meerpersoonshuishoudens (gezinnen) zal ook leiden tot te veel ruimtegebruik en wellicht leegstand.

    Wie wat verder wil doorlezen over de oorzaak van de woningcrisis, kan hier terecht:
    Migranten, asielzoekers vooral, als oorzaak van de wooncrisis – klopt dat? (trouw.nl)





     

  • Bouwen wij de goede woningen?

    Redactie, 3 december 2023

    Sociale woningbouw is van belang voor mensen in een kwetsbare positie. Allereerst het woningbouwplan op het oude terrein van de Wegwijzer in Dinxperlo. Het programma voorziet daar in de bouw van 15 betaalbare woningen (koopprijs onder de € 230.000 en huurprijs onder de huurtoeslaggrens van plm. € 800,–). En het proces is bijzonder. Er is een ontwikkelprijsvraag uitgeschreven en bouwbedrijven konden een offerte doen binnen allerlei randvoorwaarden. Het lukte dus zo om toch betaalbaar te bouwen.

    Tijdens de gemeenteraadsvergadering werden de eerste besluiten genomen om rond de Slingeplas in Bredevoort een plan Slingerplas-Brook te realiseren met plm.80 woningen, verplaatsing van sportvelden en inrichting van een soort sportlandschap (Sportpark Oost volgens wethouder Kok). We staan nog echt aan het begin en de grootste vijand, zeg uitdaging op die plek is water. We moeten zoveel mogelijk vasthouden, maar moeten ook kunnen bouwen op het laaggelegen terrein. Het waterschap heeft z’n twijfels. Maar de raad is unaniem voor het doorzetten van dit plan.

    Aan welke woningen is behoefte?

    De vraag is dan wel welke woningen moeten er dan komen? Daar moet goed over nagedacht worden. Over het algemeen wordt nog teveel in gezinswoningen gedacht. Terwijl in 2050 (over 25 jaar, huizen zet je voor 50 jaar) 50% van de huishoudens naar schatting uit alleenstaanden bestaat. Bovendien zal over 20 jaar de dubbele vergrijzing op z’n hoogtepunt zijn. Dus moet er dan ook ruimte zijn voor “hofjes” waarin bewoners voor elkaar zorgen. Die wel weer makkelijk om te zetten zijn, want de babyboomers zullen natuurlijk ook over zo’n 25 jaar uitgestorven zijn met achterlating van hun grote huizen. En dan moet je nog rekening houden met het gegeven dat gezien de inkomensverschillen in Nederland er steeds meer mensen aangewezen zijn op sociale huurwoningen. In de gemeente Aalten bestaat 18% van de woningvoorraad uit sociale huur woningen. De inkomenssituatie van onze inwoners is zo dat ongeveer 50% van onze inwoners in aanmerking komt/aangewezen is op die sociale woningbouw. De minister wil voor heel Nederland naar 30%. In de Achterhoek is afgesproken dat bij nieuwbouw projecten 28% sociale huur moet zijn. Dus er moet nagedacht worden over hoe dat moet. Moet je misschien de hoogte in en gezien de doelgroep ook met appartementengebouwen rekening houden.

  • Mini-symposium Inburgering

    Joop Wikkerink, 26 november

    Maandagavond organiseerde Laborijn een bijeenkomst voor raadsleden waar de ontwikkelingen binnen het veld van werk en inkomen, participatie en uitkeringen belicht werd.  Laborijn is een gemeenschappelijke regeling van de drie gemeenten Aalten, Montferland, en Doetinchem. De raad van Montferland had een andere bijeenkomst. Andere raadsleden waren ook druk want uit Aalten waren 4 raadsleden aanwezig en uit Doetinchem zo’n 8.  Jeroen Spruit (alg bestuurder Laborijn) gaf aan dat het aantal huishoudens met een participatie-wet-uitkering weer licht stijgt. In Aalten ook vooral als gevolg van instroom uit een AZC. Maar ook de uitstroom is nog steeds rond de 60-70. Dus het saldo stijgt iets. Nu 285 huishoudens in Aalten.  Op de onderstaande foto is mooi te zien wat de missie en werkwijze van Laborijn is t.a.v. bestaanszekerheid en werk.
     

    Na de pauze begaven we ons naar het bedrijfsrestaurant waar het mini-symposium “Inburgering” plaats vond. Eerst maar eens een uitleg over het verschil tussen de oude wet inburgering (tot 2022) en de nieuwe (vanaf 1 januari 2022). Het moment van het verkrijgen van een verblijfsvergunning is bepalend voor onder welke wet men valt. In de eerste maanden kwamen nog vooral “oude wetters” naar Aalten. Inmiddels zijn er tegen de vijftig mensen die een inburgeringstraject volgen. Een traject bestaat uit maatschappelijke begeleiding (door Figulus), Nederlandse taal via een leerroute (via Laborijn en taalaanbieders), en het zoeken naar werk (Laborijn en WerkgeversServicePunt). 
    Er is een uitstekende samenwerking tussen Figulus en Laborijn en de gemeente Aalten (bijzondere bijstand voor huisinrichting.) Wat de werkwijze in de Achterhoek door Laborijn en haar partners uniek maakt is het inzetten van cultuurvertalers. Dit zijn ervaringsdeskundigen (ook erkende vluchtelingen) die vaak ook de taal spreken en de gewoontes kennen. Zij proberen met raad en daad een brug te slaan tussen de verschillende culturen. Een aantal van hen stelden zich voor en gaven veel voorbeelden van hun werk. 
    Wat duidelijk is dat inburgering een moeilijk proces is. Het gaat niet alleen om taal, ook om de gewoontes leren kennen. Maar het is ook van belang dat de “ontvangende cultuur” open staat en de inburgeraar opneemt en wegwijs maakt. Daar schort het nogal eens aan en ook internationale ontwikkelingen in een land kunnen van invloed zijn. Het was toen nog geen woensdag geweest. 
     

  • Verkiezingen: ruk naar rechts

    Joop Wikkerink/Bert Weevers, 26 november 2023

    Verkiezingen in Aalten: ruk naar (radicaal) –rechts; christelijke partijen gedecimeerd. 
    We kunnen er niet omheen. De aardverschuiving die verkiezingen heet. Weliswaar op landelijk niveau, voor de tweede kamer. Maar ook van invloed op onze lokale samenleving, de onderlinge verhoudingen en de gevolgen voor het gemeentelijk beleid.
    Algemeen politiek klimaat
    Allereerst iets over het algemene politieke klimaat. Je zag de laatste tijd een grote aandacht voor vraagstukken als wonen, bestaanszekerheid, zorg en klimaat, landbouw, biodiversiteit.
    Kijk naar de klimaatmars van 12 november met 85.000 deelnemers. Het onderwerp bestaanszekerheid in bijna elk programma; brede steun voor energietoeslag en veel zorgen om de houdbaarheid van de zorg. Zelfs CDA-minister de Jonge kwam met een forse taakstelling voor sociale woningbouw. Er hing een sfeer van verandering in de lucht. Vorige kabinetten schoven problemen voor zich uit, de uitvoering zoals bij Belastingdienst en UWV liep vast. Dus het moest anders.
    En dat anders kon je zien in de partijprogramma’s. Vaak meer invloed van de overheid, meer aandacht voor klimaatmaatregelen, steun aan minima en middengroepen als het om bestaanszekerheid gaat, meer aandacht voor betaalbaar bouwen.  Je zou kunnen zeggen dat de programma’s naar links opschoven. Dat zie je ook mooi in het onderstaande plaatje. Een overzicht van de programma’s die allemaal de laatste 20 jaar naar links opgeschoven zijn

    Kennelijk had niemand voldoende rekening gehouden met de olifant in de kamer: migratie en asiel. De VVD probeerde daar wel een thema van te maken, maar dat bleef nog een beetje binnen de perken totdat Yeşilgöz de deur naar de PVV openzette. Wilders ging zich als Milders opstellen en geholpen door Johan Derksens en consorten ging het helemaal los en stapte Nederland en ook Aalten de laatste dagen voor de verkiezingen massaal over naar rechts en superrechts. Met een simpele boodschap: alle zorgen verdwijnen als sneeuw voor de zon als er minder migranten ons land binnenkomen. 

    Uitslagen Aalten en Achterhoek.
    Hieronder plaatjes van de uitslagen van Aalten, een tabelletje wat de Achterhoek stemde en het landschap bij eerste, tweede en derde voorkeur.

    Aalten en Achterhoek rechtser
    Wat valt op. In vergelijking met landelijk stemt de Achterhoek rechtser. Dat is altijd al zo. Platteland is cultureel gezien behoudender. Heeft ook te maken met tegenstelling stad-platteland-sentiment. Bovendien is het Oosten de thuishaven van Omtzigt en leeft er ook nog een sterk BBB-sentiment. Zie hier de verschillen tussen rechts verklaard t.o.v. de landelijke uitslagen (iets minder PVV, meer BBB en NSC). Traditioneel is links, GL-PvdA, SP, PvdD, Volt, niet groot in de Achterhoek. 
    Ook in Aalten een ruk naar populistisch rechts. Wat daarbij ook opvalt is het enorme verlies van alle christelijke partijen. Bij CDA minder dan in omliggende plaatsen. Maar ook CU en SGP verliezen echt. Opgeteld scoren de rechtse partijen tegen de 70%. 
    De landelijke winst van GL-PvdA van 9 zetels zie je in Aalten veel minder. Daar blijft deze partij steken op 10,5% een winst van slechts 1,8%.  Links is in Aalten kleiner dan landelijk en verliest. 

    Analyses.
    Je hoort de laatste dagen natuurlijk talloze analyses en verklaringen. Ook weer de vraag waarom de peilingen er weer zo gigantisch naast zaten. En ook de vraag waarom een groot deel van de kiezers zo beweeglijk is (Baudet, BBB, PVV) en de “verlossing” altijd bij rechts verwacht. Dus ook de vraag waarom ook in de gemeente Aalten de PVV zo enorm heeft toegeslagen. Een paar observaties.
    1.Ik denk dat het te maken heeft met de onzekerheid van mensen. De maatschappij is ingewikkeld geworden. Het bestaan is voor grote groepen (ook de middengroepen) onzekerder geworden. Er is een afkeer ontstaan van de onmachtige overheid die niks oplost. Een afkeer van “Den Haag”. Daarom snapte ook aanvankelijk niemand waarom de VVD zo groot bleef in de peilingen. Totdat zij de deur naar de PVV openzette en veel mensen dachten: er moet iets veranderen, ik ben onzeker over de toekomst, ik ben eigenlijk een beetje bang, dus vasthouden wat ik heb, geen grote veranderingen, er wordt mij voorgezegd dat migranten mijn problemen veroorzaken; dan maar veranderen over rechts: terug naar een Nederland voor Nederlanders en achter de dijken. Nostalgisch conservatisme, noemt men dat. 
    2.Een tweede is er het sentiment platteland-stad. Vooral een cultureel sentiment. Men moet hier in de Achterhoek niet zo veel hebben van regenboogvlaggen, havermelk, vegetariërs, kunst, cultuur en ingewikkeld gedoe rond klimaat en stikstof. Nou is er ook echt wel iets mee aan de hand. Dat zegt ook het rapport “Elke regio telt”, waarin haarfijn aangetoond wordt dat de blik vaak gericht is op de Randstad. Ook door bestuurders en politici. 
    3.Een derde is dat wij als progressieve beweging die klimaat, bestaanszekerheid (waaronder werk, wonen en zorg) op de eerste plaats stelt, onze boodschap in onzekere tijden niet goed over het voetlicht brengen. De algemene mening lijkt: van links mag je niet meer vliegen, barbecueën, moet je inleveren en meer belasting betalen. Totale onzin natuurlijk zie de CPB-berekeningen. Maar wij laten ons nog wel eens verkeerd framen door rechts. Zie de vele leugentjes en leugens die Yeşilgöz over de standpunten van GL-PvdA verspreidde. En ze komt er nog mee weg ook.  Dus er moet iets met een campagne gebeuren.
    4.Ten vierde: politiek, bestuur, de grote uitdagingen zijn ingewikkeld. Er zijn geen simpele oplossingen. Terwijl je over de hele wereld ziet dat populisme, wat betekent simpele surrogaat oplossingen voor ingewikkelde problemen, opkomt. Dat is misschien ook wel te begrijpen. Grote groepen mensen baseren hun oordeel op fake news, papegaaien elkaar na, kijken naar uiterlijkheden of zoeken naar entertainment (VI) en kiezen voor de simpele oplossing, zonder zich te verdiepen in de werkelijke oorzaak van problemen en de oplossingen die de diverse partijen daarvoor hebben.
    5. Ten vijfde: de traditionele partijen die het land volgens velen in de soep lieten lopen met verkeerde keuzes. Die onvoldoende hebben gedaan om de problemen van klimaat, stikstof, armoede/bestaanszekerheid, wonen, zorg en platteland echt aan te pakken; die fouten met grote nadelen voor groepen in de bevolking niet hebben gerepareerd (toeslagenaffaire, Groningen, asielopvang); die onvoldoende hebben gedaan om het vertrouwen van kiezers te verdienen door onderling gekibbel, gebrek aan visie, geen verantwoordelijkheid nemen, pluche-plakken, politiek geheugenverlies. Samengevat: partijen die dogmatisch de vrije markt prediken en daarmee het kapitaal dienen en de mensen vergeten.
    Geen wonder dat de afkeer van ‘de politiek’ een uitlaatklep zocht. Maar wat nooit geldt: Zorgen los je niet op door zondebokken aan te wijzen.

    Gevolgen voor Aalten
    Welke invloed heeft dit allemaal op de Aaltense verhoudingen. Hier is geen PVV, geen NSC; hier zijn de christelijke partijen, vooral het CDA groot en invloedrijk.  Welk beleid zou veranderd kunnen gaan worden waar we in de gemeente last van hebben.
    Je kunt er nog niet veel van zeggen maar ik ben bang dat de goede ontwikkelingen in de zorg m.b.t. tot preventie worden teruggedraaid of niet doorgezet worden, dat noodzakelijke klimaatmaatregelen (de opwarming gaat harder dan gedacht), teruggedraaid worden, dat de biodiversiteit en natuur het zwaar krijgt en dat groepen migranten zich hier minder thuis gaan voelen, de Nederlandse invloed in het buitenland  beperkt wordt en dat vrijheid alleen voor witte Nederlanders geldt.
     


    Hoe moeten wij als Aaltense politiek reageren en handelen?
    Maar allereerst is mijn grootste zorg de polarisatie in de samenleving. Dat we met de ruggen met verharde standpunten tegenover elkaar gaan staan. Daarom moeten wij de verbinding zoeken, het gesprek aangaan. Hameren op solidariteit in plaats van egoïsme. Op vrijheid die niet ten koste mag gaan van een andermans vrijheid. Ik denk dat de raad daar ook een belangrijke rol kan spelen. Er komt een raadsbrede motie aan de orde die de burgemeester opdracht geeft meer werk te maken van participatie. Ik zou er ook onder willen verstaan: verbinding zoeken, gesprekken stimuleren, veiligheid bieden aan alle groepen, iedereen is van waarde, iedereen mag er zijn.
    Ten tweede is natuurlijk onze plicht om er steeds op te wijzen dat het aanwijzen van zondebokken de zorgen van mensen niet oplost.
    Ten derde moeten wij keihard doorgaan met het op lokaal niveau werken aan de grote uitdagingen van deze tijd: klimaat en bio diversiteit als opdracht aan de wereld van onze kinderen en kleinkinderen, bestaanszekerheid als opdracht voor mensen die niet mee kunnen daaronder ook toegang tot wonen, zorg en onderwijs, kansengelijkheid. 
    Ten vierde moeten we wellicht onze boodschap anders formuleren. Links, progressief beleid leidt niet alleen maar tot allerlei verboden en beperkingen, maar je krijgt er een schonere, gezondere wereld voor terug. Dat is een lastige boodschap in een door Black Friday en overconsumptie gedreven maatschappij, maar je ziet aan de kracht van burgerinitiatieven dat het kan. En veel directe en indirecte winst opleveren.

    Toen Trump verslagen werd door Joe Biden zong Bruce Springsteen bij de inauguratie van Joe Biden de prachtige klassieker “Land of Hope and Dreams”: Iedereen mocht mee, juist de zondebokken en de outcasts naar het land waar dromen niet gedwarsboomd worden en de klokken van vrijheid luiden. Een tekst om de zwarte slaven, illegale immigranten een hart onder de riem te steken. Ook in Nederland een hoopvol perspectief.

     
  • Nieuwe ouderenhuisvesting

    Joop Wikkerink, 18 november 2023

    Dinsdagmiddag gingen beleidsmedewerker Danielle Wensink en ik op bezoek bij Stichting Marga Klompé. We spraken over het nieuwe concept van ouderenhuisvesting in de Willebrordhof (oude kleuterschool). Daar komen 12 appartementen /studio’s voor mensen die wel op de wachtlijst staan voor een verzorgingshuis, maar toch zo zelfstandig mogelijk willen wonen met ondersteuning van hun bestaande netwerk. Dat laatste is interessant, want niet alles is zorg bij oudere mensen. Dat betekent ook dat in het personeelsbeleid niet per se alleen maar verzorgenden, mensen met een verpleegkundige achtergrond, maar ook bijv. medewerkers met een welzijnsachtergrond komen. Dan wordt de personeelsvijver waarin gevist kan worden iets groter.
    Hier twee schetsontwerpen van Willebrordhof


  • Afscheid van Yehor

    Joop Wikkerink, 18 november 2023


    Een heel bijzondere activiteit, toevallig op de “dag van de Ondernemer” was het afscheid van een Oekraïense werknemer bij Huiskes-Kokkeler, de garage aan de Ringweg. 
    Er wonen in Aalten zo’n 78 mensen uit Oekraïne. Ze zijn gevlucht voor de oorlog. Een van hen is Yehor. Hij wordt  begeleid door Colet Migchelbrink van Laborijn.
     

    Colet: 
    “Yehor was 17 toen hij in Nederland kwam. Hij was in Oekraïne bijna klaar met zijn opleiding tot automonteur en wilde eigenlijk niks liever dan als automonteur aan het werk gaan in Nederland. Hij werd binnen 3 maanden 18 en na goede gesprekken met de leerplichtambtenaar en de belofte van een leuke baan bij Huiskes Kokkelder gingen we aan de slag. 
     
    Yehor ging aan het werk bij Huiskes Kokkelder en dat ging onwijs goed. Yehor was heel blij, kon het vak nog beter leren en leerde Nederlands. Huiskes Kokkelder is ook erg enthousiast over hem en ze wilde hem graag houden. 
     
    Nu is Yehor 18 geworden afgelopen zomer en hij heeft nu besloten terug te gaan naar Oekraïne. De precieze redenen wil hij niet vertellen, maar wij verwachten vanwege de dienstplicht.“
     

    Vrijdag op “de dag van de ondernemer” gingen Colet en ik naar Huiskes-Kokkeler aan de Ringweg. We bedankten de mensen van de garage voor hun inzet. We aten gebak met Yehor en natuurlijk moest hij op de foto met zijn collega’s  Eén plaatje zegt meer dan 1000 woorden. Kijk eens wat een goede sfeer.  We gaven hem een hand met een lach en een traan. Ik sprak de hoop uit dat hij ooit nog eens op vakantie terug kan komen als de oorlog over is.



  • Bestaanszekerheid: indrukwekkende avond

    PvdA-afd. Doetinchem, 18 november 2023

    Het hoogtepunt van deze maandag was het themacafé “Bestaanszekerheid” wat ik namens de afdelingen van GroenLinks-PvdA en de daarbij horende wethouders organiseerde in ‘De Streeckgenoot’ in Doetinchem. Natuurlijk een beetje een avond in het teken van de verkiezingen, maar eigenlijk toch wel een bijeenkomst waar de inhoud en niet de kreten de boventoon voerde. Met zeer interessante informatie van (beleids)deskundigen maar nog treffender ervaringen van “ervaringsdeskundigen”.  Hieronder een verslagje wat de PvdA-afdeling Doetinchem maakte. Er zijn presentaties beschikbaar van de inleiders. Wil je ze hebben stuur dan een mail naar j.wikkerink@aalten.nl
     

    Bestaansonzekerheid is het hedendaagse woord voor armoede. Een avond georganiseerd door de regionale afdelingen van GroenLinks-PvdA moesten de aanwezigen geen politieke, maar inhoudelijke avond bezorgen. Een avond met een boodschap.
    Martin Pragt is ervaringsdeskundige en de moderator van deze avond. Hij vroeg aan Kaylee Kruithof Kremer, eveneens een ervaringsdeskundige, naar de oorzaak van haar bestaansonzekerheid en het moment waarop ze hulp ging zoeken.
    De ervaring leert dat veel mensen heel laat hulp inroepen. Dit door een hardnekkig stigma wat bij deze problemen regelmatig om de hoek komt kijken.


    Peter van Leeuwen is secretaris van de Landelijke Cliëntenraad (LCR) en lid van de Commissie Sociaal Minimum. Hij presenteerde de verschillende definities van bestaanszekerheid. Dat waren er nogal wat. Recent heeft deze commissie een rapport opgesteld, dat naar de minister en de Tweede Kamer is gestuurd. Ook kwamen de landelijke maatregelen aan bod, zoals de toeslagen en het minimumloon, die moeten helpen om een bestaanszekerheid te kunnen garanderen. Alleen gaan al deze maatregelen gepaard met een bureaucratische rompslomp en zijn deze algemeen en niet specifiek voor ieder individu met zijn of haar specifieke problematiek. Denk hierbij bijvoorbeeld aan mensen met een handicap.
    Er volgde een muzikaal intermezzo van Rocco Ostermann. Hij is bekend als schrijver van de column ‘De Buitenstaander’ en als muzikant bij diverse bands zoals Shaking Godspeed en Donnerwetter. Grote inspiratiebron voor Rocco is Johnny Cash. Over het algemeen geen muziek waar je nu erg opgewekt van wordt, maar wel passend bij het thema van deze avond.


    Na de pauze was het woord aan Kim Houben. Zij is procesmanager bestaanszekerheid bij Divosa, de landelijke vereniging van managers in het sociaal domein. Zij vertelde met name over de maatregelen die locale overheden kunnen aanwenden om bestaansonzekerheid tegen te gaan. Dit kan per gemeente nogal verschillen. De gemeente Waalwijk is een mooi en positief voorbeeld waar mensen aan de onderkant financieel worden ondersteund. Inkomensondersteuning, meedoen mogelijk maken, betaalbaar wonen, zorg en onderwijs toegankelijk houden.


    Steven Kroon was de laatste spreker en behandelde drie schrijnende casussen die aanklopten bij de Mini Manna markt. Steven is directeur van de Stichting Mini Manna. Schulden, leefgeld waar je geen fatsoenlijke maaltijd mee kunt bereiden veroorzaken langdurige stress. Dit laatste heeft een desastreus effect zowel op de volwassenen als ook de kinderen. Het eerste wat gerealiseerd moet worden is een stabiele financiële situatie. Wanneer dit het geval is kan men pas gaan denken aan werk en/of opleiding.
    De boodschap van deze avond is niet om tegenover deze mensen te gaan staan en met oplossingen proberen hun problemen op te lossen. Ga naast deze mensen staan en probeer in samenspraak tot een oplossing van hun probleem te komen. Behandel ze als gelijken en niet als probleem. Het vertrouwen in overheid en instanties is compleet verdwenen. Dit vertrouwen zal weer hersteld moeten worden en dat is vaak een lange weg, die met kleine stapjes te realiseren is.





  • Achterhoek-treintoer Lisa Westerveld

    Joop Wikkerink, 12 november 2023

    Kamerlid haalt een lange lijst wensen uit Achterhoek op.
    Achterhoek-treintoer Lisa Westerveld.

    Achterhoek, november – Zaterdag 11 november treinde Lisa Westerveld door de Achterhoek: veel enthousiaste mensen, gastvrij onthaal en leuke, inhoudelijke gesprekken.

    Stops in vier plaatsen.

    De trommelaars van SamBam begeleidden Lisa van station naar de Markt in Zutphen waar ze in discussie ging met de twee fractievoorzitters van Groen Links en PvdA in de raad van Zutphen. De boodschap van de kiezers was hier duidelijk: de campagne moet harder, helderder en duidelijker.
    Op het station van Vorden ging Lisa in gesprek met de aanwezige partijleden en reizigers over Openbaar Vervoer. Een studente uit Halle, die studeert in Nijmegen schetste de bijna-onmogelijkheid alle colleges te volgen.
    Bij de Tapperij in Ruurlo kwam jong en oud bij elkaar om aandacht te geven aan de positie van Wajongers en de kleine ziekenhuizen.

    Discussie met lokale smaakmakers in Winterswijk

    Het sfeervolle Doopsgezinde kerkje was goedgevuld met mensen uit Winterswijk en omgeving. Hier was gekozen voor een panel-discussie met een  aantal lokale notabelen. Het ging over vergrijzing, naoberschap en vrijwilligerswerk, de noodzaak van goed onderwijs en cultuur voor het platteland.

    Lisa ging  in het Doopsgezinde Kerkje in gesprek met Winterswijkers: Jeroen Sanders van het Komrij College, Gerben Grooten van Boogie Woogie, jonge ondernemer Inou Heideman winnaar van De Toffe Peer, Mark van Dam van de Wuh en Max van Eck raadslid van de PvdA.
    Gespreksleider Joop Wikkerink (wethouder Progressieve Partij Aalten) daagde het publiek en de gasten uit een lijstje te maken met wensen voor de Achterhoek. Dat lijstje kwam er, met de volgende onderwerpen.

    Achterhoekers verzinnen zelf de oplossingen

    In de Achterhoek heerst de stemming dat het er niet meer zo bij hoort, dat Den Haag ons wat vergeten is. We zijn dus gewend om zelf oplossingen te bedenken en dat politiek niet zo belangrijk is. Maar voor de leefbaarheid, voor goed onderwijs, goede zorg en een breed cultureel aanbod zijn voorzieningen nodig en daar moet het Rijk zich om bekommeren.

    Investeringen keihard nodig.

    Er moet geïnvesteerd worden in de landelijke gebieden. Na jaren van veel aandacht voor individuen is er langzamerhand aandacht nodig voor saamhorigheid. Die voorzieningen zijn niet vanzelfsprekend, daar moet ook geld voor zijn. Investeren in de Randstad is op het eerste gezicht efficiënter, maar op den duur valt ons land uit elkaar als wij geen zorg, onderwijs, sport en cultuur meer hebben. Cultuur is het bindmiddel in de samenleving en daarop wordt steeds bezuinigd. Cultuur is meer dan muziekles, voor Boogie Woogie is veeleer de centrale vraag: hoe staan wij ten dienste van de samenleving. Er zijn vrijwel geen ontmoetingsplekken meer in Winterswijk, plekken waar je veilig fouten kunt maken, waar je leert voor het leven. Werkgelegenheid en mobiliteit zijn hot issues. Hoe komt een bedrijf aan stagiairs, als Winterswijk niet te bereiken is en er geen woongelegenheid is? Het rendement is hier echt niet minder, maar de omstandigheden zijn veel moeizamer dan in het westen.

    Structurele zaken als onderwijs, zorg, cultuur en welzijn worden op het bordje van de gemeente geschoven en die krijgen dan ook nog de bezuinigingen. En als wij elk probleem zelf wel oplossen, keert dat succes zich tegen ons.

    Wonen, zorg  en de dubbele vergrijzing

    Op het gebied van wonen en zorg is met de oplopende vergrijzing nog veel te doen. Waar veel ouderen eenzaam in een groot huis wonen en jongeren niet aan woonruimte kunnen komen, is iets mis. Waar medewerkers van thuiszorg zich van hot naar her spoeden en er een tekort aan verpleegkundig personeel is, moet structureel worden ingegrepen. En dat is geen Winterswijks probleem. Er moet geïnvesteerd worden in de basis, niet alle doelgroepen moeten gescheiden worden benaderd, we moeten generaties weer verbinden, ook in woonvormen. Met betere voorzieningen zonder allemaal schotten tussen mensen en beleidsterreinen is er ook minder zorg nodig en bestrijd je het gevoel dat we een afgehaakt stukje Nederland zijn.

    De meegereisde politiek assistent van Lisa Westerveld schrijft een schriftje vol met alle suggesties waar :”Den Haag” mee aan de gang moet. Maar ook als Achterhoek moeten we ons laten horen, zegt Lisa.

Deel deze inhoud