13 juni – Vrijdag 12 juni was er een welkomstbijeenkomst voor de Anne Frankboom in Aalten. Plaats van handeling: het opgeknapte parkje aan de Stationsstraat/Dijkstraat. Veel belangstelling en pers. Ondanks de 1,5 meter. Toen enkele jaren geleden de kastanjeboom bij het Achterhuis (de onderduikplek van Anne Frank) het bij een storm moest ontgelden, werden er it de oude boom enten of zaailingen gemaakt die overal een plek krijgen. Dankzij de bemoeienissen van het Nationaal Onderuikmuseum ook dus hier. Samen met de stenen die uit het tijdelijk lichtmonument achter het museum komen. Mooie toespraken van o.a. onze burgemeester en die van Bocholt Peter Nebelo. Van dhr. Mak (comité 75 jaar Vrijheid), Hans de Graaf (Bredevoorts Belang). Van Iris Janssen (Stolpersteine Dinxperlo) en Gerda brethouwer (Onderduikmuseum0. En van Rosanne Lohuis, kinderburgemeester. Zij zei het kort en krachtig: haar wens is dat alle kinderen in vrede en vrijheid groot mogen worden. Alle toespraken leggen de link met het hedendaags racisme, ant-semitisme, populisme. Dat zwijgen geen optie is. Dat we moeten leven vanuit hopen en dromen op een betere wereld.En dan lijkt het ongemakkelijk te worden. Waarom ontaardt het gesprek over hedendaags racisme, anti-semitisme en populisme toch meteen in een scheldpartij. Zie de reacties op het artikel van zaterdag in de Gelderlander.
Waarom lijkt het zo makkelijk te zijn om onze bewondering en trots over het “onderduik- en verzetsverleden” van onze voorouders te laten horen en zien. En waarom is het zo moeilijk en ongemakkelijk om hedentendage zelfs maar rustig te luisteren naar en te spreken met mensen die de gevolgen van discriminatie zelf dagelijks ondervinden. Of naar mensen die bang zijn dat hun “culturele identiteit” wordt afgenomen. Juist de mensen in de gemeentepolitiek, raad en college, hebben de verantwoordelijkheid te luisteren naar de zorgen van de mensen. En als men dan waarschuwt voor de gevaren van anti-semitisme en racisme vanuit de kennis van de historie, zullen er ook suggesties moeten komen hòe we dat kunnen voorkomen. Niet door te schelden en te schreeuwen. Een heel eenvoudig begin is: lid worden en acties ondersteunen van Amnesty International. Vrijheid van meningsuiting en niet vervolgd of gediscrimineerd worden wegens ras, geloof of geaardheid. Dat is niet links en niet rechts. Dat is wat mensen zouden moeten willen. Voor zichzelf en voor anderen.