26 maart – De Oekraïners herdenken de gebeurtenissen die precies twee jaar geleden in Kiev plaatsvonden: het hoogtepunt van de Revolutie van de Waardigheid (ook bekend als Euromaidan), wat bloedvergieten en de dood van meer dan honderd vreedzame betogers tot gevolg had.
In Oekraïne gingen er voor het eerst mensen de straat op toen bekend werd dat de toenmalige president Viktor Janoekovitsj besloten had de associatieovereenkomst tussen de EU en Oekraïne niet te tekenen. Een week later, na een gewelddadige repressie van de protestmarsen, breidde de opstand zich verder uit over het land. Een ware Revolutie van de Waardigheid brak uit toen de grondrechten en vrijheid van meningsuiting werden geschonden door het regime van de voormalige president.
Als je een gemiddelde Oekraïener vraagt waar Euromaidan om ging, zouden ze je zeggen dat het ging om mensenrechten, corruptiebestrijding en de verantwoordingsplicht van de regering. Het ging niet om het lidmaatschap van de Europese Unie. Maar het betrof wel de Europese droom, als je onder “Europees” democratie en rechtsstaat verstaat.
De Revolutie van de Waardigheid lijkt misschien iets uit het verleden, maar de strijd gaat nog steeds door, zij het niet op straat dan toch wel in de overheidsinstellingen. Oekraïne heeft de associatieovereenkomst hard nodig, want het biedt het land een cruciaal stappenplan om een regeringsbeleid van hoog niveau in te voeren. Dit is waar zo veel Oekraïners hun leven voor hebben gegeven.
Verder lezen op:
(scroll door naar de meningen van diverse milieu- en mensenrechtenorganisaties)