15 april – Daar waar in de media, veel politieke partijen en het regime zelf, de tegenstellingen over Turkije worden opgeklopt; daar waar discussies ontaarden in scheldpartijen en beledigingen, is het een verademing om te merken dat er ook nog een respectvol debat kan plaatsvinden. Dat was vrijdagavond 14 april aan de hand in de Meet Up Tegenlicht, georganiseerd bij de Koppelkerk in Bredevoort. Maar liefst zes jonge Turkse Nederlanders praatten met elkaar en een handjevol publiek over de situatie van Turkije en over de verhoudingen in Nederland. En dat is verre van simpel, zwart-wit of een gemakkelijke discussie. Er waren uitgesproken tegenstanders van Erdogan en ook bewonderaars van hem als sterke man. Ze gingen met elkaar in gesprek, luisterden naar elkaar en veroordeelden elkaar niet. Wat een verademing. Dat mensen elkaar eens laten uitpraten, met elkaar meedenken, elkaar bevragen op hun beweegreden en toegeven dat de waarheid niet absoluut is. Ik heb een prangende vraag: “waar was u?” Er was hier een unieke kans om met Turkse Nederlanders zelf in gesprek te gaan in plaats van òver hen te praten. Zit de angst en de tweedeling zo diep, dat we het gesprek uit de weg gaan? Ook al zijn ze van alerlei pluimage: links of rechts, moslim of seculier, onderneemster of student, kalotje op en sluier om: laten we het gesprek opzoeken en aangaan!Respectvolle discussie met en tussen Turkse Nederlanders
15 april – Daar waar in de media, veel politieke partijen en het regime zelf, de tegenstellingen over Turkije worden opgeklopt; daar waar discussies ontaarden in scheldpartijen en beledigingen, is het een verademing om te merken dat er ook nog een respectvol debat kan plaatsvinden. Dat was vrijdagavond 14 april aan de hand in de Meet Up Tegenlicht, georganiseerd bij de Koppelkerk in Bredevoort. Maar liefst zes jonge Turkse Nederlanders praatten met elkaar en een handjevol publiek over de situatie van Turkije en over de verhoudingen in Nederland. En dat is verre van simpel, zwart-wit of een gemakkelijke discussie. Er waren uitgesproken tegenstanders van Erdogan en ook bewonderaars van hem als sterke man. Ze gingen met elkaar in gesprek, luisterden naar elkaar en veroordeelden elkaar niet. Wat een verademing. Dat mensen elkaar eens laten uitpraten, met elkaar meedenken, elkaar bevragen op hun beweegreden en toegeven dat de waarheid niet absoluut is. Ik heb een prangende vraag: “waar was u?” Er was hier een unieke kans om met Turkse Nederlanders zelf in gesprek te gaan in plaats van òver hen te praten. Zit de angst en de tweedeling zo diep, dat we het gesprek uit de weg gaan? Ook al zijn ze van alerlei pluimage: links of rechts, moslim of seculier, onderneemster of student, kalotje op en sluier om: laten we het gesprek opzoeken en aangaan!