Na vele uurtjes zorgvuldige voorbereiding en overleg, brak dan toch zondagmiddag het tijdstip van een zeer bijzonder gesprek aan. Op zondag 30 maart 2025, precies 80 jaar na de bevrijding van Dinxperlo, De Heurne en de volgende dag Aalten. Op de deel van het Caspershuus in de Heurne. In bijzijn van de nazaten van Jan en Hannah Nusselder, het gezin dat zoveel onderduikers, slachtoffers van de hongerwinter en gevluchte militairen onderdak bood. Zij ontvingen 5 Oekraïense vluchtelingen woonachtig in de gemeente Aalten en 2 oorspronkelijk Syrische statushouders uit Dinxperlo en Bredevoort. Ze gingen onder leiding van Ellen en Hannie Nusselder met elkaar in gesprek over vluchten, onderduiken, schuilkelders, angst en hoop op verbetering en bevrijding toen en nu. En dan blijken er opvallende overeenkomsten te zijn. Natuurlijk waren Syriërs bang toen ze in de schuilkelders van Damascus schuilden tegen de terreur van Assad. Natuurlijk waren de onderduikers, maar ook de opa en oma, ooms en tantes van de fam. Nusselder bang toen soldaten hun schuilplaatsen dreigden te ontdekken. Natuurlijk zijn de Oekraïense inwoners van Aalten nog steeds ontzettend emotioneel en verdrietig over wat hen en hun land is overkomen, en leven in martelende onzekerheid over het lot van hun buren en vrienden, die ze nooit meer gezien hebben.
Ook was en is er onzekerheid bij hulpverleners. Wie haal je in huis en mogen mensen die hier komen er wel zijn, zijn ze welkom ook al zijn ze onbekend. Waarom hielpen opa en oma Nusselder zoveel mensen. Het christelijk geloof speelde daarin een grote rol. Daarin is geen plaats voor haat, maar word je opgeroepen om te helpen. Wat benadrukt werd is: luister naar elkaar, geef elkaar ruimte en ga op zoek naar drijfveren.
Opvallend was dat de huidige vluchtelingen zich erg welkom voelen in onze omgeving, dat ze ook steeds maar benadrukken hoe dankbaar ze zijn. Er werden foto’s getoond van typisch Nederlandse/Achterhoekse gebruiken (krintewegge, carbidschieten, buurtfeesten) om te laten zien hoe inburgering verloopt. Maar daarop werd ook gezegd dat het natuurlijk mooi is dat onze nieuwkomers dankbaar zijn, maar dat ze ook gewoon recht hebben op onderdak en bescherming vanuit onze wetten.
Het hele gesprek is –met toestemming – opgenomen en wordt op dit moment gemonteerd. Daarna gaan we kijken hoe deze opnames een rol kunnen spelen bij de gesprekken die in onze lokale gemeenschap gevoerd moeten gaan worden over de opvang van asielzoekers, statushouders en Oekraïners.