• Wethouder wordt rector
    Dat was even slikken maandag toen Hans aankondigde dat hij – om maar met de deur in huis te vallen- een andere baan heeft: rector van Schaersvoorde. Toen de eerste schrik voorbij was, zagen we meteen de mogelijkheden. Immers in onze samenwerking afgelopen 7 jaren is de sociale en pedagogische basis toch wel ons beider vertrekpunt geweest. Hoe mooi zou het zijn dat we aan de versterking daarvan zouden kunnen werken in een soort driehoeksverhouding: gemeente, school en ouders/leerlingen. Dus laat het niet alleen maar gaan over gebouwen, krappe financiering, capaciteitsgebrek enzovoort, maar vooral over de inhoud en het versterken van onze gemeenschap. Immers: “it takes a village to raise a child”. Dat is een Afrikaanse wijsheid. En daar hebben ze er nog een : “Samen kom je verder”. Komende tijd zullen we ook in deze uitgave nog wel eens stilstaan bij het vertrek en de consequenties daarvan voor de continuïteit in beleid.
     
  • Huren is zo gek nog niet: sociale woningbouw
    Bert liet in de prijsopbouw van een voorbeeld nieuwbouwwoning zien dat er wel degelijk goedkoper gebouwd kan worden. Als overheid actief grondbeleid ontplooit en niet-winstbeogende instellingen zoals de woningcorporatie meer ontwikkelruime krijgen, dan worden de speculant, belegger en commerciële projectontwikkelaar en daarmee particulier winsten in het plaatje uitgeschakeld. En als daarnaast kleiner en slimmer wordt gebouwd kan dat maar zo samen de helft schelen. Sociale woningbouw dus. Een mooie voorzet naar de bijdrage van Barend Wassink. Barend legde in zijn verhaal onder andere uit dat met de huidige sociale huren en grondbeleid het eigenlijk niet haalbaar is om de kosten te dekken: corporaties hebben te maken met een ‘onrendabele top’. Daar zit dus een grote uitdaging. Bij nieuwbouw moet heel goed worden gepland en gekeken om te bouwen voor wat nodig is en dat ook nog betaalbaar te doen. Wonion zet desondanks vol in op duurzaam, circulair en biobased bouwen, omdat ze dat ziet als maatschappelijk noodzakelijk. Met prefab is dat bovendien schoon en efficiënt te doen. Huur + energie Voor de klanten van de woningcoöperatie zijn twee zaken erg belangrijk voor de woonkosten. De huur en de energielasten. In de huur zit niet echt ruimte, maar in de energiekosten heel duidelijk wel. Wonion is heel sterk bezig om de bestaande woningvoorraad te verduurzamen om zo energieneutraal mogelijk te zijn. Dat is niet alleen goed voor het milieu, maar ook erg belangrijk voor het budget van de huurder. Door de grote woningvoorraad, de kosten voor verduurzaming en bezetting bij de aannemers is het een flinke opgave om voor 2040 alle woningen verduurzaamd te hebben. De discussie Vooraf hadden we bedacht om na de informatie een discussie te houden op basis van een aantal stellingen. Doordat al tijdens de presentaties er de nodige vragen kwamen was er voor discussie achteraf niet zoveel tijd meer. Wel was met de informatie duidelijk geworden dat het niet eenvoudig is om de woningnood op te lossen. “Bouwen, bouwen, bouwen” is in elk geval niet de oplossing. Goedkoop en klein bouwen is de uitdaging!  
  • Wonen: de Aaltense cijfers
    Op woensdag 12 maart hield de Progressieve Partij een meedenkavond  over wonen. Er waren drie presentaties die de diskussie aanzwengelden. Na de presentatie van Gerard was het tijd voor Bert. Op basis van cijfers uit de Achterhoek monitor bracht Bert in beeld dat, puur gekeken naar inkomen, 75% van onze inwoners is aangewezen op “betaalbare woningen” waarbij met betaalbaar een bedrag tot € 370.000 wordt gehanteerd als landelijke norm. 62% van onze inwoners is aangewezen op goedkope woningen. In die prijsklasse zijn er nu in Aalten volgens Funda 3 koopwoningen beschikbaar, waarvan 1 onbewoonbaar verklaard. Sociale huurwoningen, ook geschikt voor deze grote doelgroep, vormen nu maar 18% van de voorraad in de gemeente. Uit diezelfde cijfers van de Achterhoek Monitor komen nog twee zaken naar voren. Het aantal huishoudens zal naar verloop van tijd weer wat gaan dalen en het aantal mensen per huishouden daalt ook. Voor nu is de daling van het aantal mensen per huishouden een belangrijke oorzaak van de wooncrisis, een veel belangrijkere oorzaak dan de instroom van buitenaf. Immers als er minder mensen per huishouden zijn en de bevolking blijft gelijk, heb je veel meer huizen nodig. Samengevat komt het erop neer dat: -Er te weinig goedkope woningen zijn en gebouwd worden ten opzichte van de inkomens -Er te weinig kleine woningen zijn ten opzichte van de bevolkingssamenstelling -Er te weinig woningen voor ouderen zijn. Mogelijke oplossingsrichtingen: Bij nieuwbouw Niet alles grondgebonden maar meer appartementen Meer sociale huur en kleine woningen Bestaande woningvoorraad beter benutten Woningsplitsing Kamerverhuur Verhuiscoaches
     
  • Wooncrisis als kans
    In januari zijn we gestart met een meedenkavond over de belangrijkste thema’s voor de raadsverkiezingen in 2026. Op die meedenkavond kwam wonen wel heel nadrukkelijk naar voren toe. Dat was voor de fractie reden om de eerste meedenkavond erna over het thema wonen te houden. Bij Wonen wordt meestal alleen bouwen, bouwen, bouwen geroepen, maar wij wilden de meedenkavond toch een specifieke draai meegeven die goed past in onze kijk op de wereld: Sociaal wonen. Wat is er echt nodig, welke kant moeten we op en hoe gaan we dat bereiken. Deze avond hadden we twee gasten. De een live aanwezig en de andere virtueel via een opgenomen teams sessie. Live te gast was Barend Wassink, werkzaam bij een woningcoöperatie in de regio en tevens klimaatburgemeester in Oost-Gelre. De teams presentatie werd verzorgd door Gerard van Bortel van de TU Delft. Als locatie van de meedenkavond hebben we gekozen voor Noaberz in Dinxperlo en het was mooi te zien dat we een goede opkomst hadden. Alle stoelen waren bezet en het was een mooie gevarieerde groep. Ruimte voor wonen Na een welkomstwoord door Petra was het tijd voor de presentatie van Gerard van Bortel. Vanuit de TU Delft was hij onder andere betrokken bij het rapport “Ruimte voor wonen” Voor wat betreft het wonen is de constatering dat we in Nederland een heel beperkte variatie in woningen en woonvormen hebben. Om goed de toekomst in te gaan moet het woningaanbod niet alleen in grootte en prijs, maar ook in soort en vorm meer variatie krijgen. Nu is er bijvoorbeeld een overmaat aan eengezinswoningen in Nederland. Gerard had goed naar Aalten gekeken in de voorbereiding voor zijn presentatie. Als voorbeelden van meer variatie kwamen het Aaltens hofje en de Uuthuuskes naar voren. Ook een aandachtspunt dat werd benoemd was dat nieuwe woongebouwen zo moeten worden gemaakt dat ze langdurig aanpasbaar zijn. Ze moeten makkelijk gesplitst, samengevoegd of uitgebreid kunnen worden, zodat altijd op nieuwe ontwikkelingen ingespeeld kan worden.
     
  • Twee deskundigen van naam bij meedenkavond
    Toekomstig collectief wonen Op woensdag 12 maart a.s. organiseert de Progressieve Partij weer een meedenkavond. Dit keer bij Noaberz in Dinxperlo. De avond start om 20.00 uur en staat in het teken van betaalbaar wonen, juist voor huurders. Ruimte voor wonen Op het laatste moment heeft de organisatie nog de toezegging gekregen van architect Dr. Gerard van Bortel van de TU Delft om een speciale presentatie-op-afstand te houden. Van Bortel is projectleider van Vision Team Wonen en opsteller van het baanbrekende rapport “Ruimte voor Wonen”. Zelf zegt hij daarover: “Er zijn veel raakvlakken tussen het sociaal domein en het fysieke domein. Het versterken van gemeenschappen en gemeenschapsgevoel op het gebied van wonen zien wij als TU Delft onderzoekers als een belangrijk onderdeel van toekomstbestendig wonen (en sociaal domein). Dat hebben wij ook proberen te verwoorden in ons advies ‘Ruimte voor Wonen’” Dat advies is kort geleden overhandigd aan de minister. Van Bortel gaat in op vormen van “collaboratief” wonen: dat betekent gezamenlijk ontwerpen, bouwen en wonen, ook in de huursector. Corporatie-deskundige De hoofdgast van deze meedenkavond is Barend Wassink, Manager Vastgoed bij een Achterhoekse woningcorporatie. Als geen ander weet hij voor welke uitdagingen de woningcorporaties op dit moment staan. De corporaties hebben immers de belangrijke taak om te zorgen voor voldoende sociale huurwoningen. Vooralsnog is hier een groot tekort aan. Hoe komt dit en is er al zicht op een oplossing? Wassink is ook klimaatburgemeester van Oost-Gelre. Hoe staat het met de verduurzaming van de woningen? Een zo laag mogelijk energieverbruik- en lasten is goed voor de portemonnee en het klimaat. De overheid bouwt geen woningen, is een veel gehoorde uitspraak, maar doet de overheid genoeg om het woningtekort op te lossen? En de bestaande voorraad te verduurzamen?
     
  • Kadernota Laborijn: let op de toekomst
    Dinsdagavond organiseerde de gemeenteraad een beeldvormende vergadering. De zgn. Kadernota van Laborijn stond op de agenda. De kadernota geeft de kaders aan voor de komende jaren. Vooral de inhoudelijke ontwikkelingen, die dan straks vertaald worden in de begroting, waarin de echte maatregelen en de financiële gevolgen geraamd worden. Strategisch beleidsmedewerker Fleur Ebbers van de gemeente Aalten verzorgde de presentatie. Ze wees op een paar opvallende dingen. Allereerst lijkt de instroom in de bijstand in vergelijking tussen de Laborijn-gemeenten in Aalten harder te gaan dan in Doetinchem. Bij de uitstroom is het andersom: percentueel stromen meer mensen in Doetinchem uit dan in Aalten. Voor de instroom kan de verhuizing vanuit andere gemeenten een oorzaak zijn. Voor de uitstroom zijn er in Doetinchem iets meer mogelijkheden dan in Aalten. Daarom heeft de gemeente Aalten ook samen met Laborijn een plan bedacht om de uitstroom te bevorderen. Bijvoorbeeld door minder kansrijke mensen toch beter te ondersteunen. Om een idee te geven. Aan het eind van het jaar 2024 zaten er 318 huishoudens in de bijstand. Per maand gaan er zo’n 5 huishoudens uit, en komen er zo’n 7 huishoudens bij (in 2024).In Doetinchem zitten 1194 huishoudens in de bijstand. Een raadslid merkte op dat Doetinchem ongeveer 2 x zo veel inwoners heeft dan Aalten, maar dus meer mensen in de bijstand. In dit grafiekje zie je het grillige verloop van het BUIG-budget (Bundeling Uitkeringen Inkomensvoorzieningen aan Gemeenten); de donkerrode balkjes zijn voor Aalten. Het verschil met Doetinchem heeft te maken met een andere rekensystematiek voor gemeenten boven de 40.000 inwoners. Een tweede opvallend element is dat na de decentralisaties er meer mensen in de bijstand komen met een beperking. Dat is ook logisch want mensen met een beperking kwamen voor 2015 veelal in de Wajong (Wet Arbeidsinschakeling Jonggehandicapten). Of konden aan de slag in de Wsw. De vergoeding van het Rijk voor een Wsw-plek aan de gemeente is ongeveer € 35.000 (voor salaris en organisatie) en voor de Participatie-wet € 11.000. Dat betekent dat steeds meer mensen via gewone werkgevers aan het werk moeten en dat het beschutte werk afgebouwd moet worden. Echter de mensen voor wie dat beschutte werk is, blijven even beperkt en het aantal stijgt. Dat gaat een keer vastlopen. En daarom is het goed dat de gemeenteraad regelmatig geïnformeerd wordt over de aantallen, de bedragen en de acties. In dit figuurtje zie je de prognose van de diverse groepen in de bijstand. De “klassieke groep”(groen) blijft ongeveer gelijk. De groep jonge arbeidsgehandicapten maakt in 2050 zeker 50% van de doelgroep uit.
     
  • Meedenkavond wonen 12 maart Noaberz
  • Voor iedereen een huis
    Meedenken over bouwen en betere oplossingen Op woensdag 12 maart a.s. organiseert de Progressieve Partij weer een meedenkavond. Dit keer bij Noaberz in Dinxperlo. De avond start om 20.00 uur en staat in het teken van wonen. Iedereen lijkt er nu wel van doordrongen te zijn dat er een groot tekort is aan betaalbare woningen. Progressieve Partij wil verder kijken dan de enkele vaststelling dat er meer woningen moeten komen. Tijdens de vorige meedenkavond is hiervoor al een belangrijke aanzet gegeven. Graag wil PP met de inwoners van de gemeente Aalten verder in gesprek hierover. Feiten en cijfers Waar hebben we het precies over? Ons raadslid Bert Weevers en een deskundige gast in de persoon van Barend Wassink, Manager Vastgoed bij een Achterhoekse woningcorporatie presenteren feiten en cijfers. Als geen ander weet Barend voor welke uitdagingen de woningcorporaties op dit moment staan. De corporaties hebben immers de belangrijke taak om te zorgen voor voldoende sociale huurwoningen. Vooralsnog is hier een groot tekort aan. Hoe komt dit en is er al zicht op een oplossing? Kosten energie en verduurzaming Barend Wassink is ook klimaatburgemeester van Oost-Gelre. Hoe staat het met de verduurzaming van de woningen? Niet iedereen gelooft misschien in klimaatverandering, maar iedereen gelooft wel in zo laag mogelijk energieverbruik- en lasten. De overheid bouwt geen woningen, is een veel gehoorde uitspraak, maar doet de overheid genoeg om het woningtekort op te lossen? En de bestaande voorraad te verduurzamen? Bestaande woningen en wijken PP heeft niet alleen oog voor de woningzoekenden, maar ook voor de inwoners die al een woning hebben, in het bijzonder de mensen die een sociale huurwoning hebben of een middenhuurwoning. Zijn zij tevreden met de wijk en straat waar zij wonen? Hoe zien zij hun eigen toekomst op het gebied van wonen? Wat kunnen en willen ze hierin zelf en met elkaar doen? De Progressieve Partij wil graag in gesprek hierover met deze huurders en andere inwoners van de gemeente Aalten. U bent van harte welkom op woensdag 12 maart a.s. om 20.00 uur bij Noaberz, Prins Mauritsstraat 6 in Dinxperlo om deel te nemen aan het gesprek. Toegang gratis. De koffie staat klaar. Achtergrondinfo: Betaalbaar wonen mogelijk? – Progressieve Partij Eerlijke woningmarkt – Progressieve Partij Eerste fietstocht schot in de roos – Progressieve Partij Raad verkiest dure woningen boven sociale huur – Progressieve Partij Amendement meer sociale huur verworpen – Progressieve Partij
         
  • Griffier neemt afscheid: en hoe!
    Al maanden leefde hij ernaartoe, naar de dag waarvan je wist dat die komen zou: opvolgers ingewerkt, archief opgeruimd, plaats al afgestaan, alles netjes overgedragen: griffier Marcel Fiering beleefde 28 februari zijn laatste werkdag voor zijn pensioen. De “voorpret” was dus al een tijdje aan de gang. Ik ben de trotse bezitter geworden van een map krantenknipsels over de beruchte Tanzania-reis uit 2000. Dorpspolitiek op z’n smalst. Vanaf dinsdag was het afscheid wat de klok sloeg. Dinsdagmiddag lunchten B en W samen met Marcel aan de Markt; als oudgediende mocht ik wat herinneringen ophalen van de afgelopen 19 jaar. ’s Avonds nam de raad afscheid met een prachtige wieler-speech in het plat van Henk Rijks, waarderende woorden van de raadsvoorzitter burgemeester Anton Stapelkamp. En een nauwgezette schets van het werk van de griffier, waarbij niemand vergeten werd en iedereen bedankt werd. En ook een paar woorden over de zeer aparte positie van een griffier. Ook wat kritische reflectie naar de raad en hoe het raadswerk in Nederland en ook in Aalten georganiseerd is. Het is voor mensen met een gezin en een baan bijna niet meer te doen. Marcel citeerde uit een artikel in Binnenlands Bestuur waar wat gedachtes opgeworpen werden hoe het anders kan. Eén weekend per twee maanden vergaderen, burgerberaden, kleiner professioneel bestuur. Allemaal voor- en nadelen, maar zo doorgaan lijkt ook een verlies aan kwaliteit en vertegenwoordiging te betekenen. Leuke cadeaus (bloemen, fietsarrangementen en muziek) en een gezellige bijeenkomst met ook wat oudgedienden. Woensdag ging het gewoon door: weer of geen weer om 8.00 uur zaten we aan de koffie. Donderdag kwamen alle collega’s op de koffie. En vrijdag werd Marcel thuis opgehaald en ging met directe collega’s nog eens even los bij Stegers vanuit z’n laatste en versierde werkplek. Gelukkig hebben we de foto’s nog. Als Progressieve Partij hebben we veel aan de adviezen van Marcel gehad. Zijn we hem ook dankbaar voor. Vooral ook de hulpvaardigheid, het niet voor één gat te vangen zijn en het meedenken met soms onze gekke fratsen hebben we gewaardeerd. Wij hebben een top -40 ingevuld met de eerste 6 plaatsen van ons: songs en liedjes die we bij Marcel vinden passen. Marcel bedankt en het ga je goed!
     
  • Gaat de raad over de kleur van het asfalt?
    Raadsvergadering 25 februari Afgelopen dinsdag was de besluitvormende vergadering van de raad. We hoopten op een korte bijeenkomst, omdat het afscheid van Marcel Firing, onze griffier, veel aandacht verdiende. Toch duurde het door vragen in het vragenuur, een later ingetrokken amendement over horeca en een interpellatiedebat en motie over de participatie rond de Aaltenseweg in Dinxperlo (het lijkt al bijna verkiezingstijd) nog lang voordat we hem de hand mochten drukken. Horeca Onze inbreng: “ “Het geet wal goed zo.” Dat is een beetje de teneur in de horecavisie en het ontwikkelkader. Een bepaalde mate van regulering is nuttig, maar wij hebben wel een tweetal zorgen. Als voorstander van brede landbouw zien wij graag dat agrariërs ruimte hebben voor initiatieven. De vergunningsaanvraag biedt ruimte, maar erg uitnodigend is het met dit kader niet. Een andere zorg is dat stilstand vaak achteruitgang betekent. Als we ons toerisme willen versterken hebben we initiatieven in het buitengebied nodig. Die initiatieven stimuleer je met een uitnodigend kader. Aan de andere kant: dit kader is een tussenmaatregel die ons de kans biedt te zien hoe het in de praktijk loopt. Wij moeten als raad dus door het college goed op de hoogte worden gehouden van de aanvragen en de afhandeling daarvan. In de omgevingsvisie- en plan moet eea definitief worden geregeld. Voor nu Akkoord. “ Interpellatie en motie participatie Aaltenseweg Dinxperlo Een aantal bewoners rond de Aaltenseweg vond dat de gemeente niet goed was omgesprongen met de participatie rond de reconstructie van de Aaltenseweg. CU, BBB-HMV en VVD vonden dit reden voor een interpellatiedebat en een motie. Wethouder Groters gaf een overzicht van het lange en intensieve participatietraject. Naast de ontevreden mensen waren er ook veel die zeer content met het plan waren. De discussie waaierde daarna alle kanten op, tot aan de kleur van asfalt aan toe. De conclusie van de meerderheid was uiteindelijk: Het is nu eenmaal aan de gemeente om alle belangen tegen elkaar af te wegen: participatie betekent niet dat iedereen zijn zin kan krijgen. Wel komt er nog een gesprek tussen de wethouder en de ontevreden omwonenden om te onderzoeken waar het verschil in perceptie vandaan komt. Leegstaande winkelpanden Dezelfde partijen kwamen daarna met een motie over leegstaande winkelpanden in de gemeente. Het bleek dat ze alle drie een Raadsmededeling over het Centrumplan eind vorig jaar hadden gemist. Hun motie bleek eigenlijk overbodig.
     
  • Parttimers Wsw gaan er tientjes op achteruit!
    Vanuit de directie van Laborijn en de landelijke koepel voor sociaal-ontwikkelbedrijven (Cedris) kwam het signaal dat voor werknemers die vallen onder de ‘CAO Wsw’ of de ‘CAO Aan de Slag’ de belastingmaatregelen per 1-1-25 niet goed uitpakken. Met name bij mensen die aangewezen zijn (vanwege hun beperking) op parttime. Het scheelt soms enkele tientjes (netto-minder dus).Voor deze groep mensen (toch al aan de onderkant van het loongebouw) zijn een paar tientjes net het verschil tussen je boodschappen wel of niet kunnen betalen. Tweede Kamerleden Esmah Lahlah en Lisa Westerveld (beiden GL-PvdA), hebben hier op 28 januari vragen over gesteld. En er is ook een motie ingediend om deze maatregelen te repareren. Deze is verworpen door de coalitiepartijen; VVD, NSC, BBB, PVV. Typisch omdat in het hoofdlijnen akkoord een punt gemaakt wordt van bestaanszekerheid. Het was voor mij een reden om de collega’s in stelling te brengen en te vragen of ze meedoen aan een actie (brief) richting Tweede Kamer. Zeven van de acht wethouders Werk en Inkomen uit de Achterhoek hebben de brief onderkend. De Gelderlander heeft via een interview met een van de getroffenen uit Aalten de zaak geïllustreerd. Dit interview verschijnt komende week in de Gelderlander. Hieronder de integrale tekst. Je kunt ook meedoen met de handtekening-actie. Kabinet, dit loonstrookje strookt niet #IkVerdienHetOok | DeGoedeZaak Doe je mee? Joop Wikkerink
     
  • College op bezoek bij super: duurzaamheid en streekproducten
    Na de gebruikelijke B en W overleggen die middag op werkbezoek bij Jumbo Leussink. Fantastisch familiebedrijf: 9 winkels (waaronder de meest duurzame in Goor), 1400 personeelsleden, waarvan 70% scholieren. Dat vergt ook een speciaal personeelsbeleid, waarbij ouders betrokken worden. Het personeelsbestand kan volgens directeur Tijn Leussink nog wel wat diverser. Er zijn inmiddels lijntjes gelegd met Laborijn om te kijken of er mogelijkheden liggen voor statushouders en Oekraïners. Er komen zo’n 5 grote vrachtwagens per dag. Bij de bouw is afgesproken dat bij het laden en lossen de grote roldeur dicht gaat. Dat is voor sommige chauffeurs ook een aandachtspunt. Een mooie formule is “Ons Noaberschap”(op z’n Twents): lokale producenten in een straal van max. 10km leveren streekproducten, die onder dit label in de winkel liggen. Geen contracten, wel vertrouwen. De marge ligt op de korting op de verkoopprijs. Zo blijven de prijzen van de producten in elk verkoopkanaal gelijk. Duurzaamheid is een groot issue. Zowel bij de producten (de klanten willen dit) als bij de bouw van de supermarkten. Er staat een mooi voorbeeld in Goor. De meest duurzame winkel van de Benelux(!). Men werkt bij de realisering met een nauwkeurig keurmerksysteem: Breeam.nl (leuk om eens een kijkje te nemen). Natuurlijk even op de foto met de managers van Aalten en Dinxperlo. Joop Wikkerink
     
  • Hoe jong en oud elkaar inspireren.
    Wat is het geheim van prettig en gelukkig samenleven? Onder meer een goede mix en omgang tussen de verschillende generaties. Tussen jong en oud. Hoe gaat dat in de gemeente Aalten? Er zijn heel wat mooie jong & oud initiatieven. Maar we kennen ze natuurlijk niet allemaal. En er zijn er vast meer te bedenken. Deel ze live op woensdagavond 19 februari! Kent u het begrip Blue Zone? Vrij vertaald: bloeizone. Dat zijn plekken waar mensen bovengemiddeld oud worden in doorgaans erg goede gezondheid. Een van de geheimen van die bloeizones is goed sociaal contact. Het liefst tussen alle leeftijden. Er zijn zeven verschillende generaties: Babyboomers (geboren tussen 1941 en 1955), Generatie X (1956 – 1970), Xennials (1971 – 1985), Milennials (1986 – 2000), Generatie Z (2001 – 2015) en Generatie Alpha (2016 – 2030). Elke generatie heeft zo zijn eigen kennis, vaardigheden en flair. Hoe is het contact tussen die generaties in de gemeente Aalten? Veel gaat vanzelf, maar er zijn ook mooie voorbeelden om het contact te stimuleren. Zoals Lab2167, een muzikaal experiment tussen jongeren en ouderen. Het is een samenwerking tussen de popacademie Aalten, De Eendracht en Figulus. Dit muzikale avontuur laat zien dat ouderen en jongeren prima kunnen samenwerken en dat beide generaties tot veel in staat zijn. Of denk aan de voorleesmiddagen van oud voor jong in de bibliotheken. En aan Repair Café-vrijwilligers die langs scholen gaan om daar reparatielessen te geven. Gezocht: mooie ideeën en voorbeelden Op woensdag 19 februari gaan we meer voorbeelden delen van samenwerken en samenleven tussen generaties. Ook gaan we samen toffe activiteiten bedenken in een ideeën-battle. Iedereen mag meedoen, aanmelden is niet nodig. Waar, wanneer en hoe laat? Café Schiller, Prinsenstraat 4 Aalten Woensdag 19 februari van 19.30 tot 22.00 uur (inloop vanaf 19.15 uur) Ticket naar je Toekomst De inspiratie-avond is een onderdeel van ‘Ticket naar je Toekomst’. Dat is een project van de gemeente Aalten om met inwoners de toekomst op een prachtige en vitale manier vorm te geven. Het project wordt uitgevoerd door Oudtopia. Er zijn dit jaar nog volop andere activiteiten. Meer weten? Oudtopia: ticket naar (jo)uw toekomst | Gemeente Aalten
     
  • Horecaregels vooral bescherming voor bestaand?
    In de oordeelsvorming van 11 februari stonden twee onderwerpen op de agenda. Een voorbereidingsbesluit Horeca en een eerste wijziging van de afvalstoffenheffing. Voor beide onderwerpen was vooraf ingeschat dat een beeldvormende vergadering niet nodig zou zijn, dus dit was de eerste keer dat beide besproken werden. Horeca Allereerst dat voorbereidingsbesluit Horeca, of zoals het op de agenda stond “Voorstel voorbereidingsbesluit ontwikkelkader horecavisie”. Het doel van dat besluit was heel eenvoudig. Vorig jaar is door de raad de horeca visie aangenomen, de blik vooruit waar we heen willen met de horeca. Die horecavisie is wel aangenomen, maar geldt nog niet als juridische regel, dat komt als het omgevingsplan is aangenomen. De huidige regels wijken af van de horeca visie en om dat te corrigeren staat deze tussenstap op de agenda, het aannemen van het ontwikkelkader horeca. Dat is opgesteld door het college en aan de gemeenteraad wordt gevraagd akkoord te gaan met het geldend verklaren van dat ontwikkelkader. Heel kort samengevat komt dat ontwikkelkader en het voorstel erop neer dat alle nieuwe initiatieven voor horeca in het buitengebied een omgevingsvergunning moeten hebben. Bij het beoordelen van de vergunning wordt dan gekeken is het een mooie aanvulling, dan ok. Is het meer van hetzelfde dan geen vergunning. Dat geldt voor nieuwe ideeën op plekken waar nog niets is, maar ook voor bestaande horeca die er iets nieuws bij wil gaan doen. Je krijgt controle op wat er komt, maar beschermt ook sterk wat er al is. Al snel tijdens de vergadering werd duidelijk dat het beter zou zijn geweest als de gemeenteraad vooraf wat toelichting had gehad in een beeldvormende vergadering. In de eerste ronde waarin de voorlopige standpunten per partij werden genoemd gaf ik aan: “strikt genomen ligt het alleen aan de raad voor een beslissing te nemen óf het ontwikkelkader in werking treedt en ligt niet de inhoud van het ontwikkelkader voor. Ik vermoed dat juist het ontwikkelkader de meeste behoefte aan discussie kent.” Dat vermoeden bleek waarheid. Er ontstond een nog best levendige discussie met vooral twee vragen: Belangrijkste vraag: wanneer zijn deze regels uit het Ontwikkelkader van toepassing? Stel dat iemand in zijn schuur een expositie houdt en wil daar een kopje koffie of thee bij serveren. Mag dat dan. Dat antwoord bleef eigenlijk in de lucht hangen. Wat wel en niet onder de regel valt werd niet duidelijk. Vraag twee ging met name over het voornemen om reguliere horeca te centreren in de kernen. Het argument daarvoor is dat de horeca in de centra een versterking is van het hele centrum. Op zich een goed argument, iedereen snapt dat het leuker winkelen is als je tussendoor ook even ergens wat kunt eten of drinken, horeca brengt leven en reuring naar het centrum. Keerzijde is dat initiatieven in het buitengebied moeilijker worden. Dat is vooral lastig te rijmen met het idee dat agrariërs ook moeten kijken naar andere inkomstenbronnen dan alleen het houden van koeien. De vraag die bleef zweven en waar schriftelijk nog een antwoord op komt: Wat zijn de criteria wanneer een initiatief wordt tegengehouden of omarmd. Wordt vervolgd. Theo Bauhuis
     
  • Ratstreffen Aalten-Bocholt
    Op woensdag 12 februari was er een raadstreffen tussen de raden van Bocholt en Aalten. Dit keer georganiseerd door Aalten met als centraal punt het ‘t Grachthuys in Bredevoort. Doel is om de raadsleden van de buurtgemeente te ontmoeten en beter te leren kennen. In totaal waren er 55 vertegenwoordigers uit de raden van Aalten en Bocholt samen. Als PP waren we bovengemiddeld vertegenwoordigd met vier van de vijf fractieleden en onze wethouder. Omdat het vooral de bedoeling is elkaar te leren kennen en eens te spreken was het begin van het raadstreffen vooral gezellig en ook informatief. Na een Kaffee mit Kuchen werden de deelnemers in 4 groepen opgedeeld voor een themaexcursie in Bredevoort. De excursies waren de Koppelkerk, Borghman, molen Prins van Oranje en een stadswandeling met gids. Een mooie combinatie van informatie, gezelligheid en Bredevoort promotie. Molen De molen prins van Oranje was de excursie waar ik op was ingedeeld samen met onder andere Esther en geleid door onze wethouder Joop. Op weg naar de molen stapten we nog even binnen bij de Duitse boekhandel in de Landstraat. Na dit korte intermezzo werd de molen bezocht waar we door de molenaar werden rondgeleid. Leuk, informatief en ook nu en dan de handen uit de mouwen. Bij bijna alles wat gedaan moest worden werden de deelnemers van de excursie betrokken. Een klein minpuntje was er ook. Een molen bezoeken op een windstille grijze dag betekent dat je weinig zult zien bewegen in de molen. De wieken werden nog wel losgemaakt en kregen een zetje mee, maar helaas zat er zelfs geen halve draai in. Projectbureau en quiz Na de excursie keerden we terug naar het ‘t Grachthuys voor een inhoudelijk verhaal over hoe er in Aalten wordt gewerkt. Er was een presentatie over het projectbureau zoals dat in Aalten is opgezet om de projecten die uitgevoerd worden efficiënt aan te sturen met een overzicht van de lopende projecten zoals centrumplan Dinxperlo en de samenwerkende brandweer in Crossfire. De sessie in de zaal werd afgesloten met een quiz waar de wederzijdse kennis van de gemeenten werden getest. Vragen over inwonersaantallen, grootte van het sterfteoverschot en het aantal personen dat van geslacht was veranderd. De hele sessie werd afgesloten met een gezamenlijk diner. Het was vooral mooi om te zien dat het idee van elkaar leren kennen goed in de praktijk werd gebracht. Aan alle tafels zaten gemengde gezelschappen. Zin en onzin Levert dat ook wat op zo’n avond? Ik denk het wel. Elkaar kennen is altijd goed voor het begrip en het is ook interessant van sommige zaken te horen hoe dat over de grens gaat. Eentje die mij is bijgebleven ging over het begroten. Op een vraag over hoelang vooruit in Nederland werd begroot (4 jaar) kwam als reactie dat ze in Bocholt een begroting voor een jaar hebben. Op mijn vraag of dat dan ook betekende dat ze elk jaar weer voor verrassingen stonden werd bevestigend geantwoord. Een ander bijproduct van zo’n avond is dat er contact was tussen Aaltense en Bocholtse raadsleden over de afgesloten brug bij de groene grens bij IJzerlo. Nu de contacten zijn gelegd wordt daar samen opgetrokken. Theo Bauhuis
     
  • Lichtpuntjes…. solidariteit werkt.
    Een bijzondere Tegenlicht-meet up in de Koppelkerk vrijdagavond met bijzondere gasten. De Tegenlicht documentaire ging over ideeën die er leven om met een soort van marktwerking bedrijven, instellingen, boeren te verleiden om natuur te verbeteren. De gedachte was: de natuur wordt schaarser, dus als iets schaarser wordt, wordt het duurder. Maar dan moet er wel iemand voor betalen. Beurshandelaren bemoeien zich er mee. Gegevens-analisten verkopen gegevens. En een boer in Friesland gebruikte zijn land om koolstof vast te houden. Daar liep het huidige systeem vast. Van alle kanten was dit een goed idee, grond verbeterde, water werd schoner, het vee kreeg beter voer, er werden gezondere producten afgeleverd. Eén nadeel de melkopbrengst daalde van 2 miljoen kg naar 600.000 kg. Dat vormde een groot financieringsgat. Banken wilden dat niet overbruggen. Een van de gasten op deze avond Bart Jan Krouwel (ex bankier en directeur Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen bij de Rabobank, oprichter bij de Triodosbank) wond zich hierover op. “Dat wat ik 30 jaar geleden voorspelde, komt uit: de banken zijn de grootste sta-in-de-weg bij vernieuwing in de landbouw”. Samen met Leo Lamers (Gewezen Arcadis-ingenieur, werkzaam geweest voor de milieubeweging en uitmuntend cijferkenner schetsten zij aan de ene kant een somber beeld. Het natuurherstel gaat niet hard genoeg, de productie van duurzame energie gaat niet snel genoeg. Daar waar Leo de nadruk legde op de verkleining van de ecologische voetafdruk door werkelijk ook te consuminderen, was Bart zeer optimistisch over de kracht van onderop: de consuminderen beweging, de biologische boeren, de burgerinitiatieven, maar ook de vele boeren die overstappen naar natuurinclusief, collectieven die landschapsbeheer en onderhoud in hun missie hebben enz. enz. Ook hier ging het weer over samenwerken: overheid, bedrijven, consumenten. Op de website van de Koppelkerk verschijnt binnenkort een verslag.
     
  • Wethouders en sociale raad
    Donderdagavond waren collega-wethouder Hans te Lindert en ik bij de sociale raad. Een betrokken club mensen die het college gevraagd en ongevraagd van advies dient. Voor je advies kunt geven moet je weten wat er speelt. Dus voor de bijeenkomst heeft de Sociale Raad vanuit hun werkgroepen vele vragen gesteld. Dat bracht ons tot de opmerking dat we eigenlijk wel een slagje dieper willen met die deskundige leden uit de Sociale Raad. Zij vertegenwoordigen ook min of meer hun achterban (in werkgroepen) bijv. ouderen, jeugd, mensen met een beperking. Niettemin gingen we alle terreinen na en beantwoordden we zo goed we dat konden de vele vragen over onze speerpunten als toegang, inkoop, dekkend zorglandschap en hun interesses scholen, re-integratie, vluchtelingen, leefbaarheid en wonen. Voor wonen hebben we de uitstekende advertenties uit AV/DB aangeraden met al z’n infographics en tabelletjes. Verder hebben we afgesproken dat wij voor de volgende bijeenkomst met een tweetal urgente uitdagingen komen (bijv. tekort zorgpersoneel, doorstroming woningmarkt (van oud en groot naar klein en nieuw). Dat was een nuttig gesprek om zo eens even los van de regels, wetten, structuren met een groep betrokken inwoners hun observaties en zorgen te delen. Dit gaat ook weer over samenwerken. Wil je meer weten over het werk van de sociale raad of misschien wel meedoen? Kijk eens op Sociale raad Aalten, Gelderland   Joop Wikkerink
     
  • Meest kwetsbare werknemers gaan er netto op achteruit!
    De politiek spreekt over bestaanszekerheid, maar laat tienduizenden medewerkers met een ondersteuningsvraag in onzekerheid. Door generieke belastingmaatregelen verdienen zij maandelijks een paar tientjes minder. Dit is het verschil tussen wel of niet je boodschappen kunnen betalen. Daarom roepen we het kabinet met deze petitie op om dit op te lossen en de belofte op bestaanszekerheid na te komen. Want kabinet, dit loonstrookje strookt niet. #IkVerdienHetOok. Waarom is het belangrijk? Stel je voor: je hebt een chronische ziekte waardoor een fulltimebaan voor jou geen mogelijkheid is. Of je hebt een ongeluk gehad, waardoor je maar voor een gedeelte van de tijd kunt werken. Je werkt keihard naar vermogen en toch zie je dat jouw nettosalaris in januari gedaald is door nieuwe belastingmaatregelen. Terwijl je al moeite had om rond te komen, wordt het nu een onmogelijke opgave. Dat is toch niet uit te leggen? Toch is dit de harde realiteit voor tienduizenden medewerkers met een ondersteuningsvraag. Medewerkers zoals Marc, die in een video van EenVandaag vertelt: “Als je te horen krijgt dat je minder geld gaat ontvangen voor jouw werk, dan voel je je knap minderwaardig.” De politiek belooft bestaanszekerheid voor iedereen, maar laat precies deze groep hardwerkende Nederlanders in de kou staan. De motie om met een oplossing te komen voor een deel van deze groep, stemden de coalitiepartijen PVV, BBB, NSC en VVD weg. En dat vinden wij onterecht. Het kan niet zo zijn dat juist de mensen die het al moeilijk hebben, nog verder in de problemen worden gebracht. Dit moet rechtgezet worden! Vind jij ook dat het kabinet dit nú recht moet zetten? Teken de petitie en verspreid onze oproep via #IkVerdienHetOok. Kabinet, dit loonstrookje strookt niet #IkVerdienHetOok | DeGoedeZaak
     
  • Boerderij Koskamp genomineerd!
    Soms stuit je al googelend op aardige initiatieven. Zo is er een prijs voor “De agrarische ondernemer 2025”.  Dit jaar zijn er vijf genomineerd. De verkiezing wordt georganiseerd door o.a. de Boerderij en andere vakbladen,  het Ministerie, een paar bedrijven, Rabobank. Het aardige is dat alle genomineerden lijken te zijn uitgekozen vanwege hun innovatieve ideeën. Niet groots en kapitaalintensief, geen bedrijven die niet willen afwijken van de heersende norm van schaalvergroting. Maar bedrijven die nieuwe, toekomstbestendige en duurzame concepten ontwikkelen. Een van de genomineerden is het bedrijf van de fam. Koskamp uit IJzerlo. De nominatie zegt het volgende: Bij ondernemer Emiel Koskamp in Aalten (Gld.) heeft een samenvoeging van familiebedrijven geleid tot een grondgebonden groei naar een melkveehouderij met 135 melkkoeien. Op dit moment bouwen ze een vrijlevenstal en staat een kalverweide op de planning. Verder richt Koskamp zich op het kruisen van rassen om een sterke, makkelijk te houden koe te fokken. Het bedrijf houdt via onder meer een eigen winkel een goede binding met de omgeving. Meer informatie  èn hoe je kunt stemmen voor de publieksprijs vind je op:
    Homepagina – Agrarisch Ondernemer van het jaar
     
  • Achterhoek is een prinses die wakker gekust moet worden’
    De Achterhoek viert alweer een eerste lustrum van de Achterhoek Monitor. Met data en duiding over wonen, werken en inwoners in de Achterhoek. De nieuwste gegevens kwamen 30 januari voorbij in een vol theater de Storm in Winterswijk. Jan Rotmans, Hoogleraar transitiekunde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, gaf de Achterhoek belangrijke boodschappen voor de toekomst mee: ‘Momenteel maken populisten veel lawaai in de wereld, maar weet dat 50% van de bevolking voor transitie is. We staan voor grote transitie opgaven zoals energie, landbouw en gezondheidszorg. Er is chaos, wat ook positief kan werken; het wakkert de onderstroom aan met ontwikkelingen van onderop die ons verder brengen. Dat kan meer en groter, ook in de Achterhoek die nog niet klaar is voor de toekomst. Het is een prinses die wakker gekust moet worden. Juist in de Achterhoek is er een grote onderstroom; met veel initiatieven, coöperaties, naoberschap en sterke familiebedrijven. Voorkom polderen vanuit bestaande belangen en werk aan een wervend verhaal mét mensen in plaats van over mensen. Wees niet te braaf en werk aan een groene groei in plaats van economische groei én kijk naar wat je zelf kunt doen én om je heen.’ Die observaties en oproepen waren raak. Rotmans zag grote kansen en mogelijkheden voor bijv. biobased bouwen (en verbouwen), naoberschap en samenwerking. Zag wel dat we achterblijven met opwekken van duurzame energie. De slotwoorden blijven misschien wel het langst hangen: ‘Als je nu aan de kant blijft staan toekijken, kunnen je kinderen en kleinkinderen jou ooit vragen: waar was jij toen het erom ging spannen? Gebruik geen excuses, want de tijd van excuses is voorbij. Voel wat jij belangrijk vindt, sta daarvoor en zet stappen. De monitor, online te vinden De monitor geeft data en informatie als basis voor beleid: een zinvolle en bruikbare selectie van feiten en cij­fers in een jaarlijkse publicatie en continu raadpleegbaar dashboard op www.achterhoekmonitor.nl voor­zien van een duiding. Een team van onafhankelijke onderzoekers stelt de Achterhoek Monitor samen, gecoördineerd door onderzoekbureau Moventem. Een groep deskundigen bewaakt de wetenschappelijke kwaliteit en onaf­hankelijkheid van de duiding.
  • Weer vragen over houtrook….
    Dit is de hoeveelheid fijnstof die de lucht in kan gaan bij 4 uur houtstoken. Dat fijnstof komt in de longen van de stokers zelf en in de longen van omwonenden. Kinderen, mensen met astma, bronchitis en COPD, iedereen. In de toelichting op onze houtstook-motie (alweer uit 2021!) staan stoffen opgenoemd die nog meer in houtrook zitten. Veel ervan zijn, net als fijnstof, kankerverwekkend. Maar kanker is niet het enige risico, ook long- en luchtwegziekten, hart- en vaatziekten ontstaan of verergeren door houtrook. Niemand kan meer ontkennen dat houtrook schadelijk is voor de volksgezondheid. NB Alle stookmethodes en alle houtkachels, ook nieuwe eco-design kachels en pellet kachels zijn schadelijk. Schoon stoken bestaat niet. Het college weet dit ook en heeft vorig jaar juli (als reactie op onze motie uit 2021) RM 117 opgesteld. Omdat deze RM onvoldoende antwoorden gaf op onze motie hebben we op 1 oktober vorig jaar vervolgvragen gesteld. Er is in Aalten een burgerinitiatief ontstaan die klachten over houtrook verzamelt. Vorig jaar kwamen er ca 130 klachten. Met schrijnende verhalen. Dat maakt duidelijk dat er dringend maatregelen moeten komen om houtstook tegen te gaan. We willen toch allemaal een gezonde woonomgeving?  Het college hoeft voor die maatregelen niet het wiel opnieuw uit te vinden. Er is inmiddels een karrevracht aan informatie. Als voorbeeld uit andere gemeenten kan ik de Beleidsnota Luchtkwaliteit van de gemeente Utrecht aanbevelen.  Ook Amersfoort heeft voortvarend beleid opgesteld. Onze vragen:
    1.         Wanneer komt er een antwoord op onze vragen van 1 oktober jl.?
    2.         Heeft u overleg met genoemd burgerinitiatief, deelt u gegevens met elkaar?
    3.         Wanneer kunnen we een beleidsvoorstel voor gezonde lucht verwachten?
    Er is bij het publiek nog veel onbekendheid over de schadelijke gevolgen van houtstook en de urgentie van maatregelen. Waarschijnlijk ook hier bij uw college, bij ambtenaren en bij ons als gemeenteraad. Een zinvolle eerste stap zou kunnen zijn om een -openbare! – informatieavond over houtstook te organiseren. Experts uit GGD, SHV, Longfonds, e.d. zijn vast bereid om hier een bijdrage aan te leveren. Een 4e slotvraag is dan: wilt u op korte termijn een dergelijke infoavond organiseren? Dank u. Onder excuses voor de vertraging zegde de burgemeester toe dat volgende week de beantwoording van onze vragen naar de raad zou komen. De nu gestelde vragen 2, 3, en 4 worden dan daarin meegenomen. We wachten af. Gelet op reacties van enkele andere raadsleden wordt de houtrook-gevaren nog niet echt erkend en wordt het probleem gebagatelliseerd. Twijfelaars raad ik aan meer informatie te vergaren, zoals bijv. via  Bronnen Flyer Gemeenten – Stichting Houtrookvrij
     
  • Steun voor werkgevers die “inclusief” willen
    Donderdag waren er twee bijeenkomsten over werk en inkomen. Bij Van Raam in Varsseveld. Allereerst spraken de wethouders werk en inkomen over de plannen voor 2025. Het WerkgeversServicePuntAchterhoek presenteerde haar plannen. Eigenlijk is het een overgangsjaar want per 1-1-2026 moet het Regionaal Werkcentrum er staan. Dat is een organisatie vergelijkbaar met het vroegere arbeidsbureau. Daar kunnen werkgevers, werknemers en werkzoekenden op zoek naar goede matches. WSPA bereidt zich daar op voor door hun publieke aanbod bekend te maken bij de werkgevers.Het WSPA gaat vooral in gesprek met ondernemers en werkgevers hoe zij het best hun vacatures kunnen vervullen. Daarbij vraagt het WSPA ook te kijken naar de “inclusieve arbeidsmarkt|: kansen voor iedereen. Een van die instrumenten is de hulp die werkgevers kunnen krijgen bij het in dienst nemen van zgn. statushouders (vluchtelingen die een vergunning tot verblijf hebben gekregen). 40% van de statushouders die sinds 2014 in Nederland zijn gekomen hebben werk. Het wordt hen ook niet makkelijk gemaakt (zolang men nog geen status heeft mag men niet werken; dat verandert langzamerhand). Nu zijn er wat ondersteuningsmogelijkheden. Tijdens de bijeenkomst van de wethouders werd aangekondigd dat er op 14 februari een informatiebijeenkomst is voor vooral werkgevers. Daar worden d.m.v. workshops de ondersteuningsmaatregelen uitgelegd. Weet jij werkgevers die open staan voor het bieden van kansen aan statushouders? Tip ze dan voor deze bijeenkomst.
     
  • Ondernemersleergang voor statushouders
    Een hele mooie, hoopvolle bijeenkomst woensdag bij Laborijn. 13 nieuwkomers kregen een certificaat ondernemerschap. Dat zit zo. De organisatie Qredits (plm. 15 jaar geleden opgericht op initiatief van toen nog prinses Maxima), een organisatie voor microfinanciering, de Kamer van Koophandel en Vluchtelingenwerk Nederland hebben samen met het Ministerie van SZW een leergang ondernemen voor nieuwkomers opgezet. Inmiddels zijn er 17 leergangen in Nederland uitgevoerd. De 18e volgt en dan moet er een nieuwe ronde worden aangevraagd. In samenwerking met het Ondernemerssteunpunt van Laborijn is in de afgelopen maanden de leergang ook in de Achterhoek gehouden. Alle nieuwkomers hebben een begeleider. De lessen zijn pittig van 9-12.30 uur en leiden de cursist langs allerlei obstakels die het ondernemen in Nederland zo verschillend maakt van het thuisland. Vaak begin je daar gewoon en stop je ook gewoon. Hier in Nederland gaat dat natuurlijk allemaal anders. Ik vond het leuk om de groep toe te spreken omdat het mijn oude vak is: startersadvisering. Dus ik heb ze drie dingen voorgehouden. Geloof in je eigen droom, durf te vragen en luister naar de klant. Jammer genoeg kon ik niet bij de pitches van al hun ideeën zijn. Wat nu belangrijk is is dat de plannen ook daadwerkelijk uitgevoerd gaan worden. Daarvoor zijn nog coaches nodig. Weet jij (ex-)ondernemers die het leuk vinden de deelnemers te begeleiden? En dan natuurlijk ondernemers, middenstanders, zzp-ers die gewend zijn klein te beginnen. Het is natuurlijk prachtig als nieuwkomers hun eigen ideeën inzetten voor een eigen onderneming. Goed voor hen en familie, goed voor onze maatschappij die zo hopelijk weer in aanraking komt met nieuwe producten en ideeën.
     
  • Open huis ISK
    Toen door naar een open avond van de ISK (Internationale schakelklas) in Winterswijk. Hier krijgen kinderen van 12-18 jaar les in vooral Nederlandse taal, maar ook de gewone vakken op een middelbare school. Na twee jaar worden ze verondersteld zodanig “bijgespijkerd” te zijn dat ze naar het reguliere onderwijs kunnen (Schaersvoorde in Aalten, Gerrit Komrij in Winterswijk). Er was een uitgebreid programma en leerlingen leidden de bezoekers rond. Er is een mooie, duidelijke film over de werking van de asielaanvraag en de huisvesting op een AZC en ook een duidelijke uitleg over wat een ISK doet. Het AZC zoekt vrijwilligers op allerlei gebied. Ook ISK kan altijd maatjes en buddy’s gebruiken. Hier een informatief filmpje over een ISK Eenvoudig Communiceren | Vandaag mogen we iets bijzonders met jullie delen: een minidocumentaire over de Internationale Schakelklas (ISK), waar nieuwkomers tussen… | Instagram en hier een uitleg hoe de asielprocedure in Nederland in z’n werk gaat. COA animatie asielprocedure + sub
     
  • “Buurtmaken”met Oekraïners
    Wie over de Industriestraat richting Anholtseweg rijdt, ziet aan de rechterkant een pand, met een lichtbak staan met het opschrift “Gemeente Aalten Opvang locatie Oekraïense ontheemden”. Sinds enige tijd is hier ruimte voor zo’n 45 mensen uit Oekraïne. Het zgn. Oek-team (bestaande uit mensen van de gemeente en Figulus) is druk geweest met de inrichting, organisatie en dagelijkse opvang van de bewoners. Soms zijn er wat wisselingen, maar nu is de groep enigszins gesetteld. Daarom was het tijd voor een “intrekkersmaol”. Figulus heeft de organisatie hiervan op zich genomen. Er zijn uitnodigingen gestuurd naar de buurt (o.a. Burg. Haverkampstraat en Beggelderdijk) en natuurlijk naar de bewoners. Heerlijke gerechten Dus op donderdag 16 januari tegen de klok van half 6 stroomde het gebouw (de “huiskamer”) vol met buren, bewoners en hun kinderen. Ongeveer 20 buurtbewoners en 30-35 bewoners. Toen bleek dat er ook nog hulp uit onverwachte hoek kwam: alle bewoners hadden zich enorm uitgesloofd om Oekraïense gerechten te maken en dat uitgestald op de grote tafel. En dat terwijl het buffet nog moest komen (om 18.30 uur)! Bedankjes Na een welkomstwoordje van Ingrid Bienek (Figulus) en wethouder Joop Wikkerink (vertaald door Alina Heijerman) werden de hapjes met smaak verorberd. Natuurlijk werd uitgelegd uit welke ingrediënten de hapjes bestonden. Bijzonder was de rode bietensalade met haring en (lauwwarme) ravioli met aardappelvulling. Later werd door een cateraar nog wat lasagne e.d. in buffetvorm gebracht. De groep bewoners bestaat op dit moment uit vrouwen, tieners, kleinere kinderen en enkele mannen. Niet iedereen was aanwezig, sommige waren ook aan het werk. Elena (die elders woont) en goed Engels spreekt bedankte alle mensen die zich inzetten voor deze groep en ook de buren voor hun vriendelijkheid. Ze zei: “Elk land is bekend om een bepaald iets, de blauwe zee, het mooie weer, maar Nederland is bekend om zijn aardige mensen”. Minuut stilte Een bijzonder, ontroerend moment ontstond toen de bewoners vroegen of ze een filmpje mochten laten zien over de oorlog in Oekraïne. Dat werd geprojecteerd op de muur. Eén grote aaneenschakeling van ingestorte en instortende huizen, bomaanvallen, vluchtende en huilende mensen, radeloze kinderen, bommenregen. En natuurlijk ook heldhaftige soldaten en wapperende geel-blauwe vlaggen. Rotoorlog. Na het filmpje kwamen 6 tieners naar voren met kaarsjes in hun handen en vroegen om een minuut stilte ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Ook deels uit hun families. Dat was allemaal nogal emotioneel, zowel voor ons Nederlanders, als voor de Oekraïense ontheemden. Dan weet je meteen weer waarom dit allemaal nodig is.
     
  • Succesvolle meedenkavond over verkiezingsprogramma
    Op 15 januari heeft PP een openbare meedenkavond georganiseerd om informatie, meningen, aktiepunten te verzamelen ten behoeve van de komende gemeenteraadsverkiezingen. Centrale vraag: hoe vertalen we de grote vragen van deze tijd naar concrete gemeente-politiek? In vorige uitgaven van Progressief Nieuws was al de nodige voorinformatie met iedereen gedeeld. Ruim 20 geïnteresseerden kwamen op deze brainstorm-avond in Schiller af. Speciale gasten Frans Langeveld, o.a. ex-wethouder van GL in Doetinchem en Ubel Zuiderveld, o.a. secretaris en ex -raadslid van PvdA Winterswijk, trappen de avond af met hun visie op een aantal van die ‘grote vragen’. PP had deze vertaald naar de volgende thema’s: • Democratie en rechtstaat • Bevolking • Welvaart en economie • Omgeving Al snel komen er opmerkingen vanuit de aanwezigen die als mooie aanvullingen door beide heren worden verwelkomd. Vervolgens worden de aanwezigen echt aan het werk gezet: met blauwe, groene en oranje ‘geeltjes’ plakken ze hun ideeën op de 4 thema-vellen. Deze interactieve aanpak zorgt voor een mooie positieve ‘vibe’ die wordt afgesloten met een gezamenlijke ronde over de verschillende thema’s. Enkele bevindingen: • In de aandacht voor Wonen is draagvlak voor vluchtelingen belangrijk; zij zijn niet de oorzaak van tekorten hoewel dat door sommige partijen wel zo wordt geframed. Bij huisvestings-oplossingen voor vluchtelingen zou het goed zijn ook oplossingen voor ‘eigen volk‘ mee te nemen, bijvoorbeeld bij elke woning voor vluchtelingen er twee voor ‘eigen’ jongeren; • Toewijzingsregels aanscherpen om mensen van buiten de gemeente te weren uit sociale huur werkt averechts; • VVD beleid heeft geresulteerd tot segregatie in wijken. Het is nu belangrijk om mensen te ‘mixen’, om de sociale samenhang te versterken. Dat kan oa door gezamenlijke woonvormen te stimuleren; • In elk geval moet de sociale huurvoorraad flink uitgebreid worden; in uitbreidingslocaties als het Beggelder zou het aandeel sociale huur fors omhoog moeten. De overheid moet hierin veel meer sturend optreden, meer haar verantwoordelijkheid nemen. • De strijd om de Ruimte en de aanpak van milieu- en klimaatproblemen: veel opgaven worden op het plattelland neergeplemd. Boeren weten door zwalkend en treuzelend rijksbeleid niet waar ze aan toe zijn. Veel willen best verduurzamen maar zijn met handen en voeten gebonden aan agro-industrie en grootbanken. De kwaliteit van water en bodem holt zo sterk achteruit dat ‘vanzelf’ de wal het schip een keer keert. Kunnen we niet de Achterhoek uitroepen als proeftuin en met veel EU-subsidies een grote beweging in gang zetten die de landbouw toekomstbestendig maakt? O.a. de productie en verwerking van nieuwe circulaire biobased bouwmaterialen biedt kansen. • De huidige groene woestijnen kunnen mooier door heggen te planten. Heel goed voor biodiversiteit. De boer moet meer gewaardeerd worden als landschapsbeheerder. • Kunnen natuurlijke erfscheidingen in het Beggelder voorgeschreven worden? • Bij het groenbeheer moet slimmer gewerkt worden. Juist door te schoffelen krijg je meer onkruid. • Naast een Parkeernorm per woning zou er ook een groen-norm per woning ingesteld moeten worden. • Bij het thema Democratie en rechtstaat wordt opgemerkt dat mensen bang zijn. Bang voor: camera’s drones en satellieten die alles in de gaten houden, fake-informatie, fishing, watergebrek, explosieven, digitalisering (waar blijft het persoonlijke contact, persoonlijke steun?). Ook de uitwerking van de participatiewet (+ toeslagen-affaire) heeft bij velen het wantrouwen richting overheid gevoed. We moeten ervoor zorgen dat vooral de lokale overheid er weer voor de mensen is. • De herijking van het armoedebeleid in Aalten door inschakeling van de doelgroep is een prima voorbeeld van hoe het hoort. Waarbij wordt opgemerkt dat het ook voor hogere inkomens eens goed zou zijn hierover mee te denken om te ervaren wat armoede echt betekent; • De lokale democratie kan versterkt worden door op grote onderwerpen burgerberaden in te stellen. • De participatievorm (inspraak, informatieavond, meedenkraad, eigen ontwikkelbudget e.d.) moet afgestemd worden op de specifieke buurt of straat: iedereen heeft zijn eigen geschiedenis en cultuur. Zo is het opvallend dat de Omgevingsvisie-bijeenkomsten in de buitengebieden veel beter werden bezocht dan die in het centrum van Aalten en Dinxperlo. • Bij het thema Bevolking werd als eerste opgemerkt: zet in op behoud van voorzieningen als de bieb, buurthuizen, OV, e.d.: deze zijn broodnodig voor de sociale infrastructuur. • Zet vluchtelingen in op het gemeentehuis, dat is goed voor integratie en laat zien dat ze zinvol en welkom zijn; • Doe meer dingen samen, zorg voor niet-digitale ontmoetingen. Steun organisaties die hiervoor zorgen • Leg verantwoordelijkheden in de samenleving, zoals bij de bestedingen van het Naoberfonds in Doetinchem. • Krimp? Gelet op overlijden en geboortes van de eigen bevolking: ja. Dankzij immigratie nog een kleine groei. Wel zorgt vergrijzing voor een forse uitdaging. • Gezondheid vraagt om een gezonde omgeving, dus geen houtstook bijvoorbeeld. Het is nu nog wel lastig voor een gemeente om hier handhavend op te treden, maar in APV of omgevingsplan kunnen hiervoor bepalingen worden opgenomen. Utrecht en Amersfoort bijv. hebben hierin al stappen gezet. • Welvaart en economie: bestrijding van energie-armoede moet hoge prioriteit krijgen. Het mag niet zo zijn dat in een welvarend land als Nederland mensen met een deken om op de bank moeten zitten. • Een stedenband met een Palestijnse gemeente zou mooi zijn om solidariteit met het volk te tonen en wellicht ook om te helpen met de wederopbouw; niet per se met een overheidsorgaan, maar tussen mensen; • Een (grote) uitbreiding van industrieterrein is niet wenselijk; er is toch geen personeel en bovendien zijn mensen vooral nodig in de zorg. Ook via mail kwamen interessante reacties van mensen die niet aanwezig konden zijn op deze avond. Conclusie: Een avond als deze vraagt om een vervolg!!
  • “Critical Friends” over links-progressief programma.
    Op woensdagavond 15 januari houden we onze eerste meedenk-avond van 2025. En het gaat meteen van dik hout zaagt men planken, om het maar eens kernachtig te zeggen. Onderwerp: “de toekomst van lokaal links” of te wel waar moeten we ons als partij op richten, wat is onze boodschap en vooral hoè brengen we die. Het zou goed zijn als de deelnemers zich vooraf wat voorbereiden. Hierbij een paar suggesties. De discussie zou moeten gaan over de volgende thema’s. 1. Wat zijn de grote ontwikkelingen in de samenleving waar we een antwoord op moeten hebben. 2. Hoe vertalen we die ontwikkelingen en ons verhaal daarover in concrete programmapunten. 3. Hoe brengen we die programmapunten over in onze campagne strategie. 1. Over het eerste punt is in de uitnodiging voor deze avond het een en ander geduid door Petra. (Nu al nadenken over verkiezingsprogramma 2026 – Progressieve Partij). In het laatste nummer van 2024 van PN heb ik een groot aantal majeure ontwikkelingen geschetst op het terrein van onze sociale verzorgingsstaat. Progressief Nieuws no 850 . 2. In dat laatste artikel ook een aantal concrete voornemens voor de komende tijd. Noodgedwongen ook alleen over het sociaal domein. 3. Dan over de manier waarop we onze boodschap moeten overbrengen. Dat is een lastig probleem. Ik vind de tips in bijgaand artikel verfrissend en getuigen van “omdenken”. Daar kunnen we wat mee. Feit: met feiten over migratie overtuig je niemand. Zo vertel je wél een pakkend progressief migratieverhaal – De Correspondent Critical Friends Voor de discussie hebben we wat ervaren kritische denkers uitgenodigd. Met veel ervaring in de lokale politiek èn in hun partijen PvdA en Groen Links. Het zijn: • Ubel Zuiderveld, secretaris van de afd. Winterswijk van de PvdA, jarenlang raadslid, bekend van de Rooie top 1000 (samen met Bernhard Harfsterkamp; De Rode Lijst.xls), ondernemer, redacteur en tekstschrijver. • Frans Langeveld, secretaris van de afd. Doetinchem van GroenLinks, voormalig raadslid en wethouder in Doetinchem, werkzaam geweest bij de vakbond, diverse gemeenten in beleids- en managementfuncties in het sociaal domein. Zij hebben beide enthousiast gereageerd op de vraag of ze als een side-kick dan wel critical friend willen fungeren, dus scherp je gedachten en meningen maar vast! Als antwoord op mijn uitnodiging hebben ze hun eerste gedachten al opgeschreven. Daaruit blijkt ook de harde realiteit van het ijskoude klimaat in de samenleving. Daar hebben we zeker ook mee te maken. Mensen zijn nauwelijks meer aan te spreken op solidariteit, zo lijkt het. Aan de andere kant: er wordt wel 11 miljoen opgehaald voor serious request.
  • Bezoek Commissaris der Koning
    Commissaris van de Koning in de provincie Gelderland, Henri Lenferink, bracht op vrijdag 10 januari 2025 een werkbezoek aan de gemeente Aalten. Tijdens dit bezoek voerde hij gesprekken met het college en de gemeenteraad en bezocht hij het Nationaal Onderduikmuseum. De dag begon met een gesprek tussen de commissaris en het college van burgemeester en wethouders van Aalten. Daarna ging de heer Lenferink in gesprek met een afvaardiging van de gemeenteraad. Ook Statenlid Inge Klein Gunnewiek was hierbij aanwezig. Tijdens deze levendige en ontspannen bijeenkomst kwamen verschillende onderwerpen aan bod, zoals het vergadermodel in Aalten, bestuurlijke verhoudingen en -integriteit en de samenwerking in de Achterhoek. Ook de grensoverschrijdende samenwerking en het asielbeleid kwam aan bod. Nationaal Onderduikmuseum Na de gesprekken bracht de commissaris van de Koning een bezoek aan het Nationaal Onderduikmuseum in Aalten. Samen met de burgemeester en enkele wethouders kreeg hij een rondleiding door het vernieuwde museum. Het gezelschap werd ontvangen door Gerda Brethouwer en Marijke Verschoor-Boele, die de toekomstplannen toelichtten. Zij benadrukten daarbij ook de belangrijke rol van het museum voor in het leven houden van de verhalen over onderduik en verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zeer relevant gezien de huidige opgave voor de opvang van vluchtelingen. Aldus het persbericht. Ik heb nog even met Henri gesproken over de tijd dat hij raadslid en wethouder (PvdA) was in Arnhem. Dat was in de begin jaren 80. Hij vond het een leuke periode. Ik werkte daar bij een stichting die het zelfstandig ondernemerschap wilde promoten voor m.n. mensen in een werkloosheidssituatie. Ook was er een ontmoetingscentrum voor mensen zonder werk in de wijk Klarendal. Daar konden mensen zich (bij)scholen of elkaar ontmoeten. Ook spraken wij even over de noodzaak om heel veel informatie gedoseerd, in eenvoudige taal, vanuit de gezamenlijke waarden te verstrekken aan onze inwoners waar het gaat om de vraag hoe samen te leven met steeds meer mensen met een andere soms problematische achtergrond; migranten, vluchtelingen, statushouders en Oekraïners. Hij bood aan dat de provincie daarover mee gaat denken.
     
  • Rake filmhuisfilm: The Old Oak
    The Old Oak We maken er geen gewoonte van om film-recensies in deze uitgaven op te nemen. Maar dit keer een uitzondering voor een voorstelling op donderdag 9 januari bij een  (uitverkocht) Filmhuis bij Schiller. Daar draaide de film “The Old Oak” van Ken Loach. Hij is een van mijn favoriete filmregisseurs van scherp sociaal-realistische drama’s en duider van het onrecht. Hij is al 85 jaar en heeft films op zijn naam staan als “I, Daniel Blake” (over de gekmakende bureaucratie als je werkloos raakt, vergelijkbaar met de kinderopvangtoeslagenaffaire) en “Sorry we missed you” over het keiharde leven van een zzp-er als pakketbezorger: alle risico’s voor hem, alle winst voor de baas. The Old Oak In een vervallen dorpje in Noord-Engeland waar de mijnen zijn gesloten en veel mensen zijn vertrokken, wordt een groep Syrische vluchtelingen gehuisvest in de leegstaande huizen. Dit stuit op hevig verzet van de hechte lokale gemeenschap. Ondertussen probeert pubeigenaar TJ Ballantyne, eigenaar van de laatst overgebleven pub The Old Oak, het hoofd boven water te houden. Hij ontfermt zich over de jonge Syrische fotografe Yara en tussen de twee ontstaat er een bijzondere band. Samen nemen ze het initiatief om van The Old Oak een ontmoetingsplaats te maken voor de allerarmsten in de gemeenschap, ongeacht hun achtergrond. Van twee kanten zeer herkenbaar en aangrijpend: de bittere armoede van de “afgehaakte” dorpsbewoners die denken dat die vluchtelingen alles maar krijgen en zij niets. De angst en innerlijke kalmte en hoop van de de Syriërs die ondanks het verlies van hun dierbaren er iets van proberen te maken en vriendschap en waardigheid zoeken in een koud vijandig land. En tenslotte de solidariteit en verzoening vanuit de gedeelde waarden die op het nieuwe vaandel van het dorp komen te staan: Kracht, Solidariteit, Verzet. Joop Wikkerink
     
  • Meedenken over toekomst
    Op woensdagavond 15 januari houden we onze eerste meedenk-avond van 2025. En het gaat meteen van dik hout zaagt men planken, om het maar eens kernachtig te zeggen. Onderwerp: “de toekomst van lokaal links” of te wel waar moeten we ons als partij op richten, wat is onze boodschap en vooral hoè brengen we die. Het zou goed zijn als de deelnemers zich vooraf wat voorbereiden. Hierbij een paar suggesties. De discussie zou moeten gaan over de volgende thema’s. 1. Wat zijn de grote ontwikkelingen in de samenleving waar we een antwoord op moeten hebben. 2. Hoe vertalen we die ontwikkelingen en ons verhaal daarover in concrete programmapunten. 3. Hoe brengen we die programmapunten over in onze campagne strategie. 1. Over het eerste punt is in de uitnodiging voor deze avond het een en ander geduid door Petra. (Nu al nadenken over verkiezingsprogramma 2026 – Progressieve Partij). In het laatste nummer van 2024 van PN heb ik een groot aantal majeure ontwikkelingen geschetst op het terrein van onze sociale verzorgingsstaat. Progressief Nieuws no 850 . 2. In dat laatste artikel ook een aantal concrete voornemens voor de komende tijd. Noodgedwongen ook alleen over het sociaal domein. 3. Dan over de manier waarop we onze boodschap moeten overbrengen. Dat is een lastig probleem. Ik vind de tips in bijgaand artikel verfrissend en getuigen van “omdenken”. Daar kunnen we wat mee. Feit: met feiten over migratie overtuig je niemand. Zo vertel je wél een pakkend progressief migratieverhaal – De Correspondent Critical Friends Voor de discussie hebben we wat ervaren kritische denkers uitgenodigd. Met veel ervaring in de lokale politiek èn in hun partijen PvdA en Groen Links. Het zijn: • Ubel Zuiderveld, secretaris van de afd. Winterswijk van de PvdA, jarenlang raadslid, bekend van de Rooie top 1000 (samen met Bernhard Harfsterkamp; De Rode Lijst.xls), ondernemer, redacteur en tekstschrijver. • Frans Langeveld, secretaris van de afd. Doetinchem van GroenLinks, voormalig raadslid en wethouder in Doetinchem, werkzaam geweest bij de vakbond, diverse gemeenten in beleids- en managementfuncties in het sociaal domein. Zij hebben beide enthousiast gereageerd op de vraag of ze als een side-kick dan wel critical friend willen fungeren, dus scherp je gedachten en meningen maar vast! Als antwoord op mijn uitnodiging hebben ze hun eerste gedachten al opgeschreven. Daaruit blijkt ook de harde realiteit van het ijskoude klimaat in de samenleving. Daar hebben we zeker ook mee te maken. Mensen zijn nauwelijks meer aan te spreken op solidariteit, zo lijkt het. Aan de andere kant: er wordt wel 11 miljoen opgehaald voor serious request.      
  • Veilige en gezonde jaarwisseling in Aalten
    Landelijk is er volop discussie over het verbieden van vuurwerk. 60% van de bevolking is voor een verbod. Daar zijn ook tal van argumenten voor: • Doden en gewonden, veel oog- en gehoorbeschadigingen • Overlast, angst • Schade aan verkeersborden, tuin – en openbaar meubilair etc, • Auto- en woningbranden • (huis-)dieren in paniek, meerderen vermist • Vervuiling, fijnstof • Miljoenen euro’s die beter besteed hadden kunnen worden Er is voor bijna 120 miljoen euro aan vuurwerk gekocht in Nederland. Hoeveel er in het buitenland ingekocht is, is niet bekend. In geen enkel ander land wordt per hoofd van de bevolking zo veel geld uitgegeven aan vuurwerk. Tel daarbij op de kosten van politie, brandweer, dokters, chirurgen en verplegers plus de herstel- of vervangingskosten van diverse beschadigingen en uitgebrande auto’s en woningen, dan hebben we het over een gigantische kostenpost. (Waarbij het wel weer wrang is te beseffen dat deze kosten als omzet meetellen in het BBP, dus goed zijn voor ‘de economie’ …) Er zijn ook argumenten tegen een algeheel verbod: • Het is traditie • Het hoort bij de jaarwisseling • Handhaving op illegaal vuurwerk-verbod voorkomt veel schade (Wel komt 70% van het oogletsel van legaal vuurwerk) • Iedereen moet er gewoon veilig mee omgaan en daar kun je cursus voor geven. Omdat er voorlopig nog geen landelijk vuurwerkverbod komt zijn er steeds meer gemeenten die dan maar lokaal een verbod instellen. Er zijn dit jaar 19 gemeenten met een algeheel vuurwerkverbod en ca 100 hebben gekozen voor vuurwerkvrije zones. Bijv. rond verzorgingshuizen, kinderboerderijen, winkelcentra of andere kwetsbare plekken. Op deze manier hopen de gemeenten de overlast voor bewoners te verminderen. Vooral ouderen zijn nogal eens bang voor vuurwerk of schrikken van de onverwachte knallen. Ook in Aalten horen we vragen om een verbod. Wij denken dat het goed is dat de raad daarover eens in gesprek gaat en de voors en tegens en mogelijke alternatieven tegen elkaar afweegt. Om dit gesprek goed voor te bereiden is ook cijfermatig inzicht in de situatie in onze gemeente nodig. We hebben het college daarom de volgende vragen gesteld: • Kunt u een overzicht geven van de incidenten die zich de afgelopen 5 jaar met oud en nieuw in onze gemeente hebben voorgedaan? • Kunt u idem een overzicht geven van de eventuele lichamelijke letsels? • En van de schades die aan particuliere, bedrijfsmatige en openbare goederen en panden zijn toegebracht? We zijn ook benieuwd naar uw mening. We hebben daarom een enquête opgesteld en nodigen u van harte uit om deze in te vullen. Vuurwerk enquete Survey
     
  • Bij het nieuwe jaar – PP verlaat X (Twitter)
    De woorden van vorig jaar horen bij de taal van vorig jaar. En de woorden van volgend jaar wachten op een andere stem.’ ( Thomas Stearns Eliot , Amerikaans-Brits dichter, toneelschrijver, cultuurfilosoof en literatuurcriticus 26-09-1888 – 04-01-1965 ) Een erg passende uitspraak als ik op het afgelopen jaar terugkijk. Er vielen vele woorden die niet mijn taal waren, en ik weet zeker van velen in Nederland. De kopstukken in de Tweede Kamer en in het nieuwe kabinet buitelden geregeld weer over elkaar heen. De nieuwe coalitie geeft de schuld van veel problemen in Nederland gemakshalve maar aan immigranten en nieuwkomers. Zogenaamde “voetbalsupporters“ maakten van Amsterdam wereldnieuws. En op social media gebeuren gevaarlijke dingen nu, met geld is macht te koop. En het is een open riool geworden waar iedereen maar van alles mag roepen en beweren. Mijn eerste goede voornemen heb ik 1 januari ingelost, ik ben gestopt op X, voorheen Twitter. Dat betekent dat ook het account van de Progressieve Partij opgeheven is. De woorden van vorig jaar horen bij de taal van vorig jaar. 2025 wordt een belangrijk jaar voor de Progressieve Partij. We zijn begonnen met de voorbereidingen van de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2026. Er moet veel gebeuren, en we hebben de hulp nodig van veel mensen. Wilt u uw stem laten horen en ook een steentje bijdragen, graag! We zullen dit jaar onze stem moeten laten horen, in onze gemeente, maar ook daarbuiten. Laat 2025 het jaar worden van verbroedering en verbinding. Een helder geluid laten horen dat Den Haag overstemt. Zodat we in 2026 massaal onze stemmen kunnen uitbrengen in de overtuiging dat elke stem ertoe doet. Ik wens iedereen een gezond, gelukkig en een voorspoedig 2025! Namens het bestuur van de Progressieve Partij, Gerrit Migchelbrink, secretaris
     
  • Podcast over belangrijke toekomstige trends en uitdagingen.
     “De Bedoeling” no 95Elke veertien dagen maken PP- fractievertegenwoordiger Theo Bauhuis en ik een podcast “De Bedoeling” genaamd. Hierin geven we een verdiepend inkijkje in belangrijke achtergronden van het lokale politieke nieuws. In aflevering no. 95, de laatste van 2024 kijken we terug naar de belangrijkste politieke ontwikkelingen, maar ook vooruit. De eindejaars-vooruitblik. Theo en ik lopen een paar belangrijke ontwikkelingen na. Onderwerpen die ophef in Den Haag en zorgen in de wereld veroorzaken. Wat doen we op lokaal niveau met soms alarmerende studies over “demografische ontwikkelingen”, “arbeidsmigratie” of “zorginfarct”. Hoe reageren we op hoopvolle ideeën als “brede welvaart” of “meer belasting op vermogen, minder op arbeid”. We gaan na hoe we hier mee omgegaan zijn in 2024 en wat ons te doen staat in de komende tijd in de lokale politiek. Er speelt heel veel in de wereld, op nationaal en lokaal niveau. Soms niet bij te houden. Daarom duurt deze aflevering ook iets langer dan normaal. Klik op de link hierboven en luister naar enkele uitdagingen voor de komende tijd, vooral op het terrein van het sociaal domein.
     
  • “Critical friends” bij meedenkavond over toekomst
    Denk mee over een progressief verkiezingsprogramma In maart 2026 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Dat klinkt misschien nog ver weg, maar dat is het voor de politieke partijen die hieraan meedoen zeker niet. Zoals altijd is de belangrijkste vraag: wat komt er in het verkiezingsprogramma? Natuurlijk zijn er de ‘vaste’ onderwerpen, die iedere verkiezing weer terugkomen. Veranderende samenleving De samenleving verandert echter continu en dat geldt ook zeker voor de gemeente Aalten. Zo verandert de leeftijdsopbouw van de inwoners. “Vergrijzing” wordt het ook wel genoemd, maar dat verkoopt niet zo lekker aan de jongeren. Terwijl de gevolgen van de stijgende gemiddelde leeftijd vooral op hun bordje terecht kunnen komen. Ook verandert het weer. “Klimaatverandering”, maar ook die term lijken veel mensen net iets te vaak te hebben gehoord. Terwijl het wel gebeurt, waar we bijstaan. Ontkennen werkt niet. Verdere klimaatverandering tegengaan blijft hard nodig, maar tegenhouden gaat de gemeente Aalten niet lukken. We zullen dus moeten nadenken over maatregelen om de nadelige gevolgen hiervan tegen te gaan. Ver van mijn bed-show? De hiervoor genoemde onderwerpen zijn voor de veel mensen misschien (te) ‘ver van hun bed.’ En inderdaad, pas als je voldoende zekerheid hebt over je eigen bestaan, een betaalbare woning, een inkomen uit werk of als zelfstandige, toegang tot zorg, zoals een huisarts enz., kan je je druk gaan maken over vergrijzing en klimaatverandering. Naast deze bestaanszekerheid wil iedereen veilig kunnen leven, op straat en thuis. En zo zijn er nog heel veel onderwerpen die belangrijk kunnen zijn. Meedenken welke kant het op moet. De Progressieve Partij wil graag weten wat de inwoners van de gemeente Aalten belangrijk vinden. Daarom staat de meedenkavond op woensdag 15 januari a.s. in het teken van de vraag: “wat moet er in ons verkiezingsprogramma?”. Kom gerust meepraten. Vanaf 20.00 uur in de bovenzaal bij café-restaurant Schiller, Prinsenstraat 4, Aalten. Toegang en koffie gratis. “Critical friends” * denken mee. We hebben voor deze bijeenkomst twee “kritische vrienden” uitgenodigd. Frans Langeveld, secretaris van de GroenLinks-afdeling Doetinchem. Frans heeft een carrière achter de rug bij de vakbond, als beleidsfunctionaris en manager bij gemeenten, raadslid en was 8 jaar wethouder in de gemeente Doetinchem.  Frans heeft toegezegd. De tweede is Ubel Zuiderveld, secretaris van de afd. Winterswijk van de PvdA. Ubel is zelfstandig ondernemer (tekstschrijver), bekend van de Rooie top-1000, sociaal-democraat vanaf zijn geboorte en raadslid geweest in Winterswijk. Beiden kunnen enigszins vanuit een helicopterview en afstandje van het politieke bedrijf kijken naar wat nodig en mogelijk is voor links in de lokale politiek. Ubel heeft nog niet bevestigd. *Een kritische vriend is, zoals de naam al doet vermoeden, een vertrouwd persoon die prikkelende vragen stelt, gegevens aanreikt die door een andere lens bekeken kunnen worden en als vriend kritiek levert op iemands werk
     
  • Nieuwjaarswandeling en -excursie
    Het is een goede traditie om aan het begin van het nieuwe jaar het glas met elkaar te heffen èn ook iets interessants te doen, passend bij onze idealen. Dat doen we op zondag 12 januari 2025 Het programma is als volgt. ·       15.00: verzamelen op parkeerplaats ’t Noorden, Lichtenvoordsestraatweg Aalten; ·       Wandeling in de omgeving. Er is daar genoeg verrassends  te zien. Wat dacht je van de Groene Kerk,  de Calvariebron, het Oerbos op landgoed Eppink en de  nieuwe natuur in Klein Zwitserland. Stevig schoeisel is gewenst. ·       16.00 bezoek aan “Paviljoen Esch”  een prachtig vakantiehuis gebouwd met allerlei duurzame materialen, onverwachte snufjes in een  doordachte vormgeving. Eigenaar en bedenker Jeroen Hollema leidt ons rond. En legt de filosofie en de praktijk van het project uit. ·       16.45 Drankje en hapje bij ’t Noorden. ·       18.30 Op huus an. In verband met de catering: zou je komst willen aankondigen op secretariaat@progressieve-partij.nl 
     
  • Vrijwillige inzet broodnodig, vindt de raad
    Vrijwillige inzet opnieuw geformuleerd. Vrijwillige inzet is belangrijk. Voor vrijwilligers zelf, voor de vereniging, de buurt, voor mensen die door vrijwilligers ondersteund worden en voor de samenleving. De gemeente Aalten kende nog geen specifieke visie rondom vrijwillige inzet. Vanuit verenigingen en de maatschappelijke partners kregen wij signalen dat zij knelpunten ervaren ten aanzien van het vinden en behouden van vrijwilligers. Daarnaast ervaren zij veranderingen in het vrijwilligerslandschap, waardoor het voorbestaan van de vereniging onder druk komt te staan. Zij hebben de gemeente gevraagd om hierin een rol te spelen. Dit hebben wij gedaan doormiddel van het opstellen van de visie vrijwillige inzet ‘Iedereen is een Naober!’ De visie is tot stand gekomen middels een interactief proces met professionals uit het veld. We hebben verschillende verenigingen, de jongerenraad en coördinatoren van diverse zorgorganisaties en maatschappelijke organisaties gesproken over vrijwillige inzet. Tijdens verschillende bijeenkomsten is er met hen gesproken over hoe zij nu de vrijwillige inzet ervaren en de problemen waar ze tegenaan lopen. Ook zijn zij gevraagd welke rol zij voor de gemeente zien. Tevens heeft Movisie, de Sociale Raad en Commissie Sociaal Domein ons geadviseerd. Deze input hebben wij gebruikt voor het opstellen van deze visie. De ontwikkelingen in het vrijwilligerslandschap vragen om ondersteuning die zo goed mogelijk aansluit bij de vrijwilliger en bij de behoeften van de lokale gemeenschap. In deze visie zetten wij in op het versterken van het vrijwilligerslandschap. Dit willen wij doen door het in stand houden van het Naoberschap (sociale cohesie) door het stimuleren van vrijwillige inzet. Deze visie is ook een onderdeel van het bereiken van de doelen opgesteld voor de versterking van de sociale basis. Wij vinden het belangrijk om waardering voor vrijwilligers te uiten en hen waar nodig te helpen in het uitvoeren van activiteiten voor hun (sociale) omgeving. Daarnaast vinden we het belangrijk dat vrijwilligers structureel ondersteund worden in het uitvoeren van hun vrijwilligerstaken. En inwoners worden uitgedaagd om zich in te zetten voor een ander. Door verschillende ontwikkelingen is vrijwillige inzet de afgelopen jaren onder druk komen te staan. Lokale vrijwilligersorganisaties en zorgorganisaties zien een terugloop van vrijwilligers. Zij ervaren problemen ten aanzien van het vinden en behouden van vrijwilligers. Voor een leefbare gemeente en een zorgzame gemeenschap, waarin een breed scala aan maatschappelijke-, culturele- en sportactiviteiten mogelijk is, is de afhankelijkheid van vrijwilligers groot. Het is daarmee belangrijk dat we inzetten op het ondersteunen, faciliteren, stimuleren en waarderen van onze vrijwilligers en vrijwilligersorganisaties. Dit willen wij doen door volgende onderdelen: 1. Ondersteuning vrijwilligers 2. Verenigingsondersteuning 3. Naoberschap 4. Jong en oud 5. Financiële ondersteuning 6. Werving en coördinatie vrijwilligers De gemeenteraad zag dit allemaal wel zitten want elke fractie gaf in een stemverklaring aan heel tevreden te zijn met dit nieuwe jasje waarin de vrijwillige inzet gegoten is, en ook vooral over het proces van totstandkoming met veel input van verengingen, vrijwilligers en betrokkenen zelf.
     
  • Is 11 ha nieuw industrieterrein nodig?
    Raadvergadering 17 december. Deze laatste raadvergadering van 2024 stond in het teken van de Uitbreiding van bedrijventerrein. In vorige Progressief Nieuws edities is hier nav beeld- en oordeelvormingen al uitgebreid over geschreven. Afgelopen dinsdag moesten er dus besluiten over worden genomen. Onze eerste termijn op dinsdag: “Dames en heren, Laten we vooropstellen: iedereen hier wil een levendige, gezonde en florerende Aaltense gemeenschap. Een gezond bedrijfsleven hoort daarbij. Is daar onderdeel van en is gevólg van die gezonde samenleving. De gedachte is tegengesteld aan wat vaak wordt aangenomen. Het beeld is vaak dat de economie dragend is voor de samenleving, maar het omgekeerde is waar. Een economie kan pas gezond zijn en tot blijvende bloei komen wanneer de setting waarin ze zich ontwikkelt, de bedding waarop ze kan groeien gezond is en gezond blijft. Die bedding is de sociale en de ecologische omgeving. Eigenlijk hebben we het over een ecosysteem: een gezonde omgeving maakt groei en ontwikkeling mogelijk. Dat geldt voor planten en dieren en mensen en evengoed voor bedrijven. Tegelijk stelt het ecosysteem ook grénzen aan die groei. Er moet een balans zijn tussen de verschillende subsystemen. Denk aan lucht, bodem of waterkwaliteit: wanneer hier schade aan wordt toegebracht leidt dat onherroepelijk tot repercussies in de vorm van gezondheidsklachten, lagere gewasopbrengsten of dure opruimkosten van gedumpt afval. Denk ook met name aan ruimte. In het dichtbevolkte Nederland hebben boeren vanwege de strijd om de ruimte veel last van de stijgende grondprijzen. Ook voor natuur en recreatie is ruimte nodig. We moeten dus uiterst zorgvuldig omgaan met onze beperkt beschikbare ruimte. Daarom zijn wij groot voorstander van focus op intensivering van bestáánde bedrijventerreinen. Dat hiervoor ‘schuifruimte’ nodig is begrijpen we volkomen. 5 ha is hiervoor ruim voldoende schatten we in. Een kleine uitbreiding van het bedrijventerrein heeft dus zeker voordelen. Voor die schuifruimte, maar ook omdat een nieuw te ontwikkelen terrein kansen biedt om positieve bijdragen te leveren aan dat ecosysteem. Het nieuwe economische denken draait niet meer alleen om groei en winst, maar om een positieve bijdrage aan de samenleving. Je kunt voor die doelen SDG’s gebruiken, maar wethouder Kok, dat hoeft niet per sé. Amsterdam hanteert het model van de donut-economie van Kate Raworth. BCI noemt het toekomstbestendigheid en adviseert daarop sterke ambities te formuleren. Waar het om gaat is die brede blik, dat integrale denken dat verplicht is onder de omgevingswet. We denken dat zo’n integrale blik een ander plan had opgeleverd. Met minder ha’s. Maar het is nog niet te laat. We nemen hierover nu nog geen beslissing. Eerst de onderzoeken en de toegezegde risicoanalyse. Ook met een risicoanalyse dwing je jezelf tot een bredere blik dan alleen te werken vanuit het veronderstelde belang van bedrijven. We zijn blij met deze tussenstappen die mede op onze inbreng in het proces zijn opgenomen. We gaan dus akkoord met beide voorliggende collegevoorstellen. En als we als gemeente de Social Development Goals (SDG’s) serieus nemen – en dat doen we toch? – en dan bijv. SDG nr. 15 bekijken: leven op het land (biodiversiteit, ecosystemen, klimaatadaptatie), dan wordt handhaven van het bos een no-brainer. En we roepen het college op om de oproep van BCI tot een stevige toekomstgerichte ambitie ter harte te nemen. Zodat het bedrijventerrein op alle vlakken een positieve bijdrage aan de samenleving gaat leveren. Dank u.” In de discussie daarna werd door een enkele fractie waaronder de VVD nog ‘werkgelegenheid’ als argument genoemd vóór uitbreiding. Maar zelfs de IKAD-inspreker tijdens de beeldvorming had al toegegeven dat dat argument niet meer op gaat. Er is nu al een enorm tekort aan arbeidskrachten. Uiteraard was de VVD, evenals CDA en GB groot voorstander van uitbreiding van het bedrijventerrein en dus ook voor het collegevoorstel. Al was enig ‘tijdverlies door het eerdere ‘niet -rijp’ verklaren (zie voorlaatste PN) wel jammer’. Echt jammer is dat deze partijen niet inhoudelijk ingaan op kritische geluiden en niet het bredere plaatje in de discussie willen betrekken. CU was het meest kritisch op het collegevoorstel. Holtman noemde het ‘duidelijk voorsorteren op grote uitbreiding’. CU vindt het te groot, te belastend, financieel te riskant. Met grote twijfels over nut en noodzaak (idem PP). BBB-HMV diende een amendement in waarin eerst een raadbesluit over locaties werd gevraagd. Dit werd weggestemd. Het collegevoorstel voor onderzoek werd met 5 tegen (BBB en CU) en 15 voor breed aangenomen. Onze stemverklaring daarbij: “We gaan akkoord met het voorstel vanwege de hierin opgenomen onderzoeken en we zijn benieuwd wat de uitkomsten van de toegezegde risicoanalyse zijn. En een winstwaarschuwing, voor alle duidelijkheid: dat betekent niet dat we akkoord zijn met de uitbreiding tot 11 tot 15 ha. Ook roepen we het college op de 2 aanbevelingen uit onze 1e termijn ter harte te nemen.” Het collegevoorstel voor het vestigen van voorkeursrecht werd met alleen CU tegen aangenomen.
     
  • Taart voor ervaringsdeskundigen
    In de afgelopen maanden heeft een groep ervaringsdeskundigen op het gebied van laag inkomen onder bezielende leiding van Martin Pragt en Sylvia Heijnen, meegedacht over een goed armoedebeleid. Dat is allemaal door de gemeenteraad overgenomen mèt de enorme waardering voor de moed en de inzichten van deze groep. We zijn nu bezig om de groep om te vormen naar een klankbordgroep voor datzelfde armoedebeleid. Van ambtelijke kant zijn daar wat voorstellen voor gedaan en die werden besproken op een bijeenkomst op vrijdagavond met de groep. Ik was aanwezig om hen te bedanken voor de inzet met een grote taart. Die ging schoon op. En stuk voor stuk (één lid van de groep was er niet) willen de groepsleden door met dit proces. Bijvoorbeeld met het meedenken over de vragen die in een onderzoek naar de positie van de mensen met een minimum inkomen en het gebruik van regelingen moeten komen. Of welke dingen er in een “voorzieningenwijzer” moeten komen. Ook wil een afgevaardigde meedoen met een internationaal project om de ervaring van mensen in armoede meer mee te laten klinken in de dagelijkse hulpverleningspraktijk. Een bijzonder inspirerende bijeenkomst.
     
  • Buurtmaken aan de Nijverheidsweg
    Het duurde even, maar dinsdag was het dan zover: De buurt van de “Gemeentelijke opvang locatie voor Oekraïense ontheemden” aan de Nijverheidsweg in Aalten kwam “buurtmaken” op uitnodiging van de gemeente en Figulus. Vanaf deze zomer wonen hier zo’n 15 vluchtelingen; in het begin was er wat wisseling, maar nu een redelijk vaste groep. Het was koud, dus we verhuisden maar naar binnen in plaats van te gaan zitten in de mooie tent die de mensen van Figulus hadden opgezet. Maar toch waren er nog even een paar praatjes: namens de Oekraïense bewoners een mevrouw die natuurlijk hartelijk bedankte; ik namens de gemeente die vooral de buurt bedankte en ook de bewoners een veilig en goed verblijf toewenste. We gingen binnen kijken naar de gezamenlijke keuken en woonkamer en mochten even de neus om de hoek steken van de slaapkamers met stapelbedden. De buurt kwam met cadeautjes en er was een buffetje besteld door de gemeente. Maar de Oekraïense dames hadden zelf ook lekkere pannenkoekjes gebakken, een beetje zoetig. Iedereen vond ze lekker. Er waren in totaal wel zo’n 50 mensen. Communicatie is moeilijk maar gelukkig was Alina er, iemand die beide talen spreekt. De buren zijn benieuwd. Een oudere buurtbewoner: “ze zijn zo keurig, altijd ook aan het schoonmaken”. Twee kinderen, waarvan een jongetje gewoon naar school gaat, de Slinger. “Hoe weet jij waar de Slinger is?”. Buren vragen waar de mensen oorspronkelijk vandaan komen, hoe ze hier gekomen zijn en wat voor werk ze in Oekraïne deden. En of hun huis kapot is en wat ze nu voor werk doen. Eén meneer werkt bij een bedrijf voor koelapparatuur in Gaanderen; ‘één (hij was er niet, moest werken) bij Vion in Groenlo. Het was gezellig. Een heel verschil met de eerste avond toen we kwamen aankondigen dat het gebouw gebruikt zou gaan worden door Oekraïners. De onbekendheid maakte veel mensen onzeker, voelden zich overvallen. Maar nu alles normaal draait hoorde je geen enkel onvertogen woord meer. Integendeel. Joop Wikkerink
     
  • Verdere voorwaarden voor nieuw industrieterrein
    In de Oordeelvorming van 19 november was een meerderheid van de fracties van oordeel dat het collegevoorstel voor een nieuw bedrijventerrein niet rijp was voor besluitvorming. Omdat er nog te veel onzekerheden waren. In de voorlaatste Progressief Nieuws is daar al uitgebreid over geschreven. Het college heeft daarop een aangepast voorstel geformuleerd met de nadruk op onderzoeken. Er zijn wat mooie aanpassingen en toezeggingen gedaan, waarvan hier nog niet duidelijk is hoe ze gaan vallen in de toekomst. Het leek alsof PP als partij die deel uitmaakt van het college, het meest kritisch is. Het verwondert ons ook wel dat veel partijen zonder slag of stoot -ondanks grote vraagtekens en onzekerheden- weinig discussie hieraan wijden. Het is wel één van de meest grootschalige ingrepen en ontwikkelingen in onze gemeente, ons landschap en onze ruimtelijke ordening.  We hebben bijv. de BBB niet gehoord over opoffering van landbouwgronden. Het volgende aangepaste raadsvoorstel lag voor: “De raad van de gemeente Aalten, gezien het voorstel van burgemeester en wethouders d.d. 26 november 2024, gelet op het bepaalde in de Gemeentewet, B E S L U I T 1. Kennis te nemen van de locatiestudie ‘Verkenning ontwikkeling nieuw bedrijventerrein kern Aalten’ van adviesbureau BCI; 2. Akkoord te gaan met het uitvoeren van de verdiepende onderzoeken voor de ontwikkeling van het gebied ten zuidwesten van het bestaande bedrijventerrein en ten noorden van de Keizersbeek tot nieuw bedrijventerrein bij de kern Aalten, als eerste stap in het kader van de planvorming voor het bedrijventerrein; 3. Akkoord te gaan met het plan van aanpak ‘Uitbreiding bedrijventerrein Aalten’ van RoyalHaskoningDHV; 4. Het benodigde voorbereidingskrediet van € 600.000, – beschikbaar te stellen vooruitlopend op een in de toekomst vast te stellen grondexploitatie. AALTEN, 17 december 2024 De Raad voornoemd” Dit aangepaste voorstel werd afgelopen dinsdag 3 december in de Oordeelvorming door de fracties besproken. Onze eerste termijn: “De vorige keer vonden wij het voorstel niet rijp voor besluitvorming, omdat het voor ons te verstrekkend was. Dat is nu anders. Wij begrijpen het voorstel van het college om te onderzoeken of op de genoemde locatie een uitbreiding van het bedrijventerrein kan plaatsvinden. Wel blijven wij kritisch. Nog steeds zijn wij er niet van overtuigd dat er behoefte is aan 11 tot 17 ha extra bedrijventerrein tot 2040. Ook hechtten wij grote waarde aan een goede risico-analyse. Het voorstel is niet overal even duidelijk over. Misschien dat de wethouder – vanwege het overslaan van een nieuwe Beeldvorming – nog iets meer vragen kan en mag beantwoorden voordat we in debat gaan. In het voorstel worden twee onderzoeken expliciet genoemd, nl die naar water en die naar verkeer. Dat is winst. Maar we missen een uitwerking van de door meerdere fracties gevraagde risicoanalyse en de eventuele consequenties daarvan. Bij welk risicoprofiel komt plan B of misschien ook plan C aan de orde? Komen alle risico’s in die analyse in beeld?   1. Risicoanalyse mist? Opvallend is dat in het nieuwe raadsvoorstel het woord risico in het geheel niet voorkomt. Wel in RM 179, maar dan lijkt het alleen te gaan over de financiële risico’s uit de onderzoeken naar water en verkeer. Zoals eerder gezegd: we twijfelen sterk aan de genoemde behoefte van 11 tot 15 ha nieuw bedrijventerrein. Het tekort aan personeel speelt daarbij een rol, onzekere geopolitieke ontwikkelingen, kansen voor intensivering bestaand bedrijventerrein, ed., maar vooral: is er dan voldoende reëlekoopkrachtige behoefte? Wat als de ontwikkelkosten hoger uitvallen en de kavelprijs hoger moet? Komt dan nog steeds het hele nieuwe terrein vol? Wat is kortom het risico van leegstand? Welke financiële gevolgen heeft leegstand voor de gemeente? Wat betekent dat voor in- en omwonenden? Voor gevestigd voorkeursrecht? We willen graag deze vragen expliciet in een risicoanalyse beantwoord zien. Voordat een go/no go-besluit wordt voorgelegd. (Ter herinnering: dit is cf ons eigenrekenkamerrapport over de westrand.) Vraag + discussiepunt . Graag hoor ik van de wethouder of en hoe deze risicoanalyse in de onderzoeksfase aan bod komt. En uiteraard ben ik benieuwd naar de ideeën van overige fracties. 2. Reikwijdte Een logische vervolgvraag gaat over de reikwijdte van het voorstel. Vraag en discussiepunt 2: a. Als uit de onderzoeken blijkt dat er grote belemmeringen en/of risico’s zijn voor de voorliggende uitbreiding, gaat het college dan alternatieven aan de raad voorleggen? Denk aan een kleinere oppervlakte (zoals een door ons bepleitte halvering van het aantal ha), een andere positionering en/of wellicht een – geheel of deels – andere locatie? b. Moet dan de formulering van tweede beslispunt niet wat anders? De formulering van het tweede beslispunt lijkt erg rigide: “Akkoord te gaan met het uitvoeren van de verdiepende onderzoeken en risicoanalyse voor de ontwikkeling van het gebied ten zuidwesten van het bestaande bedrijventerrein en ten noorden van de Keizersbeek tot nieuw bedrijventerrein bij de kern Aalten, ter voorbereiding van een go/no go beslissing door de raad, als eerste stap in het kader van de planvorming voor het bedrijventerrein.” 3. Als derde deel hebben we vragen over de planning. In de toelichting op het Raadsvoorstel staat een “indicatieve planning” (pag. 6). Vraag a. Begrijp ik hieruit goed dat medio 2026 de raad wordt geïnformeerd over de onderzoeksresultaten en dat de raad dan een go/no go-besluit moet nemen, en worden dan evt. alternatieven (plan B of C) ook voorgelegd? Vraag b. Kunt u een planning maken waarin duidelijk wordt wanneer de raad aan bod komt? Vraag c. “Uitvoeren onderzoeken” en “schetsmatige uitwerking” lopen in de planning vrijwel gelijk op. Is dat wel verstandig? Uit de onderzoeken kan immers blijken dat een andere opzet wellicht beter is. Of is deze uitwerking noodzakelijk om tot zinvolle onderzoeksresultaten te komen? 4. Tenslotte een ‘mijmering’ over integraliteit. U weet allen dat de Omgevingswet tot doel heeft om ruimtelijke opgaven voortaan integraal te beoordelen. Van gezondheid tot allerlei andere aspecten. Dit plan lijkt echter alleen ingestoken op het aspect economie. Zie de Global Goals nrs. 8 en 9 boven het raadsvoorstel. Men zou ook Global Goals 11, 12, 13 en 15 kunnen opnemen als doel (11 = duurzame steden en gemeenschappen; 12 = verantwoorde consumptie en productie, 13 = klimaatactie; 15 = leven op het land (biodiversiteit, ecosystemen, klimaatadaptatie). Deze meer integrale aanpak had ongetwijfeld tot een andere mindset geleid en tot een ander voorstel. Vraag a: wethouder: kunt u over deze nieuwe Omgevingswet-aanpak, vanuit zo’n integrale visie, eens uw gedachten laten gaan? Niet met als doel om het voorstel nu te wijzigen, maar om een richting te bepalen voor evt. volgende plannen? Voor een aantal van deze brede-welvaarts-aspecten worden zowel in het BCI-rapport als in het Haskoning-DHV-rapport (het Plan van Aanpak) overigens best goede aandachtspunten genoemd. Ik noem er hier één (BCI. 66): “het is aan te bevelen om een stevig ambitieniveau te ontwikkelen ten aanzien van toekomstbestendigheid: energietransitie, circulariteit, klimaatadaptatie, biodiversiteit, veiligheid.” Vraag b: wanneer gaat u met dit ambitieniveau aan de slag en wanneer wordt dit aan de raad voorgelegd? Voorzitter, dat was het voor nu. Dank u wel.” Weinig vragen en wijzigingen van andere fracties CDA, GB en VVD waren, net als de vorige keer, vol lof over het collegevoorstel. BBB-HMV was deze keer positief, dankzij de aanpassingen. (Ondanks het feit dat er kostbare landbouwgrond moet worden opgeofferd, denk aan hun nadruk op ‘voedselzekerheid’). CU en D66 hadden net als vorige keer de nodige twijfels, opmerkingen en vragen. Waarbij opviel dat D66, die zich toch als groene partij profileert, nog vroeg om aandacht voor nóg meer bedrijventerreinen. Wethouder Kok nam op het eind van de eerste termijn de moeite om alle vragen zo goed mogelijk te beantwoorden. Hij kwam ook vrijwel meteen met een toezegging dat een risicoanalyse zeker onderdeel van de nieuwe aanpak zal zijn. Weliswaar niet met Excel-tabellen, maar toch. (Red.: Het Rekenkameradvies geeft als advies een ‘degelijke risicoanalyse’ uit te voeren.) En inderdaad medio 2026 terug in de raad. “Er moet echt nog veel gebeuren, we zullen nog veel moeten onderzoeken”. “Onderzoeken en Uitwerken schetsplan lopen inderdaad gelijk op, om voldoende informatie te verkrijgen om tot een goede risicoanalyse te kunnen komen”. En “er is geen point of no return. Het wordt t.z.t. weer voorgelegd aan de raad”. “Het Plan van Aanpak gaat uit van een zorgvuldige werkwijze.” “Vaststellen van het PvA betekent niet dat het plan zoals het nu voorligt automatisch doorgaat.” T.a.v. toekomstbestendigheid: “we zijn hiermee al bezig voor het bestaande bedrijventerrein. Het nieuwe terrein wordt zeker andersoortig dan de oude terreinen; bijv. m.b.t. water zijn er vast mooie mogelijkheden. Maar dat moet allemaal nog nader worden uitgewerkt.” Stedenbouwkundig plan en Grondexploitatie worden daarna ook weer voorgelegd aan de raad. Er bleef dankzij de toezeggingen en antwoorden weinig discussiestof voor de tweede termijn over.
     
  • Nu al nadenken over verkiezingsprogramma 2026
    Wat moet er in ons verkiezingsprogramma?
    In maart 2026 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Dat klinkt misschien nog ver weg, maar dat is het voor de politieke partijen die hieraan meedoen zeker niet. Zoals altijd is de belangrijkste vraag: wat komt er in het verkiezingsprogramma? Natuurlijk zijn er de ‘vaste’ onderwerpen, die iedere verkiezing weer terugkomen. De samenleving verandert echter continu en dat geldt ook zeker voor de gemeente Aalten. Zo verandert de leeftijdsopbouw van de inwoners. “Vergrijzing” wordt het ook wel genoemd, maar dat verkoopt niet zo lekker aan de jongeren. Terwijl de gevolgen van de stijgende gemiddelde leeftijd vooral op hun bordje terecht kunnen komen. Ook verandert het weer. “Klimaatverandering”, maar ook die term lijken veel mensen net iets te vaak te hebben gehoord. Terwijl het wel gebeurt, waar we bijstaan. Ontkennen werkt niet. Verdere klimaatverandering tegengaan blijft hard nodig, maar tegenhouden gaat de gemeente Aalten niet lukken. We zullen dus moeten nadenken over maatregelen om de nadelige gevolgen hiervan tegen te gaan.De hiervoor genoemde onderwerpen zijn voor de veel mensen misschien (te) ‘ver van hun bed.’ En inderdaad, pas als je voldoende zekerheid hebt over je eigen bestaan, een betaalbare woning, een inkomen uit werk of als zelfstandige, toegang tot zorg, zoals een huisarts enz., kan je je druk gaan maken over vergrijzing en klimaatverandering. Naast deze bestaanszekerheid wil iedereen veilig kunnen leven, op straat en thuis. En zo zijn er nog heel veel onderwerpen die belangrijk kunnen zijn. De Progressieve Partij wil graag weten wat de inwoners van de gemeente Aalten belangrijk vinden. Daarom staat de meedenkavond op woensdag 15 januari a.s. in het teken van de vraag: “wat moet er in ons verkiezingsprogramma?”. Noteer deze datum vast in uw agenda. Meer informatie volgt snel.
     
  • Wat is jouw woondroom!?
    Maandagavond kwam de commissie “Sociaal Domein” bij elkaar. Dit is een raadswerkgroep die probeert om op informele, niet politiek wijze de ontwikkelingen in het sociaal domein te volgen. Vaak door mensen uit de praktijk hun verhaal te laten vertellen. Deze maandagavond kwamen de mensen van “Oudtopia” naar het gemeentehuis. Deze groep deskundigen-met-praktijkervaring heeft de opdracht van het College om de inwoners bewust te maken van de veranderingen als gevolg van de toename van het aantal ouderen. Van hun site: In Oudtopia draait het om de vraag: hoe wil jij oud worden? Daar kun je over fantaseren en dromen, maar je kunt het ook zelf ervaren door op reis te gaan naar Oudtopia, het land waar je oudere ik zou kunnen wonen. Want waarom zou je wachten tot je tachtigste, als je nu al kunt genieten van je oude ik? Oudtopia neemt jou, je team, je organisatie, je bedrijf, je dorp, stad of regio mee op reis naar de toekomst. Je ervaart hoe het is om oud en (zorg)afhankelijk te zijn. Hoe wil je dan wonen? Wat voor zorg zou je willen ontvangen? En wat is er nodig om zoveel mogelijk je eigen leven te kunnen leiden? Lach en een traan Oudtopia is een onvergetelijke leerervaring, met een lach en een traan. Als je eenmaal in Oudtopia bent geweest, kijk je met andere ogen naar jezelf, je collega’s, je werk en je omgeving. Durf jij het aan? Natuurlijk kwamen eerst de feiten en cijfers op tafel. Dat moeten we blijven herhalen. Maar daarna gingen de deelnemers zelf aan de gang met de vraag: “Hoe is het om afhankelijk te zijn”. De helft van de aanwezigen kreeg een prisma-bril op, de andere helft moest deze “slechtzienden” begeleiden in een tocht door het gemeentehuis. Dat was nog knap lastig. Oudtopia gaat door met het aanbieden en ophalen van ideeën. Zo is er op 11 december een “woonideeën-avond”. Zie onderstaande folder. In deze link OntzorgFestival staan meer activiteiten van Oudtopia, leuk om eens te bekijken.
     
  • “Iedereen een naober”: vrijwillige inzet
    Dinsdagavond kwam in de oordeelsvormende vergadering de nota “Iedereen is een naober” voorbij. Die belicht het fenomeen vrijwillige inzet. Die term dekt iets beter de lading dan de wat gedateerde term “vrijwilligerswerk”. Ook het “ouderwetse” vrijwilligerswerk begint wat sleetse plekken te vertonen. Er is ook veel vraag naar ondersteuning bij de knelpunten die aanbieders van vrijwilligerswerk ervaren. Dat was reden om de visie op vrijwillige inzet eens tegen het licht te houden. In samenwerking met de mensen wie het betreft: mensen die zich vrijwillig inzetten voor de samenleving èn verenigingen en organisaties die te maken hebben met de veranderende vragen en eisen rond deze vrijwillige inzet. Verschillende vormen Er is onderscheid te maken tussen diverse vormen van vrijwillige inzet. Het kan te maken hebben met een zinvolle daginvulling en betekenisvolle contacten tot zelfs een opstapje naar werk voor de individuele inwoners. Het kan te maken hebben met vrijwillige inzet tot zelfs mantelzorg ter ondersteuning van kwetsbare inwoners of familie. Maar het kan ook dienen als middel om de verenigingen, de organisaties, de hele sociale basis vitaal te houden. Zo bezien hebben zowel de inwoners/vrijwilligers zelf, de organisaties en de hele samenleving, de sociale basis, groot belang bij een goed werkende vrijwillige inzet. Knelpunten Tijdens de oordeelsvorming kwamen wat knelpunten naar voren, die ook in de beeldvorming gesignaleerd werden. Allereerst is het nodig blijvend aandacht te besteden aan de communicatie. Daarvoor wordt ook voor twee jaar extra gelden ingezet afkomstig van het landelijk programma “Gezond en actief leven akkoord”. Daarbij is het ook noodzakelijk dat organisaties elkaar op de hoogte houden van hun vragen en aanbod. Een mooi voorbeeld is dat Figulus en Present zich beiden richten op het verrichten van “klusjes” voor kwetsbare inwoners. Maar wel steeds met een andere doelgroep vrijwilligers. Dat schept soms verwarring bij het publiek. De raadsleden waren vol lof over de samenwerking Figulus en Schaersvoorde en een fractie vroeg om deze samenwerking om vrijwillige inzet “te promoten”, uit te breiden naar de basisscholen: Je kunt immers nooit vroeg genoeg beginnen. Ook kwam het onderscheid ter sprake tussen echt vrijwilligerswerk en datzelfde als opstapje naar werk. Naoberschap is solidariteit! Ook was er veel aandacht voor het ondersteunen van mensen die zich vrijwillig willen inzetten. Ook daar komt een scala van mogelijkheden in het op te stellen uitvoeringsprogramma. Bijvoorbeeld een “vrijwilligersacademie”, verenigingsondersteuning. Het vrijwilligerslandschap moet ondersteund worden. Dat betekent dat we de sociale basis moeten versterken en het moderne naoberschap weer moeten benadrukken. Het moet weer gewoon worden dat iedereen zich vrijwillig inzet: niet alleen via de eigen club of organisatie met strikt omschreven taken, maar ook vrijwillig, flexibel, tijdelijk als “naober” voor de hele samenleving. Ook zou de samenleving waardering moeten tonen en uitstralen richting vrijwilligers. Gelukkig zijn daar al mooie initiatieven te vinden in onze gemeente. Naober van het Jaar van o.a. AFM; kerstacties van Voedselbank, Rotary en Meedoen pact en gezamenlijke kerken in Dinxperlo. Maatjes in Bredevoort. Ook ondernemers zetten hun beste beentje voor in bijv. De Aaltense Uitdaging. Er kan aan toegevoegd worden dat onze samenleving gebaat is met een intensivering van het begrip naoberschap. En dan vertaald met solidariteit. Volgens het woordenboek Van Dale is solidariteit “bewustzijn van saamhorigheid en bereidheid om de consequenties daarvan te dragen”, en solidair betekent: “door een gevoel van samenhorigheid verbonden”. Saamhorigheid is “het besef, het gevoel van bij elkaar te horen en elkaar te moeten steunen”. Vrijwillige inzet kan zo zorgen voor verbinding, kan polarisatie en het wegzetten van groepen die er niet bij horen tegengaan en een antwoord zijn op het individualistische populisme van de dikke ik.
     
  • Mooie ideeën bij Platform Buurthuizen
    Donderdagavond kwam het platform Buurthuizen bij elkaar in het Grachthuijs te Bredevoort. Dit Platform  bestaat uit besturen van buurtbelangen-verenigingen of buurthuizen. Zij hebben een belangrijke rol om de activiteiten die in de buurtschappen georganiseerd worden te coördineren en te stimuleren. Annet van Straaten gaf een overzicht van de uitkomsten van de gebiedsgesprekken in het kader van de nieuwe Omgevingsvisie. Er was een overzicht van de bouwprojecten die op stapel staan. Er werd een rapport gepresenteerd over de AED’s (Hartveilig), waaruit blijkt dat we het in de gemeente Aalten dankzij al die vrijwilligers uitstekend doen. En we hadden een discussie over de toekomst van zorg en naoberschap. Ik had eerder al eens iets verteld over de toekomstige ontwikkelingen in de zorg. Een zeer actuele uitspraak is: het is niet de vraag òf je mantelzorger wordt maar wannèèr. Om te laten zien dat door geld en personeelsgebrek en de groeiende groep ouderen, we de zorg anders moeten organiseren. Meer van onszelf maken en niet van de zorgaanbieders en instellingen allèèn. Er kwamen mooie voorbeelden langs. Bijvoorbeeld een telefooncirkel rond iemand die aan beginnend dementie lijdt, het project “Automaatje” van de ANWB dat bestaat uit vrijwilligers die een vervoersdienst hebben. En hier kwam ook toch weer de steeds weer opkomende opmerking: er is zoveel, mensen weten niet wat er is, maar ook niet waar ze moeten zijn. Een verstandige opmerking kwam van een inwoner uit De Heurne (zelf in de zorg werkzaam in een andere gemeente): laten we niet altijd met wat nieuws beginnen, maak beter en bekender wat er al is. Daar gaan we mee aan de gang. Foto: enkele rode lijnen (uitkomsten) uit de gesprekken i.k.v. de Omgevingsvisie
  • Participatieverklaringtraject (PVT)
    Dinsdagmiddag was er de uitreiking van het “participatieverklaringtrajectcertificaat” (mooi woord toch). Een aantal inburgeraars kregen van Figulus een verklaring dat ze met goed gevolg dit traject hebben doorlopen. Het is een verplicht onderdeel van de inburgering en omvat 4 bijeenkomsten bij Nederlandse instanties. Zo was de groep bij het onderduikmuseum geweest (wat is vrijheid in Nederland); bij burgerzaken van de gemeente (wat zijn er allemaal voor documenten) en hadden ze een kennismaking met de raad. De laatste bijeenkomst stond in het teken van “samen eten”: iedereen bracht wat mee om op te eten uit zijn eigen cultuur. Er waren mensen uit Rusland, Marokko, Syrië, Cuba enz. In mijn toespraakje heb ik nog weer eens benadrukt dat “meedoen” in onze samenleving niet van één kant komt; maar dat ook de Nederlanders interesse moeten tonen in de cultuur en afkomst van de ander. Immers meedoen begint met elkaar aanvaarden, belangstelling voor elkaar hebben als bron van “respect”.  
  • Huiselijk geweld; werkbezoek Moviera
    Normaal gesproken zie je als wethouder je collega’s uit de regio hoofdzakelijk aan de vergadertafel.  Zo ook de portefeuillehouders sociaal domein.  We hebben als regiowethouders afgesproken ook af en toe werkbezoeken te brengen aan instellingen of organisaties waar we vaak over besluiten. Het is goed om te zien wat daar voor onze inwoners gebeurt. En wat de behandelingen en aanpakken zijn. Dus donderdagmiddag togen we naar Arnhem, wijk Elden, waar gevestigd is het Oranje Huis Gelderland van Moviera. De ondertiteling is ”aanpak huiselijk geweld en mensenhandel”.  De ouderen onder ons kennen misschien de Paulastichting in Oosterbeek nog. Dat was een opvangplek voor ongehuwde (aanstaande) moeders, later ook een zgn. Blijf van m’n lijf huis.  Inmiddels dus met andere organisaties gefuseerd en gemoderniseerd tot dit Oranje Huis; er zijn er een 4-tal in de regio Utrecht en Gelderland. In Arnhem zijn 31 noodopvangplekken voor vrouwen die met geweld te maken hebben. In het ergste geval kunnen vrouwen hier met “code rood” verblijven. Code rood betekent: “binnenblijven”. In die tijd wordt er een plan van aanpak gemaakt zodanig dat de vrouw (en haar kinderen) weer enige (veilige) bewegingsvrijheid hebben. Dan kunnen ze nog maximaal 6 maanden blijven tot er een stabiele situatie gevonden is. In die noodopvang kwamen in 2023 198 cliënten, 156 kinderen en de gemiddelde verblijfstijd was 7 dagen. Er is ook zgn. ambulante hulpverlening. Immers na de noodopvang en code rood is het de bedoeling dat de situatie rond vrouwen en kinderen zo snel mogelijk genormaliseerd wordt. Dat kan via crisisopvang (in de gemeente van herkomst of juist niet), soms naar vervolgopvang elders of ambulante hulpverlening. Cliënten volgen binnen Moviera soms meerdere analyse- en ambulante trajecten voordat zij uitstromen. Voorbeelden van intensieve ambulante begeleidingstrajecten binnen Moviera zijn: Take A Break, Ouderschap Blijft, Moviera in de Wijk en Samen Geweldloos Verder. Aware is een persoonlijk alarmsysteem voor mensen die te maken hebben met ernstige belaging (stalking) of bedreiging in hun relatie of thuis. Het systeem bestaat uit een GPS, is 24 uur per dag actief en staat rechtstreeks in verbinding met de politie. Ook mannen kunnen beroep op de hulpverlening doen. Er waren in 2023 17 mannen als cliënt en er is een self-support groep Voor meer informatie: www.moviera.nl. Hier staan ook de mogelijkheden voor aanmelding en doorverwijzing. Joop Wikkerink
     
  • Raadsbezoek aan Laborijn
    Maandagavond waren de raden van Doetinchem, Aalten en Montferland uitgenodigd bij Laborijn voor de halfjaarlijkse informatiebijeenkomst. Ook vanuit Aalten waren enkele raadsleden aanwezig. Na de koffie met iets lekkers (verzorgd door de “leerwerk-lijn” Horeca) nam directeur Jeroen Spruit ons mee in een paar ontwikkelingen. Wat bij de invoering van de Participatiewet (in 2015) al voorspeld was dat er een steeds grotere groep mensen met een beperking een beroep doet (via de gemeenten) op de dienstverlening van Laborijn. Dat komt omdat men nauwelijks meer kan instromen in de Wajong (jonggehandicapten) en al helemaal niet meer in de WSW (sociale werkvoorziening). Er komen steeds incidentele bijdragen om de bedrijven als Laborijn ook te helpen zich te richten op die doelgroep. Een tweede ontwikkeling is dat het geld dat het Rijk de gemeenten geeft voor de uitbetaling van de uitkeringen (officieel P-wet-uitkering, in de volksmond: bijstand) zeer onvoorspelbaar is: voor Aalten bijvoorbeeld te weinig en voor Doetinchem te veel om alle kosten van de uitkeringen te dekken. Toch wil Laborijn (en dus de gemeenten) iedere inwoner mee laten doen op de beste plek. Een aantal medewerkers (professionals) werden geconfronteerd met een wisselend aantal beperkingen, talenten, interesses en vaardigheden bij mensen. Daarom hebben ze werkwijze ontwikkeld: Labowijzer genaamd. In een traject van enkele weken wordt gekeken waar de mogelijkheden van mensen liggen. Daarbij is het handig dat deze coaches verschillende achtergronden hebben: psycholoog, fysiotherapeut, arbeidsdeskundige, screener enz. Dus de aanwezigen werden meegetroond naar Hal 8 waar we in de praktijk doken van die Labowijzer. Veel oefeningetjes, sorteerproeven, vragen naar ruimtelijk, administratief en rekenkundig inzicht. Zo moest er een bout uit een stuk hout gedraaid worden met niet passend aanwezig gereedschap; door een combinatie van die gereedschappen (koker, imbus) kon de bout wel losgedraaid worden. Een paar van die oefeningen vielen nog niet mee… Zie de foto’s
     
  • Indringende vragen rond nieuw industrieterrein….
    Een korte voorgeschiedenis en plaatsbepaling In het Regionaal Programma Werklocaties (RPW) is een uitbreidingbehoefte voor Aaltens bedrijventerrein geraamd van 11 ha. Dit RPW is door de meerderheid van de raad begin dit jaar vastgesteld. Alleen CU en PP waren tegen. Er zijn op basis van dit RPW de nodige onderzoeken verricht die uiteindelijk hebben geleid tot het collegevoorstel dat nu voorligt. De eerste was van BCI : Verkenning ontwikkeling nieuw bedrijventerrein kern Aalten, Onderzoek, rapportage januari 2023. Hierin werden 9 potentiële locaties voor een nieuw bedrijventerrein onderzocht. Westzijde Industrieterrein I, Noordzijde Vierde Broekdijk en Zuidwestzijde 4e Broekdijk kwamen als meest kansrijk uit de bus (2,3 en 8 uit de lijst hierboven). BCI deed daarnaast de volgende aanbevelingen± Spoedig aan de slag te gaan met een concrete lijst aan mogelijke compensatiegebieden voor het te kappen bos. Intensiveren van het ruimtegebruik op bestaande bedrijventerrein wordt steeds belangrijker. Het is aan te bevelen om een stevig ambitieniveau te ontwikkelen ten aanzien van toekomstbestendigheid: energietransitie, circulariteit, klimaatadaptatie, biodiversiteit, veiligheid. Vervolgens heeft RoyalHaskoningDHV (RHDHV) een Plan van Aanpak geschreven (concept november 2023, definitieve versie 4 september 2024) waarin de volgende volgorde werd voorgesteld (uit definitieve versie): Ook werd een globale planning opgesteld. Als de raad in 2024 een besluit zou nemen zou de eerste uitgifte van nieuw bedrijventerrein in 2029 kunnen starten. Op basis van het concept Plan van Aanpak is een Haalbaarheidsonderzoek opgesteld door RHDHV waarin voor 5 scenario’s de financiële consequenties globaal zijn doorgerekend (febr. 2024). Dit rapport is vertrouwelijk met het collegevoorstel aan de raad gestuurd, ik kan dus geen informatie hieruit delen. Op basis hiervan is het eerdergenoemde concept Plan van aanpak definitief gemaakt (sept 2024), heeft het college haar voorstel uitgewerkt en zijn er nadere financiële doorrekeningen gemaakt door Urban Reality (ook vertrouwelijk). Ook na aanpassingen in de berekeningen blijkt de ontwikkeling niet kostendekkend mogelijk te zijn. Afhankelijk van de nog te kiezen uitwerking in welke gebieden precies worden ontwikkeld is het tekort groter (tot 1,7 miljoen) of kleiner (450.000, -). Uit Raadsmededeling 168-2024: De raad wordt nu een besluit voorgelegd met de volgende onderdelen: Kennis te nemen van de locatiestudie ‘Verkenning ontwikkeling nieuw bedrijventerrein kern Aalten’ van adviesbureau BCI; In te stemmen met de ontwikkeling van het gebied ten zuidwesten van het bestaande bedrijventerrein en ten noorden van de Keizersbeek tot nieuw bedrijventerrein bij de kern Aalten; In te stemmen met het plan van aanpak ‘Uitbreiding bedrijventerrein Aalten’ van RoyalHaskoningDHV. Het benodigde voorbereidingskrediet van € 600.000 beschikbaar te stellen. De beeldvorming was vorige week. De publieke tribune zat vol met inwoners en omwonenden die – uiteraard- grote moeite hebben met het plan. Opvallend was dat de enige inspreker die vóór het voorstel was, de IKAD, het argument ‘werkgelegenheid’ niet van toepassing vond (er is nu al een tekort aan personeel); extra ruimte is vooral nodig voor robotisering. En i.v.m. de niet optimale bereikbaarheid van het nieuwe terrein was ‘locatie 9’, bij Varsseveld volgens hem ook best een geschikte optie. Het debat tussen de fracties was dus afgelopen dinsdag tijdens de Oordeelvorming. Onze inbreng in de eerste termijn: Uitbreiding Bedrijventerrein “Voorzitter: we denken dat het voorstel nog niet rijp is voor besluitvorming. Er zijn nog te veel open vragen en teveel risico’s om zo’n ingrijpend besluit – met grote onrust in de buurt, een uitwerkingsbudget van maar liefst 600.000,- – op dit moment te kunnen nemen. Ik wil dit kort toelichten. Is de behoefte aan nieuw bedrijventerrein wel zo groot? Begin vorig jaar hebben we onze bezwaren bij het RPW al aangegeven. Zowel in de provinciale Prognose Werklocaties als in het RPW (regionaal Programma Werklocaties) is uitgegaan van EIB-scenario Hoog. Heel mager gemotiveerd. Scenario Laag zou uitkomen op een halvering van de behoefte. De krapte op de arbeidsmarkt zal de groei-behoefte sterk beperken. Automatisering en robotisering is weliswaar een oplossing daarvoor, maar hiervoor zijn weer nieuwe, hoogopgeleide, gespecialiseerde vakmensen nodig die je niet 123 naar Aalten trekt. De Stecgroep[1] stelt dat de intensiveringspotentie op bestaande bedrijventerreinen 5-20% is. Als we 10% aanhouden dan betekent dat voor Aalten 10% van 140 ha = 14 ha potentiële extra ruimte. We zouden deze potentie eerst nader onderzocht willen zien. (Discussie 1) (Temeer doordat er nu meerdere panden te huur of te koop staan en er dus blijkbaar ruimte is.) Voor de goede orde: we begrijpen dat er voor zo’n intensiverings-operatie ’schuifruimte’ nodig is. Uiteraard denken we daarin graag mee. We missen een integrale afweging. Het lijkt er nu sterk op dat de we als gemeente alleen belangen van het bedrijfsleven volgen en in de modus staan van: “u vraagt, wij draaien”. We kunnen echter ‘de economie’ niet langer loszien van de sociale basis en de ecologie. Groeien kan niet oneindig. Er zijn grenzen aan de hoeveelheid arbeiders, grondstoffen, afval, beschikbare energie, en vooral ook: beschikbare ruimte. Landbouw en natuur, en daarmee voedselzekerheid, komen ernstig in de verdrukking als we door blijven gaan met het bouwen van nieuwe gebouwen, nieuwe wegen, parkeerterreinen etc. Het is de vraag of die groei wel zo slim is, of het allemaal wel kán. Moeten we niet de omgevingsvisie afwachten omdat daarin die integrale afweging wordt gemaakt? (Discussie 2). Enkele onderdelen van die integrale, bredere blik zijn nogal urgent. Ze zijn ook al aan de orde geweest in de beeldvorming. Dit zijn m.n.: Water en bodem sturend. Dit is inmiddels een belangrijk uitgangspunt in de ruimtelijke ordening, maar komt in het collegevoorstel niet aan de orde. Het plangebied ligt laag en toch is het Waterschap nog niet geconsulteerd. Wat als deze straks zegt dat het niet kan? We willen graag voorafgaand aan het besluit een oordeel van het Waterschap. (Discussie 3) Bereikbaarheid. Er wordt simpelweg gesteld dat vrachtverkeer en werknemers via Rondweg Zuid het nieuwe bedrijventerrein kunnen bereiken. Maar dat betekent voor velen een omweg en leidt onherroepelijk tot ongewenst sluipverkeer via de Nijverheidsweg. Moet de rondweg niet doorgetrokken worden naar de N318? En kan dat wel? Misschien wordt dan locatie 9 bij Varsseveld wel interessanter. We willen dat hier eerst duidelijkheid over komt voordat we besluiten over de uitbreiding op deze locatie. (Discussie 4) Financiën. O.a. het bereikbaarheidsprobleem is niet meegenomen in de financiële doorrekening. Ook zijn enkele posten rooskleurig ingevuld. Er is nu al een tekort berekend en dat wordt ongetwijfeld groter. Ik ga ervan uit dat de meerderheid van de raad vindt dat de belastingbetaler daarvoor niet mag opdraaien. Dat betekent een hogere verkoopprijs. Is het terrein dan nog steeds interessant voor bedrijven? Of blijft de helft braakliggen? Mede door waarschijnlijk een te hoog ingeschatte vraag. Met extra tekorten voor de gemeente als gevolg? Graag willen we inzicht hierin.(Discussie 5) Samengevat: behoefte (d.w.z. koopkrachtige behoefte), waterschap, bereikbaarheid en financiën vormen flinke risico’s. Deze zijn zo groot dat we op dit moment geen verantwoord besluit kunnen nemen. Zoals ook het rekenkamer-rapport over de Westrand-ontwikkeling[2] adviseert, willen we graag een degelijke risicoanalyse voordat we een go/nogo besluit nemen. (Discussie 6). Tenslotte: het Bos. We zijn in principe voorstander om het bos te handhaven. Om redenen van koelteplek, CO2-opvang, biodiversiteit en om het belang van Lintelo 12. Dat daarvoor het nodige onderhoud in dat bos moet plaatsvinden is duidelijk lijkt ons, want de ecologische waarde kan flink opgekrikt worden. Mocht handhaven om welke redenen niet mogelijk zijn dan wil PP dat de herplant-norm flink opgehoogd wordt. Het duurt nu zeker 20-30 jaar voordat de beoogde CO2-compensatie wordt gerealiseerd.” Bert [1] Feiten en cijfers bedrijventerreinen in Nederland, Stec groep, 12 april 2023. [2] Eindrapport ONDERZOEK BESTEMMINGSPLAN WERKLANDSCHAP AALTEN-WEST ; TERUGBLIK MET HET OOG OP DE TOEKOMST. Rekenkamerrapport 28 januari 2014.
     
  • Eerlijk gesprek over ‘respect”.
    Wat een geweldig, open en eerlijk gesprek! Zo kan het dus ook. Op vrijdagmiddag hadden Hans te Lindert en ik maar liefst 18 mensen te gast in het sfeervolle grand-café vanEstinea in Aalten. Mensen met verschillende achtergronden: oud en jong, arm en rijk, Nederlanders met een migratie-achtergrond; import-Achterhoekers en “autochtonen”, mensen met een lichamelijke beperking en leden van “Samen Sterk”, vrijwilligers bij Figulus.. Met als bezielend gespreksleider Henkjan Kok. Wat is voor jou respect?; respect begint bij begrip en openstaan, luisteren en de mens zien achter afkomst, beperking, of situatie. Wij als wethouders luisterden. (moeilijk hoor). We deden dit omdat deze week het “De week van respect” is. We weten na dit gesprek zeker: respect is geen kwestie van 1 week. We hebben suggesties meegenomen die we in ons gemeentelijk beleid gaan doorvoeren. En we willen graag in gesprek blijven! Estinea bedankt voor jullie gastvrijheid. Alle gespreksdeelnemers bedankt voor jullie persoonlijke verhalen! Zo kan het ook! (foto’s met toestemming genomen.) Ik kan het niet laten zo trots te zijn op de inwoners van onze gemeente die in het huidige verharde klimaat van intolerantie, populistisch gescheld en grove beledigingen aan het adres van hele groepen, het aandurven om eerlijk en open met elkaar in gesprek te gaan. Dat moeten we vaker doen. (foto gemaakt door Hans te Lindert)
     
  • Ervaringsdeskundigen zetten stap vooruit
    Over ervaringsdeskundigheid gesproken. Maandagavond kwam de groep mensen die vanuit hun eigen situatie heeft meegedacht over bestaanszekerheid, armoedebeleid en gemeentelijke maatregelen naar de beeldvormende raadsvergadering. Daar waar de groep in anonimiteit begonnen was, waren zij nu allemaal aanwezig, een stap naar voren en deelden drie woordvoerders van hen hun ervaringen met de aanwezige raadsleden. En dat maakte indruk. Opvallend was ook de eerlijkheid van de raad: voor ons is armoede eigenlijk een ver-van-m’n-bed-show. De woordvoerders van de groep gaven aan dat juist het groepsgesprek hen sterker gemaakt heeft en dat er daardoor een soort sterk groepsgevoel is ontstaan van: je staat er niet alleen voor. Het zou erg mooi zijn als zo’n groepsgevoel als leidend principe ook in ons beleid een plaatsje zou krijgen. Geen beleid zonder inbreng van ervaringsdeskundigheid. Verantwoordelijk medewerker voor dit beleid Christel Sloetjes gaf in heldere bewoordingen aan waar en hoe rekening is gehouden met de opvattingen en aanbevelingen van de expert-groep. Opvallend is dat deze niet alleen de gemeente betreft, maar eigenlijk alle instellingen die met deze problematiek te maken hebben: Laborijn, de Woonplaats, Figulus en de scholen. Een punt waar we ons steeds weer het hoofd over breken: hoe komt de informatie en steun terecht op het juiste moment bij mensen die het nodig hebben. Het blijkt niet genoeg te zijn om allerlei maatregelen of instrumenten te hebben, maar juist om ze op de plek te krijgen is lastig.
     
  • Topdag bij Europees Parlement in Brussel
    Het kostte veel voorbereidend werk, maar donderdag om 6.30 uur vertrok toch een bus vanuit Bredevoort via Bocholt naar Brussel. Aan boord: 17 Duitse en 31 Achterhoekse geïnteresseerden in Europese politiek. Doel: een bezoek aan het Europese parlement, een ontmoeting met een parlementariër en vragen stellen aan een journalist. Daarom heen informatie over Europa via “een college in de bus” en een bezoek aan het prachtig nieuwe Huis van de Europese Geschiedenis in het Leopoldpark. Organisatie: Europe-Direct in Bocholt en de “Meet-up-werkgroep” van de Koppelkerk in Bredevoort (waar ik op persoonlijke titel in zit). De rit begon al snel vertraging op te lopen met de files in het Ruhrgebied. We doodden de tijd met kennismakingsspel en een kennisquiz via de mobiele telefoon. Dr Siebo Janssen, Europa-deskundige werkzaam bij de Universiteit van Bochum, stapte op in Herkenrath en gaf tot in Brussel een zeer deskundig en boeiend betoog over ontstaan van de Europese samenwerking èn over de werking van het hele Europese circus met in de hoofdrol de Europese Commissie, het Europees Parlement en de Euro-toppen met regeringsleiders. Door een verkeerschaos in Brussel vanwege een staking van de taxichauffeurs kwamen we anderhalf uur te laat aan de Wiertzstraat bij het Europese Parlement. Tijdens de lunch vertelde Tine Strik, Europarlementariër voor De Groenen (GL-PvdA) over haar rol als “waakhond” in een commissie die de rechtsstaat in Hongarije moet volgen. Kysia Hekster, NOS correspondent kwam even langs en vertelde mooie, maar ook echt ongelooflijke verhalen hoe de media vorige week in Hongarije behandeld werd en het “voorrecht” dat zij kreeg om premier Schoof te interviewen. Daarvoor hadden we een leuke rondleiding in het parlement gehad met een uitleg van een Nederlandse gids met Duitse vertaling door Siebo. Na weer uitgebreide veiligheidschecks (dat is toch wel heel opvallend in Brussel) hadden we een krap uurtje om in het huis van de Europese geschiedenis een audiotoer van minimaal 1,5 uur te volgen. Dass klappte nicht. Een aanrader dat gloednieuwe museum met geavanceerde snufjes. Er was nog tijd voor een koffie of Belgisch biertje op het Luxemburgplein, waarop we ons weer in de file stortten richting Venlo, waar de hongerige magen nog gevuld moesten worden. Aankomsttijd Bredevoort: 23.30 uur. In de groepsapp, de gesprekken op straat en in de bus was het een en al bewondering en lof voor dit initiatief. Echt voor herhaling vatbaar.
  • Week van respect 11-17 november
    Jaarlijks gebeuren Al sinds 2006 wordt elk jaar de nationale “Week van Respect” georganiseerd. De missie: een respectvolle samenleving waarin iedereen zich thuis voelt en actief aan bijdraagt. Te beginnen bij jongeren. Want wat je jong leert, neem je de rest van je leven mee. In de gemeente Aalten willen de wethouders Joop Wikkerink en Hans te Lindert ook graag aandacht besteden aan deze “Week van Respect”. Daarbij willen ze aansluiten bij het thema van de landelijke week “Allemaal burgers”. Burgerschap staat weer bovenaan de menukaart van het onderwijs. Daarom gaan we aan de slag met de vraag welke burgers die we zelf willen zijn. Daarvoor hebben we de ervaring van alle inwoners nodig. Vandaar dat de twee wethouders een dialoogtafel organiseren. Dialoogtafel op 15 november Joop Wikkerink: “We hebben mensen met verschillende achtergronden gevraagd om mee te denken. Ouderen, jongeren, de groep “Samen Sterk ”verbonden aan Estinea, ervaringsdeskundigen die rond moeten komen met een laag inkomen en mensen met een andere culturele achtergrond”. Hans te Lindert: “We hebben Henk-Jan Kok, ervaren coach die z’n sporen in het onderwijs verdiend heeft, bereid gevonden ons gesprek te leiden. Daarin willen we ervaringen uitwisselen: wat verstaan we onder respect, geven we zelf wel voldoende respect en ontvangen we ook respect. En we denken over de vraag over wat dat eigenlijk zijn: actieve en betrokken burgers.” Joop: “Uiteindelijk zou het mooi zijn als deze dialoogtafel zou leiden tot het jaarlijks meedoen aan de “Week van respect”. Misschien kunnen we resultaten van het gesprek daarbij gebruiken in de vorm van een oproep, een handleiding, een “statement” of zoiets.” Het gesprek is op uitnodiging. Wil je nog meedoen stuur dan een mail naar j.wikkerink@aalten.nl of h.te.lindert@aalten.nl De dialoogtafel wordt gehouden op vrijdagmiddag 15 november a.s. van 15.00-16.30 in het “grand café “van Estinea, Herenstraat 21 te Aalten. Welkom!
     
  • Solidariteit leidend thema van de Progressieve Partij
    Op dinsdag 5 november werd de begroting 2025 behandeld in de gemeenteraad. Dan houden alle fracties ook hun zgn. algemene beschouwingen.  Deze bijdragen geven de fracties de kans hun algemeen politiek oordeel over het gemeentelijk beleid te geven.  De fractie van de Progressieve Partij deed een oproep tot solidariteit in de samenleving. “Met elkaar ”  Het klinkt als iets uit de oudheid, letterlijk en figuurlijk. Letterlijk heeft het begrip een lange geschiedenis die nauw is verbonden met de opkomst van socialistische bewegingen begin 20ste eeuw. Figuurlijk lijkt het met de toenemende polarisatie in onze samenleving iets van lang geleden te zijn…: Solidariteit. Solidariteit is:
    •       Praten MET de ander in plaats van OVER. Een goed voorbeeld hiervan is de totstandkoming van het rapport ‘Van Arm-lastig naar Arm-slag’ dat binnenkort behandeld wordt door de gemeenteraad. Heeft u het mooie gesprek dat Martin Pragt voerde op de lokale radio met een aantal van de mensen die vanuit hun eigen ervaringen hebben meegewerkt aan het rapport al gehoord? Twee belangrijke lessen leren we hiervan. De eerste is dat deze inwoners niet vragen om meer geld, maar vragen om GEHOORD en GEZIEN te worden. Niet direct zeggen dat iets níet kan, maar meedenken over wat wél kan. De tweede les is dat we niet moeten doen alsof het iemands eigen schuld is dat hij of zij het financieel moeilijk heeft. Ook dat is solidariteit.
    •       Een ander voorbeeld van niet praten over, meer MET de ander is de bijeenkomst in de Koppelkerk op 16 oktober jl. waar een aantal jonge mannen en vrouwen uit Syrië en Iran aanwezig waren die vertelden over hun leven in Nederland; in het Nederlands, want ze hebben helemaal of bijna de inburgeringscursus afgerond. Zij vertelden dat het helemaal niet makkelijk is om je huis, familie, vrienden en land te moeten verlaten om naar een ander land te reizen. Het was niet hun keus om naar Nederland te komen, maar pure noodzaak om een leven en toekomst te hebben. Wij willen daarom een veilige plek bieden aan deze vrouwen en mannen die hun land hebben moeten verlaten om veiligheid, een leven en toekomst te hebben. Het voorstel om opvangplekken te realiseren voor asielzoekers, statushouders en Oekraïners ondersteunen wij daarom van harte. Ook dat is solidariteit.
    •       Solidariteit is ook: de schuld van het probleem niet bij de ander leggen. Het is niet de schuld van vluchtelingen dat er te weinig betaalbare woonruimte is. Het weigeren van opvang of versoberen van de opvang voor deze mensen lost dit probleem ook niet op. Er is geen asielcrisis, maar een doelbewust gecreëerde OPVANG-crisis. Onze fractie legt de verantwoordelijkheid voor het probleem daar waar deze hoort: bij het Rijk. Woningnood is het gevolg van jaren van VVD-beleid die de corporatiesector alle investeringsruimte heeft gekost. Door de raad is uitgesproken dat er goede stappen worden gezet om extra woonruimte te creëren. Onze fractie wil hieraan toevoegen dat deze vooral ook betaalbaar moet zijn. Aan villa’s en andere luxewoningen hebben we niet zoveel. (Zie: Podcast De Bedoeling: extra aflevering 2 van 27 oktober 2024)
    •       Solidariteit is dus ook: de ander ZIEN en behandelen als MENS in plaats van een probleem of bedreiging. Niet de cijfers of dasboards als uitgangpunt voor het beleid, maar de mens achter de cijfers. Wij willen daarom ook het contract met de 3e jongerenwerker voortzetten. De sociale basis moet versterkt worden, zodat er minder vaak een beroep zal hoeven worden gedaan op de duurdere tweedelijns jeugdhulp. Als gemeenteraad moeten we daarom willen investeren in die basis.
    •       Solidariteit is ook zoeken naar manieren hoe we als samenleving gezond ouder kunnen worden. Tijdig gesprekken voeren over wonen, leven en zorg met ouderen en hun familie en niet òver.  Mantelzorgers en vrijwillige inzet ondersteunen. Vitaliteit, sporten en bewegen, gezonde voeding mogelijk maken. Als samenleving de zorg en ondersteuning anders organiseren. Immers over een paar jaar zijn er minimaal 200.000 mensen te kort in de zorg als we niks veranderen.
    •       Onderdeel van de sociale basis is kunst en cultuur. Dat dit leeft in onze gemeente dat bleek wel uit opkomst op de PP-meedenkavond over dit onderwerp recentelijk. Wat kunst en cultuur precies is, is voor iedereen verschillend. Waar iedereen het die avond over eens was, is dat het hoe dan ook VOOR en VAN iedereen is. Als het geld gaat kosten dan is kunst en cultuur echter volgens de politiek opeens iets elitairs. Laten we als gemeenteraad niet in deze valkuil stappen. Laten we een betrouwbare partner zijn voor verenigen, stichtingen, vrijwilligers en iedereen die zich inzet op dit gebied.
    •       Als gemeenteraad moeten we niet alleen willen luisteren naar de stem van de meerderheid, maar juist ook oor hebben voor de kleinere groep, die geen of een nauwelijks-hoorbare stem heeft. Hoe doen we dat? Een goed begin is om te allen tijde voor ogen te houden dat iedereen recht heeft op een gelijke behandeling; niet voor niets het eerste artikel van onze Grondwet. En iedereen, is dan ook echt iedereen, en niet de ene misschien net wat meer dan de ander. Wij doen daarom een oproep aan de burgemeester om haast te maken met de uitvoering van de vorige jaar raad breed aangenomen motie om de tekst van artikel 1 van de Grondwet op een zichtbare plek te plaatsen.
    •       En laten we niet vergeten: solidariteit is ook rekening houden met elkaar en de toekomstige generaties. We hebben grote zorgen over de biodiversiteit en klimaatopwarming. De échte crises zijn die van de biodiversiteit en het klimaat. Beide vragen om permanent grote aandacht, op elk beleidsterrein. Zo vinden we betaalbaarheid van besparingsmaatregelen en eigen lokale duurzame opwekking essentieel: lagere inkomens moeten hierin ondersteund worden. Op gemeenteniveau willen we uitbreiding van grootschalige duurzame opwek. Er is veel in gang gezet in Aalten, maar in 2025 zullen meer grote stappen gezet moeten worden, waaronder herijking van het Uitnodigingskader zon en wind.
    Solidariteit is nog zoveel meer. Graag geven wij dit stoffige woord weer betekenis in het aankomende jaar, samen met u, met elkaar en voor de ander. Aalten, 04 november 2024 Fractie van de Progressieve Partij
     
  • Houtrook slecht voor de gezondheid
    Zó schadelijk is houtrook voor de gezondheid, dus juicht onderzoeker Fleur houtstookverbod toe Ze deed in De Meern metingen bij huizen met een houtkachel en liet de bewoners dagboeken bijhouden over hun gezondheid. Binnenkort promoveert Fleur Froeling op onderzoek naar de gezondheidseffecten van houtrook. Hoe kijkt zij aan tegen het Utrechtse verbod op kachels en open haarden? Zó schadelijk is houtrook voor de gezondheid, dus juicht onderzoeker Fleur houtstookverbod toe | Utrecht | AD.nl PP heeft op 1 oktober jl  vervolgvragen gesteld aan het college over de Aaltense aanpak van Houtrook nav Raadsmededeling 117.  Ook de landelijke actiegroepen zitten niet stil. De gemeente Aalten en enkele leden van het college van B en W krijgen bijna dagelijks oproepen voor een verbod op houtstoken in de gemeente Aalten. De laatste aanpak van het College is vastgelegd in raadsmededeling no. 117. https://aalten.bestuurlijkeinformatie.nl/Reports/Item/fbeebe21-1ec5-4a4e-894c-07524275ef04
         
  • Meer werkende armen.
    Overgenomen uit Gemeente-nu. Meer dan een half miljoen Nederlanders leven in armoede, onder wie 115.000 opgroeiende kinderen en relatief veel werkenden. Dat blijkt uit een nieuwe meetmethode. De nieuwe manier van meten is ontwikkeld door het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP), het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en budgetinstituut Nibud. Armoede in Nederland neemt af, maar treft steeds vaker werkenden. ‘In vergelijking met 2018 waren er vorig jaar relatief meer werkenden arm dan er mensen in de bijstand arm waren,’ aldus Peter Hein van Mulligen van het CBS.

    Onder armoedegrens

    Volgens de nieuwe berekening leefden vorig jaar ongeveer 540.000 inwoners onder de armoedegrens, 3,1 procent van de bevolking. Op basis van de ‘oude’ SCP-methode waren dit er naar schatting ongeveer 830.000. Het grote verschil is vooral te wijten aan het feit dat huishoudens met bepaalde financiële reserves niet langer als arm worden beschouwd.

    Net boven armoedegrens

    Vorig jaar waren er ook nog bijna 1,2 miljoen mensen die rond de armoedegrens schommelden. Zij hebben een inkomen tot 25 procent boven het grensbedrag, en weinig tot geen financiële buffer. In 2018 zaten zelfs 1,5 miljoen mensen in deze situatie, ‘die maar weinig beter is dan armoede’. Staatssecretaris Nobel (Participatie) vindt het ‘ontzettend krom’ dat Nederland zoveel werkende armen telt. ‘Mensen die vroeg opstaan, naar hun werk gaan, en toch in armoede zitten, dat is krom, onrechtvaardig en onacceptabel,’ aldus de bewindsman vorige week tijdens een Kamerdebat over armoede- en schuldenbeleid. Hij kondigt ‘een plan’ aan om hier wat aan te doen.

    ‘Evenwichtig’ koopkrachtbeleid

    Een commissie die het sociaal minimum onderzocht, concludeerde al ruim een jaar geleden dat het minimumloon voor veel mensen nog altijd te laag is om te kunnen rondkomen. Maar het kabinet lijkt vooralsnog niet van plan op dat terrein extra stappen te zetten. Nobel wees op het ‘evenwichtige’ koopkrachtbeleid van het kabinet: alle groepen gaan er gemiddeld iets op vooruit. Sinds 2019 daalt de armoede, onder meer door dalende werkloosheid, loonstijgingen, coronasteun-maatregelen, de energiemaatregelen en maatregelen die de koopkracht verbeterden, waaronder verhoging van het minimumloon. Bijna 175.000 mensen waren in 2023 al minstens 3 jaar op rij arm. Dat betekent dat 1 op de 3 armen ‘langdurig arm’ was.

    Werkelijke kosten

    De nieuwe meetmethode zou een realistischer beeld geven van de armoede in Nederland. Onder meer doordat ‘de werkelijke kosten die mensen hebben aan wonen en energie worden meegenomen in plaats van gemiddelden’. En er wordt nu dus ook gekeken naar het financieel vermogen van huishoudens. Door de nieuwe methode is ook de armoedegrens 2023 aangepast.
     
  • Van Arm-lastig naar Arm-slag
    In opdracht van het College van de gemeente Aalten zijn ervaringsdeskundigen geraadpleegd bij de herijking van het armoedebeleid. Wethouder Joop Wikkerink wil graag mèt mensen die het betreft nieuw beleid maken i.p.v.  maatregelen voorstellen die òver mensen gaan. In dit voorjaar is een groep samengesteld onafhankelijk van de gemeente en zijn er twee gespreksleiders/rapporteurs aangesteld. Een ervan Martin Pragt is begeleider van ervaringsdeskundigen  en is zelf lang geleden ook opgegroeid in armoede.  De ander Sylvia Heijnen is cultureel ondernemer en verstaat de kunst signalen van ervaringsdeskundigen om te zetten in concrete voorstellen. Maar liefst 16 mensen meldden zich om mee te denken. De gemeente heeft aangegeven hen ook als deskundigen te zien, dus ook een vergoeding te geven, zoals dat bij andere deskundigen ook gebeurt. In individuele gesprekken maar vooral ook in groepsontmoetingen is er een hechte club van mensen ontstaan die vanuit hun persoonlijke ervaringen aanbevelingen doet. Niet alleen voor de gemeente, voor de ambtenaren en het college en raad. Maar ook voor de samenleving.  “Iedereen kan het overkomen; dus luister naar mensen, geef ze respect en handel niet vanuit vooroordelen”, is misschien wel de belangrijkste boodschap voor de hele (Aaltense) samenleving. Op 11 november worden de voorstellen van het College voor een aanpassing van het het armoedenbeleid met een doorontwikkeling richting bestaanszekerheid behandeld in de beeldvormende raadsvergadering. Daar zullen ook enkele vertegenwoordigers van deze groep (die in anonimiteit haar werk gedaan heeft) aanwezig zijn voor een toelichting. Samen met Martin en Sylvia zijn ook al diverse interviews afgegeven bij de lokale radio, de Aalten Vooruit/De Band. Zoveel mogelijk daarvan is als bijlage bij dit artikel gevoegd. https://wethouderjoopwikkerink.wordpress.com/2024/10/26/extra-aflevering/ https://wethouderjoopwikkerink.wordpress.com/2024/10/27/extra-aflevering-2/ https://www.aaltenvooruit.nl/nieuws/maatschappij/499200/vanuit-ervaringskennis-naar-beter-armoedebeleid https://www.1achterhoek.nl/gemeente-aalten-herziet-armoedebeleid-ook-gezinnen-boven-de-armoedegrens-zien-te-bereiken/  
  • 17 oktober wereldarmoededag
    Op deze dag waarop in de hele wereld aandacht gevraagd wordt voor armoede presenteerde het college een nieuwe stap in het armoedebeleid van de gemeente. Hieronder het persbericht. Gemeente Aalten herziet armoedebeleid Écht luisteren, empathie tonen, proactief handelen en handelen in de geest in plaats van de letter van wet- en regelgeving. Dat is samengevat de wens van een groep van 16 ‘armoede-ervaringsdeskundigen’. Zij hebben de gemeente Aalten voorzien van een uitgebreid advies met suggesties om mee te nemen bij de herijking van het armoedebeleid. Het college van burgemeester en wethouders stelde het mede op basis van dat advies aangepaste armoedebeleid op 10 oktober vast. De gemeenteraad behandelt het voorstel in november. Wethouder Joop Wikkerink: “ik ben blij met de waardevolle input van de ervaringsdeskundigen. Zij hebben hun rapport de naam ‘van Arm-lastig naar Arm-slag’ gegeven en daar kan ik mij erg in vinden. Het rapport bevat nuttige tips en aanbevelingen voor verbetering van ons armoedebeleid en daarmee van hun eigen situatie en die van andere inwoners in vergelijkbare situaties. Die aanbevelingen gaan soms over geld, maar veel vaker gaat het over persoonlijk contact en maatwerk, over hoe mensen behandeld willen worden, al dan niet serieus worden genomen en professioneel worden geholpen. Ook de vindbaarheid en begrijpelijkheid van de regelingen kan volgens hen beter, dus ook daar gaan we mee aan de slag.” 2025: actualiseren en vindbaarheid verbeteren In het aangepaste armoedebeleid stelt het college voor om per 2025 bestaande regelingen te actualiseren en (nog) meer in te zetten op de mogelijkheden van inwoners om mee te doen. Bedragen en toeslagen worden aangepast en het moet voor inwoners gemakkelijker worden om ondersteuning te vinden en te krijgen, zowel bij de gemeente als bij (verwijzende) partners. Speciale aandacht is er voor gezinnen in armoede. Voor kinderen zijn er tegemoetkomingen om deel te kunnen nemen aan sport en cultuur, voor zwemles en voor de extra schoolkosten. Het vervolg: financiële bestaanszekerheid Volgend jaar wordt een volgende stap gezet. Op basis van een extern onderzoek (nulmeting) wordt gekeken of er regelingen bij moeten, geschrapt kunnen worden of dat regelingen misschien anders ingericht moeten worden. In 2026 wordt vervolgens het beleid breder doorontwikkeld richting ‘bestaanszekerheid’. De wethouder: “Daarbij gaan we steeds weer in gesprek met de ervaringsdeskundigen. Zij hebben aangegeven in de vorm van een klankbordgroep betrokken te willen blijven en van dat aanbod maken we graag gebruik.”
     
  • 40 jaar Streekziekenhuis Winterswijk
    Soms zijn er van die gelegenheden waar je dan uit hoofde van je functie (zoals dat heet) heen moet, maar waar je eigenlijk niet zo’n zin in hebt. Je weet niet of er mensen zijn die je kent, of er niet een saai programma is, of je het juiste cadeau wel hebt. Kortom een beetje een verplicht nummer. Maar soms heb je je ook helemaal misrekend en kom je in een leuke omgeving met fijne mensen en inspirerende sprekers en een gevoel dat je echt welkom bent. Dat overkwam mij dinsdag toen ik naar de receptie van 40 jaar SKB (Streekziekenhuis Kon. Beatrix) te Winterswijk moest. Immers een belangrijke partner ook van gemeenten in de Achterhoek. En het was me toch leuk. Allereerst de locatie. Dat was het nieuwe bedrijfspand van Obelink, immers de naaste buurman. Parkeren in de dockshelters, trappenhuis in en opeens was daar een oergezellig bedrijfsrestaurant met een kleine 100 mensen die het jubileum mee kwamen vieren. Drie gemeentelijk vertegenwoordigers, de rest uit de gezondheid. Maar allemaal geanimeerde gesprekken. Na zo’n half uurtje ontspannen kletsen een uur lang een presentatie van een zekere Joris Arts. Dat was enorm leuk. Hij bekeek grote organisaties buiten de zorg op hun innovatieve kracht. En wat kunnen we in de zorg daarvan leren. Zo vertelde hij over Zeeman die tot in het oneindige de “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ mentaliteit doorvoert: niks geen opsmuk, niks geen gedoe en dus superlage prijzen; of Nike met z’n just do- it mentaliteit. Prachtige voorbeelden van het Mac-Donald beeldbestel-scherm: als je wat kiest krijg je gratis advies erbij: pats 30% hogere omzet. Natuurlijk met foute producten en gebaseerd op foute prikkels maar toch. Scania die de arbeiders de Most Important Persons noemt: een ploeg van 5 mensen die een onderdeel monteert wordt volledig in de watten gelegd en verzorgd, want zij moeten als MIPS hun werk door kunnen blijven doen. Of BMW die een productielijn voor 50plusserrs heeft waar de band 30% langzamer draait. Daardoor kan iedereen het tempo goed bij houden, zijn mensen langer inzetbaar, is er minder verzuim: hup die 30% mindere snelheid zo weer terug verdiend. En dan de zorg: ja, maar dat kan bij ons niet, not invented here, bij ons is alles anders. Prachtige herkenbare verhalen die prikkelen tot nadenken. En dan ook nog als afsluiting gezonde hapjes. Soms zijn bijeenkomsten dus onverwacht leuk en leerzaam
     
  • Meedenkavond asiel en migratie met muziek
    Durf jij het aan? Praten mèt in plaats van praten òver asielzoekers, migranten? En ook luisteren naar de zorgen die onze inwoners hebben? Kom dan op woensdag 16 oktober vanaf 20.00 uur naar de Koppelkerk te Bredevoort voor een unieke avond vol discussie, gesprek en muziek. In sommige berichten stond de datum 16 september, maar iedereen had natuurlijk al begrepen dat dat oktober moest zijn. Informatie van asielzoekers zelf, feiten, cijfers Midden in de gepolariseerde asieldiscussie organiseert de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo een goed gesprek over feiten en cijfers rond migratie. We luisteren naar asielzoekers en mensen die gevlucht zijn en inmiddels in Nederland wonen. We hebben oor voor de zorgen en vragen van de gewone mensen in onze gemeente. We gaan uit van de feiten. We hebben enkele medewerkers van Laborijn uitgenodigd (met een Syrische achtergrond), die o.a. naast hun eigen verhaal ook vertellen wat zij dagelijks doen aan de inburgering. Cijfers voor de gemeente Aalten De gemeente Aalten moet rond de 200 asielzoekers gaan opvangen; we hebben binnenkort 220 Oekraïners in onze gemeente. Per jaar huisvesten we zo’n 30 statushouders. We hebben een achterstand van 38 nu, eind dit jaar vermoedelijk 13-19 personen. Hoe gaan we dat met elkaar fixen. Daar gaat deze avond over. Crisis en ophef of niet: hoe organiseren we als samenleving de opvang van mensen op de vlucht voor oorlog, geweld of armoede. Syrische tenor en operazanger te gast We praten niet alleen, maar hebben een uniek optreden geboekt. Speciale gast is de Syrische operazanger en tenor Awn Maarof. Samen met pianist Matthijs Stronks zingt hij enkele nummers en beantwoordt vragen uit het publiek over zijn achtergrond, zijn dromen en zijn huidig verblijf in een asielzoekerscentrum in Nederland. Op de speellijst staan bekende nummers als “I did it my way” (in Engels en Arabisch), O sole mio, Cielito Lindo (folksong uit Mexico). Toegang gratis De Progressieve Partij wil graag dat zoveel mogelijk mensen komen meepraten en meeluisteren. Daarom is de toegang tot deze avond gratis. Een gift, voor wie wat missen kan, mag natuurlijk wel. Graag zelfs. Het goede gesprek, de informatie en de prachtige operamuziek, met een vleugje Syrische invloed, vindt plaats op woensdag 16 oktober 2024 om 20.00 uur in het boekencafé van de Koppelkerk, Koppelstraat 35 te Bredevoort. (max. 50 plaatsen)
     
  • Cursus Politiek Actief
    Het wordt inmiddels een traditie. In het najaar organiseert de gemeente en dan met name de burgermeester en de griffie een cursus politiek actief. Ook dit jaar zit de cursus helemaal vol en zo’n twintig inwoners van onze gemeente krijgen op een aantal donderdagen een uitleg over de politiek en dan met name de gemeentepolitiek: Hoe zit het besluitvormingsproces in elkaar, wat doet de raad, wat doet B&W, hoe werkt dat vergaderen in drie stappen (oftewel het BOB-model), enzovoort. Een van de onderdelen van de cursus is dat 3 mensen uit de raad aan de deelnemers vertellen hoe ze in de politiek zijn beland, hoe het bevalt en wat ze er zo in aanspreekt om met politiek bezig te zijn. Met geïnteresseerden praten over waarom ik politiek leuk vind leek me wel wat, dus ik heb me aangemeld. Op donderdag 4 oktober was het zover en naast Jeroen Hollema en Martin Hüning stond ik voor de groep. We kregen ieder een derde van de cursisten toegewezen. Dat het een geïnteresseerde groep was bleek al snel. Het was geen éénrichtingverkeer, maar er kwamen ook goede vragen. Bijvoorbeeld of het wel eens lastig is om voor je standpunten te gaan staan, of het moeilijk is als er politieke spelletjes gespeeld worden en hoe je contact houdt met de burgers. Al met al een leuke avond met geïnteresseerde deelnemers. En voor wie benieuwd is naar de antwoorden die ik gaf op de vragen, geef je volgend jaar ook op. Je kunt me natuurlijk ook altijd een keer aanspreken en vragen. Theo Bauhuis
     
  • Begraven en emoties.
    Beleidsnotitie toekomstbestendige begraafplaatsen Aalten Er wordt in onze gemeente gewerkt aan een nieuwe kijk op het beheer van de 7 begraafplaatsen in de gemeente. Het begraven is verre van kostendekkend en de verwachting is dat de kosten alleen maar zullen toenemen in de toekomst als het aantal begravingen verder afneemt. Dat komt doordat met nieuwe graven en de grafrechten ook het onderhoud betaald wordt. Om tot nieuwe inzichten te komen was vooraf een participatietraject opgestart waarbij geïnteresseerden met de opstellers van de plannen mee konden lopen om mee te denken en ideeën te horen. De beleidsnotitie gaat dus over het meer kostendekkend maken van de begraafplaatsen. Dat is best een gevoelig iets. Kostendekkend is zakelijk, begraven en begraafplaatsen zijn vooral veel gevoel en emotie. In de notitie is een heel zakelijke insteek gekozen. Termen als doelgroep, marktwerking, marktconform en concurrentie komen regelmatig voor. Dat komt soms nogal hard en zakelijk over, maar van de andere kant zorgt dat zakelijke kijken er ook voor dat er goed gekeken wordt naar wat de overledenen en nabestaanden willen. Dat is immers de doelgroep en de ‘klant’ van de begraafplaats. Zo komt er in de plannen bijvoorbeeld ook natuurlijk begraven voor. Op 8 oktober was de beeldvorming en al voordat die vergadering begon was al duidelijk dat dit onderwerp de mensen bezighoudt en dat de berichten over deze plannen veel onrust veroorzaakten. Veel insprekers, veel ingezonden stukken en een goed gevulde publieke tribune. De beeldvorming begon met een uitgebreide, duidelijke en verhelderende presentatie door de opstellers. Veel onrust werd weggenomen, een deel van de insprekers gaf aan niet langer in te willen spreken. Niet iedereen was gerust en tevreden na de presentatie. Met name het sluiten van begraafplaatsen (dat houdt in geen nieuwe graven, niet dat de poort op slot gaat) het veranderen van inrichting en over de oude begraafplaats in Dinxperlo bleven zorgen. Tijdens de presentatie en met name de vragen aan het eind bleek ook dat de stukken die de raad had gekregen inmiddels, door het verwerken van de input vanuit de participatie, al wat gewijzigd waren. Dat was precies de reden dat tijdens de oordeelsvormende vergadering van dinsdag 15 oktober het voorstel door de verantwoordelijke wethouder Erik Groters weer werd teruggenomen voor nadere bestudering en aanpassing  (red.) Theo Bauhuis
     
  • Overwegingen bij een nieuw industrieterrein
    Terug in Aalten viel ik midden in de eerste informatiebijeenkomst voor omwonenden van de plek waar het college een nieuwe industrielokatie voorstelt. Zoals bekend in de omgeving Zomerweg/Moerveldweg in Aalten, deels aansluitend aan het huidige ’t Broek. Terecht krijg ik wel vragen als “hoe kan een wethouder van een progressieve partij nu meewerken aan uitbreiding van een industrieterrein, zeker als daarvoor een stuk bos gekapt moet worden.” Ik zal daar proberen antwoord op te geven. 1. Bestuurlijke continuïteit. Vanuit het bedrijfsleven wordt al heel lang gevraagd om uitbreidingsmogelijkheden voor de bestaande Aaltense bedrijven. Door de gemeente is steeds gezegd dat we een afweging maken tussen alle mogelijkheden en onmogelijkheden. Dus er is sprake van opgewekt vertrouwen. Deze uitbreiding zou voldoende zijn voor de lokale vraag tot 2040. Ik denk dat we tijdig moeten beginnen met de discussie of er na 2040 nog meer ruimte in onze gemeente opgeofferd moet worden door bedrijventreinen. Dat heeft te maken met onze discussie over het thema ”welke gemeente wil je zijn”. Er zijn natuurlijk ontwikkelingen in de economie die aangeven dat we moeten minderen ipv ongebreideld groeien. 2. Sturing op circulariteit en duurzaamheid. Een door de gemeente ontwikkeld industrieterrein biedt mogelijkheden voor circulariteit, duurzaamheid en social return on investment. Het valt op (ook tijdens de duurzaamheidsdag en tijdens onze werkbezoeken) dat bedrijven op zeer uitgebreide schaal bezig zijn met allerlei aspecten van duurzaam werken. Uitbreiding van die bedrijven kan een spurt geven in duurzaam werken. 3. Inrichting passend bij de schaal en structuur van Aalten. De inrichting moet nog bepaald worden, maar een nieuw aaneengesloten terrein biedt ook kansen voor nieuwe formules, architectuur en bedrijven. Ik zou graag willen dat er ruimte is voor kleine startups in de sectoren techniek, zorg(technologie) en creatieve beroepen. Ruimtelijke inrichting kan dat mogelijk maken. Dus geen distributiecentra. 4. Er zijn uitgebreide onderzoeken gedaan naar de mogelijkheden van 9 locaties. Deze locatie kwam er zowel vanwege bereikbaarheid (overlast vrachtauto’s) als natuurwaarde èn ligging en grondeigendom er als beste uit. Natuurlijk heeft een terrein aansluitend aan de Hofskamp in Varsseveld ook z’n voordelen. (ook gezien elektriciteitsvoorzieningen). De nestcongestie kan nog veel roet in het eten gooien. 5. Nadeel van deze locatie is dat er bos gaat verdwijnen. Sommige stukken van het bos zijn niet van grote ecologische waarde, maar het is altijd vervelend als er gezonde bomen gekapt moeten gaan worden. Bomen zijn ook belangrijk als CO2-afvanger. Ik heb dus als eis neergelegd dat er 1,5 keer zoveel CO2 afgevangen moet gaan worden bij het compensatiebos. Dat wordt nog een hele toer. 6. Zoals de berekeningen er nu liggen zijn er minder opbrengsten (verkopen) dan kosten. Er blijft een berekend tekort van 8 ton. Ik heb aangegeven dat het mijn wens is de bedrijven niet extra te subsidiëren met gemeenschapsgeld, dus dat de exploitatie minimaal op 0 uit moeten komen. Dat betekent hogere prijzen voor de bedrijven. Maar: realisatie ligt nog zover weg dat je misschien tegen die tijd pas kunt zeggen of de prijzen op dat moment concurrerend zijn. Bovendien is concurrerend niet zo aan de orde. Immers het gaat om uitbreidingen van lokale bedrijven. 7. Natuurlijk is het vervelend als vlak voor je raam een industriepand verrijst, of sterker nog als je een stuk van je bezit of je huis moet verkopen. Daar moeten we het goed over hebben. Enkelen mogen niet opdraaien voor de lasten van het voordeel van velen. Natuurlijk zijn hier ook wettelijke mogelijkheden. Maar ik snap heel goed dat het uiterst pijnlijk is als je een mooi plekje moet opgeven of je eeuwenoude familiebezit ziet verdwijnen. Joop Wikkerink
     
  • Rondwandeling centrum Dinxperlo under construction
    Op donderdagavond 26 september was de gemeenteraad uitgenodigd om de voortgang van het centrumplan Dinxperlo ter plaatse te bekijken onder leiding van de projectleider. Vooraf was er een inleiding door de wedhouders Ted Kok en Erik Groters in de kerk. Ted Kok deed de aftrap met het goede nieuws dat de werkzaamheden voor liepen op het schema en binnen budget. De werkwijze met een projectteam waar de aannemer en de gemeente niet alleen vooraf, maar ook tijdens de uitvoering steeds overleggen wat er speelt en hoe aan te pakken werkt blijkbaar goed. Erik Groters belichtte de kant van de duurzaamheid. Voor de grote werkzaamheden zijn helaas alle bomen uit het centrum verdwenen, maar daar komt ongeveer het dubbele aantal voor de terug. Ook bijzonder: er zijn kratten in de grond gegraven bij de kerk voor in totaal 400m3 regenwater. Ruim de helft daarvan is bedoeld om het regenwater te bufferen en langzaam in het grondwater te laten zakken. Het overige deel dan de kratten slaat het water juist op, zodat het gebruikt kan worden voor water geven aan de beplanting. Als die opslag vol is, zo vertelde de projectleider, dan is er natuurlijk een overloop naar de kratten waar het water in de grond zakt. Als er zware buien verwacht worden, dan kan er ook alvast water worden afgevoerd om die regenbui op te kunnen vangen. Voor de verharding zijn gebakken klinkers gebruikt. Die kunnen in de toekomst goed worden hergebruikt. Dat is ook gebeurd met de klinkers die al lagen op het Prins Claus plein. Op pad De rondleiding zelf werd door de projectleider gedaan en daar kwamen vooral veel interessante weetjes voorbij. Bij het verlaten van de kerk kom je bijvoorbeeld direct op het deel waar de vrijdagmarkt wordt gehouden. Dat is meteen een flinke oppervlakte verharding en dat bleek niet veel groener te kunnen, juist door die weekmarkt. Er moet ruimte zijn voor de kramen en voor de bezoekers. De groenvakken die er zijn, zijn wel groter gemaakt om toch iets meer groen kwijt te kunnen. Om te voorkomen dat de bestrating één grote bakplaat wordt als het zonnig wordt, is er bewust een wat lichtere kleur gekozen. Die absorbeert toch wat minder warmte. Een andere uitdaging die de weekmarkt met zich meebrengt is de combinatie van de verharding met de viskramen. Vocht en vet dat op de grond komt moet niet in de stenen trekken.Vooraf was al verteld dat er heel veel regenwater opgeslagen kan worden voor het groen in het centrum. Buiten zien we in de plantvakken ook zwarte slangen uit de grond komen. Die zorgen ervoor dat er automatisch water gegeven kan worden. Dus geen trekker met watertank meer door het centrum. Of en wanneer er water gegeven moet worden wordt door meetpunten vastgesteld. In de plantvlakken wordt er gewerkt met hetzelfde systeem van beplanting dat ook al op andere plekken in de gemeente, zoals langs de Admiraal de Ruyterstraat in Aalten, gebruikt wordt. Onderhoudsarm en een lange periode van bloemen. Bij het Kerkhofplein zijn de parkeervakken voorzien van open verharding waarvan de gaten met een grof split zijn gevuld. Dit allemaal om ook weer te kunnen zorgen dat de regen snel de grond in kan. Hierdoor zijn ook maar een paar kolken nodig. De rondwandeling eindigde weer bij de kerk. Daar is nog niets te zien van hoe het gaat worden. We kregen wel te horen dat, om daar straks te zorgen dat meteen al een groene aanblik heeft, er duidelijk grotere maten bomen zullen worden aangeplant dan dat normaal gesproken in het openbaar groen wordt gebruikt. Een mooi vooruitzicht. Al met al een positieve indruk van de voortgang van het centrumplan. Dinxperlo heeft dankzij de investering van maar liefst 10 miljoen euro straks een centrum waar het trots op kan zijn. Theo Bauhuis
     
  • Start buurtgesprekken Omgevingswet in Barlo
    Gemeente Aalten moet in het kader van de omgevingswet een omgevingsvisie opstellen. Een logische en belangrijke stap, immers je moet eerst nadenken over wát je wilt, voor je kunt bepalen hoe je dat gaat doen. Er is gekozen om Aalten op te delen in 12 deelgebieden waardoor per gebied kan worden gekeken wat er belangrijk wordt gevonden, welke zaken er spelen, wat de mensen er vinden en wat dat deelgebied anders maakt dan andere deelgebieden: de identiteit van zo’n deelgebied. Voor de nieuw op te stellen omgevingsvisie van de gemeente Aalten is meedenken door inwoners, bedrijven en verenigingen in de gemeente (de participatie) vereist in de wet, maar ook gewenst door de gemeenteraad en ambtenaren. Hoe participatie De gemeente Aalten betrekt inwoners onder andere via de omgevingsgesprekken. Avonden waarin de burgers worden opgeroepen om mee te denken en mee te sturen. Dat gebeurt in 3 stappen: • Een avond voor uitleg en om de eerste ideeën op te halen over die identiteit van het gebied en over de wenselijke toekomst van de leefomgeving in het gebied • In de tweede avond wordt de uitkomst van de eerste sessie verder besproken en uitgewerkt. Het mooie van die tweede avond is dat alle deelgebieden al een keer aan bod zijn geweest en dat er van elk overleg een verslag is gemaakt. Iedereen kan dus even bij de buurgebieden kijken of die nog goede ideeën hadden die misschien de eerste avond zijn vergeten. • In de derde en laatste gespreksronde koppelt de gemeente terug wat op basis van de overleggen als visie is ontstaan en worden eventuele laatste nog te maken keuzes voorgelegd en knopen doorgehakt. Dat klinkt heel goed, maar er zijn natuurlijk beperkingen in wat mogelijk is. Een visie van zo’n deelgebied kan niet de regels vanuit het rijk en de provincie naast zich neerleggen en het moet wel reëel zijn. De gemeente gaat niet overal over. Ook moet zo’n visie concreet zijn en niet alleen algemene kreten bevatten. Er moeten dus keuzes worden gemaakt. De praktijk Op 16 september had Barlo de primeur met het eerste omgevingsgesprek en aangezien de PP altijd voor participatie is vonden ik het belangrijk om ook aan te schuiven om te zien hoe die participatie in de praktijk vorm krijgt. Hulde aan Barlo want de deelname was groot, wat toch wijst op een grote betrokkenheid en bereidheid om mee te doen. Vanuit de gemeente werd door een ambtenaar uitgelegd wat de bedoeling is van de omgevingsvisie, hoe de avond zou verlopen en ook wat de beperkingen zijn (een soort winstwaarschuwing, niet alles kan). Vervolgens werd de groep in drieën gesplitst om per tafel samen aan de slag te gaan met bepalen wat belangrijk is. Dat gebeurde heel interactief. Er was een lijst met onderwerpen waarop per onderdeel met stickers kon worden aangegeven wat als heel belangrijk werd ervaren. Op basis van die onderwerpen konden op memo-blaadjes worden opgeschreven waar zorg om was en wat de knelpunten waren en deze konden op een kaart geplakt worden. Vervolgens konden op een derde vel met kaart memo’s worden geplaatst met een toekomstbeeld en visie. Door de begeleidende ambtenaren werd gestuurd op het verloop, maar niet op de inhoud. Het belangrijkste was dat er steeds duidelijk werd gemaakt dat het niet alleen gaat om opschrijven wat je wilt, maar dat ook concreet maakt en ook over de bijbehorende keuzes nadenkt. Dus niet alleen opschrijven ik wil meer natuur, landbouw of huizen. Juist duidelijk maken, wat vind je dan natuur, wat moet er dan gebeuren voor de landbouw en hoe moeten die huizen er dan uitzien. Minstens zo belangrijk als het wat is de vraag waar. Dus waar moeten die huizen dan komen. Dat was mooi te verduidelijken door de memo’s op een plaats op de kaart te plakken. Conclusie Ik vond met mooi te zien hoe die participatie in de praktijk in zijn werk ging. De mensen in Barlo deden actief mee en het was de hele avond een geroezemoes van jewelste. Goed om te zien dat er ook werd gevraagd om mee te denken over de keuzes die er dan gemaakt moeten worden en dat dat ook eerlijk werd versteld dat er een limiet zit aan de participatie doordat er regels zijn van hogerhand die ook gerespecteerd moeten worden. Volgens mij een aanrader voor iedereen om mee te denken over zijn omgeving. De gemeente Aalten heeft er een hele pagina voor gemaakt waarop onder andere een extra uitleg en de kalender van gesprekken te vinden is. omgevingsvisie en voor wie niet zover wil bladeren de link naar de kalender van omgevingsgesprekken: kalender-omgevingsgesprekken Theo Bauhuis
     
  • Wandelen op WereldAlzheimerdag
    Het was de Alzheimer-week. Samen met de gemeente worden er in elk geval twee filmavonden georganiseerd: één in Aalten (al geweest) en 1 in Dinxperlo (a.s. donderdag). Bovendien heeft het Alzheimercomité Oost-Achterhoek aan de atletiekverenigingen gevraagd een wandeling te verzorgen voor mensen met (beginnende) dementie en hun familieleden/mantelzorgers. Die vond plaats op zaterdagmorgen vanaf het AVA-terrein, compleet met koffie en lunch. Dat was natuurlijk wel spannend. Zeker als jij of je partner beginnende dementie hebben loop je daar liever niet mee te koop. Aan de andere kant: bewegen, wandelen, buitenlucht is zo enorm belangrijk bij dit soort symptomen. Toch gaven zich aanvankelijk 16 mensen op; helaas moesten er behoorlijk wat mensen afzeggen vanwege een begrafenis. AVA had goed uitgepakt. Het Alzheimercomité ook met gadgets en informatie (en meewandelaars). Tot zover het formele. En het was me toch gezellig! Sjonge, jonge wat een verhalen hebben mensen met zich mee te slepen. En wat zijn de meeste mensen open en eerlijk over hun vragen en soms ook zorgen. Maar ook wat hebben we gelachen om gekke dingen en wat hebben we familiegeschiedenissen ontrafeld. Ik trof ex-vakbroeders, kennissen en buren van familie van familie, fietstochtdeelnemers enz. En dat van dat moeite hebben, om in het openbaar met een groepje mensen mee te lopen onder de noemer Alzheimer, had helemaal niemand last. Ze wilden allemaal mee op de foto. Zo zie je maar weer: het is van belang dat ook in best moeilijke levensfases ook oog moet zijn voor leefstijl, gezondheid en ontspanning. En ik hoop dat meer verenigingen (als ze dat al niet doen) zich hier blijven voor willen inzetten. AVA deed dat uitstekend. Hulde! Joop Wikkerink
     
  • Informatie voor nieuwe inwoners
    Woensdagavond kwamen zo’n 45 mensen in het gemeentehuis voor de bijeenkomst nieuwe inwoners. Er waren zo’n 200 uitnodigingen verstuurd aan mensen die in de afgelopen drie maanden naar de gemeente Aalten verhuisd waren. Alle portefeuillehouders vertelden wat over hun werk, de burgemeester wat over de geschiedenis, voorzieningen en organisatie van de gemeente. Via Mentimeter konden we zien waar mensen vandaan verhuisden: de grootste groep toch ergens vanuit de Achterhoek. De meesten twee-persoonshuishoudens. Mijn aandeel bestond maar weer uit het bankje “praat vandaag over morgen”. Samen met een nieuwe inwoner van tussen de 50 en 60 (schat ik) praatte ik over waardevol oud worden. Wat is zijn idee daarbij en wat heeft hij nodig. Ik vond zijn antwoorden mooi en passend waar we naar toe willen. Hij zei: 1. Goede sport- en beweegmogelijkheden; 2. Goed levensloopbestendig huis (hij was zelf aan het verbouwen en haalde alle drempels al weg). En 3. Een goed netwerk, wij zeggen altijd sociale basis. Daarom gingen meneer en mevrouw ook lid worden van verengingen, maar hadden ze kinderen/netwerk ook nog in de buurgemeente. Mooi dat onze inwoners toch op deze manier met de toekomst bezig zijn. Joop Wikkerink
  • Begrotingsvooruitzichten
    Dinsdag: De Koning las de troonrede voor en het koffertje met de begroting werd aan de Tweede Kamer aangeboden. Intussen hebben we in gemeenteland problemen die vooral worden veroorzaakt door de begrotingen uit Den Haag. De bijdragen vanuit Den Haag zullen behoorlijk gekort worden (dat was overigens ingezet door het kabinet Rutte). We hebben uitgerekend dat dat voor de gemeente Aalten ongeveer 1,8 miljoen structureel (dus elk jaar) is. Dat was ook een uitgangspunt van de bespreking in B en W over de begroting 2025. Als je weet dat je over twee jaar afstevent op een groot structureel tekort is het de kunst ook in 2025 niet al te veel maatregelen/beleid vast te stellen wat wel structurele verhogingen van de lasten tot gevolg heeft. Voorbeeld: als je een weg in 2025 wilt aanleggen van een miljoen dan kost dat jarenlang aan kapitaallasten (rente en aflossing) een ton per jaar. En verhoogt dus het tekort naar 1,9 miljoen. Dat zijn behoorlijke puzzels in het college. Vandaar ook dat deze dinsdag we geen tijd hadden om naar de troonrede te kijken, maar moesten puzzelen en rekenen aan onze eigen begroting. De komende dagen wordt de discussie voortgezet en volgende week geeft het college een klap erop en komt de begroting ook naar de raad toe. Die kan op 9 oktober ’s avonds vragen stellen en informatie inwinnen, waarna na een oordeelsvorming op 22 en 23 oktober de begroting met de algemene beschouwingen behandeld wordt in de raad van 5 november. Joop Wikkerink, wethouder
     
  • Opbrengsten meedenkavond Kunst en Cultuur
    Cultuur onder vuur? De afgelopen meedenkavond stond in het teken van cultuur. Dat cultuur leeft, bleek wel uit de opkomst. Sommigen van de aanwezigen waren werkzaam in de culturele sector, maar de meesten hadden vooral affiniteit met cultuur. Samen met onze gasten, Tinekel Ubbels en Richard Jongetjes werd geprobeerd om vast te stellen wat cultuur nu eigenlijk precies is. Duidelijk werd dat dit een heel breed begrip is. Wat er onder cultuur wordt verstaan, verschilt bijna per persoon. Dat cultuur onder meer kunst en (klassieke) muziek is, stond wel buiten kijf, maar de vraag of dat ook voor bijvoorbeeld de muziek van de band Normaal geldt leverde nog wel wat discussie op. Dat het antwoord op de vraag wat cultuur is, niet altijd eensluidend is, lijkt bij cultuur te horen. Richard verwoordde dit naar mijn mening heel treffend, namelijk dat cultuur discussie hoort op te roepen. Wat de één mooi vindt, kan de ander als herrie of geklieder beschouwen. Waar iedereen het over eens was, is dat cultuur van en voor iedereen moet zijn. Niet alleen moet het voor iedereen toegankelijk zijn, maar eigenlijk zou ieder kind al in aanraking moeten kunnen komen met verschillende vormen van cultuur. Tineke vertelde hoe zij als kind in Carré de musical Sound of Music had gezien en hoe deze ervaring haar is bijgebleven en haar ertoe heeft gebracht om op latere leeftijd dramadocent te worden. Bij de aanwezigen, in het bijzonder degenen die werkzaam zijn in de culturele sector, bleek een grote wens te zijn om (meer) verbinding te maken met het onderwijs. Dit is volgens de aanwezigen een goede laagdrempelige manier om iedereen kennis te kunnen laten maken met verschillende vormen van kunst en cultuur. Tineke legde uit dat kinderen hiervan ook meer leren dan alleen bijvoorbeeld tekenen of schilderen. Ze doen daarnaast andere vaardigheden op zoals bijvoorbeeld informatie verzamelen, samenwerken en presenteren; zonder dat ze dit ervaren als ‘moeten leren’. De avond was te kort om nog uitgebreid te praten over de vraag wat de gemeente hierbij kan en eventueel zou moeten betekenen. Vanuit de sector leek vooral behoefte te zijn aan ondersteuning in het verkrijgen van meer verbinding met het onderwijs. Mijn voorzichtige conclusie is dat de gemeente een faciliterende rol zou moeten hebben. Van Richard kregen we als fractie een aantal tips. Eén daarvan is om als gemeente te inventariseren wat er in onze gemeente is aan cultuur, zowel de gebouwen als de activiteiten. Een andere tip is om iemand van de doelgroep zelf te betrekken bij de organisatie. Dus niet zozeer voor, maar vooral met de doelgroep aan de slag te gaan. Wat ik zelf meeneem van deze avond is in de eerste plaats dat cultuur niet hoogdravend of elitair hoeft te zijn. Integendeel, cultuur is er in allerlei vormen en voor iedereen, jong en oud. Vanuit de sector zijn er veel goede ideeën over hoe cultuur voor iedereen toegankelijk kan zijn. Dat lukt echter niet zonder ondersteuning van de gemeente. Het gaat hierbij dan vooral om het creëren van mogelijkheden. Wat mij in de tweede plaats is opgevallen is dat daar waar het bij de overheid wat cultuur lijkt te beginnen met het kostenplaatje, begint het voor de sector bij de vraag hoe de inwoners van Aalten toegang kunnen hebben tot de verschillende culturele activiteiten en mogelijkheden. Na alles wat er aan financieel slecht weer op de gemeente is afgekomen en nog gaat komen, vind ik dit voor mezelf een belangrijke gedachte om te onthouden. En laten we daarnaast niet vergeten om als gemeente niet over, maar mét de mensen uit de culturele sector te praten. Petra Hoezen
     
  • Worden de juiste vragen gesteld bij subsidie Koppelkerk?
    Vanaf de tribune gezien was het een rare bijeenkomst. Iedere fractie benadrukte het belang van de Koppelkerk, in elk verkiezingsprogram was dit ook al te lezen. Maar uit de vragen en discussiepunten leek het alsof een aantal fracties eigenlijk helemaal niet zo content zijn met dit kunst- en cultuurcentrum. Althans niet extra willen financieel ondersteunen. Het is of het één of het ander. Of je bent voor dit prachtige instituut en je bent bereid dit in het belang van de gemeenschap te steunen, of je twijfelt aan nut en noodzaak en wil er geen cent extra in steken. De meerjarenraming van de Koppelkerk spreekt boekdelen. Zonder 50.000,- aan jaarlijkse gemeentelijke subsidies zijn de begrotingen niet sluitend. Er werden tal van opmerkingen gemaakt die in het gunstigste geval als tips en verbeterpunten aan te merken waren, maar vaak als kritiekpunten overkwamen. Meer subsidie binnenhalen, besparen op huisvestingskosten, minder activiteiten, hogere entree, … Alsof directie, bestuur en medewerkers van de Koppelkerk daar zelf niet allang en permanent mee bezig zijn. Soms leek het ook alsof het jaarprogramma van de Koppelkerk en het voorstel van het college zeer selectief is gelezen. Achtergrond en noodzaak van de extra subsidie wordt hierin immers best helder verwoord. Enkele voorbeelden uit de oordeelvorming: • Hoge huisvestingskosten werd vaak aangehaald. Is 26.000 euro per jaar voor huur en energie voor een dergelijk gebouw veel? Zou iemand in de gemeente een beter aanbod qua prijs-kwaliteit kunnen vinden? Daarbij is de Koppelkerk nog steeds een publiek toegankelijk gebouw. Een kerk met woningen wordt privé. Publieke toegankelijkheid van een gemeentelijk monument als de Koppelkerk is op zich al waardevol. Het huidige gebruik (en de huur) zorgt ervoor dat het gebouw in stand gehouden kan worden. • Hoge personeelskosten? Ook dat punt is uitgebreid toegelicht in de onderbouwing van de extra subsidie. Hoe wil je 10 exposities, 20 concerten, 9 literaire en 9 kennis-cafés, 5 boekenmarkten, 6 meet-ups op een hoog niveau organiseren en een boekencafé runnen met alleen vrijwilligers? De Koppelkerk heeft nog geen 2 fte aan betaalde krachten. Ter vergelijking: De Gruitpoort in Doetinchem had voor de fusie met Amphion 16 fte aan het werk. Zonder huisvesting en organisatie geen activiteiten. Een raadslid had ontdekt dat de bijdrage van de Vrienden van de Koppelkerk minder was dan het jaar ervoor en meende daaraan de conclusie te kunnen verbinden dat het draagvlak tanende was. Even wat nadere informatie inwinnen had een dergelijk foutieve en expliciet vooringenomen premisse kunnen hebben voorkomen. Die tijdelijk lagere bijdrage had alles te maken met een gewijzigde methode van ondersteuning. In plaats van losse flodders over hoge kosten en een weerstand tegen extra subsidie kan men de gemeentelijke steun aan de Koppelkerk ook benchmarken met andere vergelijkbare instituten. Een paar voorbeelden: • Onderduik Museum ruim 100.00 euro gemeentelijke subsidie • Theater De Storm : 550.000 euro subsidie van de gemeente Winterswijk. • Villa Mondriaan ruim 100.000 euro gemeentelijke subsidie • Amphion 855.000 euro subsidie gemeente Doetinchem. De gemeente Aalten zit niet voor een dubbeltje op de eerste rang, maar voor een stuiver. Het zou op zijn minst een dubbeltje moeten worden.
     
  • Nuttige oefening op de Slingeplas
    Zaterdagmorgen even een bezoekje gebracht aan de gecombineerde water-oefening aan de Slingeplas. Dat was leuk, spectaculair en nuttig! Drie duikverenigingen, 2 zwemverenigingen, de reddinghonden, de brandweer: allemaal waren ze in de weer om diverse siutuaties op en onder het water te oefenen. Zeker voor de brandweer nuttig: wat doe je als iemand te water raakt, een duiker, een persoon, een bootje dat in brand vliegt. Alles werd gesimuleerd en geoefend. Alle deelnemende leden (plm. 120) deden met zichtbaar pelezier hun best om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Zwemvereniging Natare had zelfs gedacht aan die kleintjes waarvoor het te “spannend” werd in een hoekje op het stand te vermaken met Donald Duckjes. Mooi om te zien dat mensen zo serieus met hun hobby kunnen omgaan en nuttig voor onze reddingsdiensten!
     
  • Opening “De Loods”Barlo
    Na jaren stug volhouden, timmeren, klussen, boren en schroeven kon dan zaterdagmiddag jeugdontmoetingscentrum “De Loods” in Barlo geopend worden. Er waren veel hobbels en uitdagingingen in al die jaren: personeel, geld, materiaal, tijd. De Loods moet een gedeeltelijk antwoord zijn op de hokkencultuur. Kijken of jongeren ook buiten hun eigen bubbel elkaar kunnen en willen ontmoeten. Daarvoor is al zo’n 7 jaar geleden een Europese Leader subsidie toegekend (voor de leefbaarheid van het platteland). De helft van dat bedrag werd door de gemeente bijgedragen. Er zit in totaal 2 ton aan subsidie in dit gebouw. Nu een goede programmering. Die was zaterdag in elk geval erg goed. De openingsceremonie werd ingevuld door Joke Kemna van het Leader-subsidiebureau en Eric Wigchers van Figulus (die de begeleiding heeft gedaan en het gebouw voor 1 euro overgedaan)
     
  • Week van het lezen en schrijven
    Ruim 2,5 miljoen mensen in Nederland hebben moeite met lezen en schrijven. Zij beschikken over te weinig basisvaardigheden. Dat kan heel vervelend uitpakken: in het dagelijks leven, inde winkel, op je werk en bij je gezondheid. Daarom hebben we in de regio Achterhoek als gemeenten samen met maatschappelijk werk, onze re-integratiebedrijven en sociaal ontwikkelbedrijven èn Bibliotheek een werkgroep die probeert zoveel mogelijk mensen te steunen die laaggeletterd zijn. Zo is er op de Bibliotheek een Taalplein, waar mensen van allerlei slag gesteund worden bij taalontwikkeling: volwassenen bij wie de schrijfkunst is weggezakt, ouders met kinderen die leren voorlezen, mensen voor wie Nederlands ede twee taal is. In de week van het lezen en schrijven zal de Bibliotheek in Aalten een aparte tafel met materialen inrichten. Als gemeente richten we ons ook op de eigen medewerkers: hoe herken je laaggeletterdheid en gebrek aan basisvaardigheden. Op maandag maakte ik samen met Walter Hobelman van Achterhoek Nieuws een artikel hierover. Deze krant wil samen met de eerder genoemde werkgroep in de komende tijd aandacht gaan besteden aan laaggeletterdheid. Bijvoorbeeld door krantleesochtenden te gaan organiseren.
  • Moet gemeente cultuur ondersteunen?
    PP start weer met meedenkavonden. Moet gemeente cultuur ondersteunen? In de zomervakantie zat PP niet stil. Maar liefst vijf fietsexcursies  naar interessante lokale initiatieven hielden ons bezig. Leerzaam en leuk. Nu start het normale “politieke seizoen” weer.  De Progressieve Partij wil graag in gesprek over politieke onderwerpen. Eén ervan is cultuur. Wat is cultuur? Alleen erfgoed, opgravingen, historie en oudheid? Of ook volksfeesten, dorpstoneel, kermmissen?  En hoe zit het met  scheppende kunst, theater, cabaret?  Zijn dat leuke hobby’s voor een culturele bubbel? Of hebben kunst en cultuur te maken met  behoeftes van onze inwoners, mogelijkheid om te leren, de blik te verbreden en  goed te leren kijken? Moet kunst en cultuur toegankelijk zijn voor iedereen? Of alleen voor mensen die er het geld voor over hebben?  Moet daarom  de gemeentelijke overheid  kunst en cultuur steunen? En welke soort dan? Interessante vragen voor een Meedenkavond  van de Progressieve Partij. Die wordt gehouden op woensdag 4 september a.s. om 20.00 uur bij café-rest. Schiller, Prinsenstraat 4 te Aalten. Toegang en koffie gratis. We hebben een paar mensen uit de cultuur-wereld uit de gemeente gevraagd hun  ideeën over bovenstaande vragen te geven, maar zijn ook benieuwd naar de meningen van onze inwoners. Zoek de verschillen……. Wat is cultuur? De eerste, de tweede of beide?     
     
  • Vluchtelingen aan het werk; voetangels en klemmen
    Drie groepen. Als jet het hebt over vluchtelingen en werk, dan gaat het om drie groepen.  Asielzoekers mogen werken als ze ingeschreven staan in het bevolkingsregister en  het UWV een werkvergunning afgeeft. In de praktijk duurt dit meerdere maanden. In de gemeente Aalten vangen we nog geen asielzoekers op. De tweede groep is de groep statushouders. Zij hebben vergunning om in Nederland te blijven en moeten inburgeren. Dat is bij de groep die tot 2021 zelf verantwoordelijk was voor de inburgering niet altijd goed gegaan. We hebben het dan  over werk en “oudkomers”. Dat zijn mensen van buitenlandse afkomst die soms statushouder zijn, soms al genaturaliseerd, maar toch nog niet goed zijn ingeburgerd. Oorzaak daarvan is veelal dat de inburgering voor 2022 door statushouders zelf georganiseerd en betaald moest worden. Dat is niet altijd goed gegaan. Dus we hebben ook in de gemeente Aalten een groep niet goed ingeburgerde statushouders. Die gaan we één voor één bezoeken en hun kansen, mogelijkheden en wensen in beeld brengen. Er blijkt veel verborgen trauma en gezondheidsproblemen te zijn. Dus dat moeten we samen met de mensen zelf ook aanpakken.  De laatste groep is de groep Oekraïense ontheemden. Zij mogen meteen aan het werk en als gemeente gaan we ze daar bij ondersteunen. Tenslotte kwam er maandag een regionaal ontwikkelde folder uit; “Statushouders aan het werk”. In onze contacten met de bedrijven die om personeel zitten te springen brengen we de mogelijkheden onder de aandacht. In de maand september zijn er voor bedrijven ook mogelijkheden om begeleidingssubsidie aan te vragen.
     
  • Opvang Oekraïners loopt achter
    Huidige situatie in de gemeente Einde van deze vakantie gaat de opvanglokatie Industriestraat 6 in Dinxperlo open. Er kunnen plm. 45 ontheemden uit Oekraïne gevestigd worden. Aan de Nijverheidsstraat in Aalten zijn ook plm. 15 Oekraïners gevestigd. Een deel van hen gaat naar Dinxperlo omdat dat beter past en we in Aalten ruimte krijgen voor passende huisvesting. Het is natuurlijk zonde als een ruimte voor 4 ingenomen wordt door 2 mensen. Er kwam ook een noodkreet uit de regio Gelderland, vanwege een brief uit Den Haag. De centrale opvang voor kwetsbare mensen uit Oekraïne in Utrecht is gesloten (te veel mensen). Dus mensen melden zich rechtstreeks bij de gemeenten. Volgens de nieuwe minister moeten mensen uit Oekraïne zelf huisvesting zoeken (via familie of kennissen), maar als ze zich melden bij een gemeente moet die wel onderdak bieden. In de gemeente Aalten lopen we nog achter met het aantal beschikbare plaatsen, dus wie nog goede opvangpanden weet… Intussen hebben we een voorstel voorbereid om mensen uit Oekraïne (als dat nodig is) te begeleiden naar werk. Dat doen we ook met inschakeling van hun landgenoten die al een tijdje hier zijn.
     
  • Leerzaam huifkartochtje langs akkerranden
    In de gemeente Aalten is een zeer actieve werkgroep die zich bezighoudt met de akkerranden. Per buurtschap zijn er dan weer contactpersonen. Zij proberen mensen (boeren en burgers) te overtuigen van het nut van het inzaaien van akkerranden en zorgen dat mensen het geschikte bloemzaad krijgen. De werkgroep op de Haart (Han Langeler, Evert Lensink en Henk Obbink) organiseerde met Henri Harmsen vrijdagavond een huifkartocht langs mooie voorbeelden. Dat was een zeer leerzaam reisje. Voorbeelden op de Haart. Allereerst al dat met het geld van de SAAP (Stichting Samenwerkend Actief Aaltens platteland), rond de 6000 euro, de zaden aangekocht en verdeeld worden onder de deelnemers. Met die 6000 euro kan 1500 m2 akkerrand worden ingezaaid. Er is nogal een onderscheid tussen meerjarige en eenjarige bloemen. De laatste geven vaak snel en mooi resultaat, maar het veldje moet weer opnieuw ingezaaid worden. Tweede opvallendheid: We zagen hele mooie voorbeelden aan de Bosweg, de Kriegerdijk, Huiskermateweg en Legtersdijk. Maar niet alles ging en gaat goed. Zo zagen we een veldje met eenjarigen van vorig jaar, echter dit jaar was daar niks mee gebeurd, dus lag het er bruin en dor bij. Wel is die plek (bij de grens) volgens Henri Harmsen de enige plek waar de kwartel (trekvogel) in de gemeente is gesignaleerd. Aan de Legtersdijk een prachtig een groot perceel met eenjarigen, maar pal daarnaast was een perceel totaal “mislukt” door de aanwezigheid van alleen maar kweekgras. Opvallend op dat perceel een kloeke wadi waar na 5 jaar al behoorlijke elzen en wilgenopslag plaatsvond. Plus volgens de eigenaar allerlei vogels en kleine dieren die daar opeens aanwezig waren. Zo kun je dus aan een stukje natuurontwikkeling doen. Lessons learned…. Dat was ook wel de les van dit bezoek. Akkerranden aanleggen is veel meer dan alleen maar de mooie plaatjes en kleurige bloemen (zie foto’s). Het is ook rekenen en meten. Zo kun je het mengsel afstemmen op de kwaliteit van de grond. Het mengsel waarmee dit jaar gewerkt is omvat wel tegen de 20 soorten. Maar het is ook onderdeel van het landschapsbeheer waarvoor grondeigenaren een vergoeding krijgen. Datzelfde geldt voor het gebruik van kruidenrijk grasland (minder kunstmest) en extensief kruidenrijk stroken beheer (stroken die niet gemaaid worden als schuilplaats voor insecten en kleine dieren). Ook kun je daarmee de verplichte drie meter bufferstroken invullen. Daar zijn allemaal regels en regeltjes voor, maar als grondeigenaar of boer moet je hier ook het nut van inzien en er ook voordeel van hebben. Bij het gezelschap van vrijdagavond, allemaal actief in akkerrandenwerkgroep, PAN (Agrarisch natuurbeheer) of SAAP is die wil en het inzien van die noodzaak er zeker. Mooiste uitspraak van één van hen”Ik ben helemaal niet van de Groenlinksen of zo, maar als ik zie wat wij in de afgelopen veertig jaar allemaal kapotgespoten hebben dan weet ik dat dat niet goed is. Als ik zie dat rond de grens op de Haart geen enkele weidevogel meer is (aan de Duitse kant trouwens wel), dan is dat zorgelijk. Als ik merk dat wanneer ik van Aalten naar Dinxperlo rijd (op de trekker), ik geen enkele vlinder tegenkom dan is er echt wel wat aan de hand.” Mooi om mensen uit de praktijk die dagelijks met de laarzen in de modder staan dit soort inzichten te horen verkondigen. Mooie opsteker om samen met boeren, natuurliefhebbers en ecologen èn gemeentebestuurders de ernst van de zaak in te zien en aan te pakken
     
  • Zomerschool 2024
    Voor misschien al wel de zesde keer organiseerde een groep mensen vanuit Figulus de zomerschool in Dinxperlo. Speciaal voor kinderen van statushouders: mensen die pas in Nederland zijn, een verblijfsvergunning hebben gekregen, maar vaak nog moeite hebben met Nederlands. Maar ook kinderen van al ingeburgerde statushouders mogen meedoen, en zelfs hier en daar kinderen uit gezinnen waarvan vader en moeder al “genaturaliseerd” zijn: Nederlander zijn geworden. De gedachte hierachter is dat deze gezinnen vaak niet op vakantie gaan, vaak de middelen daarvoor niet hebben, maar nog meer dat het belangrijk is om juist in de vakantieweken met leeftijdgenoten Nederlands te blijven spreken en te oefenen. En tussendoor nog wat van de Nederlandse cultuur meekrijgen. Inmiddels staat de organisatie goed. Elke morgen (behalve vrijdag) staan bij de Ahof drie busjes (leerlingenvervoer) klaar om de Aaltense kinderen naar de Bosmark in Dinxperlo te brengen. Daar komen de Dinxperlose kinderen ook om 9.00 uur. Meesters en juffen zijn leerlingen van ROC De Graafschap, Iselinge, vrijwilligers en professionals van Figulus. Het kost elk jaar wel een beetje moeite om voldoende juffen en meesters te vinden, maar het lukte ook dit jaar weer. Programma. Vier weken lang is de groep van 45-50 kinderen in drie “klassen”, “leeftijdsgroepen” verdeeld. Het dagelijks programma is steeds weer een verrassing voor de kinderen. Dit jaar waren de weken in “landenthema’s” verdeeld. De extra ontspannings-activiteiten sloten daar zoveel mogelijk op aan. Zo bezochten de kinderen de Teunismolen in de Heurne, kregen ze djembé -les van Badou, waren er zelfs bokslessen van Dinxper-Gym, tennislessen bij FC Dinxperlo, softballes in de Amerikaanse week en daarna Zweedse sandwiches maken. Tussendoor allerlei creatieve opdrachten als Chinese lampen, totempalen en vlaggen maken. Afsluiting Donderdag was er de afsluitende dag. Ook ouders waren uitgenodigd. Een aantal moeders, vaders en mensen van Figulus bakten pannenkoeken in het Kulturhus te Dinxperlo en om 12.00 uur waren ze schoon op. Ook collega-wethouder Hans te Lindert (Onderwijs) en ik (inburgering) kwamen een kijkje nemen en een praatje maken met docenten, ouders en kinderen. Dat laatste ging vlot. De meeste kinderen spreken goed Nederlands. We hebben ook de werkjes bewonderd (zie foto’s). Het is soms goed om al die culturele verschillen in één ruimte te zien. Maar ook de vanzelfsprekendheid waarmee wij soms verwachtingen hebben van wat leuk is. Zo was er een rij kleurige vlaggetjes opgehangen, echt leuk, kleurig en fleurig. Gewoon in de feestwinkel gekocht denk ik. Een Syrische vader wees mij erop dat dit de vlag van het regime-Assad is, waarvoor hij gevlucht was. De echte originele Syrische vlag is al veel ouder en heeft één ster meer en net even iets andere kleurbanen. Hij begreep wel dat in zo’n snoer vlaggetjes de officiële -huidige- vlag terecht was gekomen, maar het deed hem wel pijn zag ik. Om 12 uur vertrokken alle kinderen en ouders weer, we hebben hen uitgezwaaid samen met het personeel, die we namens de gemeente hartelijk bedankt hebben voor hun inspanningen. Op de facebookpagina zomerschool Aalten Dinxperlo kun je leuke foto’s (met toestemming van ouders gemaakt) vinden van de vier weken activiteiten.
     
  • Belangrijk! Bodemleven en Oogstgenoten
    En dan wordt het vanzelf 7 augustus… alweer de laatste fietsexcursie van PP van dit jaar. Dit keer met iets meer dan 30 mensen naar Lintelo 12 – de logische tuinderij. De fietstocht is weer zorgvuldig uitgezet door Gerrit Stronks. Vooraf nog even de waarschuwing dat we met een grote groep fietsen en dat afstand houden belangrijk is. Joop legt uit dat Lintelo 12 het oorspronkelijke adres is van de boerderij aan de Zomerweg. Na de ruilverkaveling in de jaren ’70 kregen de meeste wegen namen; daarvoor werden de gebouwen aangeduid met een nummer en een buurtschap; hoe lager het nummer hoe dichter bij het dorp. De tocht gaat over de Bodendijk (vlak langs de Käsebulte), de Grensweg en Damheideweg ,Velsijk en Roelendijk, over het fietsbruggetje naar Derde Broekdijk en Moerveldweg, achteringang van Lintelo-12. Ontvangst door Johannes Zandbergen en Marieke Scholten met koffie en heerlijke dadelkoek. Johannes begint zijn verhaal. Hij is werkzaam bij Workmate Company (zijn we in deze excursieserie ook geweest); Marieke in de kinderopvang. Workmate heeft ook een tuinderij en daar vatte het idee post om een aantal ideeën te combineren. Dat kun je beter doen in de vorm van een eigen bedrijf dan binnen de regels van een zorgorganisatie. De Zomerweg was vroeger geen openbare en verharde weg, maar een simpele zandweg. Er was daarom geen straatnaam met huisnummer aan het huis verbonden, maar het huis en de plek kregen een nummer toegewezen dat bij het buurtschap behoorde. In het geval van de plek waar wij wonen was dit ‘Lintelo 12’. We vinden het mooi om de geschiedenis van onze plek een gezicht te geven door hiernaar te verwijzen. De plek kent veel verhalen en is van origine een klein gemengd agrarisch bedrijf geweest. Hier wordt door onze (schoon)vader nog regelmatig levendig over verteld. Wat doet Lintelo 12? Wat is agro-ecologie? Lintelo 12 is een tuinderij met een (zelf)oogsttuin voor oogstgenoten. Het is een zogeheten CSA (Community Supported Agriculture) We zijn eind 2022 begonnen met het aanleggen van een groentetuin met een oppervlakte van ongeveer 700 m2. Omdat we nieuwsgierig waren naar diverse manieren van omgaan met de bodem en het herstellen van het leven daarin, hebben en we twee verschillende manieren gebruikt om de grond klaar te maken voor de teelt. De ene methode is volgens het ‘no-dig’ principe (karton met daarop compost en paden van houtsnippers), de andere voorbewerken met groenbemester en later met stalmest en compost. Eind 2023 hebben we de moestuin mogen uitbreiden met nog eens ruim 500m2. Het totale perceel dat we in gebruik hebben mogen nemen bedraagt ongeveer 4500 m2. Dit hebben we aangeplant met o.a. fruitbomen, een kruidenheuvel, een pluktuin, diverse meerjarige eetbare gewassen, struiken en hagen met bessen, bramen en frambozen. Onze varkens en kippen hebben alle ruimte en worden onder andere gevoed met resten van het land. Ook hebben we loopeenden, deze natuurlijke slakkenbestrijders zetten we zo nodig in om de hoeveelheid slakken terug te dringen. Onze dieren zorgen op z’n tijd natuurlijk ook voor een lekker logisch eitje of (h)eerlijk stuk vlees.   Wat zijn oogstgenoten. Dit is een interessant concept. CSA, WAT IS DAT? Onze manier van landbouw wordt ook wel CSA genoemd. CSA staat voor Community Supported Agriculture, ofwel: gemeenschapslandbouw. Dit houdt in dat je als tuinders en oogstgenoten samen de oogst, maar ook de risico’s deelt. Bij het telen van de groenten, kruiden en het fruit worden vanzelfsprekend geen chemische bestrijdingsmiddelen gebruikt, we bouwen aan een actief bodemleven en staan voor de kracht van diversiteit. Als oogstgenoot betaal je vooraf en ontvang je voor die bijdrage in ieder geval 30 weken groenten; mei t/m half/eind november. Met de vooraf betaalde inleg zijn wij verzekerd van inkomsten, die wij weer kunnen besteden aan zaden, compost, plantgoed en gereedschap. Een deel hiervan is ook ons inkomen, dit leggen we later uit aan de hand van de prijsschaal. Via deze wijze zijn vooraf de financiën rond en is voor ons ook een deel van de afzet gegarandeerd. EEN PRIJSSCHAAL, HOE WERKT DAT? We hanteren geen vaste prijs per pakket, maar verdelen alle jaarkosten over de hoeveelheid oogstgenoten (50). Dit doen we naar een geschat percentage, omdat dit voor ons het eerste jaar is. Wekelijkse kosten per oogstgenoot zijn voor ons € 5,98. Uurloon, pensioen en vakantiegeld is hier niet bij in berekend. De € 5,98 hebben we gebaseerd op 60% van onze (deels geschatte) investeringen voor dit jaar. Daarnaast hebben we dit gebaseerd op informatie van andere tuinderijen. We laten jullie binnen deze kaders zelf kiezen wat jullie kunnen en willen betalen per pakket. We geven jullie echter wel een handvat! Zie hieronder voor de prijsschalen. (Voor zelfoogst ligt deze wat lager omdat wij hier minder arbeid mee hebben dan een afhaalpakket) SOLIDAIRE BETALING Waarom hanteren we niet gewoon de gemiddelde prijs? Dit doen we omdat we het erg belangrijk vinden dat gezonde groentes voor iedereen beschikbaar zijn. Voor jong en oud, rijk en arm. Door speling in de prijs te geven creëren we een kans waarbij mensen wiens financiële situatie het toelaat het aandeel voor anderen iets betaalbaarder kunnen maken. Dit is geen verplichting, slechts een mogelijkheid. Ook zet deze betaalmethode aan tot nadenken over wat ons voedsel nou eigenlijk waard is en welk loon je de tuinder toedicht. Eerlijke loon is een belangrijk speerpunt voor ons.   Uitdagingen. Wat is nu het “kantelpunt”(break-even). Dit ligt zo hebben Johannes en Marieke uitgerekend rond de 60 oogstgenoten. Dat heeft te maken met de benodigde grond, plantmateriaal en werkzaamheden. Zou het concept kopieerbaar zijn of schaalbaar? Zeker zou er plek zijn in bijv. elke kern van Aalten voor een dergelijke tuinderij. In Bredevoort is door de talentverbinder een initiatief gestart. In Dinxperlo zou dit toch ook moeten kunnen, omdat daar geen enkel volkstuintje is. De informatie in dit (wat lang uitgevallen) artikel is voor het grootste deel afkomstig van de website van Lintelo 12. Vooral de uitleg van het aspect “bodemleven” en de “oogstgenoten” en “solidaire betaling” zijn de moeite waard om verder te ontwikkelen en de gedachtes te verspreiden. Johannes en Marieke: dank voor dit inspirerende bezoek. Aanbevolen voor iedereen! (elke zaterdag open). Zie ook : www.lintelo12.nl
       
  • Laatste zomerexcursie: Lintelo 12
    Bijzonder boeiende excursie naar Lageschaar plantenkwekerij. Zeker veertig mensen waren woensdagavond afgekomen op de zomer-fietsexcursie naar Lage schaar Vaste Planten in Barlo. Dat met zo’n grote groep fietsen opletten betekent, werd pijnlijk duidelijk bij de oversteek Damstraat-Bokkelderweg. Helaas viel een deelnemer en raakte gewond, zodanig dat hij huiswaarts moest keren. Wij wensen hem van deze plek een voorspoedig herstel en hebben hem een bosje bloemen bezorgd. De tocht voerde door nog overgebleven zandpaden over de Aaltense es, ’t Goor en Barlose Es, richting Groot Deunk. Vader en zoon Lageschaar gaven een prachtig inkijkje in de bezigheden op een planten kwekerij. Een verslag met foto’s volgt. In elk geval maakten de borders met verschillende samengestelde “pakketten” erg veel indruk. Bezoekers zaten vol met vragen die deskundig werden beantwoord. Een top-avond. Voor prachtige foto’s zie de reportage die op Acherhoekfoto is verschenen: Fotoreportage – achterhoekfoto.nl De laatste fiets-excursie alweer vindt plaats op woensdag 7 augustus. Dan gaan we naar Lintelo 12: de logische tuinderij aan de Zomerweg in Aalten. Hebben we bij Lageschaar gezien dat sierteelt ook prima op een biologische manier (zonder chemie en kunstmest) gaat met bij deze tuinderij  nog een stapje verder en combineert biologisch ook met andere doelstellingen zodat ons voedsel weer dichtbij en van onszelf wordt. De start is weer om 19.00 uur vanaf de Markt te Aalten. Graag van te voren even opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl Foto’s; Theo Bauhuis
     
  • Bijzonder boeiend bezoek aan biologische plantenkwekrij
    Op 31 juli was het tijd voor de 4e zomerse fietsexcursie van de PP en dit keer met een groene bestemming, namelijk vaste planten kwekerij Lageschaar in Barlo. In de wereld van hoveniers en groendiensten tot ver buiten onze landsgrenzen is Lageschaar al heel lang een kweker met een hele goede naam. De laatste twee jaar is Lageschaar ook een gecertificeerd biologische kwekerij en dat is in de kwekerswereld toch wel heel bijzonder. Barlo ligt dan ook nog eens in een heel mooi deel van onze gemeente dus de combinatie met de fietstocht was heel goed. Dat meer mensen de combinatie fietstocht met Lageschaar weten te waarderen bleek uit het grote aantal aanmeldingen, zodat we met een flinke groep op pad gingen op weg naar Barlo. Routemeester Gerrit had een prachtige route uitgezet over verharde en zandwegen. Binnenkomst bij Lageschaar Bij aankomst werden we welkom geheten door vader en zoon Lageschaar waarbij duidelijk werd dat ook de passie voor het vak van vader op zoon was overgegaan. Twee mensen met een duidelijke liefde voor vaste planten en de natuur. De introductie werd gedaan in de centrale hal van de kas waar Marten vol trots vertelde hoe de overstap naar biologisch was gegaan en dat met een grote spuitwagen op de achtergrond. Iets wat door Marten meteen even werd toegelicht. Die wagen die voorheen voor de chemische bestrijding werd gebruikt wordt nu nog steeds gebruikt, maar dan voor de toediening van “compostthee” een extract van compost waar niet alleen voedingsstoffen inzitten, maar wat ook het bodemleven in de potten en volle grond stimuleert. Over het bedrijf Lageschaar is nu 2 jaar biologisch en SKAL-gecertificeerd. Dat voelde als een logische stap in de ontwikkeling. Er werd daarvoor al met veel oog voor natuur en biodiversiteit geteeld, maar de stap naar 100% biologisch was toch nog wel een flinke. In de tuinplanten branche is het nog heel nieuw en dat betekent heel veel zelf uitvinden. Wel toevertrouwd aan deze pioniers. Er zijn ook hele praktische zaken zoals dat zaad en stekmateriaal lang niet altijd biologisch beschikbaar is. Ook biologische potgrond en meststoffen liggen niet bij elke leverancier klaar op de plank met een goed advies. Het moeilijkste deel van de overstap is de bemesting, dat bleek voor veel meer hoofdbrekens te zorgen dan het weglaten van chemie. Timing, dosering en de juiste meststof kiezen is veel lastiger dan voor een niet biologische teelt. Met de bouw van de nieuwe kas, een aantal jaren vóór de overstap naar biologisch, was al rekening gehouden met de overstap. Onder andere door te kiezen voor glas dat het UV-licht goed door laat. UV geeft kortere gedrongen groei dus een mooiere plant. De planten moeten niet lang en slap zijn zoals de basilicum in de supermarkt, maar compact en vol. De klantenkring van Lageschaar bestaat uit gemeenten, hoveniers en groenvoorzieners en met de overstap naar biologisch zijn er ook nieuwe klanten bijgekomen die specifiek op zoek zijn naar biologisch. Ook uit het buitenland. Bij die nieuwe klanten zitten bijvoorbeeld webshops die gespecialiseerd zijn in biologische planten. Jaarlijks worden er zo’n 1,25 miljoen planten gekweekt. De tuin in Na het algemene stuk was het tijd om een ronde door het bedrijf te maken. Omdat de groep groot was werden we in tweeën gesplitst. De groep waar ik in zat kreeg de toelichting van Laurens Lageschaar. Die blijkt al minstens zo enthousiast te vertellen als zijn zoon. Voor ons begon de rondleiding in de showtuin, de plek waar goed te zien is welke concepten er zijn en hoe de planten er uit zien. Die concepten is een verhaal apart en een belangrijk punt waarop Lageschaar zich onderscheidt van andere leveranciers. Natuurlijk worden er planten in de potjes verkocht, maar ongeveer de helft wordt verkocht in concepten. Er zijn drie concepten. De Fleur Robuste, Fleur Dansante en Prairiegarden. De concepten zijn er in verschillende kleurstijlen en de concepten zijn zo samengesteld dat er het hele seizoen bloemen bloeien, er een mooie afwisseling is, dat de beplanting sterk is en zo groeit dat onkruid hoegenaamd geen kans krijgt. De concepten hebben een prijs per m2 zodat een hovenier of groenvoorziener snel de begroting kan maken. Het samenstellen en het uitzetten in de tuin gebeurt door Lageschaar zelf. De hovenier doet wel het voorbereidende en afrondende werk. Het concept bepaalt wat voor een bodem er gebruikt wordt, zo wordt er voor de Prairie Garden lavasteen gebruikt. Dat beperkt onkruid, houdt vocht vast, voorkomt uitdroging van de bodem en zorgt dat de planten eronder goed wortelen. Nieuw is het concept Wild at Heart met 30% inheemse planten en daarmee extra goed voor de biodiversiteit. Er is voor 30% gekozen omdat met alleen inheemse planten de tijd dat er gebloeid wordt en het geheel er aantrekkelijk uit ziet veel korter is. Ook voor insecten is het goed dat er een langere periode voedsel te vinden is. De inheemse vaste planten zijn sowieso een segment waar Lageschaar nu veel onderzoek en ontwikkeling in doet. Ontwerpers gebruiken de inheemse vaste planten nog maar weinig. Niet omdat ze minder geschikt zijn, maar vooral omdat onbekend onbemind maakt. Lageschaar wil een bijdrage aan die kennis geven, zodat hun klanten meer kunnen bereiken met minder eigen benodigde kennis. Die showtuin waarin we lopen is open toegankelijk, dus wie interesse heeft in vaste planten raad ik zeker aan er eens te gaan kijken. Het laatste stuk van onze rondgang ging door de kas waar de eerste stappen van het kweken plaats vinden. De plek waar het zaadje of stekje begint te wortelen en later wordt uitgeplant in de bekende P9 potten die we kennen van de tuincentra. Ook hier weet Laurens veel en interessant te vertellen over de strijd die het soms is om een plant goed aan de gang te krijgen in die eerste fase en dat elke plant wel weer een eigen methode vraagt om die goed te laten groeien. Mooi is ook te zien en te horen dat er volop preventieve maatregelen tegen onkruidgroei, ongewenste schimmels en bacteriën worden genomen door al vanaf pot en potgrond heel ‘schoon’ te werken. En dat zonder bestrijdingsmiddelen! Al met al een hele interessante excursie in een bedrijf waar de liefde voor het vak en de natuur van alle kanten vanaf straalt. Ook in overige aspecten van de bedrijfsvoering komt dat naar voren, zoals een slim systeem voor watercirculatie inclusief natuurlijke reiniging. Voor mij en ik denk iedereen een erg geslaagde avond. Theo Bauhuis Ps. Er is door Achterhoekfoto een beeldverslag gemaakt van de excursie. Voor de geïnteresseerden is deze te vinden op achterhoekfoto.nl/fietsexcursie-lageschaar Voor wie zich afvraagt wat de toegevoegde waarde is van biologische plantenteelt voor de biodiversiteit heeft de Keuringsdienst van Waarde al eens een mooie uitzending gemaakt. Deze is hier te bekijken.  Een giftige verrassing: de ware aard van ‘bij-vriendelijke’ planten | KRO-NCRV
     
  • Bijzondere en biologische plantenkwekerij doel fietsexcursie
    100% biologisch Woensdag 31 juli vindt al weer de vierde fiets-excursie georganiseerd door de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo plaats. Bestemming is dit keer vaste plantenkwekerij Lageschaar in Barlo. Op het eerste gezicht een gewone plantenkwekerij. Maar niets is minder waar. Hun missie? Een groene, biodiverse en duurzame buitenruimte! Dat is niet alleen mooi, maar ook goed voor mens, dier en zijn omgeving. Steeds vaker hebben we te maken met extreme weersomstandigheden. Hittestress, wateroverlast en biodiversiteit zijn thema’s die aandacht nodig hebben. Lageschaar laat zien dat een onderhoudsarme tuin of openbare ruimte ook mooi, kleurrijk én klimaatadaptief kan zijn. Daarbij is het bedrijf SKAL-gecertificeerd en levert dus uitsluitend 100% duurzame en biologisch materiaal. Inspiratietuinen De Borders van Lageschaar zijn voorbeeldborders met verschillende combinaties van de unieke vaste plantenconcepten Prairie Garden®, Fleur Dansante® en Fleur Robuste®. De borders zijn aangelegd om een keuze te kunnen maken uit de vele sferen die met deze beplantingsconcepten mogelijk zijn. De kleurrijke borders bestaan uit vaste planten en siergrassen, die over het gehele plantvak in wisselende samenstelling terugkomen. Een tuin krijgt hierdoor een meer natuurlijke uitstraling waarbij de beleving voorop staat; een bloemrijke prairietuin of een border die met de seizoenen mee verandert en het hele jaar rond aantrekkelijk is. Indrukwekkend en inspirerend Er waren veel mensen aanwezig in het prachtige pand van Workmate Company in Lichtenvoorde woensdag 24 juli tijdens de derde fietsexcursie. Het bedrijf biedt een dagbestedingsplek voor vooral jongeren die vastlopen op de arbeidsmarkt of mensen die met een niet aangeboren hersenletsel zijn uitgeschakeld. In een aantal bedrijfsonderdelen ontdekken deelnemers welke talenten ze hebben en kunnen ontwikkelen. Bijvoorbeeld houtbewerking, productie van aardewerk, buitentuinwerk enz. Werkmeesters werken mee in de productie en begeleiden de deelnemers. Er werken zo’n 300 deelnemers op 3 lokaties (130 uit de gemeente Aalten) enkele of meerdere dagdelen en zo’n 40 medewerkers. Doel is steeds de deelnemers te ontwikkelen daar waar mogelijk naar de arbeidsmarkt (dat lukt bij 50 % van de deelnemers) of een zinnige dagbesteding. De fietsers waren danig onder de indruk van de betrokkenheid van medewerkers en de zwaarte van sommige problemen. In de digitale wereld van nu is het aanleren van basis-arbeidsvaardigheden wel ondergesneeuwd; daar moeten we echt wat aan doen, aldus de manager Tommy Roosendaal. 19.000 pakketten per jaar Even indrukwekkend was het bliksembezoek aan de Voedselbank, naast het pand van Workmate. Voorzitter Henk Kok stortte in sneltreinvaart wat cijfers uit over de fietsers. 400.000 mensen in Nederland kunnen niet voorzien in hun dagelijkse levensbehoeften, 100.000 daarvan komen bij de voedselbank (in het werkgebied van Voedselbank Achterhoek-Oost: 312) . Er zijn strikte voorwaarden van aanmelding, privacy en gelijke behandeling. De 150 medewerkers zijn uitsluitend vrijwilligers. Er komt steun van gemeenten, bedrijven, donaties. Een groeiend probleem is het voedselaanbod. Er worden jaarlijks zo’n 19.000 pakketten verdeeld met zo’n 500.000 artikelen. De volgende tocht gaat naar “Lintelo 12- de logische tuinderij. Woensdag 7 augustus is het doel Lintelo 12 . Dit is een CSA (Community Supported Agriculture) oftewel gemeenschapslandbouw Aan de tuin zijn momenteel 50 oogstgenoten verbonden; zij halen in het seizoen wekelijks een groentepakket op of oogsten het zelf uit de tuin. Voor alle fietstochten geldt dat deelname voor iedereen gratis is, wel graag even van te voren opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl (i.v.m. de koffie e.d.). Einde van de fietstochten: tegen het donker worden.
     
  • Voedselbank Oost-Achterhoek: een fantastisch initiatief dat eigenlijk niet zou moeten bestaan.
    Op woensdagavond 24 juli ging de fietsexcursie van de Progressieve partij in een bliksembezoek langs het depot van de Voedselbank Oost-Achterhoek. Voorzitter Henk Kok gaf in een snelle presentatie de belangrijkste feiten weer. In Nederland zijn er 400.000 huishoudens die moeite hebben de eindjes aan elkaar te knopen, zo dat ze hun wekelijkse boodschappen niet kunnen betalen. 100.000 daarvan kloppen aan bij een van de voedselbanken in Nederland. In het werkgebied van van Voedselbank Oost Nederland (Aalten, Winterswijk, Oude IJsselstreek, Oost Gelre en Berkelland) gaat het om 312 huishoudens. Tijdens de energiecrisis was dat aantal boven de 500. Dubbele doelstelling. De Voedselbank heeft een dubbele doelstelling. Enerzijds het tegengaan van voedselverspilling door goede producten die “over”zijn bij de detailhandel niet op de vuilnishoop terecht te laten komen, maar nog een goede bestemming te geven. En ten tweede het bestrijden van voedselarmoede (400.000 gezinnen). Voedselverspilling is een ernstig probleem. Nederlandse consumenten gooien per jaar voor zo’n € 2,5 miljard aan goed voedsel weg; bedrijven, horeca en instellingen nog eens het zelfde bedrag. Meestal gaat het om brood, zuivel, groenten, fruit. Kernwaarden. De voedselbanken hanteren de volgende kernwaarden als maatstaf voor hun handelen: We werken uitsluitend met vrijwilligers We verstrekken voedsel dat door anderen gedoneerd wordt We verstrekken zoveel mogelijk gezond voedsel We verdelen het voedsel zo eerlijk mogelijk We respecteren privacy van onze cliënt Cijfers. In het werkgebied Oost-Achterhoek zijn 12 uitgiftepunten, waar de klanten wekelijks hun pakket kunnen komen halen. Er werken ongeveer 150 vrijwilligers ; op vrijdag, de uitgiftedag, 60 vrijwilligers in twee ploegen in het distributiecentrum te Lichtenvoorde inclusief vervoer, Er worden jaarlijks 19.000 pakketten verzorgd met in totaal 500.000 artikelen. Doelgroep. Klanten worden aangemeld door hulpverleners (maatschappelijk werk, kerken) . Er wordt bekeken hoeveel netto-inkomen een huishouden te besteden heeft na aftrek van de vaste lasten zoals huur, energie enz. en een bedrag van € 150,– voor “meedoenactiviteiten”. Houdt men bijvoorbeeld als alleenstaande minder dan € 315,– te besteden per maand over, dan komt men in aanmerking voor een wekelijks pakket. Bij een gezin met vier personen gaat het om een bedrag van € 660,– per maand. Controle vindt plaats door de hulpverlener. Voedselbank gaat uit van vertrouwen. Steun De kosten bestaan uit huur van de ruimte, kosten van de aanhangwagen, koelbusjes en de koelcellen (allemaal nodig om aan de HCCP-eisen te voldoen: vlees moet op -19 bewaard worden en bij aflevering -12 graden zijn) . De kosten worden gedekt door subsidies, giften en donaties. Op de site meer informatie en hoe je kunt bijdragen: http://voedselbankachterhoek.nl Verbazing Onder de groep die op bezoek was heerste hier en daar enige verbazing over het feit dat de organisatie zo’n geoliede machine is, maar ook dat zo’n voedselbank in het welvarend land als Nederland nodig is. Dat is natuurlijk een ding dat zeker is. Zeker mensen die langdurig gebruik moeten maken van de voedselbank, ontberen bestaanszekerheid . Daar moeten we ook als lokale politiek aan werken. Ook waren er vragen over wie er nu allemaal gebruik kan maken en maken. Het zijn gewone mensen die door levensgebeurtenissen in de shit terecht zijn gekomen: schulden, misschien wel in de schuldsanering, waardoor je maar een heel klein bedrag aan leefgeld overhoudt. Iedereen onderschreef de uitgesproken bewondering voor het werk en de inzet van de vrijwilligers (die wel steeds relatief ouder worden; dus bij dezen ook een oproep: kijk eens of je het leuk vindt hier een paar uurtjes aan te besteden.
  • Workmate Company: voor wie niet meteen mee kan komen
    Op woensdagavond 24 juli ging de fietsexcursie van de Progressieve Partij naar Workmate Company in Lichtenvoorde. Hier verleent men zorg ( m.n. dagopvang en arbeidsmatige dagbesteding) aan hoofdzakelijk jongere mensen van 18-30, maar er zijn ook deelnemers van 12 jaar en boven de 60. De oudste zelfs 90! Veel jongeren hebben een autisme-aandoening en krijgen daardoor hun arbeidsvaardigheden niet op orde. Daarbij worden ze dus begeleid en getraind. De ouderen hebben vaak een niet aangeboren hersenafwijking (NHA), bijvoorbeeld door een hersenbloeding of een ongeluk. In totaal zijn er 300 deelnemers bij Workmate Company die enkele dagdelen (wisselend) daar aanwezig zijn., verdeeld over drie locaties (Doetinchem, Harreveld en Lichtenvoorde). Vroeger werkt men ook met deelnemers uit “Harreveld”, maar deze voorziening wordt afgebouwd. Er werken ongeveer 40 professionals. Deels als werkmeester en meewerkend begeleider die moeten zorgen dat de kwaliteit en de levertijd van de producten op orde is. Echte bedrijven. De visie is om deelnemers in zo concreet mogelijke bedrijfssituaties te trainen en op te vangen. Dus in productie-omgevingen waar ook opdrachten uit de markt verwerkt worden. Zo worden er tafelbladen geschuurd, gelakt en tafels geproduceerd, meubels gerestaureerd en nieuw gemaakt en is er een zeer uitgebreid collectie keramiek die hier en ook elders in cadeau-winkels verkocht wordt. Tijdens de rondleiding kwamen er veel voorbeelden langs van mensen die in hun specifieke situatie zowel productie leveren, tegelijkertijd vaardigheden opdoen en een stukje waardigheid opbouwen. Naar schatting 50% van de deelnemers kan uitstromen naar een vorm van arbeid op de normale arbeidsmarkt ( of beschut werk in het sociaal ontwikkelbedrijf zoals Laborijn). Het blijft wel arbeidsmatige dagbesteding vanuit de WMO of de Jeugdwet, gefinancierd door de gemeenten en als het langdurige zorg betreft vanuit het Zorgkantoor. Deelnemers zelf ontvangen vaak een Participatiewet-uitkering, een oude Wajong of een arbeidsongeschiktheidsuitkering als een WIA. Waardering Wat de deelnemers aan de excursie opviel en ook waardeerden was het aanstekelijke enthousiasme van de medewerkers, de mogelijkheden die men probeert te vinden in plaats van de moeilijkheden en ook de voorbeelden van resultaten. Tot slot stonden we nog even stil bij de vraag hoe het komt dat het lijkt dat steeds meer jongeren niet meteen hun draai van school naar werk kunnen vinden. De mensen van Workmate weten dat toch ook wel aan de digitale wereld en het gebrek aan basale vaardigheden die mede daardoor bij jongeren aanwezig zijn. Ook de prestatiedruk is juist bij jongeren met bijv. autisme funest. Er is een hoop te doen in onderwijs, opvoeding en sociale basis!
  • Workmate Company steunt jongeren op de arbeidsmarkt
    Derde fiets-excursie naar Lichtenvoorde. Woensdag 24 juli ligt de bestemming van de zomer-excursie-fietstochten buiten de gemeente Aalten. De fietstocht gaat vanaf 19.00 uur vanaf de Markt te Aalten naar de Workmate Company aan de rand van Lichtenvoorde. Dit bedrijf begeleidt op verschillende locaties vnl. jongeren, waarvoor op de arbeidsmarkt niet zonder meer plek is. Vaak door in de persoon gelegen factoren. Men kan “snuffelen” aan verschillende werksoorten, werken aan motivatie en arbeidsvaardigheden. We gaan in gesprek met de begeleiders over o.a. werksoorten, doelgroepen en ook hoe het komt dat in onze huidige maatschappij sprake is van uitval onder jongeren. Tot slot brengen we ook een bliksembezoek aan de Voedselbank-locatie. Daar worden wekelijks pakketten klaar genaakt voor een geselecteerde groep mensen, die zelf moeilijk in staat zijn voor hun wekelijkse boodschappen te zorgen. Bezoekers enthousiast over molenbouwer. “Opgewarmd” door een bezoek aan de Wenninkmolen te Lintelo, met een vakkundige uitleg door molenaar en bestuurslid Martie te Brake, arriveerden zo’n 25-30 fietsers op woensdagavond 17 juli rond 20.30 bij de molenbouwers Vaags die aan de Weverij een gloednieuw pand betrokken. Het bedrijf is opgericht in 1904 en in 1974 overgenomen door de vader van de huidige drie ondernemers, de gebr. Vaags. Er zijn drie belangrijke onderdelen: de wiekemakerij waar enorme stalen kokers als basis voor de wieken gemaakt worden. Met veel eigen gereedschap om de klinknagels die op kleine afstand de staalplaten bij elkaar klinken. Dan is er de molenmakerij waar het houtwerk gemaakt worden: enorme wieken van bijzondere soorten hout in prachtige vormen In ontwikkeling: de meemakerij: kantoren, ontvangstruimte en plek voor een molenmuseum. Voor een iets uitgebreider verslag en foto’s zie elders op deze site. Woensdag 31 juli is het doel de biologische plantenkwekerij  Lageschaar in Barlo. Voor alle fietsexcursies geldt: graag even van te voren opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl
     
  • Vaags Molenbouw “verborgen pareltje”
    Veel belangstelling voor zomer-fietstochten Wat maakt het nou zo mooi om als molenbouwer bij Vaags te werken? “Dat je als team uit verschillende vakgebieden aan een concreet product werkt, wat mensen nodig hebben en ze plezier van hebben. En war je zondags langs kunt rijden en aan kunt wijzen: “kijk dat hebben wij gemaakt”, was het antwoord van een 20-jarige leerling van Molenbouwer Vaags. En dat is precies wat een grote groep fietsers afgelopen woensdag merkte bij de excursie die georganiseerd werd door de Progressieve Partij. “Opgewarmd”door een bezoek aan de Wenninkmolen te Lintelo, met een vakkundige uitleg door molenaar en bestuurslid Martie te Brake, arriveerden de fietsers rond 20.30 bij de molenbouwers die aan de Weverij een gloednieuw pand betrokken. De uitleg vooraf was nuttig om te zien waar en hoe de kokers van de wieken zijn bevestigd. Bij de Wenninkmolen nog één koker van massief hout en de ander van geklonken staalplaten. Opvallende vraag: waarom draait de molen altijd linksom . Waarom hebben de moderne windmolens (in ’t Goor) eigenlijk maar drie wieken en draaien ze rechtsom? Voor het antwoord wordt u aangeraden op een zaterdag eens een bezoekje aan de molen te brengen. Geschiedenis. De geschiedenis van Molenbouwers Vaags en Groot Wesseldijk gaat terug tot 1904. Toen richtten de gebroeders ten Have een molenbouw-bedrijf op. Enkele jaren later gingen de twee broers uit elkaar en hadden apart een bedrijf: één in Aalten (Varsseveldsestraatweg, waar nu de Kattenberg is) en één in Vorden. In 2011 gaan de bedrijven weer samenwerken en worden weer één. In 1974 neemt Henk Vaags het bedrijf over van Ten Have en de drie zonen van Henk en Willemien vormen sinds 2008 de directie en zijn de ondernemers. Er werken ongeveer 30 mensen. Drie onderdelen Er zijn drie belangrijke onderdelen: de wiekenmakerij waar enorme stalen kokers als basis voor de wieken gemaakt worden. Met veel eigen gereedschap om de klinknagels die op kleine afstand de staalplaten bij elkaar klinken. Dan is er de molenmakerij waar het houtwerk gemaakt worden: enorme wieken van bijzondere soorten hout in prachtige vormen. Ook hier vindt veel restauratie werk plaats. Het hele team maakt ongeveer één stel wieken per week (gemiddeld: de stalen kokers kosten gemiddeld 6 weken werk voor één man. En dan komt er nog  de meemakerij: kantoorgebouwen en ontvangstruimte  èn er zijn plannen voor een soort molenmuseum. De ongeveer 25 deelnemers keken hun ogen uit, vroegen de drie gebroeders het hemd van het lijf en waren het er zonder meer over eens dat dit bedrijf een “pareltje” in Aalten is, vooral omdat er met zoveel vakmanschap aan relatief onbekende producten gewerkt wordt. Juist de combinatie van erfgoed en moderne technieken en machines maakten indruk.
     
  • Fietstocht naar molenbouwer uitgebreid!
    Mooie aanvulling molenfietstocht. Wenninkmolen gaat speciaal draaien Op woensdag 17 juli gaat om 19.00  uur de fietstocht van start naar de Wenninkmolen in Lintelo en Vaags Molenbouwers in Aalten. Naar aanleiding van de de aankondiging van deze serie fietstochten  kwam het bestuur van de Wenninkmolen in Lintelo met het aanbod de molen tijdens de fietstocht in bedrijf te stellen. Dat aanbod is natuurlijk in dank aanvaard.  De eerste stop op deze fietstocht is dus Lintelo, waarna daarna de excursie bij Vaags begint.

    Het bedrijf van Molenmakers Vaags is gevestigd in een gloednieuw pand aan de Weverij.  De molenbouwers van Vaags laten zien dat bouwen en restaureren van molens gepaard kan gaan met de modernste technieken en vooral vakmanschap. Een mooi excursie voor iedereen die van alles wil weten van de werking van molens.

    Op woensdag 24  juli is het doel van de zomerfietstocht van de PP de “Workmate Company” in Lichtenvoorde. Hier worden in verschillende afdelingen en met verschillende beroepen mensen met een “afstand tot de arbeidsmarkt”  geholpen richting zelfstandig functioneren en werk. Dit belooft een bijzondere en leerzame ervaring te worden. Voor beide fietstochten geldt dat deelname voor iedereen gratis is, wel graag even van te voren opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl (i.v.m. de koffie e.d.). Einde van de fietstochten: tegen het donker worden.
       
  • Een reis naar 2040…..
    Misschien wel de leukste, meest positieve en inspirerende activiteit van deze week. Een reis in de toekomst met de mensen van “Oudtopia” en zo’n 25 inwoners van Aalten die “random” uitgenodigd waren. Om 19.00 uur konden mensen inlopen bij Kulturhus Lintelo. Welkom geheten door het team van Oudtopia die je leeftijd in 2040 op je badge zette. Confronterend natuurlijk. De oudste zal 95 zijn in de 2040, de jongste 28 (Mart de pas afgetreden kinderburgemeester). We gaan die avond ervaren wat het is om na te denken over ouder worden, soms letterlijk. Of afhankelijk van hulp te zijn. In drie groepjes aan de slag met een soort van “Marktplaats-platform”. Als het 2040 is, wat vraag je dan en wat heb je aan te bieden. Een tweede activiteit was “Dromenland”. Het is 2040: waar woon je dan, wie helpt je dan en hoe ga je dat bereiken. De derde confrontatie met oud en hulpbehoevend. Maak maar eens een “boswankeling” met een bril op waar je beperkt door ziet en duizelig wordt. Met begeleiding van je mantelzorger. Hoe doet hij dat? Dan weer terug de zaal in en stickers plakken op vellen wat je in 2040 belangrijk vindt. Het plaatje spreekt voor zich: gele en rode stickers zijn van de “jongere” groep in de zaal, groen en blauw van de oudere tot stokouderen in de zaal. En dan het plaatje “Gemeente Aalten in 2040”. Bijna alle aanwezigen denken dat ze in Aalten blijven wonen en actief blijven. Dat geeft de burger moed! In de nabespreking, die maar niet aan een einde kon komen, viel op dat veel mensen het ouder worden projecteren op hun eigen woon- en leefsituatie, dichtbij huis. En ook wel vanuit de huidige situatie uitgaan. We kunnen ons nog moeilijk voorstellen dat er tegen die tijd andere oplossingen zijn voor huishouden, koken, mobiliteit enz. Er kwamen aan het eind nog wel opmerkingen over de omgeving. Is het nog veilig in ons dorp, onze wereld. Hoe gaat het met de oorlog in Oekraïne? Is er misschien een basisinkomen? Een hele grote gemene deler was toch wel het besef dat we samen aan de lat staan voor onze eigen samenleving en leven. We gaan nadenken hoe we met deze aanpak verder kunnen. De deelnemers waren super-enthousiast en het was ook echt leuk om na te denken over ouder worden en zijn zonder dat te vertalen in termen van verlies of te problematiseren. Dat is een optimistisch geluid!
     
  • Eerste fietstocht schot in de roos
    Na veel voorbereidingen, een paar bezorgde blikken naar de lucht, wat gepuzzel met de aanvangstijd vanwege de EK-halve-finale kon dan woensdag 10 juli om 18.30 uur de eerste fietstocht van start gaan. Dit keer bij vier voorbeelden van prefab-houtbouw. De mee-fietsers waren echt onder de indruk van de ontwikkelingen in de houtbouw en de verhalen van twee initiatiefnemers Gerrit en Riekje Kempink aan de Winterswijksestraatweg te Bredevoort en de fam. Mateman aan de Kruittorenstraat waar de bouwer ook zijn bijzondere verhaal vertelde. De plaatjes zeggen meer dan 1000 woorden. Wij hopen als organiserende partij echt dat dit soort voorbeelden tot inspiratie zijn voor een andere manier van bouwen, meer gericht op de toekomst.
     
  • Aanvangstijd fietstocht vervroegd.
    Mooie fietstocht naar prefab “Tiny-houses”. Op woensdag 10 juli gaat om 18.30 uur de fietstocht van start naar enkele voorbeelden van prefab-houtbouw in de gemeente Aalten. Het aanvangstijdstip is vervroegd vanwege de halve finales van het EK Voetbal . Vertrek is om 18.30 uur vanaf de Markt in Aalten. De terugkomst op de Markt is om 20.45 uur. Doel is, na een tocht langs enkele mantelzorgwoningen in het buitengebied, het dubbele prefab-houtbouwhuis aan de Kruittorenstraat in Bredevoort van de fam. Mateman. De bouwer zal iets vertellen over het bouwproces en de uitdagingen op logistiek gebied. De organiserende Progressieve Partij denkt dat prefab-houtbouw een bijdrage kan zijn aan een deeloplossing van de klimaat- en wooncrisis. Op woensdag 17 juli is het doel van de zomerfietstocht van de PP het bedrijf van Molenmakers Vaags. Wel gewoon vertrekken om 19.00 uur van de Markt in Aalten. Via een route langs werkende molens in De Heurne en Lintelo laten de molenbouwers van Vaags zien dat bouwen en restaureren van molens gepaard kan gaan met de modernste technieken en vooral vakmanschap. Een mooi excursie voor iedereen die van alles wil weten van de werking van molens. Voor beide fietstochten geldt dat deelname voor iedereen gratis is, wel graag even van te voren opgeven bij g.stronks@lijbrandt.nl (i.v.m. de koffie e.d.). Einde van de fietstochten: tegen het donker worden.
     
  • Toekomstvisie Bredevoort
    Na een jaar hard werken met veel input uit de Bredevoortse samenleving presenteerde de werkgroep toekomstvisie Bredevoort het resultaat: “Toekomst maak je samen”. De grote zaal van het Grachthuys was bijna te klein voor de grote groep inwoners die benieuwd was naar die toekomstvisie. De presentatie ging vooral over het gelopen proces om tot de visie te komen; ik vond het wel jammer dat er niet even een korte samenvatting van de inhoud werd gegeven. Maar het boekwerkje ziet er goed uit. Mooi vormgegeven en inhoudelijk ook dik in orde, met een vaak rake typering van het huidige Bredevoort en de uitdagingen waar we voor staan. Het hoofdstuk Wonen met de goed onderbouwde oproep tot betaalbare nieuwbouw had door PP geschreven kunnen zijn. Zie ook onze Notitie Betaalbaar Bouwen. Na de vakantie moeten er werkgroepen aan de slag om de diverse speerpunten uit te werken en veranderingen in gang te zetten. Lees hier de volledige Toekomstvisie : Toekomstvisie-Bredevoort-2025-2035_digitaal-1.pdf 
     
  • Maatjes voor één dag gezocht
    Maatjes voor één dag gezocht in Bredevoort Rond het Ambthuis in Bredevoort zijn een paar mensen aan het nadenken of er niet een groep “maatje voor één dag”  zou kunnen komen. Tijdens de kerstmarkt en de bevrijdingsmaaltijd stond ook een groep vrijwilligers klaar om met bewoners van het Ambthuis naar de kerstmarkt te gaan, te lunchen, muziek te luisteren. Dat beviel goed. Als er nou een groep mensen zou zijn die af en toe eens met bewoners die daar zin in hebben meegaat naar bijv. de zomerconcerten, Septemberkunst, Bredevoort Schittert, dan zouden daar veel mensen plezier aan kunnen beleven. Niet alleen de bewoners van het Ambtshuis, maar denk  ook aan alle inwoners die niet zo makkelijk alleen ergens heen gaan, maar misschien wel in een groepje of met een “maatje voor één dag”. Werkwijze De eerste uitdaging is een groepje van “maatjes voor één dag” bij elkaar te halen. Men denkt aan  de volgende werkwijze. Deze groep “maatjes voor één dag”  krijgt een app. Daarin wordt af en toe de vraag gesteld, bijvoorbeeld: : “wie wil als maatje met iemand mee naar het brunchconcert met Vals Plat op 14 juli”. Je kunt dan aangeven of je wel of niet kunt en de beheerder van de app stuurt je een uitnodiging en nadere afspraken. Je verplicht je zo tot niks en je bent vrij om in te tekenen op de activiteit of niet. Er wordt  ook nog gekeken naar de benodigde verzekeringen e.d. Aanmelden Een tweede uitdaging is om mensen die het leuk vinden om eens ergens naar toe te gaan bekend te maken met dit initiatief. Sowieso komt het op de wekelijkse/maandelijkse activiteitenkalender te staan van Stichting Marga Klompé en worden  folders en affiches voor de Spar, VVV en Grachthuys gemaakt. Natuurlijk ook via sociale media. En we vragen de thuiszorgorganisaties. Maar iedereen kan  natuurlijk ook mensen aanspreken. We beginnen kalm aan. Bijvoorbeeld met de zomerconcerten op ‘t Zand. Kieken of ’t warkt. Dus: voel je ervoor “maatje voor één dag” te worden, geef je dan op via maatjes@bredevoort.nu .Weet je inwoners die misschien wel eens samen met een maatje naar een activiteit willen: wijs ze op dit initiatief. Het officiële mailadres is dus: maatjes@bredevoort.nu
     
  • Verbeteringen Participatiewet
    Het heeft behoorlijk lang geduurd, maar net voordat ze minister-af is stuurt de  Minister van Armoede een paar verbetervoorstellen naar de Tweede Kamer. Sommige hebben we in Aalten en bij Laborijn al doorgevoerd. Ben benieuwd of deze voorstellen door de nieuwe Tweede Kamer komen. Met onder meer de volgende maatregelen wil het kabinet de Participatiewet beter laten aansluiten op wat mensen (aan) kunnen en nodig hebben. Alle voorstellen zijn gericht op menselijke maat, vertrouwen en eenvoud.
    • Mensen mogen straks tot € 1.200 aan giften ontvangen zonder dit op te hoeven geven. Ook mogen zij naast hun uitkering tot 15% aan bijverdiensten zelf houden voor de periode van (ten minste) een jaar. Het kabinet maakt hiermee de opstap naar werk vanuit de uitkering aantrekkelijker.
    • Wanneer de stap naar werk te groot is, mag iemand ook vrijwilligerswerk doen of een andere vorm van maatschappelijke participatie.
    • Het verlenen van mantelzorg heeft geen gevolgen voor de uitkering. Wanneer iemand tijdelijk vanwege het verlenen van mantelzorg inwoont bij diegene, behoudt hij in die tijdelijke situatie een eigen recht op bijstand.
    • Gemeenten krijgen meer ruimte om een passende maatregel op te leggen als mensen zich niet houden aan de regels. Nu dient de gemeente de bijstandsuitkering standaard te korten.
    • Gemeenten krijgen de mogelijkheid om een bijstandsuitkering met terugwerkende kracht te verstrekken, tot drie maanden terug. Dit kan schulden voorkomen en financiële problemen verminderen.
    • De nieuwe wet kent ook een aantal praktische aanpassingen. Zo wordt het mogelijk om een bijstandsaanvraag te doen met het rijbewijs als identiteitsbewijs. En als mensen per ongeluk een verkeerde aanvraag doen, blijft de datum van de aanvraag gelden. Ook wordt de verrekening van het vakantiegeld met de bijstand vereenvoudigd.
     
  • Camping life Beth San
    Op vrijdagmiddag werd een wel heel bijzondere camping geopend.  Niet een camping bij de Farm en Country Fair, maar een camping zo’n 500 km van Parijs: “Camping Rue de Ludgèr.” In de tuin van Beth San. Daar stonden op vrijdagmiddag een tweetal echte caravans, enkele grote tenten en een “keuken-tent”. Men verwacht zaterdag ook nog enkele campers. Een initiatief van talentverbinder Richard Jongetjes, de medewerkers en vrijwilligers van Beth San en nog velen meer. In de komende week is er een uitgebreid programma rond de campingplaats. Dit weekend komen enkele mensen kamperen die tegelijkertijd hun vader, moeder, oma of opa opzoeken. Dat is natuurlijk ontzettend leuk om op zo’n manier te kunnen blijven overnachten. Het openingsprogramma was binnen i.v.m. de regen en werd omlijst door muziek van Dokter M en de Zusters. Feestelijk. Het programma de komende week omvat verder pannenkoeken eten, een vesperdienst, poppenkastvoorstelling, gymnastiek uitvoering, knutselen, sporten, dierendag, tuinconcert enz. En wat het mooie aan deze activiteiten is dat ze steeds georganiseerd en/of bezocht worden door andere groepen uit de buurt of uit het dorp. Zo komen kinderen van de kinderdagverblijven naar de poppenkast, het tuinconcert wordt door leden van muziekvereniging De Eendracht verzorgd, het knutselen door vrijwilligers van de Ahof, sport en spel door een gymnastiekvereniging, een snackwagen, een ijskar, een picknick door plaatselijke bedrijven. Dit is een mooi voorbeeld hoe we als lokale samenleving gezamenlijk een prettig leven voor al onze bewoners kunnen organiseren. Met gebruikmaking van elkaars talenten. De ene groep doet wat voor een ander, en die doet weer wat terug. Plus de hele week is de mogelijkheid mensen uit andere bubbels en groepen tegen te komen en te ontmoeten. Het zou mooi zijn als we via burgerinitiatieven dit zelf kunnen organiseren. Kan ook misschien in de toekomst. Nu moeten bijv. talentverbinders, medewerkers Welzijn van de instellingen enz. nog de eerste stoot geven en de regie en overzicht behouden. Een mooie week in het vooruitzicht: mooi weer, veel activiteit en veel ontmoeting.
     
  • Zien, luisteren, helpen.
    Dit is de titel van het nieuwste rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau. Het gaat over de vraag waarom veel van de overheidshulp en -ondersteuning de mensen niet bereikt. Het rapport werd donderdag gepresenteerd  in het statige gebouw van het Sociaal Cultureel Planbureau aan de Bezuidenhoudseweg in Den Haag, schuin tegen over de huidige Tweede Kamer. Een groot deel van de inwoners die hulp en ondersteuning nodig hebben worden niet bereikt. Hierdoor verslechtert hun situatie. Worden de verschillen tussen arm en rijk groter en wordt het wantrouwen in de overheid vergroot. Oorzaken liggen o.a. in het feit dat gemeenten nog te veel denken in termen van aanbod en voorzieningen en niet in termen van vraag en bereik. Dus veel gemeenten richten loketten in, plaatsen hun regelingen op de website en denken dat de mensen dan wel komen. Ten tweede blijkt uit het SCP-onderzoek dat beleidsmakers niet altijd van realistische aannames en mensbeelden uitgaan. Zo wordt vaak aangenomen dat mensen rationeel handelen als zij problemen hebben en bij de gemeente om hulp komen vragen. In de praktijk blijkt dat mensen dat vaak niet doen: uit schaamte, uit wantrouwen, uit angst om toeslagen terug te moeten betalen of omdat ze niet weten dat er hulp bestaat. Beleidsmakers denken ook vaak dat mensen hulp kunnen krijgen vanuit hun sociale netwerk, terwijl er grenzen zijn aan wat mensen voor elkaar (kunnen) doen. Om mensen beter te bereiken beveelt het SCP gemeenten drie dingen aan: ten eerste om niet de voorzieningen centraal te zetten, maar na te gaan hoe zij mensen kunnen bereiken en ondersteunen op een manier die aansluit bij de behoeften die er zijn. Ten tweede zouden gemeenten de hulpverlening niet alleen via (digitale) loketten aan moeten bieden, maar ook op mensen af moeten stappen. Tot slot raadt het SCP aan om ervaringsdeskundigen te betrekken bij het ontwikkelen van (nieuw) beleid en om structureel te blijven leren van de praktijk. Er was een leuke werkvorm bedacht: we gingen beleid ontwerpen dat tegemoet komt aan bovenstaande “hiaten”. Vier “out of the box”-vragen als het gaat om het niet-bereiken van mensen. Laat de mensen zelf zeggen wat ze willen; wat nu als je met een smoesje binnen komt; als je een top 600 van mensen die hulp echt nodig hebben: wie zitten daar dan bij; en: welke rolwisseling zou je voor een maand willen aangaan.      
  • Pittige voorlichting over gemeentefinanciën
    Woensdagavond  de meedenkavond van de Progressieve Partij over Financiën. Dit keer in Kulturhus Naoberz in Dinxperlo. Ons voormalige fractielid –en -voorzitter Guido Uland, in het dagelijks leven financieel adviseur bij verschillende gemeenten, verzorgde een inleiding over gemeentefinanciën. Dat was pittig. Doordat het Rijk de bijdragen aan gemeenten vermindert en de beïnvloedbare kosten bij een gemeente beperkt zijn, moeten keuzes gemaakt worden. Kies maar: de taken die het rijk oplegt gewoon niet of minder uitvoeren, de inkomsten verhogen of de uitgaven verlagen. En welke uitgaven dan wel en welke niet. Dat leverde interessante discussies op die in de komende tijd door onze fractie naar voren zullen worden gebracht. Daarbij moeten we goed in de gaten houden voor wie we er als overheid zijn. Zijn we ervoor om het bedrijfsleven “te faciliteren” ? Met welke reden dan? Moeten we ruimte opofferen aan type bedrijven die geen waarde toevoegen? Moeten we huizen bouwen mogelijk maken voor de rijken? Wat ons betreft is de overheid er voor de meest kwetsbaren. En het aantal van hen wordt groter.
     
  • Personeelskrapte in de zorg
    Het is hier natuurlijk al vaker verkondigd. Als de zorg niet op een andere manier georganiseerd wordt, loopt het systeem vast. Door vergrijzing, kostenstijgingen, maar vooral door gebrek aan personeel. Samen met de bestuurder van GGNet ben ik “bestuurlijk trekker” van de uitvoeringscoalitie “Prettig werken in zorg en welzijn”. Op woensdagmorgen organiseerden we in het kantoor van Estinea een “kick off”. Met zo’n 35 vooral personeelsfunctionarissen ontwikkelden we ideeën om de arbeidsmarkt in de zorg beter te laten werken. En dan gaat het om vier thema’s: voorkomen uitstroom, vergroten instroom, vernieuwde en veranderende invloed van het werk, regionaal werkgeverschap. Er werden veel vragen gesteld, die omgezet moeten worden in acties. Waarom hebben we eigenlijk van die roosters die geen rekening houden met schooltijden; waarom weten we vaak niet dat minimaal een derde van ons personeel ook mantelzorger is? Waarom hebben we eigenlijk geen werknemerspool? Waarom kunnen we niet experimenteren met job-carving, welzijnsbanen in de zorg? En zo nog een stuk of 60 meer. Dus ideeën genoeg. Rond de meest aansprekende ideeën worden werkgroepen gevormd die concrete acties en plannen gaan voorstellen. Vanuit het Integraal Zorg Akkoord heeft het ministerie ook geld beschikbaar gesteld om de kosten van die projecten te dekken. Die gaan we dan aanvragen. Een opvallend weetje: op dit moment zijn er twee keer teveel leerlingen op de MBO opleiding Sport en Bewegen. Die kunnen niet allemaal een baan krijgen, maar misschien wel met hun kennis ingezet worden rond groepen ouderen, mensen met een beperking enz. Toch zal ook in onze maatschappij wat moeten veranderen. Mijn collega-bestuurder van GGNet zei het mooi: we moeten echt ons minder afhankelijk van zorg maken. Er wordt altijd gezegd: Nu werkt 1 op 6 van de beroepsbevolking in de zorg. Als we niets doen, wordt dat in 2040  1 op de 4. In de Achterhoek is het trouwens al 1 op de 5. Laat onze ambitie zijn om dat aantal niet te laten groeien. Maar door anders te organiseren, innovatie en digitale hulpmiddelen en de inzet van ons allen, het gewoon op die 1 op 6 te houden. In elk geval ook hier de verkokering slopen.
     
  • Pride-kerkdienst in de Zuiderkerk Aalten
    Al voor de derde keer organiseert de Pride-werkgroep in Aalten een kerkdienst in het kader van de zgn. Pride-maand. In de maand juni laten allerlei groepen in activiteiten, bijeenkomsten, film, theater en andere kunst zien hoe nodig het is om je zelf te kunnen zijn. Vooral als je homoseksueel of lesbisch bent. In een kerk of moskee is dat vaak nog een tikkeltje moeilijker. Maar een vertrouwde omgeving kan ook voldoende veiligheid bieden om ervoor uit te komen dat je “anders-geaard” bent. Dat bleek ook uit de drie persoonlijke verhalen die vanuit de voorbereidingsgroep verteld werden. Het is mooi als mensen daar oprecht naar willen luisteren en ieder de mogelijkheid willen bieden te zijn wie je bent. Reacties zijn er altijd verschillend: “moet dat nou, is dat nou nog nodig, iedereen is toch gelijk?”. De reactie van de dominee was: “we moeten deze pride-bijeenkomsten blijven vieren zolang het nodig is, zolang de mensen het zelf nodig vinden”. In een buurgemeente werden regenboog vlaggen verwijderd en verbrand. Zolang dat gebeurt zijn we er nog niet en is een pride-week nog steeds nodig. Wil je meer weten over de Pride Trots in de Achterhoek? Achterhoek Pride – wees trots op wie je bent
     
  • Denk en praat mee over geld
    Op woensdag 12 juni ben je welkom. Vanaf 20.00 praten we met een financieel adviseur over de actuele stand van de gemeentefinanciën en wat dit betekent voor inwoners, organisaties en voorzieningen.
     
  • Jaarrekening, voorjaarsnota, lef……
    Een voorbeschouwing op de meedenkavond van 12 junia.s. (zie elders) over de gemeentelijke financiën. Mij werd gevraagd of ik misschien een stukje wilde schrijven over de Jaarrekening en de Voorjaarsnota. Afgelopen woensdag 5 juni was het jaarlijks jaarrekening- en voorjaarsnotacafé. Een informele bijeenkomst van raadsleden, fractievolgers en de ambtenaren van de verschillende beleidsterreinen (programma’s). De eerstvolgende meedenkavond georganiseerd door de fractie op 12 juni zal in het teken staan van de gemeentefinanciën en meer in het bijzonder het ‘ravijnjaar’. Of ik daarom misschien een soort van samenvatting kon schrijven was het verzoek. Helaas, die gaat u nu niet van mij krijgen. Niet alleen heb ik op het moment dat ik dit schrijf beide nota’s slechts nog maar in grote lijnen doorgenomen, maar bovendien zijn beide nota’s feitelijk al een samenvatting. Een samenvatting van een samenvatting geeft misschien wel een erg beperkt beeld van de werkelijkheid. In plaats daarvan een aantal overdenkingen over de nota’s. In de Aalten Vooruit schreef Jos Wessels, voormalig raadslid van het CDA en tegenwoordig politiek correspondent, dat de gemeente Aalten ‘goed geboerd’ had in 2023. Dit jaar is namelijk afgesloten met een positief saldo van bijna 2,3 miljoen. Dit klinkt als veel geld, en dat is het natuurlijk ook, maar dit moet wel worden bezien in het licht van de totale begroting die bijna 80 miljoen bedraagt. Belangrijker is echter dat een positief saldo naar mijn mening niet betekent dat de gemeente goed heeft geboerd. De gemeente heeft immers geen winstoogmerk. Het is altijd fijn dat de kosten lager blijken te zijn dan begroot, maar een positief saldo kan echter ook betekenen dat de gemeente minder heeft uitgevoerd dan was voorgenomen. En dat is niet wat we willen. Bij het vaststellen van de begroting gaat het niet alleen om het budget, maar vooral ook om het beleid dat de gemeente voornemens is om uit te voeren. Als bij de jaarrekening geld over blijkt te zijn dan kan dit betekenen dat zaken zijn blijven liggen. Dit lijkt echter in de gemeente Aalten mee te vallen. Het positief saldo bestaat vooral uit een hogere uitkering uit het gemeentefonds dan begroot. Dat dit meer zou zijn, werd pas aan het einde van het jaar duidelijk, bij de decembercirculaire. Dan kan het geld natuurlijk niet meer worden uitgegeven. Ook is sprake geweest van minder (meer)kosten en incidentele subsidies en bijdragen vanuit de rijksoverheid. Het zijn allemaal incidentele meevallers. Het levert dus geen financiële ruimte op voor nieuw beleid. Anders gezegd: deze voordelen kunnen niet worden gebruikt als dekking voor structurele uitgaven. Samengevat geldt dus in dit geval dat de in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst. Wat dat betreft gaan we nog steeds een financieel lastige tijd tegemoet door het ravijnjaar 2026 waarin nog steeds sprake is van een groot tekort in de begroting. Dan de voorjaarsnota; dit is feitelijk een voortgangsrapportage. We hebben in oktober 2023 de begroting vastgesteld voor 2024 en in het voorjaar geeft het college een update van de voortgang van het voorgenomen beleid en volgt er, zo nodig, een bijstelling van de bijbehorende budgetten. Eigenlijk is het iets ingewikkelder, want na de begroting heeft de raad ook nog de najaarsnota vastgesteld in december 2023. Dit is eveneens een voortgangsrapportage en een bijstelling van het financiële beleid, maar dan eigenlijk van het betreffende jaar (dus 2023). Omdat er echter gewerkt wordt met een meerjarenbegroting (voor het huidige jaar en de drie daarop volgende jaren) is er altijd een soort van overlap. De voorjaarsnota sluit dus meer aan op de najaarsnota dan de begroting. Dan de inhoud; daar draait het natuurlijk om. In het oog springt het extra budget dat het college vraagt voor de nieuwe dienstverleningsvisie: één toegang. Dit is het plan van het college om de dienstverlening aan de inwoners van Aalten in het algemeen en in het bijzonder op het gebied van sociaal domein te verbeteren. De bedoeling is om het doolhof van verschillende toegangen te ontwarren en één toegang te creëren voor alle vragen van de inwoners van onze gemeente. U gaat hierover vast en zeker nog meer lezen en horen. Nu weer terug naar het geld: de uitwerking van de visie zal zo’n € 450.000,- gaan kosten. Een bedrag van € 150.000,- is al beschikbaar gesteld door de raad. Daar moet dus nog € 300.000,- bij. En zo goed het idee misschien is, zo slecht is de timing van het college als het gaat om het vragen van dit extra budget. Budget van deze omvang vragen voor nieuw beleid bij een tussentijdse voortgangsrapportage is niet gebruikelijk. Daarvoor is namelijk de begroting: een stuk waarin al het voorgenomen beleid is opgenomen met de daarbij verwachte kosten ervan. Bovendien is recentelijk de kadernota vastgesteld door de raad voor de begroting van 2025. Duidelijk is geworden dat er keuzes gemaakt zullen moeten worden en het voorgenomen en/of gewenste beleid geprioriteerd en/of gefaseerd zal moeten worden. Er wordt door de organisatie al hard nagedacht over ‘ombuigingen’ (volgens mij werd dit vroeger gewoon ‘bezuinigingen’ genoemd, maar dat terzijde). De wensen van de raad zullen dus in het geheel van al alle andere taken, waaronder de wettelijke, beoordeeld en gewogen moeten worden. Een drietal amendementen van het CDA om alvast een voorschot te nemen hierop door een drietal onderwerpen (het Boerenfonds, uitwerking IHP en woningbouwinitiatieven) veilig te stellen bij de ombuigingsoperatie, zijn ingetrokken nadat hiervoor geen steun bleek te zijn en deze ook ernstig ontraden werd door de wethouder. “Niets is heilig” waren de letterlijke woorden van wethouder Kok. Volgens mij is er dan wel een gezonde dosis lef nodig om vervolgens nog geen maand later bij een voortgangsrapportage drie ton extra budget te vragen voor de nieuwe dienstverleningsvisie. Uiteindelijk is het echter aan de raad om te beslissen hierover. Het zal in ieder geval tot een interessante discussie kunnen leiden. De meedenkavond van 12 juni a.s. staat in het teken van gemeentefinanciën. In het bijzonder zal gesproken worden over hoe we ons als gemeente zouden moeten voorbereiden op het ravijnjaar. We hebben een speciale gast die helemaal thuis is in de wereld overheidsfinanciën en altijd graag zijn kennis deelt met anderen. Daar zijn wij natuurlijk heel blij mee. Het scheelt misschien ook nog wat leeswerk. De avond begint om 20.00 uur en vindt plaats in het Kulturhus Noaberz in Dinxperlo. Graag tot dan! Petra Hoezen
     
  • Lara Sibbing bij Suzie’s Farm
    Het is alweer twee weken geleden dat kandidaat-Europarlementariër Lara Sibbing een zaterdag rondtoerde door de Achterhoek. Op uitnodiging van de afdeling Oost-Achterhoek van Groen Links-PvdA ging een groep van 20 belangstellenden samen met haar het gesprek aan over voedsel en landbouw. In de gemeente Aalten werd een uitgebreid bezoek gebracht aan Suzie’s Farm, waar Suzanne Ruesink haar verhaal vertelde. Ook Maurits Steverink van Achterhoek Food kwam de beweging toelichten: Duurzaam en gezond, zo mogelijk van eigen grond. Eveline Zuurbier van 1Achterhoek liep de middag mee en maakte een verhaal voor 1Achterhoek. Omdat niet iedereen deze site dagelijks volgt, hier een link. Wat staat er in de Achterhoek op het spel en wie moet je kiezen voor Europa? 1Achterhoek
     

Deel deze inhoud