3 januari – Wat zou dat precies betekenen? Een “rustige” jaarwisseling? Geen doden en gewonden? Geen auto’s in de brand? Geen matpartijen met politie en brandweer? Geen huiselijk geweld? Weinig stress door vuurwerkbommen? Geen jankende huisdieren? Veel aspirineverkoop tegen de hoofdpijn? Het is niet helemaal duidelijk. Feit is wel dat de acceptatie in de maatschappij van extreme overlast steeds minder wordt. Ook geweld tegen hulpverleners ondervindt -terecht- brede verontwaardiging in de maatschappij. Maar wat is overlast: wat de één een prachtige vuurwerkshow vindt, vindt de ander dit angstaanjagend en ergerlijk geknal. Waar de één speciaal afreist naar de Achterhoek om daar in het buitengebied te knallen, moet de ander zijn hond naar een rustige plek brengen (asiel voor 100 euro) om de buurman zijn knalplezier te gunnen. De vrijheid van de één mag niet ten koste gaan van die van de ander. Een leuke puzzel in het komende jaar hoe ver dat gaat, wat de samenleving zelf kan oplossen en waar de overheid moet optreden. Hiernaast het beeld van de “rustige jaarwisseling” op het station te Aalten. De daders lieten geen visitekaartje achter….