Uiterst respectvol debat tussen voor- en tegenstanders van Erdogan
Op vrijdag 14 april was er in de Koppelkerk een Meet Up geroganiseerd met als titel: “De aanhangers van Erdogan”. Daar waar in –ook gerespecteerde- media de tegenstellingen over Turkije worden opgeklopt; waar discussies ontaarden in scheldpartijen; waar de nuance ver te zoeken is, vond vrijdagavond een respectvol debat plaats tussen aanhangers en tegenstanders van Erdogan en belangstellende nieuwsgierige mensen over hoe dit nu allemaal zo heeft kunnen gebeuren in Nederland en Turkije.
Goed ingevoerde gasten, Turkse Nederlanders
De ontspannen toon van het debat was in de eerste plaats te danken aan de speciale gasten die bij deze Meet Up waren uitgenodigd in de Koppelkerk. Allereerst Sevda Bali, op 19-jarige leeftijd vanuit haar geboortestad Berlijn verhuisd naar Zelhem; nu onderneemster en fractievoorzitter van GroenLinks in de gemeenteraad van Doetinchem. Daarnaast Nesrin Cingöz, volgend jaar 40 jaar in Nederland, uit Arnhem. Zij was docent interculturele communicatie en houdt zich bezig met theater- en kunstprojecten met kinderen van allerlei afkomst. Ook aanwezig was Enes Sariakce (24) uit Enschede; zijn opa en oma kwamen in de jaren ’60 als textielarbeider naar Enschede; Enes is er geboren, studeert nu juridische dienstverlening en loopt stage als juridisch begeleider bij AZC Barlo. Hij bracht drie vriend(inn)en mee. Eén Nederlandse jongeman, Tukker, die gegrepen door de islam, voor iman studeert in Frankrijk, en er ook zo uitzag. Een jongeman van beneden de twintig, student. Een Somalische studente, compleet met zwarte outfit en hoofddoek. Nesrin en Sevda waren wezen stemmen en hebben “nee” gestemd. Volgens Nesrin is ze Nederlander en moeten mensen die in Turkije wonen daar ook beslissen over hun land. Maar nu heeft ze de kans om tegen de dictatuur te stemmen, dus heeft ze dat gedaan. Enes kon door een administratieve onvolkomenheid niet stemmen, maar zou “ja” stemmen: niet voor Erdogan maar voor de voorgestelde grondwetswijziging.
Spannend door emoties.
Natuurlijk was het in het begin best spannend hoe het gesprek zou verlopen. Ook onder Nederlandse Turken zelf. Zo zei Sevda dat er een enorme behoefte is om van elkaar te horen waar men staat, wat men denkt, wat men voelt. Daarover is nauwelijks een gesprek meer mogelijk tussen Turkse mensen onderling. Volgens Nesrin is Turkije altijd een land geweest van coups, strijd tussen groepen en is het moeilijk precies de lijn en de oorzaak te pakken te krijgen. Volgens Enes en zijn vrienden krijgt het Westen maar een deel van de werkelijkheid te zien ook al omdat bureau’s als Reuter de nieuwsvoorziening beheersen. De stelling was: “Er zijn 260 doden gevallen in een coup, en het lijkt wel of Nederland achter die coup staat, omdat ze tegen Erdogan zijn”. Conclusie van dit deel was: Als je de doden ten gevolge van de coup veroordeelt, hoeft dat niet automatisch te betekenen dat je achter Erdogan staat. Alle gasten keurden trouwens de handelwijze van zowel de Nederlandse als de Turkse regering af waar het gaat om toegang van de Turkse ministers.
Integreren of assimileren (aanpassen)?
Een bijzonder deel van het gesprek was, toen de Somalische studente aangaf dat zij het gevoel had zich 10 x meer te moeten bewijzen dan anderen zonder hoofddoek, kleurtje of vrouw-zijn. Nesrin en Sevda riepen haar op niet in de slachtofferrol te kruipen maar haar plaats op te eisen. “Je spreekt uitstekend Nederlands, studeert, hebt een goed stel hersens, dus ga samen met ons de strijd aan als je achter gesteld wordt”. “Integreren ja, assimileren nee”, was de gedeelde mening. Ieder heeft recht op zijn eigen identiteit: Achterhoekers, Belgen, christenen en moslims. Het is vreemd dat de Nederlandse samenleving – inclusief media als Pauw en sommige politieke partijen- steeds Nederlandse Turken ter verantwoording roepen over wat er in Turkije gebeurt. Zelfs eerst loyaliteit eisen en dan om een oordeel vragen. Zou het geen oplossing zijn om integratie als een tweezijdig proces te zien waar alle bevolkingsgroepen sterker uitkomen? De Achterhoekers leven toch ook niet meer als 30 jaar geleden? Zolang er nog Nederlanders en Turken zijn als vrijdagavond is er hoop.
De thuisblijvers hadden dus ongelijk. Houd Bredevoorts Nieuws in de gaten voor de volgende interessante, leerzame meet-up Tegenlicht op 12 mei. Voor mensen die willen nadenken, hun gedachten scherpen en oordelen aan anderen willen spiegelen.