Gemeenten en werkgevers: maak betaling onder minimumloon onmogelijk!Gemeenten doen hun best om mensen met een arbeidsbeperking een volwaardige baan te bezorgen. Daartoe werken ze samen met werkgevers die willen voldoen aan de zgn. Banenafspraak. Werkgevers in de marktsector voldoen tot nu toe aan die afspraak. Zij ontvangen voor het mindere aan loonwaarde van hun medewerkers een loonkostensubsidie inclusief werkgeverslasten. Het kabinet wil dit vervangen door loondispensatie. Werkgevers mogen dan hun gehandicapte medewerkers onder het wettelijk minimumloon betalen en de gemeenten moeten dat met een uitkering bij de werknemer aanvullen. Die blijft dus half in de bijstand. Altijd. Of krijgt geen aanvulling als hij/zij een verdiendende partner heeft. Premies worden afgedragen over het lage bedrag. Dat betekent bij een eventueel ontslag (met arbeidsgehandicapten wordt vaker dan gemiddeld het arbeidscontract beëindigd) een lage WW-uitkering en geen pensioen-opbouw.
Deze voorstellen zijn naar mijn mening strijdig met de bedoeling van het “VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap”. Dit verdrag is op 14 juli 2016 in Nederland in werking getreden. Het doel van het verdrag is om “de positie van mensen met een beperking te verbeteren. Het verdrag bepaalt dat mensen met een beperking op het gebied van wonen, onderwijs, vervoer, werk en een aantal andere terreinen gelijke rechten moeten krijgen en gaat uit van inclusie, persoonlijke autonomie en volledige participatie.”
Ook zijn de voorstellen in strijd met de geest van de Wet op het Minimum Loon, die beoogt elke werknemer een redelijk bestaansminimum te verschaffen.
Tijdens de hoorzitting op 18 april jl. in de Tweede Kamer bleek dat vele organisaties waaronder brancheverengingen, cliëntenorganisaties, gemeenten met kracht van argumenten pleitten voor handhaving van het instrument loonkostensubsidie. Dat kent de genoemde nadelen voor de werknemers niet. Maar de staatssecretaris houdt vast aan haar plan “omdat het in het regeerakkoord staat en de werkgevers dit willen”. Dat laatste is maar gedeeltelijk waar. Juist veel bedrijven in het MKB zijn blij met de huidige regeling. Het zou bij werkgevers gaan om een kostenbesparing van plm. 3600,– per jaar.
Nu werkgevers verantwoordelijk zijn voor de banenafspraak en de gemeenten en hun organisaties als Laborijn en SDOA hun daarbij helpen, zou er vanuit de Achterhoek een gezamenlijk signaal moeten komen. En wel om af te zien van deze voorgestelde maatregel die juist de ONgelijkheid bevordert tussen gezonde werknemers en werknemers met een beperking. Als dat niet helpt zouden werkgevers en gemeenten samen de nadelen moeten dragen en nìet afwentelen op de allerzwakste werknemers.
Joop Wikkerink, raadslid gemeente Aalten