In dit weekoverzicht weer een kijkje achter de schermen van mijn wethouderswerk. In een week waarin het nieuws weer beheerst wordt door het stijgende aantal besmettingen en het sjagrijn bij sommige mensen die klaar zijn met hun onvrijheden. Dan vormen verhalen over de zorgen van verpleeghuismedewerkers, zoals ik donderdag kon horen, weer een goede wake up call.
Zorgen om de zorg
Maandagmiddag hadden collega-wethouder Hans te Lindert en ik ons eerste “benen-op-tafel-gesprek” met zorgaanbieders. We hebben zorgprofessionals uitgenodigd omdat we zowel de jeugdzorg als de wmo-zorg anders moeten gaan organiseren. Nog meer gericht als onderdeel van “naoberschap”, samenleving en solidariteit met elkaar. Omdat dat -punt 1- goed is voor ons als mensen en maatschappij en -punt 2 – en daar zijn we eerlijk in- we anders de kosten niet in de hand houden. We zaten aan tafel met organisaties die kwetsbare mensen ondersteunen in hun dagelijks leven, zorgboerderijen, jeugdpsychologen, jobcoaches enz. Iedereen begrijpt dat we beter onderling kunnen samenwerken. Niet in vakjes, maar echt vanuit de vraag van de inwoner die ondersteuning nodig heeft. Daarbij is kennis van elkaars werk, maar ook van elkaars dilemma’s en vertrouwen in elkaar van belang. Als je bij wijze van spreken niet weet dat er misschien wel betere ondersteuningsmogelijkheden zijn dan welke jij in huis hebt, zul je ook niet gemakkelijk doorverwijzen en misschien mensen wel te lang “vasthouden”. Wat we leerden is dat het niet altijd logisch is met “lichte” zorg te beginnen en dan langzamerhand qua zwaarte op te voeren. Andersom is soms ook heel verstandig. Het was voor ons als wethouders leerzaam, voor sommige aanbieders confronterend (ik moet samenwerken) en voor beiden heel erg belangrijk om elkaars taal te verstaan en rollen te begrijpen. En ja, natuurlijk komt het gesprek ook over procedures, aanbestedingen, facturatie en geld. Daar kunnen we ook van weerszijden nog veel in verbeteren. Hopelijk is dit gesprek een aanzet. De deelnemers waren erg enthousiast dat we dit deden. Er volgen nog 3 gesprekken met weer andere zorgverleners.
Gemeenteraad in actie
Dinsdagavond kwam de gemeenteraad bij elkaar. Best wel een gedenkwaardig moment dat de opvolger –na zoveel lange jaren- van Henk Meerdink (HMV) “geïnstalleerd” werd: Jan Wijbrans. Jan is geboren Aaltenaar en keerde onlangs terug vanuit het westen naar zijn roots. Ook twee raadsvolgers werden geïnstalleerd: Sabine van Santen voor de ChristenUnie en Jurgen Hijink, ook voor HMV. Altijd weer mooi dat er mensen zijn die zich voor de gemeente willen inzetten.
Ik kreeg wat kritische vragen van de GB-fractie waarom er vaak dingen uit de portefeuille sociaal domein “doorgeschoven” worden. Ik begrijp dat gevoel wel, hoewel GB geen concrete voorbeelden noemde. We zitten met het sociaal domein in een omvorming (transitie). Dat betekent dat we anders moeten gaan werken (ook en juist op de werkvloer in contact met inwoners). Dat vergt veel tijd en aandacht. We hebben een zgn. transitieplan aan de raad gepresenteerd en daar ligt weer een uitvoeringsplan bij. Op 22 oktober gaan we de raad daarover weer bijpraten. We hebben de raad zoveel mogelijk geïnformeerd over de ontwikkelingen die ook vaak zich regionaal voordoen: Laborijn, Jeugdzorg, WMO-aanbestedingen. De door de raad in 2019 aangenomen “omgekeerde verordening” moet ook leiden tot een “omgekeerd denken”: meer vanuit de mens dan vanuit de regels. De verordening, het transitieplan, de aan te passen werkwijzen, de regionale samenwerking komen allemaal samen in een beleidsplan sociaal domein waar we nu aan werken. En daar komen veel “losse projecten” die ook in het raadsprogramma staan bij elkaar. Bijvoorbeeld: subsidiebeleidsregels, ondersteuning van participatie-initiatieven (Naoberfonds), de inclusieve samenleving. Dus we bundelen nu veel meer en brengen projecten met elkaar in verband. Bovendien hebben we bij ons aantreden een situatie en werkwijze aangetroffen waar het nodige in te verbeteren viel. De afdelingsleiding is een paar keer gewijzigd.
Participatie van de inwoners kost ook tijd. Zo hebben we best wel lang gedaan over beleid rond gemeenschapshuizen. Maar alleen omdat we de ideeën van de buurthuizen zèlf wilden laten komen voor het draagvlak. En dan is het goed te merken dat participatie niet alleen maar is: wij vragen en u draait, maar juist ook gaat over de dilemma’s en precedenten. Dus ook intern bij de buurthuizen werd de nodige tijd genomen. Dat is ook prima.
Ons beleid rond de “inclusieve samenleving” kàn natuurlijk alleen maar vormgegeven worden met mensen die het betreft (bijv. ambassadeurs VN-verdrag Inclusie, mensen met een handicap en de sociale raad). Dus daar gooide corona roet in het eten voordat we de eerste bijeenkomsten deze maand konden organiseren. Steeds meer zien we dat het sociaal domein groot, ingewikkeld en veelomvattend is en we veel samenhang moeten brengen in de “losse projecten en ideeën” die bijv. in raads- en uitvoeringsprogramma staan.
Een tweede onderwerp wat met het sociaal domein te maken had, is de motie die bijna raadsbreed werd aangenomen om “raden in verzet” te steunen. Die actie vraagt om voldoende geld van het Rijk om de taken rond WMO en Jeugdhulp uit te voeren. Bijna alle gemeenten komen zwaar tekort op die uitvoering. Het beroep op de hulp stijgt, de kosten worden hoger en de bijdragen van het Rijk worden minder. Dat houden we niet lang vol. Vandaar dat ik blij ben dat de raad bij die opvatting die raadsbreed heerst, ook een noodkreet naar het Rijk ondersteunt en zelfs de Vereniging van Nederlandse Gemeenten oproept tot stevige actie. Het overleg heeft nu volgens de initiatiefnemers lang genoeg geduurd.
Aandacht helpt.
Woensdag hielden we met het DB en Management van Laborijn een korte brainstorm over de toekomstige ontwikkelingen in de Participatiewet. Dankzij ons project “Aandacht helpt” hebben we gezien dat investeren in mensen helpt. Maar dat de groep die afhankelijk is van een uitkering en dus niet uitstroomt naar volledig betaald werk, een grotere afstand tot de arbeidsmarkt krijgt. Of eigenlijk gezegd: de huidige arbeidsmarkt heeft een grotere afstand (stelt te hoge eisen) aan een groep mensen. Terwijl we bovendien zien dat regelmatig werk goed is voor mensen, ziekteklachten vermindert, zorgkosten bespaart en gewoon gelukkiger mensen geeft. Dus daarom kijken we naar slimme oplossingen. Maatwerk is natuurlijk het sleutelwoord. Een paar voorbeelden. “Simpel switchen” is een aanpak die we nu met enkele mensen van Estinea uitproberen: soms kunnen mensen een periode of een paar dagen loonvormend werk doen, soms moeten ze even “uitblazen” in bijv. dagbesteding. Zitten allerlei haken en ogen rond uitkering en begeleidingskosten aan. Toch proberen we het. Voor een paar mensen die vanuit de bijstand parttime gaan werken (wat vanwege hun achtergrond het hoogst haalbare is) kijken we hoe werk kan lonen, ze niet in de armoedeval terecht komen en toch ontwikkelingsperspectief hebben. Ook kijken we of we mensen bij werkgevers kunnen detacheren via een pool (en begeleiding bieden), wat weer financiële uitdagingen geeft bij “leegloop”. De tijd is echt voorbij dat er bijv. via het Werkgevers servicepunt vacatures “opgehaald” werden bij bedrijven en dat we 4 of 5 mensen die direct passen konden voorstellen aan de werkgever, die morgen konden beginnen. Het is interessant om hiermee bezig te zijn. Ook de raden moeten daarbij betrokken worden. Dat kan om zo’n brainstormdiscussie in de raadwerkgroep te agenderen. Bijv. aan de hand van de kadernota
Spar Bredevoort open in gerestaureerde knopenfabrie
Vroeg op de avond even naar de opening van de nieuw Sparwinkel van Jorik en Christel Wubbels in Bredevoort. “Onze” Sparwinkel mag ik wel zeggen. We zijn ongelooflijk blij met deze winkel in dit mooie gerestaureerde pand. En dan te bedenken dat jaren geleden het college al een sloopvergunning had afgegeven. Die avond was er ook een extra B. en W. vergadering (of eigenlijk in plaats van donderdagmorgen) waarin we de eerste begrotingswijziging vaststelden. Samen met de begroting 2021 wordt deze nu in de raad bediscussieerd. Het was mooi dat die eerste wijziging (technisch) ook daarvoor al in de werkgroep Financiën aan de orde was, zodat we snel allemaal op hetzelfde informatieniveau zitten. Ook die avond was er in de Tweede Kamer een debat over het derde steunpakket corona. Ik hoop (en dat lijkt ook zo te zijn) dat er via de gemeenten ook geld voor bijstand en re-integratie bij zit, maar vooral ook voor een aanpak van werk naar werk. Daarmee zijn we in Aalten samen met de horeca al voorzichtig begonnen. Via het instrument “Maqqie” kunnen horecamedewerkers onderling in- en uitgeleend worden, maar straks ook in de wat slappere tijden elders gedetacheerd worden zonder dat ze ontslagen worden.
De Regio Achterhoek (ik kan er niet aan wennen: 8rhkAmbassadeurs) werkt met thematafels. Die komen zoveel mogelijk op één dag (de Achterhoekdag) bij elkaar. Donderdag was weer zo’n dag. Echter de bijeenkomsten waren erg door elkaar gehusseld en deels digitaal. Die morgen was er een bijeenkomst van de thematafel “De gezondste regio”. Hier zitten vertegenwoordigers van zorgpartijen, ondernemers en wethouders aan tafel om elkaar te informeren en samenwerkingsverbanden te smeden om de gezondheid te bevorderen. We kwamen extra vroeg bij elkaar in Amphion om voorafgaande aan de officiële thematafel met elkaar te hebben over: welke lessen kunnen we trekken uit de afgelopen maanden in de coronacrisis. En dan hoor je dat het bijvoorbeeld in de zorg (ouderenzorg, gehandicaptenzorg, speciaal onderwijs, ziekenhuizen) toch wel erg zwaar is geweest en nog is. Nu maken al die instellingen zich zorgen over het gebrek aan testen en het lange wachten waardoor er domweg handjes te weinig zijn. Maar ook denken de zorginstellingen alweer na welke beschermende maatregelen ze moeten nemen bij de tweede golf. Mondkapjes voor personeel en bezoek zijn niet meer ver weg.
Maar het ging eigenlijk om welke lessen je voor de toekomst kunt trekken. Vanuit de gemeenten en onze regiovisie op gezondheid heb ik drie dingen genoemd. Ten eerste we hechten enorm veel waarde aan preventie. Maar het sjagrijn over de beperkende maatregelen m.b.t. corona laat zien dat er dus kennelijk een grens is aan de bereidheid van mensen om aan preventie te doen. Wat betekent dat voor ons beleid. Ten tweede: er is een veelheid aan vrijwilligersinitiatieven ontstaan, waarbij organisaties over hun grenzen heen keken. Bijv. voetbalelftallen organiseerden een boodschappendienst. De uitdaging is om deze kracht in de samenleving ook in te zetten in ons “voorveld” om inwoners bij de geïndiceerde zorg weg te houden. Ten derde de samenwerking tussen alle partijen. Soms hartverwarmend, soms tenenkrommend vanwege de eilandjes, regeltjes en grote landelijke regelzucht. Daar moeten we ook naar kijken: bijv. de organisatie van de GGD’s, de invloed van de veiligheidsregio, de achterblijvende veiligheidsmiddelen in de verzorgingshuizen.
Dat samenwerking op eenvoudig niveau heel goed kan lukken bleek wel uit het paginagrote artikel in de Telegraaf waarin Martin Hüning van Horeca Nederland en onze burgemeester een inkijkje gaven in de solidariteit, naoberschap en “gunfactor” in de gemeentelijke samenleving. De uitdaging is de positieve elementen hierin te behouden te versterken
Regionale samenwerking en landelijke lobby
Vrijdag was ik alweer bijtijds in de raadszaal van Doetinchem waar we eerst als portefeuillehouders van het sociaal domein de verdere inkoopprocedures bespraken, daarna het DB van Laborijn en vervolgens het Algemeen bestuur van Laborijn. In het DB werden we alvast bijgepraat over het klanttevredenheidsonderzoek onder de inwoners met een Participatiewetuitkering. Maandag wordt de klankbordgroep van dit onderzoek ingelicht en dan komt er ook een pers- en raadbericht. Dus nu nog niet veel inhoudelijks, maar een tipje van de sluier kan wel opgelicht worden: we zijn met Laborijn echt op de goede weg en gaan vooruit.
Even met de burgemeester naar de digitale ledenvergadering van de VNG gekeken. (En natuurlijk even gecontroleerd of hij wel goed stemde 😉 ) Zoals hiervoor gemeld had de fractie van de Progressieve Partij z’n best gedaan om ook andere raadsleden te interesseren voor de motie “Raden in Verzet”. Dat was aardig gelukt want vijf fracties dienden de motie mee in in de raad van 22 september en hij werd met 20 van de 21 stemmen in de raad ondersteund. Vandaar dat ook de gemeente Aalten bij de 55 indieners van de oproep aan het VNG-bestuur stond om het Rijk fors onder druk te zetten om voldoende geld voor WMO en Jeugd beschikbaar te stellen. En wel nù en niet straks na de kabinetsformatie. Maar liefst 99.37% van de gemeenten steunde deze oproep. Wie had dat ooit gedacht: de gemeenten Aalten, Kampen (niet zichtbaar) en Staphorst gedrieën in de actiestand naar het Rijk. Waadhoeke deed ook mee. (de quizvraag: waar ligt deze gemeente?). De tijden zijn veranderd.
Van de fractie
VOORAANKONDIGING werkbezoek Progressieve Partij
Op zaterdag 10 oktober brengt de Progressieve Partij een werkbezoek aan het bedrijfsverzamelgebouw aan de Hofstraat te Aalten. Deze vroegere textielfabriek is prachtig gerestaureerd. Hans Wikkerink van TPN Projectontwikkeling uit Den Bosch geeft een rondleiding. Enkele huurders zijn aanwezig. Publiek kan aansluiten. In de komende tijd bezoekt PP locaties waar ze trots op is, waar de partij zich sterk voor gemaakt heeft en een belangrijke rolgespeeld heeft.
Lange geschiedenis en strijd
Stoomweverij Driessen is een voormalige fabriek voor textielproductie en monumentaal industrieel erfgoed aan de Hofstraat 14 te Aalten. Bestaande uit een kantoorgebouw in neorenaissancestijl uit 1893, een kantoordeel uit 1933 in de stijl van de Nieuwe Haagse School met een aanbouw uit 1941 en een ketelhuis met schoorsteen. In de jaren ’70 werd hier één van de eerste verzamelgebouwen voor startende bedrijven gevestigd. In de jaren ’90 kwam het leeg te staan en verloederde snel.
De Progressieve Partij is altijd warm voorstander geweest van restauratie van dit industrieel erfgoed. Deels rijksmonument. Ook toen andere partijen wilden slopen, parkeerplaatsen daar wilden aanleggen, woningen wilden bouwen. Ook toen het pand steeds meer verloederde, zelfs uitbrandde en jaren leegstond probeerden we ideeën voor behoud te lanceren. Supermarkt, gemeentehuis: diverse ideeën passeerden de revue. Achtereenvolgende colleges moesten steeds weer tot actie gemaand worden. Vaak tegen de stroom in realiseerde uiteindelijk TPN samen met Rots Bouw deze restauratie. Gezondheidspartners in “De Weef”en zakelijke dienstverlening in ”De Zaak” zetelen nu in een van de mooiste panden van Aalten.
Meekijken?
Het werkbezoek/excursie aan de voormalige stoomweverij aan de Hofstraat te Aalten vindt plaats op zaterdagmorgen 10 oktober om 10.00 uur. I.v.m de maatregelen rond Covid-19 kunnen maximaal 12 mensen aansluiten. Opgave is verplicht. Stuur daarvoor een mail naar fractie@progressieve-partij.nl