Week 39 (klik hier)

Ondernemers die de overheid om een belasting VRAGEN, hoe zit dat? 

 

Als enige raadsleden waren twee  fractieleden  van de Progressieve Partij aanwezig afgelopen donderdagavond bij de bijeenkomst in de Radstake. De Gelderse Milieufederatie gaf  daar informatie over de mogelijke boringen naar schaliegas en de gevolgen van het vrijlaten van het melkquotum en de dierrechten. Grotere stallen zijn het meest zichtbare gevolg, maar ook een “langzame”beweging naar een intensieve vorm van rundveehouderij. Dat laatste is schokkend, want juist vanuit dierenwelzijn, mineralenbalans en mestoverschot zou de rundveehouderij juist meer grondgebonden moeten zijn. Ook werd erg duidelijk dat het gevaarlijke boren naar schaliegas met z’n enorme hoeveelheden vervuild water (18 miljoen liter per boorput!) en uiterst kleine  opbrengst echt een waanzinnig en onverantwoord plan is. Wij zullen de komende tijd hierover op deze website meer publiceren.

 

Dinsdag is er een aantal rondetafelgesprekken. Eén ervan gaat over de invoering van reclamebelasting. Daarmee is iets vreemds aan de hand: de meerderheid van de Aaltense middenstand vraagt zelf om die belasting. Ondernemers die de overheid vragen een belasting in te voeren! Hoe dat zit wil de FAM (Aaltense middenstanders) graag op maandagavond uitleggen aan de raadsleden. Vandaar dat zij op die avond een informatieavond houden bij Schiller. Om allerlei activiteiten te organiseren die het winkelcentrum aantrekkelijker maken heeft de middenstandsvereniging geld nodig. Dat halen ze op bij de leden. Nu zijn er altijd (vnl. grotere landelijke ketens) winkels die niet meedoen. Nu is er de mogelijkheid om de gemeentelijke overheid te vragen een reclamebelasting in te voeren. Dan krijgt het een verplichtend karakter. En moet iedereen meedoen. Die pot geld kan dan besteed worden om de activiteiten zoals de koopzondagen, Aaltendagen, winkel acties enz. mee te betalen.  Maar misschien ook wel sommige elementen in een winkelgebied. Ik vind dit maar een rare beweging. Als het als bedrijfsleven dus niet voor elkaar kunt krijgen, stap je naar de overheid.  Heel erg in tegenspraak met de gedachte van de “participatiesamenleving”. Van mensen met een zorgbehoefte, een uitkering of zonder werk worden van allerlei dingen gevraagd vanuit “eigen kracht”te doen en als ondernemers iets niet voor elkaar kunnen krijgen gebruiken ze de overheid als boekhoud- en betaalkantoor. Aan de andere kant is het wel een mooi middel om kosten daar te laten vallen waar er ook mee-geprofiteerd wordt. 

 

Tijdens het Rondetafelgesprek Ruimte gaan we het maar weer eens hebben over de Walfortlaan. U herinnert zich dat bewoners gevraagd hebben om iets te doen tegen stof- en lawaaioverlast op deze zandweg. Het College wilde een “knip” aanbrengen. Haarts Belang en het CDA wilden dat niet. Zij hadden hun hoop gevestigd op een evaluatie van de  reconstructie van  de Winterswijkseweg. Daaruit zou naar voren moeten komen dat de bruggen ietsepietsje verzwaard zouden moeten worden, waardoor landbouwverkeer via de ventweg richting Tolhuisweg afgevoerd kon worden. De Progressieve Partij heeft altijd betoogd dat dit een actie voor de “boerenbühne” was., die het geschonden CDA=blazoen bij deze beroepsgroep weer moest oppoetsen. Die evaluatie kwam er niet en van verzwaring van de bruggen was ook geen sprake. Iedereen wist dat, maar toch maar “valse hoop”(?) wekken. Dus trokken de bewoners van de Walfort opnieuw aan de bel: nu de afwikkeling van het landbouwverkeer via de ventweg niet reëel is, zouden de oorspronkelijke plannen weer uit de kast moeten. Wij zijn daarvoor. Auto’s en landbouwverkeer hebben niks te zoeken op deze zandweg.