Nog geen duidelijkheid over Walfortlaan.
“Ik heb het idee dat sommige fracties in deze raad beter zijn in het creëren van problemen in plaats van ze op te lossen”, aldus ons raadslid Gerrit Migchelbrink (PP) dinsdagavond. Hij doelde op de motie van de coalitie die wethouder Teeuwsen vroeg nogmaals in gesprek te gaan met bewoners van de Haart en de Walfortlaan over de verkeersoverlast op die laatste weg, hoofdzakelijk veroorzaakt door bewoners en bezoekers van de buurtschap Haart. Er lag een oplossing: aanpassen van de drempels op het eerste stuk en een “knip”in het tweede stuk, zodat het minder aantrekkelijk wordt om de Walfortlaan als sluiproute naar de Haart te gebruiken. Door GB en CDA werd per motie afgedwongen dat er gewacht zou worden op een evaluatie van de reconstructie N318. Dan zou er wellicht een mogelijkheid zijn om een parallelweg daar aan te leggen. Die evaluatie kwam er niet en die parallelweg al helemaal niet. Immers dan zou de landbouwsluis voor niks zijn aangelegd. Eerder verzuchtten ook bewoners van de Walfortlaan dat zij het slachtoffer zijn politieke spelletjes om een nieuwe oversteek voor landbouwverkeer bij de Tolhuisweg te krijgen. Een onzinnig en geldverslindend plan alleen maar om CDA-lid Meerdinks gebutste imago op de Haart weer op te vijzelen. Nu wilden de coalitiepartijen dat de wethouder nog eens met de buurt gingen spreken. Wethouder Teeuwsen moest dat wel toezeggen omdat zijn eigen VVD dat nu opeens ook vond. Terwijl ze in mei nog achter het collegevoorstel stonden. En die buurt wil maar één ding: af van de overlast. En dat kan alleen volgens hen wanneer er minder (landbouw)verkeer minder snel door de Walfortlaan gaat. “En dat wordt hoog tijd”, volgens Gerrit, “mijn eerste mail over de overlast dateert van 2009.”
Pinautomaat ook in de raad.
Het verdwijnen van de pinautomaat in Bredevoort was ook doorgedrongen tot de raad. De fracties van de Progressieve Partij en het CDA hadden direct na het onheilsbericht het College vragen gesteld. Omdat die nog steeds niet beantwoord waren, vroeg Jos Wessels (CDA) ernaar. Het College wilde even het overleg tussen de Bredevoortse organisaties en de Rabobank afwachten, en dan wel enige druk uitoefenen als dat nodig was. Donderdag kwam echter het antwoord van wethouder Teeuwsen binnen en dat gaf toch een veel terughoudender positie aan. Daarin werd tot twee keer toe benadrukt dat het al of niet verwijderen van een pinautomaat een zaak van de bank is en niet van de lokale overheid. Wel zou het college bereid zijn om er bij de Rabobank “op aan te dringen de zaak nog eens kritisch te bekijken en te heroverwegen”. Ook het idee om de positie van de gemeente bij de verkoop van de Rabobank in Aalten aan de gemeente te gebruiken voor afspraken over een automaat in Bredevoort, wordt radicaal van de hand gewezen. Het is duidelijk dat Bredevoort heel weinig van wethouder Teeuwsen en dit College te verwachten heeft als het gaat om pal staat voor de belangen van de gewone bevolking.
Positie thuishulpen blijft maar onzeker.
In de gemeenteraad kwam nogmaals aan de orde de situatie thuiszorg (huishoudelijke hulp) in 2014. Voor dat jaar krijgen de gemeenten van Den Haag nog evenveel geld voor de uitvoering van de huishoudelijke hulp dan in 2013. De contracten lopen echter per 1-1-2014 af. Omdat het uitvoeren van huishoudelijke hulp geen renderende activiteit is, is Sensire gestopt en heeft haar thuishulpen ontslagen. De gemeenten moeten nu voor één jaar de huishoudelijke hulp bij andere organisaties inkopen. Daarbij wil iedereen graag dat de ontslagen hulpen dan weer een plekje bij die andere organisaties krijgen. De wethouders van de Achterhoekse gemeenten willen dat echter niet garanderen. En ook niet dat de ontslagen medewerkers hun rechtspositie houden. Daarover komen nu rechtszaken. In de tussentijd hebben de gemeenten hun aanbesteding en gunning gedaan. Voor de gemeente Aalten zijn vier organisaties in beeld. Dat nieuws werd een half uur voor de raadsvergadering bekend. Echter een harde garantie dat de ontslagen medewerkers mee kunnen wil wethouder Rijks niet geven. Dat betekent dat vooralsnog dat de mensen die “huishoudelijke hulp”(dus niet verpleeg- of andere hulp) krijgen via Sensire op zoek moeten naar een andere aanbieder (via de gemeente). Het kan zijn dat ze hun vaste hulp kunnen volgen naar de andere organisatie; het kan ook zijn dat ze opnieuw moeten kiezen. Volgens Rijks gaat de gemeente daarom op 12 november een “zorgmarkt”organiseren, waar mensen kunnen kijken en horen wat de nieuwe organisaties voor hen in petto hebben. Inmiddels is de storm nog lang niet gaan liggen. Op 3 september heb ik bij wethouder Rijks bedongen dat ook Buurtzorg mee kon doen met de gesprekken over de overname van Sensire-personeel. Zaterdag blijkt dat de regionaal wethouder besloten heeft niet met Buurtzorg is zee te gaan. Reden voor maar weer schriftelijke vragen…..
Een motie van ChristenUnie en Progressieve Partij.
In de kern van Aalten wordt op verzoek van de meerderheid van de FAM-leden (middenstandsvereniging) een reclamebelasting ingevoerd. Eigenlijk is dat een soort verplicht lidmaatschap waarbij de contributie door de gemeente geïnd wordt. Dat levert in elk geval meer op dan een vrijwillig lidmaatschap. Met dat geld kunnen dan via een aparte stichting promotieactiviteiten gefinancierd worden die dan weer ten goede komen aan alle winkels (in het centrum). De ChristenUnie wilde liever niet dat de evenementen op zondag georganiseerd werden. Wij als Progressieve Partij willen de kleine middenstand en hun personeel beschermen tegen de 24-uurseconomie. Daarom stelden wij voor wanneer er winkelpromotieactiviteiten op zondag georganiseerd werden, dat tijdens de vastgestelde koopzondagen zou gaan en niet meer. Dat leek ons ook logisch: activiteiten betaald door winkeliers zullen toch plaatsvinden op momenten wanneer zij hun toko open kunnen doen. Op dit moment zijn er 12 koopzondagen. De PvdA vond dat betuttelend. En VVD en CDA vonden zo’n motie ook niet zinnig.
Reageren? joop.wikkerink@progressieve-partij.nl