week 47 (klik hier)

Het was voor ons als fractie  de week van de stages, werkbezoeken en voorlichtingsavonden. Het begon op dinsdagavond in de raadszaal waar “Buurt aan zet” het een en ander kwam vertellen over hun aanpak. Dit is een initiatief van enkele organisaties die in de gemeente Aalten werkzaam zijn en die proberen de “zelfwerkzaamheid” in wijken en buurten te ondersteunen. Zo is men bezig in Aalten-Zuid om rond de speeltuin allerlei activiteiten voor en door de buurt te organiseren. Dit allemaal met de bedoeling om hulp, doorverwijzing, klusjes en activiteiten zo dicht mogelijk in de buurt te organiseren. In de ene buurt is daar meer behoefte aan dan in de andere. Maar soms is het handig dat er vanuit organisaties als Figulus, Marga Klompé, Sensire enz. een professioneel helpend handje wordt geboden. Er werden wat voorbeelden genoemd zoals eettafels voor ouderen, ruilkring, klusdienst enz. Er zijn teams in Aalten-Zuid, Lintelo en Dinxperlo. Er zal nog wel even wat tijd overheen gaan voor de ondersteuning en de vragen goed bij elkaar gebracht zijn. Grootste uitdaging lijkt mij om dingen niet van bovenaf en dubbel te doen, geen nieuwe ambtelijke structuren te laten ontstaan. De Progressieve Partij was met vijf mensen vertegenwoordigd.

 

Woensdag bezochten Gerrit en Ans, samen met nog een raadslid, de WMO raad  en enkele medewerkers van de gemeente,  Estinea.

Het doel van deze avond was, om te laten horen, hoe de kwaliteit van leven is, voor mensen met een verstandelijke beperking. Zij kwamen het zelf uitleggen. Er werd door middel van een interview, een  gesprek gevoerd met drie mensen met een beperking en een coach. Deze drie mensen hebben momenteel allemaal begeleiding, voor wat betreft een deel van hun dagbesteding. Dit kan inhouden: het invullen van formulieren, zaken regelen, overal bijstaan, waar de mensen met een verstandelijke beperking, zelf niet helemaal uit komen. 

Met deze vorm van begeleiding, is het voor hen mogelijk om zelfstandig door het leven te kunnen gaan. Ze hebben voor een aantal dagen in de week, een baan. Een van de mannen vertelde over zijn werk, bij een veevoeder-bedrijf. De ander werkt bij een groot schoenen-concern, hij helpt mee met het laden en lossen van vrachtwagens. Juist deze mensen hebben – en dat is ook te merken- mogelijkheden en niet allen maar beperkingen. Daarom is het van belang dat ondersteuing en begeleiding blijven bestaan. Dat is met alle bezuinigingen nog maar de vraag.De Progressieve Partij moet hier de vinger aan de pols houden.

 

Woensdag was er in Doetinchem een bijeenkomst over openbaar vervoer. Rob Boerendonk en ik  waren daar samen met zo’n 200 mensen om na te denken over en ervaringen te horen van het openbaar vervoer. Vanuit Aalten was alleen Erik Luiten er ook. Volgens de directeur van Arriva is het nog nooit zo goed gweest in Achterhoek. Allleen er zijn wat problemen op het spoor; die zijn verholpen kwa beveiliging. Er komen wat niewe lijnen bij (bijv. Aalten-Hameland-Groenlo-overstappen naar Enschede). Groot probleem zijn de aanvoerlijnen (buurtbussen, belbussen enz.) Verschillende slimme oplossingen kwamen langs: combinatie van leerling-, wmo- en reizigersvervoer, inzetten electrische fiets, autodelen enz.

 

 

Het was de week van jeugdzorg, daarom werd aan raadsleden en hun vervangers de mogelijkheid geboden stage te lopen. Rob Boerendonk en Marian Nijman hebben daar gebruik van gemaakt.

 

Rob  was woensdag bij een gezinshuis van de Lichtenvoorde in Gendringen. De Huygenstaat( Gendringen ) biedt plek aan 16 kinderen in totaal, variërend in de leeftijd van 8 t/m 18 jaar. De jongeren die hier wonen hebben een lichte verstandelijke beperking. Naast de verstandelijke beperking heeft een groot aantal van de jongeren een stoornis in het autistisch spectrum ASS, AHD hechtingproblematiek en/of gedragsproblemen. Alle kinderen  hebben een trauma opgelopen, namelijk hun uithuisplaatsing.

Op de locatie zijn 4  eengezinswoningen, waar in iedere woning maximaal 4 kinderen wonen en er staat 1 begeleider op 1 huis. Dit biedt veel duidelijkheid, maar juist ook veiligheid voor de jongeren, aangezien een begeleider altijd dichtbij is.

Er wordt gewerkt vanuit een competentiegerichte benadering, dit betekent dat er wordt gekeken naar de mogelijkheden van de jongeren en ook naar het vergroten van de krachten voor de jongeren.

 

Marian Nijman ging naar de Raad voor de kinderbescherming in Arnhem. Naar Arnhem in de groene toren bij het station werken meer dan 100 mensen bij de RKB.

De kinderen die de maken krijgen met de RKB zitten in een erg kwetsbare positie.

Er is  ontzettend veel informatie over de RKB; kijk maar op www.raadkinderbescherming.nl daar wordt dat heel helder omschreven.

De RKB gaat over 4 verschillende onderdelen:

Strafzaken: Dit is de grootste groep. Deze kinderen zijn veroordeeld door de rechtbank. Dan onderzoekt de RKB waar dit kind het best geplaatst kan worden om in de toekomst de kans dat het kind het leven weer goed op kan pakken en uit de criminaliteit blijft.

Daarnaast houdt men zich bezig met civiele zaken, schoolverzuim en adoptie. Als mensen zich zorgen maken over een kind in hun omgeving, kunnen ze dat melden bij het AMK of BJZ. De meeste meldingen worden gedaan door politie, artsen, specialisten of uit het onderwijs; zij kunnen niet melden bij de R.K.B.

Dat kunnen alleen het Advies en Meldpunt Kindermishandeling( AMK) en Bureau Jeugdzaken (BJZ) of Justitie. Als zij een zaak melden, kan het een spoedzaak zijn, zowel de RKB als de Officier van Justitie zijn 24 uur per dag bereikbaar.

Hoe is de situatie in Aalten

De Raad voor de Kinderbescherming is 37 keer actief geweest voor kinderen in de gemeente Aalten, dus denk niet in Aalten gebeurt dit niet!

 

Donderdag reikten wij de Solidariteitsprijs uit aan de “Kopgroep Thuiszorg”, een 7 tal dames die steeds maar weer aandacht vragen voor goede thuiszorg tegen fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden. Van gemeenteraad tot Tweede en Eerste Kamer. Felicitaties waren er o.a. van de AbvaKabo. Familie, pers èn de fractievoorzitter van het CDA waren aanwezig (Hulde).

 

Tenslotte gingen Marian, Rob en Bert vrijdag naar de uitreiking van het boek “Toen oorlog en vrede elkaars buren waren”.Dat gaat over de Eerste wereldoorlog in deze streek (vooral  de grenssituatie Dinxperlo-Suderwick) komt aan de orde. Gerrit en ik brachten een bezoekje aan de BMC.

 

Ik vind het bijzonder belangrijk dat wij als fractie en vervangers onze neus buiten de raadzaal steken om op te halen wat er in de maatschappij leeft. Dat niet altijd iedereen zich maar kan vrijmaken is logisch. Onze drie raadsleden hebben elk een drukke baan overdag. Gelukkig hebben we ook mensen die overdag soms wel kunnen. Ondanks dat is het toch wel zorgelijk dat zo weinig raadsleden op door anderen georganiseerde bijeenkomsten zijn. Ook vaak zonder zich af te melden. Ik vind dat dat eigenlijk niet kan.