week 49 (klik hier)

 

Steeds vaker merk je dat burgemeester en wethouders meedenken van de raad maar lastig vinden. En zeker als dat betekent dat de raad ook geïnformeerd moet worden. Liefst in een vroeg stadium, waarin nog bijgestuurd of meegedacht kan worden. Vaak lezen raadsleden B. en W. –besluiten eerder in de krant dan in hun mailbox. Langzamerhand ontstaat er “ivoren-toren-gedrag” wat er op neer komt dat het college uitstraalt: “wij weten wel wat goed is voor raad en de bevolking”. “Dus wij maken wel uit wat ze te zien, te horen en te weten krijgen en komen. Een dergelijke hautaine houding knaagt aan het vertrouwen tussen raad en College. 

De Progressieve Partij hecht aan maximale transparantie. Dat zullen wij ook altijd weer aankaarten en naar voren brengen. Wij vinden daarbij helaas niet altijd de andere fracties aan onze kant. Zeker CDA en Gemeentebelangen vinden het wel lekker makkelijk te varen op het kompas van het College. Wat niet weet wat niet deert.  VVD en PvdA zitten nog teveel in de modus van dat alles beter zou zijn als zij in het College zaten. Beter is het om in samenwerking tussen oppositie, coalitie en college het beste te zoeken voor de gemeente Aalten. Wat het beste is, is afhankelijk van je politieke opvattingen. Wij vinden bijvoorbeeld eerlijke en goede zorg belangrijker dan lagere belastingen. Om goed te kunnen samenwerken, moet er een gelijk speelveld zijn. Dat betekent dat een ieder over gelijke informatie moet beschikken. Een tweede punt van goede samenwerking is dat dit in de openbaarheid gebeurt. Een derde punt voor in samenwerking genomen besluiten is dat er draagvlak moet zijn, op z’n minst dat mensen moeten kunnen volgen wat de verschillende afwegingen zijn. 

 

Het College laat op alle drie terreinen steken vallen. Mijn inschatting is dat ze het maar lastig vinden dat er pottenkijkers zijn die ook iets vinden. Dat noem ik “ivoren toren gedrag”. Juist het College moet zich realiseren dat zij daar zit benoemd door de hele raad (op een enkeling na dus niet gekozen) en dat zij dus de hele raad moet informeren, betrekken en consulteren. Het vertrouwen in een open informatie-houding heeft de afgelopen tijden weer een paar knauwen gehad.

 

1.Naar aanleiding van een verzoek van een inwoner met een beroep op de wet openbaarheid bestuur geeft het college aan die inwoner vertrouwelijke brieven. Deze brieven zijn niet bij de raad bekend. Ook geeft het College een afschrift van een vertrouwelijke raadsmededeling waarin melding gemaakt wordt van het verzoek van COA om het asielzoekerscentrum weer te mogen openen. Wij hebben daar vragen over gesteld (zie mededeling no. 188). De antwoorden zijn verbijsterend. Na jaren van ontkenning geeft het college toe dat er nog een vertrouwelijke besluitenlijst bestaat, die de raad niet kent. Volgens het College was er al zoveel bekend uit de vertrouwelijke mededeling, dat deze zonder probleem aan een inwoner ter hand gesteld kon worden. En de hele raad maar deze mededeling als vertrouwelijk beschouwen. Het college schijnt gewoon niet te begrijpen dat zij de raad(sleden) een modderfiguur laat slaan door vertrouwelijke raadsmededelingen zelf door te sturen en het dan gek vindt dat burgers zeggen: “oh, dus jullie wisten dit al”. Hiermee brengt het college de raad in diskrediet! Nog erger is dat ze brieven aan een burger ter inzage geeft en niet aan de raad. De hele toon is: “waar maak je je druk om, er is niets aan de hand, er gaat wel eens iets fout, maar de verhouding met de raad is goed”. Dat laatste maakt de raad wel uit.

 

2.De gang van zaken rond de nieuwe aanbouw gemeentehuis is ook een voorbeeld van “ivoren toren gedrag”: wij bepalen wel wat goed is voor het dorp. Nadat het college haar belofte brak om de raad te betrekken bij de tot standkoming van de nieuwbouw, volgt ze ook nog een procedure die gekenmerkt wordt door geheimzinnigheid, niet-openbaarheid en weghouden van ideeën en opvattingen van andere in het voortraject. Waarom geen openbare prijsvraag voor een ontwerp (-idee); waarom de media direct na de (besloten!) raadsvergadering maar één keuze voorleggen zonder de alternatieven te tonen. Waarom geen overleg met buurt, inwoners en mensen die er de hele dagen tegen aan moeten kijken of in moeten werken ( die laatste groep is niet zo groot)? Waarom geen openbaar bediscussieerd programma van eisen? Waarom komt er een ontwerp uit dat juist de geslotenheid van het gemeentehuis lijkt te symboliseren in plaats van transparantie? Waar is de aansluiting met winkelgebied? Waar wordt de levendigheid van de markt mee bevorderd? Ik vind het onacceptabel dat een klein groepje heren in een ivoren toren beslist heeft over waar win 5o0 jaar of nog meer tegen aan moeten kijken. Bovendien vind ik het al helemaal niet van visie getuigen om in deze tijd nog een nieuwe raadzaal te bouwen. Maar dat terzijde. Als de meerderheid vindt dat het toch moet, dan wel graag een beetje op een open, fatsoenlijke, transparante manier.

Ik roep het college nogmaals op tot transparantie, open vizier en samenwerkingsgezindheid. Ook al kost dat een beetje moeite en tijd. Het siert bestuurders wanneer ze hun eigen tegenspraak organiseren. Daar komen de mooiste dingen uit. Ik roep de coalitiefracties op om in de eerste plaats gemeenteraadslid te zijn en de raad te helpen versterken in plaats van het college kritiekloos te volgen. En ik roep de oppositie op vanuit de kritiek op het college en de eigen alternatieven tot samenwerking te komen. Die samenwerking leidt niet altijd tot het realiseren van de eigen ideeën, maar op z’n minst tot uitleg hoe en waarom de besluiten tot stand komen. Niet door simpel het feit dat de ene club meer zetels heeft dan de ander.

Reageren? joop.wikkerink@progressieve-partij.nl