Bert Weevers, huidig raadslid en no. 2 op de kieslijst van de Progressieve Partij. In de kandidatenfolder staat de volgende omschrijving:
Veel kennis en ervaring op gebied van energie, duurzaamheid en wonen. Enthousiast saxofoonspeler, bestuurslid en programmeur van jazzconcerten en jamsessies in de Koppelkerk. Initiatiefnemer Energie Coöperatie Bredevoort. Bezorgd over waar het met de wereld naar toe gaat: klimaatverandering, verlies van biodiversiteit, ongelijke verdeling tussen arm en rijk. Ergert zich aan Rijksoverheid die steeds de verkeerde keuzes maakt. Die niet de belangen van de gewone man en vrouw en de toekomst van kinderen en kleinkinderen voorop stelt. Onder het mom van ‘economie’ en of ‘werkgelegenheid’ kiest voor het grote geld. Daarom op lokaal niveau het tij keren. De afgelopen vier jaar zijn daarin duidelijk de eerste stappen gezet. Zin in meer!
Bert, je bent saxofoonspeler, maakt je druk voor de culturele vrijplaats Koppelkerk in Bredevoort, wat betekent voor jou muziek, cultuur en kunst in het algemeen?
Ik ben bij wijze van spreken al vanaf mijn geboorte geïnteresseerd in muziek. In mijn jeugd accordeon leren spelen, in pubertijd en daarna veel (pop- en rock-)concerten bezocht, muziek opgenomen op cassettebandjes (wie kent ze nog), etc. En pas na mijn studie de saxofoon opgepakt. De jazz trok al lang vanwege de grote vrijheid en expressiemogelijkheden daarin, maar ik heb ook Stones- en Normaal-nummers gespeeld. Zelf muziek maken is vooral een uitlaatklep en genieten van het samenspel met medemuzikanten. Muziek luísteren geeft ontspanning, schenkt ‘schoonheid en troost’ zoals dat in die serie van Wim Kayser van 20 jaar geleden zo mooi werd benoemd. Dat aspect maakt dat ik de exposities, concerten en literaire avonden in de Koppelkerk ook zo belangrijk vindt en er graag aan meewerk. Maar kunst is meer dan even ‘ontsnappen aan de harde werkelijkheid’. Kunst zet je vaak ook even op het verkeerde been, laat je anders kijken of luisteren. Als je je openstelt kan dat zowel een emotionele als een intellectuele verrijking betekenen. Kunst is in mijn ogen een essentiële voorwaarde voor groei en welzijn van mens en maatschappij.
Je hebt je in de raad ontwikkeld als dè specialist op o.a. klimaat, duurzaamheid en woningbouw. Waarom zijn deze onderwerpen zo belangrijk voor jou, voor de gemeente, voor de wereld?
Dit zijn de terreinen waarop ik in mijn werkzame leven actief was. Ik heb jarenlang bij een energie-advies-bureau met inspirerende collega’s aan interessante projecten gewerkt. Zo was ik betrokken bij het eerste integrale woonlastenonderzoek in Nederland. In Tilburg werd voor het eerst met betrekking tot betaalbaarheid van het wonen niet alleen naar de huur gekeken, maar werden ook de energielasten en de gemeentelijke lasten meegewogen en afgezet tegen het inkomen. Het begrip energiearmoede, dat al langer in Engeland bestond, is toen in Nederland geïntroduceerd. Over het belang van de energieprestatie van (sociale) woningen voor huurders en woningcorporaties, de relatie met huurverhogingen, het strategisch voorraadbeleid heb ik zelfs nog twee boekjes geschreven. Dat snijvlak tussen duurzaamheid en wonen was niet alleen heel interessant om in te pionieren, ik vond het ook nodig dat er beweging kwam.
Hoezo beweging?
Kijk, goed en betaalbaar wonen is een grondrecht. Maar dat recht staat helaas op gespannen voet met de praktijk. Ik kan niet goed tegen onrecht en wil me er dan tegenaan bemoeien. Tegelijk: als je je verdiept in het klimaat dan slaat de schrik je om het hart. Het inzicht in de relatie tussen fossiele brandstoffen, CO2 en klimaatopwarming is al ruim 100 jaar oud. Shell heeft er zelfs rond 1980 een soort pré Al Gore-film over gemaakt. Maar de belangen van aandeelhouders wogen zo zwaar dat de fossiele industrie daarna miljoenen heeft besteed aan klimaatontkenning, bewerking van publieke opinie en politiek. Dat is ook een grove onrechtvaardigheid! En het effect is dat er veel te laat is ingegrepen. Gelukkig is het tij inmiddels gekeerd. We zijn nu zover dat de oplossingen – want die zijn er wel degelijk! – ook echt gerealiseerd kunnen worden. En dat moet op lokaal niveau gebeuren. Nou, en ik wou daar graag een kleine bijdrage aan geven….. Met de voeten in de politieke klei keihard aan het werk.
Je bent initatiefnemer van Energie Coperatie Bredevoort, kun je daar wat meer over vertellen en zie je dit als een kans voor duurzaamheid, maar ook tegen energiearmoede?
Die gedachte dat het lokaal echt moet gebeuren was natuurlijk ook de basis voor de oprichting van de Energie Coöperatie Bredevoort. Een energiecoöperatie is er niet alleen om duurzame energie op te wekken, maar ook om te zorgen dat de opbrengsten van die duurzame energie de eigen leden en de gemeenschap ten goede komen. In het fossiele tijdperk waren het de grote multinationals die alle winsten naar zich toe schraapten. Het grote voordeel van zonne- en windenergie is dat het decentraal, op relatief kleine schaal kan worden geproduceerd en daarmee ook veel makkelijker democratisch kan worden geëxploiteerd. (Ik vind nl niet alleen dat de politiek democratischer moet, maar ook de economie.) Toen we de energiecoöperatie in Bredevoort oprichtten was er helaas nog geen leenmogelijkheid voor een zonne-certificaat in onze gemeente. Dankzij PP is die er inmiddels wel, en dat betekent dat ook mensen zonder veel geld op de bank mee kunnen doen met een energiecoöperatie en kunnen profiteren van de opbrengst en een goed rendement. In die zin kan het zeker een bijdrage leveren tegen energie-armoede.
Maar minstens even belangrijk is dat er door iedereen kan worden geïnvesteerd in verbetering van de energie-prestatie van hun woning, dwz isoleren, isoleren, isoleren. Hoe minder energie je nodig hebt, hoe minder je afhankelijk bent van prijs-schommelingen op de markt. Ik heb dan ook de afgelopen bijna 4 jaar, volop gepleit voor investerings-steunmaatregelen voor de laagste inkomens. Betaalbaarheid en eerlijk delen is ook in de energietransitie voor PP super belangrijk.
Je profileert je echt als aanhanger van de gedachte “think global, act local”; je hebt nu vier jaar hard gewerkt aan die lokale belangen in de gemeenteraad. Wat drijft je om nog vier jaar te zeggen “zin in meer”.
Het is inderdaad hard werken, maar het is tegelijk veel leuker dan ik vooraf had gedacht. Je hebt goede discussies met andere fracties en het heeft zin wat je doet. Op duurzaamheidsgebied is er de afgelopen raadsperiode meer gebeurd dan de 16 jaar ervoor. Maar het werk is nog lang niet af. Eigenlijk beginnen we pas! We hebben niet alleen te maken met een klimaatcrisis, maar ook met een biodiversiteitscrisis die moet worden aangepakt. Gelukkig zijn er veel maatregelen die voor beide gunstig uitpakken. Nu is de gemeente nog vooral gefocussed op de woningen, maar de industrie, de landbouw en het vervoer zijn minsten even belangrijk. Op alle gebieden moet nog veel worden gedaan. Zo is de toekomst van mobiliteit: elektrisch en delen. Ik heb hierover een mooi nieuwtje: we gaan als Energie Coöperatie Bredevoort samen met Bredevoorts Belang een elektrische deelauto regelen. Ook mensen die geen (tweede) eigen auto kunnen of willen hebben, kunnen binnenkort elektrisch rijden vanuit Bredevoort. Dit is weer een fantastisch voorbeeld van bewoners-initiatief, van coöperatief werken! In je eentje krijg je weinig voor elkaar, je moet het samen doen. Dat is ook één van de grondgedachten van PP!