13 mei – In de regionale woonvisie is afgesproken dat er fors verminderd moet worden in de nieuwbouwproductie in de Achterhoek. Vanwege de veranderende bevolkingssamenstelling (meer ouderen, minder jongeren, minder inwoners) zijn er andere woningen op andere plekken nodig dan jarenlang werd aangenomen. De lokale woonvisie die de raad in feb. 2016 heeft aangenomen spreekt van 339 extra woningen tot 2025. Vooral belangenverenigingen vanuit de buurtschappen, vaak ondersteund door partijen die in die buurtschappen veel aanhang hebben, hadden moeite met de verdeling van 339 woningen over de gemeente. Uitgangspunt was: vooral bouwen in de kernen en niet in de buurtschappen, vanwege bevolkingsontwikkelingen en ontbreken van de vraag op langere termijn. Wethouder Kok lijkt voor deze druk te zwichten want in het nieuwe voorstel wordt dit aantal opgehoogd naar 484 woningen.
Stoplichtmodel.
Vervolgens komt dan de vraag welke plannen wel en welke niet uitgevoerd kunnen worden om niet meer te bouwen dan die 489 woningen tot 2025. En dan ook nog de juiste types op de juiste plaatsen. Dat kan leiden tot pijnlijke beslissingen. Want via het zgn.stoplichtmodel vallen plannen mogelijk buiten de boot. Een aantal plannen komt op rood te staan. Dat zijn eigenlijk woningen die al jaren geleden hadden kunnen worden gebouwd, maar waar nog nooit iets van de grond gekomen is. Die krijgen nog een jaar de gelegenheid om de schop in de grond te steken. Dan plannen die op oranje staan: daarover gaat het college het gesprek aan. En de plannen die op groen staan kunnen gebouwd worden (of zijn zelfs deels al gebouwd). De insprekers kwamen dinsdag allemaal op voor hun eigen plannen en belangen. De meesten wilden hun plannen van de rode status af hebben. Of een langere termijn om te realiseren. Een categorie plannen valt onder de zgn.wijzigingsbevoegdheid van het College. Zij kunnen al of niet toestaan of deze gebouwd worden. Het college vindt dat ze van deze bevoegdheid geen gebruik meer wil maken om de aantallen te halen. Dat is zuur voor enkele plannenmakers.
Korte of lange termijn visie.
Het grote dillemma is hier de keuze tussen lange termijn en korte termijn. Op korte termijn zijn er vragen om te bouwen vanwege particuliere wensen. Voor de lange termijn wordt aangenomen dat voor elke woning die nu gebouwd gaat worden over 10-15 jaar twee woningen gesloopt moeten worden. Immers te veel leegstand betekent verpaupering en ook een waardedaling van de bestaande woningen. En volgens weth.Kok heeft de gemeente ook een verantwoordelijkheid om de waarde van het bezit van haar inwoners op peil te houden. Veel politieke partijen zijn geneigd te kijken naar het korte termijn effect. Immers in 2018 zijn er weer verkiezingen